[WN] การกวาดล้างมนุษยชาติของเจ้าหญิงแวมไพร์กับอดีตผู้กล้า - ตอนที่ 125 องค์ที่ 5 กำเนิดจอมมาร - [บทศูนย์] ติดกับ

เมื่อกี้นี้ เธอว่ายังไงนะ?

ฉันหูฝาดไปเหรอ? หรือว่า…

 

“จะให้ฉันพูดอีกกี่ครั้งก็ได้ ฉันชอบฟิลิสจังนะ ชอบมาก รักที่สุดเลย แน่นอนว่าไม่ใช่ชอบแบบเพื่อนนะ ชอบแบบคนรักเลย ฉันอยากกอดเธอ อยากจูบเธอ แล้วก็ต่อจากนั้น”
“ข- เข้าใจแล้ว! เข้าใจแล้วล่ะ! ไม่ต้องพูดให้เห็นภาพกว่านี้แล้ว!”

 

ฉันรู้สึกได้เลยว่าหน้าของฉันแดงและร้อนที่สุดเท่าที่เคยเป็นมาเลย

ริงกะที่เหมือนจะอารมณ์เสียอยู่ ก็คิดทบทวนอยู่ครู่นึง ก่อนจะพูดกับฉันในขณะที่ยังกดฉันลงกับพื้นอยู่แบบนี้

 

“โถ่ ฉันชอบเธอมานานแล้ว มากกว่า 10 ปีแล้วล่ะ ฉันชอบฟิลิสจังที่บ้าบอคนนั้นที่เรียกตัวเองว่าเป็นอัจฉริยะอยู่ตลอด แต่กลับชอบทำอะไรบ้าบอ และก็ชอบมากเลยที่เธอใจดีขนาดที่โกรธแทนฉันด้วย ตั้งแต่ที่อายุ 15 แล้ว ฉันก็เริ่มมีปัญหาในการควบคุมตัวเอง เธอคิดว่าระหว่างที่เดินทางกันนี่ มันกี่ครั้งแล้วล่ะที่ฉันต้องคุมตัวเองไม่ให้แอบคลานไปหาเธอตอนกลางคืนเพราะอยากดูหน้าของเธอตอนที่นอนหลับอยู่น่ะ…”
“นี่เธอทำเรื่องที่อุกอาจมากขนาดนั้นเลยเหรอ!?”

 

นี่เธอ คิดว่าฉันบ้าบอมาตลอดเลยเหรอ แล้วก็มาประจบฉันแบบนั้นเนี่ยนะ!

แถม ยังเกือบโดนริงกะจัดการมาตั้งหลายครั้งแล้วด้วย!?

 

“ฟิลิสจัง เรื่องที่ฉันน่ะเป็นพวกที่นุ่มนิ่มตามธรรมชาติ ให้อารมณ์แบบเธอต้องปกป้องฉันสิ! เธออาจจะคิดว่าฉันช่วยเยียวยาให้ความรู้สึกของเธอสินะ ขอโทษนะ นั่นเป็นเรื่องโกหกน่ะ จริงๆ แล้ว ทุกอย่างที่ฉันทำก็วางแผนไว้ว่าทำแบบนั้นแล้วฟิลิสจังจะชอบฉันน่ะ ก่อนหน้านี้ ฉันเรียกฟิลิสจังว่าอัจฉริยะ อัจฉริยะ แล้วพอโตขึ้น ฉันก็ทำเป็นเพื่อนสมัยเด็กที่ตัวติดกับฟิลิสจังตลอดเวลาที่ยังทำงานบ้านเป็นด้วย ทั้งหมดนั้น ก็เพราะอยากให้ฟิลิสจังเห็นฉันอยู่ในสายตาด้วยน่ะ”

 

อ- อะไรกัน…

นั่นเป็น การแสดงงั้นเหรอ? วันวานที่น่าจดจำระหว่างฉันกับริงกะน่ะ…

 

…ไม่รู้สิ ถ้าถามฉันแล้ว ฉันก็ไม่ได้รู้สึกไม่ดีอะไรนะ

ถึงฉันจะได้เห็นด้านมืดของเธอคนนี้ก็เถอะ

 

“บางครั้ง ฉันก็ได้เห็นนิสัยจริงๆ ของเธอเหมือนกัน เพราะงั้น ฉันก็ไม่ได้ตกใจมากขนาดนั้นหรอก ตอนที่เธอพูดเรื่องนั้นน่ะ”

“ฟิลิสจัง ไม่ต้องพูดเรื่องไม่เป็นเรื่องเลยนะ อยากให้ฉันอุดปากเธอเลยมั้ย?”

“ขอโทษค่ะ”

“แต่ก็นะ ถ้าจะให้พูด เรื่องที่ฉันทำพวกนั้นก็ไม่ใช่การแสดงไปซะหมดหรอกนะ? จริงๆ ช่วงนี้ฉันก็ไม่ได้แสดงอะไรมากเลย ทั้งฟรานจังกับฟลูเรเทียจังก็เป็นเด็กดีด้วย เพราะแบบนั้น ฉันก็ชอบเด็ก 2 คนนั้นจริงๆ”

 

งั้นเหรอเนี่ย โล่งอกไปที ถ้าเธอคนนี้พูดอะไรแบบ ‘ฉันคิดเลยล่ะว่าจะจัดการนังแมวขโมยที่พยายามเข้ามายุ่มย่ามกับฟิลิสจังยังไงดี’ ล่ะก็ ฉันจะรีบพาริงกะกลับไปส่งที่หมู่บ้านเลย

 

“แล้ว ฟิลิสจังล่ะ?”

 

หน้าของริงกะจู่ๆ ก็กลายเป็นสีหน้ากระวนกระวาย แต่เธอก็ยังเอาตัวมาใกล้ฉันมากขึ้น

หน้าอกแน่นๆ ของเธอกดบนหน้าอกแบนๆ (บ้าเอ๊ย) ของฉัน แล้วฉันก็เห็นภาพสะท้อนของตัวเองในตาของริงกะเลย

ทันทีจากที่ฉันถูกสารภาพรักแล้ว หัวใจฉันก็เต้นเร็วขึ้นจากก่อนหน้านี้มานิดหน่อย

 

“ฉันบอกเธอทุกอย่างอย่างจริงใจแล้วนะ? ตั้งแต่ตอนที่ฉันตกหลุมรักฟิลิสจัง ฉันบอกทุกอย่างที่ฉันคิดเห็นกับเธอให้รู้แล้ว… แล้วฟิลิสจังล่ะ? เธอรู้สึกยังไงเหรอตอนที่ฉันสารภาพรักกับเธอน่ะ?”

 

หน้าของริงกะแดงกว่าที่ฉันเคยเห็นมา และเธอก็ยังกดฉันเอาไว้แน่น

คำสารภาพรักจากริงกะงั้นเหรอ ไม่รู้จะว่ายังไงดี… ไม่สิ นั่นมันแค่คำแก้ตัว จริงๆ แล้ว… ฉันดีใจมากเลยล่ะ

ได้ถูกสารภาพรักแบบนี้ ได้ถูกเธอบอกชอบแบบนี้ ถูกเธอกดเอาไว้แบบนี้

ในที่สุด ฉันก็เข้าใจจนได้ว่า ‘อ่า ฉันก็ชอบริงกะเหมือนกัน’

 

ฉันเคยได้ยินเรื่องจากในหมู่บ้านว่า ‘ฉันตกหลุมรักกับเธอเพราะเธอสารภาพรักกับฉันนี่แหละ’ อีกฝ่ายนึงไม่เคยรู้ตัวเลยจนกระทั้งตอนนี้ที่ดูมีเสน่ห์ขึ้นมากจากการที่เธอสารภาพรักกับเขาน่ะ

ของฉันไม่เหมือนกับแบบนั้น ไม่ใช่ว่า ‘ฉันชอบเธอเพราะเธอสารภาพรักกับฉัน’ แต่เป็น ‘ฉันรู้ตัวว่าฉันชอบเธอเพราะเธอสารภาพรักกับฉัน’

ไม่รู้เหมือนกันว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ดูท่าฉันจะติดกับเข้าเต็มเปาเลยสินะ

 

“นี่ ตอบหน่อยสิ ขอร้องเถอะนะ ฟิลิสจัง”
“…ฉ- ฉันน่ะ…”

 

ริงกะรวบรวมความกล้าเพื่อสารภาพรักกับฉันแล้ว ถึงแม้ว่าครึ่งนึงจะมาจากที่เธอโกรธอยู่ด้วยก็เถอะ

ถ้าอย่างนั้น ก็เป็นหน้าที่ของฉันที่ต้องให้คำตอบที่หนักแน่นกับเธอสินะ

 

“…เรื่องนั้น ค- ค- คือว่า… คือเพราะ… น- นั่นไง…”

 

…ฉันพูดไม่ออก!

ทำไมล่ะ!? มันน่าอายขนาดนี้เลยเหรอ!?

ทำไมแค่คำง่ายๆ อย่าง ‘ฉันก็ชอบเธอเหมือนกัน’ ถึงไม่ยอมออกจากปากฉันมาล่ะ!?

 

“เออคือ… นั่นนะ… ริงกะ…”
“ฟิลิสจัง? ให้คำตอบฉันดีๆ ได้หรือเปล่า? เพราะพูดคลุมเครือแบบนั้นน่ะไม่ดีเลยนะ”

 

ถ- ถูกตัดทางหนีทิ้งไปแล้ว…!

แย่แล้ว แย่จริงๆ แล้วสิ จะทำยังไงดีล่ะ!?

 

“…เฮ้อ ช่วยไม่ได้ล่ะนะ งั้น ฟิลิสจัง ฉันจะถามคำถามกับเธอ แล้วเธอตอบแค่ว่าใช่หรือไม่ก็แล้วกันนะ”
“เอ๊ะ? …เอ ข- เข้าใจแล้ว…”
“ถ้าเธอตอบอย่างอื่นนอกจากใช่หรือไม่ล่ะก็ หรือถ้าเธอไม่ยอมตอบล่ะก็ ฉันจะทำเรื่องบางอย่างกับเธอที่เธอจะไม่สามารถเอาไปเล่าให้ใครฟังต่อได้เลยล่ะ”
“อะไรกันล่ะนั่น!?”

 

น่ากลัว!

 

“ถ้างั้น เอาล่ะนะ? ฟิลิสจัง เธอชอบอาหารที่ฉันทำหรือเปล่า?”
“ใช่”

 

ฉันตอบไปอย่างมั่นใจ ไม่เคอะเขินเลย

 

“ง- งั้นเหรอ… ฮุฮุฮุ… ต่อนะ ตอนนี้ ฉันทำให้เธอเขินอยู่หรือเปล่า?”
“…ช- ใช่”
“อายหรือเปล่า?”
“ใช่……”
“แต่เธออยากให้ทำแบบนี้ต่อหรือเปล่า?”
“………ใช่……”

 

“เธอชอบฉัน หรือเปล่า?”

 

“…………ใช่”

 

คำตอบที่ฉันพูดไม่ออก ถูกทำให้พูดออกมาได้ง่ายๆ เลย

แต่ว่า… ในเวลาเดียวกัน ฉันก็เขินมากจนมองริงกะตรงๆ ไม่ได้เลย

 

“…………ฮุฮุฮุฮุ พวกเราใจตรงกันเลยเนอะ ฟิลิสจัง… ฮุฮุ… ฮุฮุฮุฮุ… ในที่สุดก็คว้าไว้ได้แล้ว คว้ามาไว้ได้แล้ว ดีใจมากเลยที่ได้มาอยู่ข้างๆ ฟิลิสจังอย่างที่ฝันมานานแบบนี้น่ะ”
“…ฉันติดกับแผนของเธอเข้าเต็มๆ เลยสินะ แพ้หมดรูปเลย อา นั่นสินะ ชอบเธอนะ ริงกะน่ะ”

 

เพราะว่าฉันยอมรับแล้วครั้งนึงหรือเปล่านะว่าฉันชอบเธอน่ะ?

คำพูดครั้งต่อมาถึงออกมาง่ายๆ เลย

 

“ฉันชอบหน้าของเธอ นิสัยของเธอ ทุกอย่างเลย ฉันเพิ่งจะรู้ตัวเรื่องนี้ แล้วฉันก็ตกใจที่จู่ๆ เธอก็พูดออกมาแบบนั้นด้วย… ริงกะ ฉันชอบเธอนะ เพราะงั้น… ขอร้อง ช่วยอยู่เคียงข้างฉันด้วยนะ…”

 

โธ่ มองหน้าริงกะตรงๆ ไม่ได้เลยเนี่ย

เพิ่งจะเป็นตอนนี้จริงๆ ที่ฉันเข้าใจความชอบของตัวเองที่มีต่อริงกะน่ะ

เธอดูสวยกว่าทุกทีหลายเท่าเลย

 

“ฮุฮุฮุ… งั้นเหรอ ฉันก็อยากให้เธออยู่เคียงข้างฉันเหมือนกัน แน่นอนอยู่แล้ว ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอไปตลอดชีวิตเลย”
“…อื้อ”

 

เพราะแบบนั้น พวกเราก็เข้าใจความรู้สึกของกันและกันแล้ว

วันนี้ เดินหน้าไปก้าวนึงแล้วสินะ

ก็ จากความสัมพันธ์ของเพื่อนเพียงคนเดียว ก้าวไปข้างหน้าก้าวนึง ไปเป็นคบกันแล้ว…

 

“ถ้างั้น แต่งงานกันเถอะ”

 

…ไม่ใช่แค่ก้าวเดียว แต่คำพูดที่น่าตกใจนั่นพาเดินหน้าไป 5 ก้าวแล้ว ตอนนี้

 

“……หา? แต่งงาน? ตอนนี้?”
“อื้อ”
“…ไม่ ไม่ ตอนนี้ พวกเราเพิ่งจะ…”
“พวกเราเพิ่งจะคบกัน แล้วไม่นานก็ต้องแต่งงานกันอยู่แล้ว มีอะไรผิดงั้นเหรอ?”

 

จะรวบรัดเกินไปแล้ว

 

“ไม่ แต่ว่า ดูสิ ยังมีเรื่องอื่นอีกที่ต้องทำก่อนแต่งงานไม่ใช่เหรอ!? บางอย่างที่ต้องผ่านมาก่อนน่ะ…”
“อะไรล่ะ เดทเหรอ?”
“ใช่! ใช่แล้วล่ะ!”
“งั้น พวกเราก็อยู่ด้วยกันตลอดเลยนะ ทุกวันก็เหมือนกับการออกเดทนั่นแหละ”

 

………

…อาเระ จะว่าไปก็จริงนะ

 

“ไม่สิ แต่ว่า… แล้วจับมือ…”
“พวกเราก็ติดกันทั้งวันทุกวันเลยนะ”
“ก-… กอดกันล่ะ…”
“ฉันมักจะทำตัวเป็นธรรมชาติ แล้วก็กอดเธออยู่แล้วไง”
“จ-………”
“จูบเหรอ?”
“ช- ใช่… นั่นแหละ…”
“ถ้างั้นล่ะก็… เอาล่ะ”
“เอ๊ะ? เฮ่ ริงกะ เธอจะทำอะ-… อุ๊บ!?”

 

ตอนที่ฉันคิดจะยกลำตัวส่วนบนของตัวเองขึ้น จู่ๆ หน้าของริงกะเข้ามาใกล้ฉัน… แล้วก็จูบเลย

แถม ยังไม่ใช่แค่ริมฝีปากแตะกันด้วย นี่จู่ๆ เธอก็ทำแบบดูดดื่มเลยเหรอ ถึงฉันพยายามจะหนี แต่ก็หนีไม่ได้ เพราะมือของเธอจับที่หัวของฉันอยู่… หรือพูดอีกอย่างคือ มือของเธอปิดหูของฉันอยู่

และเพราะหูของฉันถูกปิดอยู่ เสียงจากในปากของฉันเลยดังสะท้อนตรงเข้ามาในหัวของฉันเลย

 

“ฟุ…… อุม…… อึน……”

 

จากนั้น ฉันก็คิดอะไรไม่ออกเลย

อาเระ…? ทำไมฉัน ถึงเป็นแบบนี้ได้ล่ะ…?

แต่ก็ มัน… รู้สึกดีจัง

 

“ฟุฮ่า…”
“อา……”
“ดีหรือเปล่า? ฟิลิสจังบอกเองนะ นี่เราก็ทำหลายๆ อย่างที่จำเป็นต้องทำก่อนแต่งงานแล้วใช่มั้ยล่ะ?”

 

ด้วยเหตุผลบางอย่าง ริงกะ… คนที่ฉันรักก็พูดอะไรซักอย่างอยู่ตรงหน้าฉัน… แต่ฉันไม่ค่อยเข้าใจที่เธอพูดเลย…

 

“นี่ ฟิลิสจัง อยากได้เพิ่มหรือเปล่า?”
“อื้อ………”
“อยากต่ออีก ใช่มั้ย?”
“อื้อ………”
“งั้น แต่งงานกันมั้ย?”
“ได้………”

 

ทำไมฉันต้องขัดเรื่องที่จะแต่งงานกับริงกะด้วยนะ…

มันไม่สำคัญหรอก ยังไงฉันก็จะไม่ทิ้งริงกะไปชั่วชีวิตอยู่แล้ว

 

“ใช่ ฉันถือว่าเธอตกลงแล้วนะ งั้น ต่อจากนี้เราก็เป็นสามีภรรยากันแล้วสินะ สามีภรรยา… ภรรยาภรรยา? เรื่องนั้นช่างมันเถอะ ฮุฮุฮุ จากวันนี้ไป ฟิลิสจังก็เป็นฟิลิส บลัดลอร์ดแล้วนะ”
“เข้าใจแล้ว…”

“ถ้างั้นก็ จูบสาบาน…♡”

“ฟุอุ๊บ…”

 

อา เอาอีกแล้วสินะ……

ฉันชอบจัง… ต้องติดมันแน่ๆ เลย…

ตอนที่จูบกับริงกะแบบนี้ ฉันรู้สึกล่องลอยเหมือนกับไม่ต้องคิดเรื่องอะไรซักอย่างเลย…

 

“นึม……… อุม…… อืน…… ฟุฮ่า ริงกะ…”
“ฮุฮุฮุฮุ… หน้าของฟิลิสจังเหมือนจะละลายเลย น่ารักมากเลยน้า~… ตอนนี้เราก็แต่งงานแล้ว ฉันจะทำหลายๆ อย่างที่ฉันอยากทำเลย… ตกลงมั้ย?”
“อือ… ทำอย่างที่ริงกะต้องการเลย…”
“อื้อ ฉันถือว่าเธอตกลงแล้วนะ ใช่มั้ย? งั้น เข้าเต็นท์กันเถอะ~”
“เข้าใจแล้ว…”

 

โน้ตจากผู้แต่ง : ฉันจะปล่อยให้จินตนาการของพวกคุณโลดแล่นกันเลยนะว่า เกิดอะไรขึ้นในเต็นท์กันแน่ เพราะเรื่องพวกนี้ถูกจัดการในเวลากลางคืน
ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี แต่มัน เอโร่ย เลยล่ะ

 

TN: ก่อนเป็นจอมมาร ก็เคยอยู่ล่างมาก่อนนี่นา 555

ขอแปะ Discord สำหรับแจ้งเตือนนิยาย กับมุมพูดคุยกันไว้ตรงนี้ด้วยนะครับ ใครสนใจก็แวะมาได้นะ ^^
https://discord.gg/Fm9NsqeH2r