[WN]ผมที่ปรึกษาเรื่องความรักของเพื่อนสนิท อยู่ๆเพื่อนสนิทของคนที่เขาแอบชอบก็มาตีซี้กับผม - ตอนที่ 66 กับสึมุกิ 1 : มุมมองอาริสะ
ตอนที่ 66 กับสึมุกิ 1 : มุมมองอาริสะ
“เป็นอะไรไป อาริสะ ใบหน้าแดงก่ำเลยนะ หรือว่าเธอกำลังตื่นเต้นอยู่?”
“ก็เพราะว่า…”
“ก็เธอเองไม่ใช่เหรอที่พูดว่าอยากจะอาบน้ำกับฉัน? ใบหน้าแดงแบบนี้ก็น่ารักดีนะ”
ใช่แล้ว ที่นี่คือห้องอาบน้ำในบ้านของฉันเอง
วันนี้ฉันกำลังจะอาบน้ำกับเรียวมะ คนที่ฉันแอบชอบอยู่ แน่นอนว่าฉันพูดไปแล้ว!
ที่ต้องมาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็เพราะฉันพูดอะไรบ้าบอออกไปว่าจะอาบน้ำกับเขาแข่งกับฮิอิรากิซัง
นอกจากครอบครัวแล้ว ฉันไม่เคยอาบน้ำกับผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย
“แต่ห้องอาบน้ำนี้ใหญ่มากเลยนะ ที่จะพาฉันมาอาบน้ำด้วยกันในที่แบบนี้… อาริสะเนี่ย เป็นเด็กลามกจริงๆ”
“ไม่…ไม่ใช่นะ”
เพราะพ่อของฉันเป็นคนชอบอาบน้ำ ห้องอาบน้ำในบ้านเราจึงถูกออกแบบอย่างพิถีพิถัน
หลังจากรีโนเวทบ้านเมื่อสองปีก่อน ห้องนี้ก็ยิ่งพิเศษขึ้นไปอีก
ถึงฉันจะไม่ค่อยได้ใช้บ่อยนัก แต่ก็มีทั้งซาวน่าส่วนตัว อ่างจากุซซี่ และสระว่ายน้ำในร่มที่อยู่ด้านใน
พ่อแม่ที่ถึงจะยุ่งมากแต่ก็รักกันหวานชื่น มักจะอาบน้ำด้วยกันเสมอ
จึงไม่แปลกที่ห้องจะใหญ่ขนาดนี้ ลูกๆ อย่างเราแทบจะไม่ได้ยุ่งเลย
และห้องอาบน้ำที่ดูแลรักษายากแบบนี้ ถ้าไม่มีแม่บ้านก็ไม่ไหวเหมือนกัน
“มาเถอะ ฉันจะอุ้มเธอเอง”
ทำไมกันนะ วันนี้เรียวมะดูหล่อเกินไป
ปกติแล้วเขาใจดีและอ่อนโยนเสมอ แต่เวลาที่จริงจังขึ้นมา กลับดูแข็งแกร่งและเป็นฝ่ายนำ
ความแตกต่างนี้คือสิ่งที่ฉันชอบและทำให้ใจเต้นแรง
ทั้งที่ก่อนหน้านี้ ฉันเคยสาบานกับตัวเองว่าจะไม่ยอมให้หัวใจเอนเอียงไปกับผู้ชายคนไหน
แต่พอเป็นคนที่ฉันชอบ ฉันก็กลับคิดว่า “ถ้าเป็นเขา ก็คงไม่เป็นไร”
นี่แหละที่น่ากลัวที่สุดของความรัก
“เอาล่ะ…ถอดผ้าเช็ดตัวออกสิ…”
“คะ…ค่ะ”
ตามที่เขาบอก ฉันปล่อยผ้าเช็ดตัวลงอย่างช้าๆ เผยให้เห็นร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเอง
เพราะฉันเป็นคนที่ไม่อ้วนง่าย ต่อให้กินเยอะก็ไม่มีไขมันแปลกๆ เกาะตามตัว น่าจะไม่มีปัญหาใช่ไหม?
แต่ฉันไม่ได้เตรียมตัวหรือคิดถึงเรื่องการดูแลตัวเองตรงนั้นตรงนี้ไว้ก่อนเลย
ถ้าเขาพูดว่า “ไม่ค่อยสะอาดเลยนะ” ฉันคงอยากจะตายแน่ๆ
แต่เรียวมะยิ้มอย่างอ่อนโยนให้ฉัน
“เธอสวยมากเลย อาริสะ เธอน่ารักที่สุดในโลกเลยนะ”
แค่เขาพูดแบบนั้น ใบหน้าของฉันก็ร้อนผ่าวขึ้นมาอีก
เรียวมะเองก็ปล่อยผ้าเช็ดตัวลง ปกปิดเพียงช่วงล่าง
ตอนนี้เราทั้งคู่เปลือยกายกันแล้ว
หลังจากนี้คงเป็นช่วงเวลาที่ความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงจะเริ่มต้นขึ้น
มันกำลังจะเริ่มขึ้น…
เดี๋ยวนะ ทำไมกัน?
ทำไมช่วงล่างของเรียวมะถึงกลายเป็นสีขาวโพลนแบบนั้น?
ใช่แล้ว เหตุผลมีอยู่เพียงข้อเดียวเท่านั้น…
‘ฉันไม่เคยเห็นเรียวมะในสภาพเปลือยมาก่อนเลย’
ใช่แล้ว… ที่นี่คือ…
“อาริสะจัง!”
“ว้าย!?”
“เป็นอะไรไปน่ะ? เหม่อลอยอยู่เลย”
“ไม่มีอะไรหรอก”
อา… ฉันนี่มันโง่จริงๆ เลย ดันจมอยู่ในความคิดเพ้อฝันว่าได้อาบน้ำกับเรียวมะจนได้…
(TLN:ครับหล่อน)
ลองคิดดูดีๆ เรียวมะคงไม่มีทางเป็นฝ่ายรุกขนาดนั้นหรอก… แล้วฉันเองก็ไม่มีความกล้าขนาดนั้นเหมือนกัน
“ห้องอาบน้ำที่บ้านของอาริสะจังนี่สุดยอดไปเลย! ฉันไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลย”
“พูดตรงๆ ฉันก็คิดว่ามันเกินไปเหมือนกันนะ แต่สำหรับการนั่งคุยกันแบบนี้ก็ถือว่ากำลังดี”
ฮิอิรากิ สึมุกิ เพื่อนสมัยเด็กของเรียวมะ
ฉันต้องตัดสินใจให้ได้ว่าเธอเป็นคู่แข่งในความรักหรือเปล่า
และฉันก็ต้องบอกเธอเรื่องนั้นด้วย
“เหลือเชื่อเลยนะ มีทั้งซาวน่าและสระว่ายน้ำในตัวบ้าน… อาริสะจังเป็นใครกันแน่เนี่ย?”
“แค่พ่อแม่ฉันเก่งเท่านั้นเอง ฉันก็แค่เด็กมัธยมปลายที่โชคดีเท่านั้นแหละ”
ถึงจะมีเป้าหมายในอนาคตและได้รับการศึกษาที่เหมาะสมเพื่อไปถึงเป้าหมายนั้น แต่นั่นก็เป็นแค่การลงทุนในอนาคตเท่านั้นเอง
สำหรับตอนนี้ฉันยังไม่มีอะไรที่ทำให้ตัวเองโดดเด่นเท่าไหร่หรอก
เว้นแต่ถ้าฉันได้ทำอะไรสำเร็จในโลกของกีฬาเหมือนพี่ชายของฉัน… นั่นอาจจะเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
“อาริสะจังสวยมากเลยนะ ฉันล่ะชื่นชมเธอสุดๆ ไปเลย”
ฉันรู้ดีว่าตัวเองมีรูปลักษณ์ที่โดดเด่น แม้จะไม่ถึงขั้นเป็นที่หนึ่งในญี่ปุ่น แต่ก็รู้ตัวว่าอยู่ในระดับต้นๆ
คนอย่างชิซุกุที่น่ารักที่สุดในโลกยังเคยบอกฉันเลย!
ถ้าฉันไม่ได้เป็นคนสวยขนาดนี้ ผู้ชายคงไม่เข้ามาหาฉันเยอะแบบนั้น
ฉันไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นลูกสาวบ้านที่ถูกเก็บตัว แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่าตัวเองหน้าตาดี
“เธอเองก็มีเสน่ห์มากนะ รู้ตัวอยู่แล้วใช่ไหม?”
“อืม… ก็คงจะรู้ตัวนิดหน่อย”
ฮิอิรากิซังพูดอย่างลังเลนิดหน่อย
ดูเหมือนเธอจะไม่ใช่คนที่เสแสร้งอะไร
และดูเหมือนว่าเธอก็เคยเจอเรื่องลำบากใจจากความสนใจของผู้ชายเหมือนฉัน
“แต่ยังไงฉันก็คงไม่เท่าอาริสะจังอยู่ดี ใบหน้าที่ดูไม่เหมือนคนญี่ปุ่นกับผมสีทองนี่มันสุดยอดไปเลย ฉันตกใจมากเลยนะตอนแรกที่เจอ”
หลายคน รวมถึงชิซุกุเองก็พูดแบบนั้น
ว่าเพราะฉันดูโดดเด่นกว่าเธอ ฮิอิรากิเลยไม่มีทางแย่งตำแหน่งที่หนึ่งในโรงเรียนไปจากฉันได้
แต่จริงๆ แล้วมันเป็นแบบนั้นหรือเปล่า?
ผมสีดำยาวที่เรียบลื่นจนถึงหลังของเธอ
มันเงางามมาก และดูสวยสุดๆ
แม้ว่าฉันจะมีผมสีทองเพราะอิทธิพลของแม่ แต่การที่เติบโตในญี่ปุ่นมาตลอดทำให้ฉันแอบชื่นชมสีผมแบบนั้น
ถ้าเรียวมะชอบผมสีดำมากกว่าล่ะ?
“รูปร่างของเธอก็ดีมากเลยนะ แขนขาก็เรียวยาว… แต่ฉันล่ะกังวลเรื่องต้นขานิดหน่อย”
ฮิอิรากิก็มีรูปร่างที่ดีเหมือนกัน แต่ยังไม่ถึงขั้นเหมือนฉัน
แต่เรื่องนั้นมันสำคัญแค่ไหนกัน?
พูดตรงๆ ถ้ามันใหญ่กว่านี้อีกก็คงลำบาก ฉันก็ยังคงเติบโตอยู่เรื่อยๆ และมันเริ่มรบกวนการใช้ชีวิตแล้ว
กลับกัน หน้าอกของฮิอิรากิก็มีขนาดพอเหมาะพอดี และดูเหมาะกับชุดว่ายน้ำ
แล้วที่สำคัญก็คือต้นขาของเธอ
ฉันเคยเห็นในอินเทอร์เน็ตว่าผู้ชายชอบต้นขาที่ใหญ่ ยิ่งใหญ่ก็ยิ่งดี
ถ้าเรียวมะชอบต้นขาและไม่สนใจหน้าอกใหญ่ล่ะ?
“ไม่มีทางชนะได้เลย!”
“อาริสะจัง! เป็นอะไรไป!? อะไรที่เธอชนะไม่ได้!?”
“ไม่มีอะไรหรอก”
“อืม… งั้นเหรอ…”
…คือเธอนั่นแหละ! ฉันพูดออกไปแบบนั้นไม่ได้
เฮ้อ… ไม่ไหวเลย ฉันคิดแต่เรื่องแย่ๆ เหมือนจะสงบไม่ได้เลย
“ถ้ามีอะไรที่กังวลอยู่ล่ะก็ ฉันยินดีจะรับฟังนะ!”
ก็ทั้งหมดมันเกี่ยวกับเธอนั่นแหละ!?
ความรู้สึกอึดอัดนี้มันช่างบอกไม่ถูกเลยจริงๆ…
YOU MAY ALSO LIKE
