[WN]เกิดใหม่เป็นขุนนางสารชั่ว แต่ดันเป็นที่หมายปองของเหล่าสตรีสูงศักดิ์ซะงั้น? - ตอนที่ 79 งานเลี้ยง 13 - มุมมองลูน่า
ตอนที่ 79 งานเลี้ยง 13 – มุมมองลูน่า
เขาหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่แล้วนะ? เวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้วตั้งแต่ที่รู้ตัวว่าเขาไม่อยู่ตรงนี้
(อา…)
เมื่อเห็นเบเรธกลับเข้ามายังห้องจัดเลี้ยง ลูน่าก็เดินตรงไปหาเขาด้วยความรวดเร็ว พร้อมกับเอ่ยทักออกมา
—นั่นก็เพื่อที่จะได้พูดคุยกับเขาก่อนใคร และเพื่อจะไม่ให้ใครมาแย่งช่วงเวลานี้ไป
“ไปที่ไหนมาคะ?”
“อ้อ แค่ออกไปสูดอากาศข้างนอกนิดหน่อยเอง พูดแล้วน่าอายนะ แต่ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีอะไรทำ”
“ไปคนเดียวเหรอคะ? แต่สำหรับคนที่ไปคนเดียว มันดูจะใช้เวลานานไปหน่อยนะคะ”
“ฮะฮะ… ก็ไปคนเดียวนั่นแหละ เชิญใครออกไปตอนช่วงแนะนำตัวในงานมันดูเสียมารยาทนี่นา”
“อย่างนั้นหรือคะ?”
แม้ลูน่าจะไม่เคยเข้าร่วมงานเลี้ยงในยามค่ำคืนแบบนี้มาก่อน แต่เมื่อคิดดูตามสามัญสำนึกแล้ว ก็พอเข้าใจได้ถึงเรื่องนั้น
แต่ถึงจะเข้าใจ ก็ยังอดคิดไม่ได้
“…ถึงอย่างนั้น ฉันก็อยากให้คุณส่งเสียงบอกกันสักหน่อยค่ะ…”
“อ๊ะ! หรือว่าเธอถูกใครแกล้งแปลก ๆ เข้าเหรอ? ตอนช่วงแนะนำตัวในงาน”
“…”
การที่เขาแสดงความกังวลแบบนั้นออกมา มันไม่ใช่ว่าทำให้เธอไม่ดีใจเลย
แต่เธอก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไมเขาถึงคิดเช่นนั้น?
ในเมื่อเขาเป็นถึงทายาทตระกูลมาร์ควิส ส่วนเธอเป็นเพียงบุตรสาวคนที่สามของตระกูลบารอน การที่เขามารับหน้าที่เป็นองครักษ์ให้เธอ มันเป็นเรื่องที่แม้แต่ในนิยายยังหาอ่านไม่เจอ
เป็นเรื่องที่ควรปฏิเสธไปอย่างชัดเจน แต่ลูน่าก็ต้องตระหนักอีกครั้งว่า ตัวเธอนั้นได้เปลี่ยนไป… หรือพูดให้ถูกคือ ถูกเขาทำให้เปลี่ยนไป
“…ฉันไม่ปฏิเสธค่ะ”
“!”
เธอพูดโกหกแบบนั้นออกมา
เพื่อที่จะให้เขาเป็นห่วงเธอ… ความปรารถนาเล็ก ๆ ของเธอที่อยากให้เป็นจริง
“ขอโทษจริง ๆ ที่ฉันเข้าไปช่วยอะไรไม่ได้เลย”
“ไม่จำเป็นต้องขอโทษเลยค่ะ คุณไม่ได้ทำอะไรผิดแม้แต่น้อย”
เธอเสริมคำพูดของเขาอย่างหนักแน่น เพื่อปลอบใจจากความรู้สึกผิดที่เธอได้โกหกเขาไป และหลังจากนั้น
“แต่ว่า ถ้าหากคุณคิดอะไรขึ้นมาได้แม้เพียงเล็กน้อย ก็ได้โปรดช่วยให้ความสนใจกับฉันด้วยนะคะ ตอนนี้การแนะนำตัวก็เริ่มสงบลงแล้ว”
เธอเลือกที่จะพึ่งพาความใจดีของเขา
การใช้สมองแบบนี้แน่นอนว่าไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้อง แต่ถึงจะรู้เช่นนั้น เธอก็หยุดตัวเองไม่ได้
“เอ๊ะ? แค่เรื่องนั้นเองเหรอ? เรื่องนี้ฉันรู้สึกอยากจะขอร้องเธอด้วยซ้ำไปนะ”
“ค่ะ”
“งั้นเหรอ ขอบคุณจริง ๆ เลยนะ”
“คนที่ควรจะพูดขอบคุณคือฉันต่างหากค่ะ”
“ไม่มีทาง! เพราะเธอแค่เป็นห่วงที่ฉันบอกว่า ‘รู้สึกเหมือนไม่มีอะไรทำ’ ก็เลยคิดมากถึงขนาดนี้ใช่ไหมล่ะ?”
“ไม่ใช่การโกหกเลยค่ะ”
“เหรอ… งั้น ฉันจะพยายามคิดแบบนั้นให้ได้ก็แล้วกัน”
“ขอบคุณค่ะ”
‘ไม่ได้รับความเชื่อถือ’ เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลอยู่แล้ว
ด้วยฐานะของลูน่า ที่เป็นบุตรสาวคนที่สามของตระกูลบารอน ฐานะนี้สำหรับเหล่าขุนนางแล้วนับว่าต่ำเกินไป
ในสายตาของเหล่าขุนนางทั่วไป การได้รับความใส่ใจดูแลเป็นสิ่งที่พวกเขามองว่าเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว
แต่ในกรณีของเขานั้นแตกต่างออกไป
เขา แม้จะมีสถานะสูงส่ง แต่กลับไม่ได้มองว่า ‘การได้รับความใส่ใจ’ เป็นสิ่งที่ควรเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ และเขาไม่ได้คิดแบบนั้นจริงๆ
ลูน่ามองว่าเขาเป็นคนที่น่าทึ่งอย่างแท้จริง อีกทั้งยังเป็นคนที่ช่างท้าทาย
เพราะทัศนคติและการแสดงออกแบบนี้ อาจทำให้คนอื่นดูถูกหรือมองว่าเขาอยู่ต่ำกว่าพวกเขา
แน่นอนว่าเขาต้องรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว ด้วยการศึกษาที่เหมาะสมที่เขาได้รับในฐานะบุตรชายของตระกูลมาร์ควิส
…แต่การที่เขาไม่ปฏิบัติตามบทเรียนเหล่านั้น แสดงให้เห็นว่าเขาเป็นคนที่ ‘กำหนดเส้นทางชีวิตของตัวเอง’ และเดินไปตามเส้นทางที่เขาเชื่อมั่นว่าถูกต้อง
เขาเป็นบุคคลที่สมควรแก่การเคารพอย่างแท้จริง
“อยู่ๆ พูดขึ้นมาแบบนี้อาจจะไม่เหมาะสม แต่ฉัน…รู้สึกดีใจจริงๆ ที่ได้รู้จักกับคุณ”
“ฮ่าฮ่า…พูดขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยเลยนะ มีอะไรในใจหรือเปล่า?”
“ค่ะ”
“งั้นเหรอ ฉันเองก็รู้สึกดีใจที่ได้รู้จักลูน่าเหมือนกัน”
เมื่อหันไปมอง เขาก็เห็นว่าเธอแอบยิ้มอย่างเขินอายพร้อมกับมองมาทางเขา
“……”
“เอ๊ะ? ทำไมเงียบล่ะ!?”
“คุณน่ะ ทุ่มเทความรู้สึกมากเกินไปค่ะ”
“ม-หมายความว่าไงล่ะนั่น…”
ลูน่าหันหน้ากลับไปมองทางข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
“ถ้าจะทำอะไรแบบนั้น ช่วยทำตอนที่เราอยู่กันสองคนเถอะค่ะ เวลาที่ไม่มีใครอยู่รอบๆ”
“แต่ไม่ใช่ว่าการทำแบบนั้นมันยิ่งน่าอายกว่าหรือไง? ฉันไม่ได้ตั้งใจทุ่มความรู้สึกอะไรขนาดนั้นด้วยซ้ำ…”
“ฉัน…คิดว่าดีค่ะ ถ้าเราอยู่กันสองคน ต่อให้จะมีเรื่องน่าอายแค่ไหนก็ตาม”
“……อืม…ก็ได้ละมั้ง”
“ดูเหมือนจะสนุกกันดีนี่นะ พวกเธอสองคน”
“!!”
“!!! อย่าทำให้ตกใจแบบนี้สิ เอเลนา…”
ดูเหมือนการทักทายของเอเลน่าจะจบลงพอดี เธอเดินออกมาพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
“ก็เล่นทำตัวมีบรรยากาศโรแมนติกกันขนาดนั้น จะไม่สังเกตเลยว่าฉันยืนอยู่ใกล้ๆ ก็ช่วยไม่ได้ใช่ไหม? อย่างน้อยก็รอให้ถึงช่วงเวลาเหมาะๆหน่อยสิ”
“คุณเอเลน่า ฉันต่างหากที่เป็นผู้ถูกกระทำค่ะ”
“หา!?”
ลูน่าชูมือขึ้นเล็กน้อยก่อนจะเหลือบมองเขา เมื่อเห็นเช่นนั้น สีหน้าของเขาก็เหมือนจะบอกว่า ‘ทำไมเป็นแบบนี้ได้ล่ะ!?’
เธอเชื่อว่าเพื่อนสาวคนนี้จะต้องเข้าใจเธอแน่นอน
“…ฮ่าห์ สรุปว่ามันเป็นความผิดของหมอนี่สินะ ก็คิดไว้อยู่แล้วล่ะ”
“เดี๋ยวก่อนสิ! อย่าตัดสินไปข้างเดียวแบบนั้น ฟังฉันบ้างได้ไหม…”
“ฉันคิดว่า ความเป็นไปได้ที่เธอจะโกหกมีน้อยกว่าที่นายจะโกหกน่ะ ดูจากชื่อเสียงของเขาก็พอเข้าใจ”
“มันก็จริงอยู่ แต่ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย…! ฟังนะ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดจริงๆ…”
“จ้ะๆ งั้นก็จะเชื่อเธอสักนิดก็แล้วกัน”
“นี่มันไม่ได้เชื่อเลยสักนิดชัดๆ…”
หญิงสาวที่มองมาทางนี้ด้วยสายตาเฉียงที่งดงาม แฝงความรู้สึกคล้ายกับอาการเหนื่อยหน่ายเล็กน้อย
‘หมอนั่นคงสร้างบรรยากาศแปลกๆ แบบไม่ได้ตั้งใจอีกแล้วใช่ไหม?’
นั่นคือสิ่งที่แสดงออกมาผ่านสายตาของเธอ ซึ่งทำให้ลูน่าพยักหน้าอย่างหนักแน่น
เธอรู้สึกขอบคุณจากใจจริงสำหรับเพื่อนคนนี้ ผู้ที่เข้าใจเธออย่างแท้จริง และเคยให้กำลังใจจนเธอสามารถก้าวผ่านความกลัวมาได้
“คุณเอเลน่า”
“หืม? มีอะไรหรือ?”
“ฉันเคยพูดแบบนี้กับเขาไปแล้ว แต่ฉันอยากบอกว่าฉันรู้สึกดีใจจริงๆ ที่ได้รู้จักคุณค่ะ”
“หะ!? จู่ๆ ทำไมถึงพูดแบบนี้ล่ะ…”
“เขินด้วยล่ะ—อุ๊บ!”
(ไม่ยอมอยู่นิ่งๆ เลย)
เสียงแซวเบาๆ จากเขาที่อยู่ข้างๆ ทำให้เอเลน่าจัดการศอกใส่ที่สีข้างของเขาอย่างรวดเร็วโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า
เธอจงใจทำให้ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น โดยแอบแนบชิดเพียงชั่วพริบตา
จากนั้นก็แสดงท่าทีเป็นห่วงเขาอย่างแนบเนียน พร้อมถามขึ้นว่า “เป็นอะไรหรือเปล่า?” ราวกับไม่เคยเกิดเหตุการณ์เมื่อครู่
“ฟุฟุ…”
เห็นเช่นนั้น ลูน่าก็แอบหัวเราะเบาๆ
หากตอนนี้ ‘เชีย’ สาวใช้ผู้สมบูรณ์แบบของเขาอยู่ที่นี่ เธอจะมีปฏิกิริยาอย่างไรกันนะ?
เมื่อความคิดดังกล่าวผ่านเข้ามาในหัว ลูน่าก็รู้สึกขึ้นมาได้
บรรยากาศในตอนนี้ ให้ความรู้สึกอบอุ่นและผ่อนคลายกว่าช่วงเวลาที่เธอใช้เวลานั่งอ่านหนังสือในห้องสมุดเสียอีก
—————
ในเวลาเดียวกันนั้น
“นี่ ซาเนีย คนที่เข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำครั้งนี้ เธอพอจะรู้จักขุนนางชายที่มีฐานะสูงและใจกว้างบ้างไหม?”
“จู่ๆ ทำไมคุณหนูถึงถามแบบนี้ล่ะคะ? ขุนนางที่มีฐานะสูงก็มีหลากหลายประเภทนะคะ”
อาเรียกล่าวด้วยท่าทางจริงจังในห้องที่ครอบครัวเลแคลร์เตรียมไว้พิเศษสำหรับเธอ เพื่อให้สามารถวอร์มอัพร่างกายได้อย่างสะดวกสบาย
เธอมีคำถามบางอย่างในใจที่ต้องการคำตอบ…
TLN: วันนี้ไว้แค่นี้นะครับ พรุ่งนี้น่าจะครบ ‘งานเลี้ยง’ 25 ตอน แล้วก็อาจจะมีอีกนิด รอติดตามได้ครับ
YOU MAY ALSO LIKE
