WN กลยุทธ์พิชิตต่างโลกขององค์ราชินี (Her Majesty's Swarm) - ตอนที่ 5 การนองเลือดอย่างเป็นธรรมชาติ

………………

—-การนองเลือดอย่างเป็นธรรมชาติ

รถม้าขนสัมภาระที่ควบคุมโดยหัวหน้าพ่อค้าทาสมาจอดอยู่หน้าคฤหาสน์ซึ่งเป็นฐานที่มั่นของลิสิตซ่าแฟมิลี่ รถม้าจอดอยู่ในตำแหน่งที่ต้องการหาเรื่องอย่างเห็นได้ชัดและพวกสมาชิกของลิสิตซ่าแฟมิลี่ก็มุ่งหน้ามาที่รถม้า

[เฮ้ย! เอ็งโมยเซ่! มาจ่ายหนี้ที่ค้างไว้งั้นเรอะ!]

[ไอ้เวร วันก่อนดูท่าจะทำบอสไว้แสบมากเลยนะ!]

พวกผู้ชายกักขฬะปรากฏตัวขึ้นมาเป็นฝูงเข้าล้อมรถม้าของหัวหน้าพ่อค้าทาส ฉันอยู่เงียบๆในเงามืดภายในรถม้าและเฝ้ามองสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น

[ลงมาสิวะโมยเซ่! แล้วไปยอมรับความผิดต่อหน้าบอสซะ!]

ตอนที่ผู้ชายลิสิตซ่าแฟมิลี่ยื่นมือไปที่หัวหน้าพ่อค้าทาส เซริเนียนกับริปเปอร์สวอร์มก็เริ่มเคลื่อนไหว

เซริเนียนตัดหัวของพวกผู้ชายขาดกระเด็นด้วยดาบยาวและริปเปอร์สวอร์มฉีกพวกผู้ชายเป็นชิ้นๆด้วยเคียวและเขี้ยว ทุกอย่างเกิดขึ้นในพริบตาและทุกอย่างจบลงในพริบตา ในช่วงเวลาที่ทุกอย่างจบลงสิ่งที่หลงเหลืออยู่มีเพียงศพเท่านั้น

[เก็บกวาดแล้วเพคะ องค์ราชินี]

[ขอบใจมากเซริเนียน ริปเปอร์สวอร์ม]

ฉันลงจากรถม้าขนสัมภาระตามที่เซริเนียนกับริปเปอร์สวอร์มบอก

[เอาละ เข้าไปข้างในกันเถอะและทำลายให้สิ้นซาก หนี้แค้นของพวกมันต้องได้รับการชดใช้อย่างสาสม]

พอฉันพูดแบบนั้นก็ให้หัวหน้าพ่อค้าทาสเปิดประตูคฤหาสน์ของลิสิตซ่าแฟมิลี่แล้วเข้าไปข้างในคฤหาสน์โดยพาเซริเนียนกับริปเปอร์สวอร์มไปด้วย

ข้างในคฤหาสน์น่าจะมีสมาชิกของลิสิตซ่าแฟมิลี่เหลืออยู่นับไม่ถ้วน พวกมันคงจะแค่ต้องการเก็บหนี้จากหัวหน้าพ่อค้าทาสคนนี้อย่างซื่อตรงเท่านั้นแต่ว่ามันพยายามยื่นมือมายุ่มยามกับฉันและฆ่าริปเปอร์สวอร์ม

เอาละ ถึงเวลาตอบโต้ มาละเลงเลือดและฉีกกระชากเนื้อกันเลย

คงไม่ใช่ว่าฉันเป็นสวอร์มไปแล้วจริงๆหรอกนะเนี่ย

………………

………………

[ผู้บุกรุก! ผู้บุกรุกมาแล้ววว]

สมาชิกของลิสิตซ่าแฟมิลี่กรีดร้องและริปเปอร์สวอร์มแทงเข้าไปที่หัวนั้นด้วยเคียวเพื่อทำให้เงียบ ด้วยการโจมตีครั้งเดียวไปที่สมองนั้นทำให้สมาชิกทำได้เพียงแค่ชักกระตุกทะเลเลือดแผ่ขยายตัวอย่างช้าๆ

[บัดซบเอ๊ย! พวกสัตว์ประหลาดเข้ามาโจมตีเว้ย! ทุกคนรวมตัว!]

สมาชิกของลิสิตซ่าแฟมิลี่ที่กำลังดูสถานการณ์นั้นร้องตะโกนต่อไปเรื่อยๆและสมาชิกของลิสิตซ่าแฟมิลี่ก็ออกมาจากทั่วทั้งคฤหาสน์ พวกผู้ชายที่ถือธนูสั้นและพวกที่ถือดาบยาวปรากฏตัวออกมาแล้วเข้าล้อมพวกฉันไว้

[เซริเนียนฝ่าทะลวงเข้าไปได้ไหม?]

[เป็นไปได้เพคะ เพียงแต่องค์ราชินีจะทรงตกอยู่ในอันตรายเพคะ]

เซริเนียนตอบด้วยท่าทีลุกลี้ลุกลนต่อคำถามของฉัน

[ถ้างั้นก็เรียกกำลังเสริมแล้วกัน]

พอฉันพูดแบบนั้นก็สะบัดมือเบาๆ

พอทำแบบนั้นก็มีเขี้ยวขนาดยักษ์ทะลุขึ้นมาจากพื้นเข้ากัดและตรึงสมาชิกของลิสิตซ่าแฟมิลี่ที่กำลังถือดาบยาวมุ่งหน้าเข้ามา ร่างกายถูกแบ่งเป็นสองซีกซ้ายขวาและศพถูกลากลงไปในพื้นดิน

เป็นดิกเกอร์สวอร์มนั่นเอง เมื่อกี้ฉันได้เรียกสิ่งที่เฝ้ารออยู่นอกกำแพงเมืองรีนซึ่งเป็นหลักประกันของฉันเข้ามา พวกดิกเกอร์สวอร์มเคลื่อนผ่านใต้ดินของกำแพงเมืองและมาปรากฏตัวตรงใต้เท้าของสมาชิกลิสิตซ่าแฟมิลี่ที่พยายามจะโจมตีพวกฉัน

[เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม?]

[เพคะ ปล่อยให้หม่อมฉันจัดการเองเพคะองค์ราชินี]

เซริเนียนยิ้มเล็กน้อยต่อคำถามของฉันแล้วพุ่งกระโจนออกไป พอขาแมลงนั้นกระโดนขึ้นก็พุ่งออกไปในพริบตาและใช้ดาบยาวฟันพวกสมาชิกของลิสิตซ่าแฟมิลี่ที่กำลังเล็งธนูสั้นมาที่ฉันจากระเบียงคฤหาสน์ทีละคน

ทั้งที่สิ่งนั้นคือฉากอันน่าสยดสยองที่มนุษย์กำลังถูกฆ่าแท้ๆแต่กลับงดงามตรงไหนสักแห่ง ตระการตาตรงไหนสักแห่ง สวยสดใสตรงไหนสักแห่ง เซริเนียนเข้าฟาดฟันพวกลิสิตซ่าแฟมิลี่เลือดสาดกระเซ็นและภาพที่เห็นนั้นทำให้ฉันหลงใหล

[องค์ราชินี!]

ตอนที่สายตาฉันจับจ้องไปที่การต่อสู้ของเซริเนียน ริปเปอร์สวอร์มก็ร้องตะโกนขึ้น

เขาเข้ามายืนอยู่ตรงหน้าฉันแล้วปัดลูกธนูที่กำลังพุ่งเข้ามาหาฉันด้วยหางที่มีเหล็กในพิษกระเด็นออกไป

[ขอบใจมากริปเปอร์สวอร์ม]

[ไม่จำเป็นต้องขอบคุณพ่ะย่ะค่ะ เพียงแต่องค์ราชินีได้โปรดระมัดระวังความปลอดภัยของพระองค์ด้วย มีบางเวลาที่น่าจะเป็นอันตรายต่อการรับชมพ่ะย่ะค่ะ]

[โทษที จะระวัง]

ในขณะที่พูดแบบนั้นริปเปอร์สวอร์มก็ยังคงปัดลูกศรที่พุ่งเข้ามาหาฉันอย่างต่อเนื่อง แม้จะเป็นยูนิตเริ่มต้นช่วงต้นเกมแต่เขาก็เชื่อถือได้เป็นอย่างมาก ฉันยิ่งผูกพันกับแมลงที่มีเสน่ห์นี้ยิ่งขึ้นไปอีก

[อะไรวะ! เอะอะอะไรกัน!]

ในขณะที่เซริเนียน ริปเปอร์สวอร์ม ดิกเกอร์สวอร์มกำลังต่อสู้กับสมาชิกของลิสิตซ่าแฟมิลี่ก็มีคนๆหนึ่งปรากฏตัวขึ้น

[เจ้านั่น]

ฉันพบเข้ากับผู้ชายที่ดูเหมือนผู้นำที่เข้ามาโจมตีรถม้าของพวกฉัน

[แกเป็นใครวะ! ไปเอาสัตว์ประหลาดพวกนี้มาจากไหน!]

[เรื่องนั้นไม่จำเป็นต้องตอบ]

ฉันชี้นิ้วไปที่ผู้นำของลิสิตซ่าแฟมิลี่ที่ร้องตะโกนออกมา

[จับมันทั้งเป็น]

[รับทราบพ่ะย่ะค่ะ องค์ราชินี]

ริปเปอร์สวอร์มเคลื่อนไหวตามคำสั่งของฉัน

[หม่อมฉันจะปกป้องพระองค์เองเพคะ]

ต่อมานักธนูที่เซริเนียนเฝ้าคุ้มกันให้ฉันอยู่ส่วนใหญ่ถูกฆ่าไปแล้วแต่เพราะไม่รู้ว่าจะมีการโจมตีมาจากทางไหนรึเปล่า เลยรู้สึกขอบคุณที่ได้รับการปกป้องจากเซริเนียน รู้สึกวางใจได้ราวกับได้รับการปกป้องจากอัศวิน จะว่าไปเซริเนียนอย่างน้อยก็เป็นอัศวินละมั้ง

[ยะ อย่างน้อยหรือเพคะฝ่าบาท?]

[อะ โทษที เซริเนียนคืออัศวินที่ยอดเยี่ยมที่สุด]

สิ่งที่กำลังคิดถูกส่งไปยังศูนย์รวมจิตสำนึกซะแล้ว สิ่งที่เรียกว่าศูนย์รวมจิตสำนึกไม่สะดวกอย่างน่าประหลาดแฮะ จะพึมพัมกับตัวเองก็เกือบจะทำไม่ได้

[ไปให้พ้น! พวกแกฆ่าสัตว์ประหลาดนั่นซะ!]

ผู้นำของลิสิตซ่าแฟมิลี่ร้องตะโกนและกำลังรบก็พรั่งพรูออกมาจากภายในคฤหาสน์อีกครั้ง พวกสมาชิกของลิสิตซ่าแฟมิลี่ถือดาบยาวและง้าวฮัลเบิร์ดเริ่มออกมาทีละคนๆแล้วเข้าโจมตีริปเปอร์สวอร์ม

ดิกเกอร์สวอร์มทำลายพื้นหินตรงนั้นและปรากฏตัวออกมาพุ่งเข้าโจมตีแล้วลากลงไปในพื้น เมื่อต้องเผชิญหน้ากับภัยคุกคามที่ปรากฏตัวจากพื้นดินอย่างกะทันหัน สมาชิกของลิสิตซ่าแฟมิลี่ถึงกับตัวแข็งทื่อและขยับออกจากตรงนั้นไม่ได้

แต่ว่า ไม่มีทางที่จะจบเพียงเท่านี้ ศัตรูทั้งหมดต้องถูกกวาดล้างและผู้นำของลิสิตซ่าแฟมิลี่ต้องถูกจับมาเป็นๆ

[ริปเปอร์สวอร์ม ไปได้ไหม?]

[ไม่มีปัญหาพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท]

ริปเปอร์สวอร์มเข้าโจมตีศัตรูที่กำลังตื่นตระหนกต่อการโจมตีของดิกเกอร์สวอร์ม แทง กัด ฉีกกระชากศัตรู ใช้การโจมตีทุกอย่างเพื่อสังหารสมาชิกของลิสิตซ่าแฟมิลี่

มันคือโศกนาฏกรรมนองเลือด

ศฤหาสน์ของลิสิซ่าแฟมิลี่ที่เคยงดงามบัดนี้กลายหลุมบ่อเพราะดิกเกอร์สวอร์ม ตัวอาคารถูกย้อมด้วยสีแดงสดเพราะการโจมตีของเซริเนียนและริปเปอร์สวอร์ม มีศพเกลื่อนกลาดอยู่ทุกหนทุกแห่ง

แต่ว่า แม้ฉันจะเห็นสิ่งนั้นก็หาได้แยแสไม่

การมีศพอยู่ในสนามรบมันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว การที่เลือดจะไหลจากศพก็เป็นเรื่องปกติ ศพที่หลงเหลืออย่างสะอาดสะอ้าดมีแค่โลกในเกมเท่านั้น

ไม่ใช่ว่าเป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้วเหรอ ทุกสิ่งทุกอย่าง

[ใครก็ได้! ใครก็ได้! ใครก็ได้! มาที! ฆ่าสัตว์ประหลาดนั่นซะ! มาเร็วเข้า!]

ผู้นำของของลิสิตซ่าแฟมิลี่ร้องตะโกนแต่กำลังรบในคฤหาสน์ถูกกวาดล้างไปหมดแล้วหรือไม่ก็หนีไปแล้ว ร้องตะโกนๆแต่กลับไม่มีใครออกมา โชคชะตาของผู้นำลิสิตซ่าแฟมิลี่ถูกตัดสินแล้ว

[จับเป็นมันซะ ริปเปอร์สวอร์ม]

[รับทราบพ่ะย่ะค่ะ องค์ราชินี]

พอฉันพูดอีกครั้งเหล็กในพิษของริปเปอร์สวอร์มก็ส่องแสง

[หยุดนะ! หยุดนะโว๊ย! ไปให้พ้น! ไปให้พ้น—-]

ริปเปอร์สวอร์มแทงเหล็กในพิษเข้าใส่ผู้นำลิสิตซ่าแฟมิลี่ที่กำลังกรีดร้อง

[อั๊ก……! อ๊อก……!]

ผู้นำของลิสิตซ่าแฟมิลี่ที่ถูกเหล็กในพิษแทงมีฟองออกมาจากปากและทรุดลงดิ้นทุนรนทุรายบนพื้นแล้วหมดสติไป

เหล็กในพิษของริปเปอร์สวอร์มไม่มีดาเมจและผลทำให้ตายในทันที แต่แทนที่สิ่งนั้นมีผลทำให้ศัตรูเป็นอัมพาตไปชั่วขณะ จริงๆแล้วเป็นผลอัมพาตแบบอ่อนๆแต่ก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้นำของลิสิตซ่าแฟมิลี่เป็นอัมพาตได้

[เซริเนียน มัดมันไว้]

[รับทราบเพคะ]

เซริเนียนพันและมัดผู้นำของลิสิตซ่าแฟมิลี่ที่กำลังเป็นอัมพาตอยู่ด้วยใยที่เหมือนใยแมงมุมตามคำสั่งของฉัน

[เซริเนียน ริปเปอร์สวอร์มค้นหาผู้รอดชีวิตในคฤหาสน์ จับคู่กันสองคนและเคลื่อนไหวกันเป็นคู่เผื่อเอาไว้ แต่ละคนคอยระวังให้กัน]

[รับทราบเพคะ]

ถ้าเซริเนียนที่ชุบเลี้ยงมาจนถึงตอนนี้ถูกเล่นงานจากความประมาทจะเป็นปัญหาได้ ริปเปอร์สวอร์มที่ฉันผูกพันถูกฆ่าก็ทำให้ขุ่นเคืองมากพอแล้ว ฉันไม่สนใจว่าศัตรูจะตายไปกี่คนแต่ถ้าพวกพ้องตายฉันยกโทษให้ไม่ได้ ฉันเป็นมนุษย์ที่เห็นแก่ตัวแบบนั้นแหละ

[เอาละ ก็อาละวาดมาพอสมควรด้วยสิ ผู้คนรอบๆจะเอะใจรึเปล่านะ ก่อนจะกลายเป็นเรื่องวุ่นวายต้องถอนตัวแล้วสินะเนี่ย แต่ต้องเตรียมของที่ทำให้เงียบเอาไว้หลังจากนี้]

ฉันพูดอย่างนั้นและหยิบพาราไซต์สวอร์มจากในกระเป๋าแล้วยัดเข้าไปในปากของผู้นำลิสิตซ่าแฟมิลี่ที่กำลังอัมพาตอยู่

………………

………………

เหตุการณ์สังหารหมู่ที่เกิดขึ้นในคฤหาสน์ลิสิตซ่าแฟมิลี่ถูกพบโดยตำรวจ—-กองอัศวิศของเมืองรีน มีสมาชิกของลิสิตซ่าแฟมิลี่ถูกฆ่าอยู่ภายในหลายสิบคน อัศวินบางคนถึงกับอาเจียนออกมาเมื่อเห็นสภาพศพ

และคนร้ายในเหตุการณ์นี้ถูกพบในทันที

คนร้ายคือผู้นำของลิสิตซ่าแฟมิลี่

เขานั่งอยู่ตรงระเบียงคฤหาสน์และถือดาบยาวเปื้อนเลือดแล้วสารภาพออกมาว่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ตัวเองเป็นคนทำทุกอย่าง กองอัศวินได้จับกุมผู้นำของลิสิตซ่าแฟมิลี่ตามคำรับสารภาพนั้นแล้วแขวนคอด้วยข้อหาฆาตกรรม

ศพไม่มีการทำอะไรเพิ่มเติมและถูกเผาไปทั้งๆแบบนั้น

แต่ว่าเรื่องน่าประหลาดใจที่ไม่มีใครสังเกตเห็นในตอนแรกคือจำนวนสมาชิกที่อยู่ในคฤหาสน์ลิสิตซ่าแฟมิลี่ไม่ตรงกับจำนวนศพที่พบ เรื่องนี้กองอัศวินลงความเห็นว่ามีส่วนรู้เห็นกับการฆาตกรรมแล้วหลบหนีไปจึงเริ่มออกไล่ล่าผู้หลบหนี

อย่างไรก็ตามการออกค้นหานั้นจะไม่มีวันไปถึงความจริง ละนะ

[เอาละ เก็บศพมาแล้ว มีอยู่เยอะเพราะงั้นเพิ่มจำนวนอีกแล้วกัน]

ฉันยัดศพที่ดิกเกอร์สวอร์มลากลงหลุมและศพที่ถูกฆ่าในคฤหาสน์ลิสิตซ่าแฟมิลี่นั้นเข้าไปในรังกำเนิด โชคดี ตอนนี้มีเซริเนียนช่วยยัดด้วยทำให้งานง่ายขึ้น

[องค์ราชินี จะให้กำเนิดอะไรหรือเพคะ?]

[นั่นสินะ คงจะเพิ่มจำนวนของริปเปอร์สวอร์มมากกว่านี้ เพราะอยากจะเริ่มรัชเร็วๆแล้ว]

ฉันตอบกลับไปอย่างนั้นต่อคำถามของเซริเนียนที่กำลังยัดศพเข้าไปในรังกำเนิดอย่างตั้งใจ

แต่ว่าไม่พบคู่ต่อสู้ที่เคยสู้เลย

ในจำนวนนั้นมีแค่การต่อสู้กับพวกลักลอบล่าสัตว์ พ่อค้าทาสหรือการต่อสู้กับองค์กรอาชญากรรมอย่างลิสิตซ่าแฟมิลี่เท่านั้น ยังไม่พบฝ่ายหรือประเทศที่ควรทำลายเลย

ปฏิบัติการค้นหาซึ่งเป็นภารกิจสำคัญยังคงดำเนินต่อไป เหล่าริปเปอร์สวอร์มกระจายตัวออกไปทั่วพื้นที่และกำลังตรวจสอบสถานการณ์

ถ้าพูดถึงเรื่องนั้นก็มีราชอาณาจักรมารูคตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกถัดจากที่นี่ เป็นประเทศซึ่งปกครองเมืองรีนที่พวกเรากำลังใช้ประโยชน์อยู่นั่นเอง

และทางทิศตะวันออกมีประเทศที่เรียกว่ารัฐสันตะปาปาเฟรนซ์ตั้งอยู่ จากจุดที่เป็นประเทศเคร่งศาสนา นับถือความใจกว้างมีเมตตาโดยไม่มีการเซ่นสังเวยคงจะเป็นฝ่ายความดี อาจจะเป็นศัตรูกันในสักวันก็ได้

ทางทิศเหนือและทิศใต้ไม่รู้แน่ชัด ดูเหมือนจะมีประเทศตั้งอยู่แต่ไม่รู้ชื่อประเทศและวัฒนธรรมเลย

และดูเหมือนว่าที่นี่จะเป็นตรงใจกลางของทวีปทำให้ฉันรู้สึกท้อใจจริงๆ การตั้งฐานล้อมรอบไปด้วยฝ่ายศัตรูที่มีศักยภาพ เป็นข้อเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัด

[หลังจากนี้จะทำยังไงดีนะ]

ศัตรูที่ควรสู้ไม่ชัดเจนและอยู่ในสถานการณ์เสียเปรียบที่ไม่รู้ว่าจะทำยังไงถึงจะชนะ ฉันทำได้แค่เพิ่มจำนวนริปเปอร์สวอร์มเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการจู่โจมไปเรื่อยๆเท่านั้น

แต่ทว่า ศัตรูที่ควรสู้นั้นมุ่งมาจากอีกทาง

……………