[WN]ผมที่ปรึกษาเรื่องความรักของเพื่อนสนิท อยู่ๆเพื่อนสนิทของคนที่เขาแอบชอบก็มาตีซี้กับผม - ตอนที่ 68 กับสึมุกิ 3 : มุมมองอาริสะ
ตอนที่ 68 กับสึมุกิ 3 : มุมมองอาริสะ
“เพราะเธออยู่ใกล้เรียวมะตลอดเลย…ฉันเลยสงสัยว่าเธอชอบเขาหรือเปล่า”
“อืม ชอบสิ”
เธอตอบอย่างง่ายดายและตรงไปตรงมา
อย่างที่คิดไว้จริงๆ ถ้าเป็นแบบนี้ก็คงต้องบอกตามที่ชิซุกุแนะนำ…
“ฉันเองก็ชอบเรียวมะเหมือนกัน! ฉันหลงรักเขา!”
“…อาริสะจัง?”
ฮิอิรากิทำตาโตและจ้องมาที่หน้าของฉันอย่างไม่ละสายตา
ฉันสงสัยว่าเธอจะตอบกลับมาอย่างไร
แต่ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องดีที่ได้พูดออกไป เพราะฉันไม่อยากให้ความรู้สึกที่ฉันมีต่อเรียวมะพ่ายแพ้ไป
“อย่างนี้นี่เอง! เด็กสาวที่สวยขนาดนี้มาชอบเรียวมะเนี่ย ไม่แปลกใจเลยที่เขาเป็นเพื่อนสนิทของฉัน”
“หา?”
ฉันถึงกับหยุดนิ่งเพราะปฏิกิริยาที่ไม่คาดคิดของเธอ
เธอไม่เพียงไม่ตื่นตระหนก แต่กลับดูดีใจเสียอีก
“เธอเองก็ชอบเรียวมะไม่ใช่เหรอ?”
“ชอบสิ! อ๊ะ! เอ่อ… คือ ฉันชอบเรียวมะ…แต่ไม่ใช่ในความหมายแบบนั้น”
ฮิอิรากิเริ่มพูดอย่างลุกลี้ลุกลน ใบหน้าเริ่มแดงขึ้นเล็กน้อยพร้อมแสดงสีหน้าสับสน
หรือว่าฉันอาจจะเข้าใจผิดไป?
“ฉัน…เอ่อ ฉันไม่ค่อยเข้าใจเรื่องความรักเท่าไหร่ แต่ฉันรักเรียวมะมากนะ…แต่มันน่าจะไม่ใช่แบบที่เป็นความรัก ฉันคิดว่ามันน่าจะคล้ายกับที่อาริสะจังชอบชิซุกุจังมากกว่า”
“ชอบของเธอ…หมายความว่าแบบนั้นเองสินะ”
“ใช่แล้วล่ะ เด็กผู้ชายที่ฉันสนิทมีแค่เรียวมะกับเรโอะเท่านั้นแหละ ถ้าพูดถึงเด็กผู้ชายที่ฉันชอบที่สุดก็ต้องเป็นเรียวมะแน่ๆ แต่เรื่องที่อาริสะจังเป็นห่วง…ฉันคิดว่าคงไม่มีอะไรแบบนั้นหรอก”
“…งั้นก็ดีแล้วล่ะมั้ง”
ฉันรู้สึกเหมือนถูกปลดปล่อยความกังวลอย่างประหลาด
ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันอาจจะไม่ต้องพูดเรื่องที่ฉันชอบเรียวมะเลยก็ได้…
“พอเธอปรากฏตัวต่อหน้าเรียวมะ ฉันก็เลยอดกังวลไม่ได้…”
“อ๋อ ก็เข้าใจนะ แต่ถ้าเป็นคู่แข่งอย่างอาริสะจัง ฉันว่าไม่มีใครชนะได้หรอก! เรียวมะน่าอิจฉาจริงๆ เลย”
ฮิอิรากิพูดพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน
เธอไม่ได้เสแสร้งแต่อย่างใด
“เธอจะสารภาพรักกับเรียวมะเหรอ?”
“ไม่ไหวหรอก! เรียวมะเขาคงมองฉันแค่เพื่อนเท่านั้นแหละ…”
แม้ว่าฉันจะคิดว่าเราสนิทกันมาก แต่ก็ยังรู้สึกถึงกำแพงบางอย่างระหว่างฉันกับเรียวมะ
กำแพงที่บอกว่าฉันจะเข้าใกล้ไปมากกว่านี้ไม่ได้…
“ฉันอิจฉาเธอนะ เพราะเธอสามารถอยู่ข้างๆ เรียวมะได้ตลอดเวลา”
มันคือความจริง เธอมีความสัมพันธ์แบบเพื่อนสนิทในวัยเด็กกับเรียวมะ เช่นเดียวกับที่ฉันสามารถอยู่ข้างชิซุกุและโคโคโระได้เสมอ
“อาริสะจัง…”
ทันใดนั้น ฮิอิรากิเอามือมาสัมผัสกับมือของฉัน
ดวงตาสีดำสนิทของเธอทำให้ฉันเผลอจ้องมองโดยไม่รู้ตัว
“ถ้าเธอไม่ว่าอะไร ฉันช่วยเธอได้นะ… ช่วยให้อาริสะจังสนิทกับเรียวมะมากขึ้น”
“จริงเหรอ?”
ฮิอิรากิยิ้มออกมา
“ฉันมีสายตาที่มองคนได้แม่นนะ ฉันคิดว่าอาริสะจังต้องทำให้เรียวมะมีความสุขได้แน่ๆ”
“ฮิอิรากิซัง…”
“แต่…ฉันขอตั้งเงื่อนไขไว้ข้อหนึ่งได้ไหม?”
ฮิอิรากิพูดต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ฉันอยากให้เธออนุญาตให้ฉันอยู่ข้างๆ เรียวมะในฐานะเพื่อนสนิทในวัยเด็กต่อไป เพราะฉันทนไม่ได้ถ้าจะต้องแยกจากเขา”
คำพูดที่ตรงไปตรงมา น้ำเสียงของเธอดูจริงใจอย่างลึกซึ้ง
มันคงเป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเธอ
ปกติแล้ว การที่คนที่เราชอบมีเพื่อนสนิทที่เป็นเพศตรงข้ามอยู่ข้างๆ คงจะไม่ใช่เรื่องน่ายินดีนัก แต่ฉันไม่สามารถปฏิเสธคำขอนี้ได้
“ฉันไม่คิดจะแย่งความสัมพันธ์แบบเพื่อนสนิทไปจากเธอหรอกนะ แต่…อาจจะมีอาการหึงบ้าง คงต้องขอโทษล่วงหน้า”
“ฮิฮิ”
ฮิอิรากิยกมือขึ้นประกบกันเหมือนขอบคุณ
ฉันดีใจที่ได้พูดคุยกับเธอ มันทำให้ฉันเข้าใจความรู้สึกของเธอมากขึ้น
“ฉันเรียกเธอว่า ‘สึมุกิ’ ได้ไหม?”
“อ๊ะ…! ได้สิ เรียกฉันว่าสึมุกิเลยนะ อาริสะจัง!”
สึมุกิยิ้มกว้างที่สุดในวันนี้
การที่ฉันได้บอกความรู้สึกของตัวเองออกไป ทำให้ฉันรู้สึกว่า เราสองคนจะกลายเป็นเพื่อนที่แท้จริงได้
YOU MAY ALSO LIKE
