[WN]ผมที่ปรึกษาเรื่องความรักของเพื่อนสนิท อยู่ๆเพื่อนสนิทของคนที่เขาแอบชอบก็มาตีซี้กับผม - ตอนที่ 21 ฉัน นางฟ้า และสาวสวย 3
ตอนที่ 21 ฉัน นางฟ้า และสาวสวย 3
ผมตกใจกับการที่เธอเรียกร้องให้ลูบหัวเหมือนเป็นเรื่องปกติ
“พี่ชาย เร็วๆ สิ” ฮิโยริจังพูดเร่ง
อาซาฮินะซังอาจจะไม่ได้คิดอะไรเพราะยังสติไม่กลับมาก็ได้
แต่จะปล่อยไว้แบบนี้ก็คงไม่ได้ คิดซะว่านี่เป็นโอกาสที่ถูกต้องตามกฎหมายที่จะได้ลูบหัวผู้หญิงก็แล้วกัน
ผมยื่นมือไปสัมผัสกับเส้นผมสีบลอนด์แพลทินัมของอาซาฮินะซัง เหมือนที่ทำกับฮิโยริจัง
“…”
โห ผมของเธอนี่มันนุ่มลื่นเกินไปแล้ว อาจจะนุ่มยิ่งกว่าฮิโยริจังที่เป็นนางฟ้าซะอีก
แน่นอนว่าที่บ้านผมใช้แค่ทรีตเมนต์ราคาถูกๆ แต่นี่มันคนละระดับกันเลย
นี่คือการช่วยเหลือ ต้องไม่คิดอะไรไม่ดีเด็ดขาด
“ฮะฟุ”
เสียงประหลาดเล็ดลอดออกมาจากอาซาฮินะซัง
“ขอบคุณนะ… รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย”
“ดีแล้วครับ”
จริงๆ ก็อยากลูบต่ออีกหน่อย… แต่ถ้าคิดตามปกติแล้ว การสัมผัสเส้นผมของผู้หญิงที่ไม่ได้เป็นแฟนกันถือว่าไม่สมควร
อย่าไปหวังอะไรมากเกินกว่านี้เลยจะดีกว่า
“ขอบคุณที่ใช้บริการครับ!”
เจ้าหน้าที่พูดขึ้นขณะพวกเราลุกจากที่นั่ง
แต่… อาซาฮินะซังกลับเสียสมดุลจนต้องนั่งลงอีกครั้ง
เธอยังดูเหมือนจะขาอ่อนอยู่
ผมยื่นมือออกไปช่วย เธอก็จับมือผมแล้วค่อยๆ ลุกขึ้น
คราวนี้ดูเหมือนจะยืนได้แล้วจริงๆ
อาซาฮินะซังยิ้มออกมาอย่างสดใส
“ขอบคุณมากนะ โคกุเระคุง ลูบหัวให้จนฉันเข่าอ่อนเลย แต่รู้สึกสดชื่นมากๆ”
เธอพูดออกมาอย่างจริงจังจนทั้งผมและเจ้าหน้าที่ถึงกับนิ่งไป
“เอ่อ… นี่พวกคุณทำอะไรกันอยู่เหรอครับ!?”
“ไม่มีอะไรทั้งนั้นครับ! อาซาฮินะซัง ได้โปรดหยุดพูดอะไรที่ทำให้คนเข้าใจผิดแบบนั้นเถอะ!”
“เอ๋?”
ท่ามกลางสายตาวิพากษ์วิจารณ์จากด้านหลัง พวกเราก็ออกจากโซนเครื่องเล่นรถไฟเหาะมาได้
ตอนนี้เวลาล่วงเลยมาเกินเที่ยงแล้ว ดูเหมือนจะเป็นเวลาที่เหมาะสมทีเดียว
“พี่ชาย ฮิโยริหิวแล้ว”
“งั้นไปหาอะไรกินกันเถอะ อาซาฮินะซัง โอเคไหมครับ?”
“ร้องซะขนาดนั้นก็เลยรู้สึกหิวสุดๆ ไปเลย”
“ก็แหงล่ะ ร้องเสียงดังขนาดนั้น”
พวกเราเดินไปที่ศูนย์อาหารของสวนสนุกอเมซิ่งแลนด์
แม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาหลังเที่ยงที่คนแน่น แต่โชคดีที่ยังพอมีโต๊ะว่างอยู่ประปราย พวกเราเลยแยกย้ายกันไปซื้ออาหารโดยผลัดเวรกันเฝ้าที่
ผมซื้อชุดเบอร์เกอร์ และแซนด์วิชสำหรับฮิโยริจัง และพระเอกของเราก็คือ…
“ข้าวหน้าไก่กับไข่ อุด้ง แล้วก็มาพร้อมไก่ทอดเต็มจาน สุดยอดนักกินตัวยงเหมือนเคยนะครับ”
“มันก็เหมือนมีข้าวกับซุปมิโสะแล้วก็เมนูหลักไม่ใช่เหรอ ถือว่าไม่แปลกนี่นา?”
“ไม่ไหวหรอกครับ!”
ปริมาณอาหารที่อาซาฮินะซังถือมานั้นก็ยังคงเกินมาตรฐานคนปกติอีกเช่นเคย ถึงจะรู้ล่วงหน้าอยู่แล้วก็เถอะ แต่เธอกินเยอะขนาดนี้แล้วความผอมบางของเธอนี่มัน…อาหารเหล่านี้ไปอยู่ตรงไหนในตัวเธอกันนะ?
“พี่ชายต้องกินเยอะๆ ด้วยนะ จะได้โตไวๆ”
“ผมก็สูงเกิน 170 เซนติเมตรแล้วนะ”
แม้ว่าจะดูบอบบางเมื่อเทียบกับเรโอะที่สูงเกิน 180 เซนติเมตรก็เถอะ
“ฮิโยริจัง แซนด์วิชอร่อยไหม?”
“อร่อยมาก! จริงๆ แล้วอยากกินแกงกะหรี่ แต่เมื่อวานกินไปแล้วเลยต้องยอมแพ้ พี่สาวชอบแกงกะหรี่ไหม?”
“อืม ชอบมากเลยล่ะ แกงกะหรี่หวานๆ อร่อยดีเนอะ”
“หวานเหรอ? อ้อ… อาซาฮินะซัง สงสัยจังว่าคุณน่าจะไม่ชอบอาหารเผ็ดใช่ไหมครับ?”
“ทำไมรู้ล่ะ!?”
คิดไปก็ใช่ เธอใส่น้ำเชื่อมหวานๆ ลงไปในแพนเค้กขนาดนั้นนี่นา
ของเผ็ดไม่ได้ สูงก็ไม่ได้ มืดก็ไม่ได้ น่ากลัวก็ไม่ได้ สิ่งที่ ‘ไม่ได้’ ของเธอนี่รวมกันเยอะจริงๆ
“แกงกะหรี่ที่ไม่เผ็ดอร่อยที่สุดแล้วล่ะ แกงกะหรี่รสอ่อนที่ชิซึกุทำให้นี่คือสุดยอดเลย”
“แกงกะหรี่ของพี่ชายก็ไม่เผ็ดและอร่อยมากนะ! ฮิโยริชอบที่สุดเลย”
“โอ้ โคกุเระคุงนี่ดูเหมือนจะเก่งงานบ้านดีนะ”
“ก็ต้องเก่งครับ เพราะสถานการณ์บังคับ”
ทั้งพ่อแม่ที่ทำงานนอกบ้าน น้องสาววัยกำลังโต และยังมีเพื่อนสมัยเด็กที่ขี้อ้อนอีก ถ้าไม่ดูแลกันคงอดเป็นห่วงไม่ได้
หลังจากกินอาหารกลางวันเสร็จ พวกเราก็ใช้เวลาพักผ่อนจนกว่าจะถึงเวลาเริ่มโชว์คุเระคุเระ
ไปจับจองที่นั่งซัก 15 นาทีก็คงจะดี แต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา
“ฮิโยริจังน่ารักจังเลยนะ”
ฮิโยริจังตอนนี้นั่งอยู่บนตักของอาซาฮินะซัง ถูกเธอกอดไว้แน่น ดูเหมือนว่าเธอจะชอบเด็กจริงๆ แต่ในขณะเดียวกันผมก็แอบอิจฉาที่ได้อยู่ในอ้อมกอดนั้น
“พี่สาวไม่มีพี่น้องเหรอ?”
“มีพี่ชายคนหนึ่งนะ”
“พี่ชายของพี่สาวกับพี่ชายของฮิโยริ ใครหล่อกว่ากัน?”
“…อืม พี่ชายของฮิโยริจังก็มีเสน่ห์ในแบบของเขานะ”
ความเงียบนั้นมันคืออะไร? แถมยังเหมือนจะมีการช่วยพูดให้ผมรู้สึกดีอีกนิดหน่อยด้วย
พี่ชายของอาซาฮินะซังเหรอ คงจะหล่อมากแน่ๆ
แถมกระเป๋าหรือผ้าเช็ดหน้าที่เธอถืออยู่ยังเป็นของแบรนด์ดังอีก…
แม้ว่าเธอจะบอกว่าทำงานพิเศษเป็นครูสอนพิเศษ แต่ดูเหมือนเรื่องที่เธอเป็นลูกสาวของประธานบริษัทจะเป็นเรื่องจริง
ผมคิดอย่างอิจฉา พร้อมกับหยิบน้ำในแก้วขึ้นมาดื่ม
“ฉันก็อยากมีน้องสาวน่ารักๆ แบบฮิโยริจังบ้างจังเลย”
“หืม? พี่สาว ถ้าพี่อยากได้ฮิโยริเป็นน้องสาวล่ะก็ มีวิธีอยู่นะ”
“เห? อะไรเหรอ บอกหน่อยสิ”
“ก็แต่งงานกับพี่ชายของฮิโยริสิ”
(TLN:เออเนาะ😂)
“ปู้วววววววววว!!”
คำพูดอันน่าตกตะลึงของน้องสาวทำให้ผมพ่นน้ำในปากออกมาหมด!
YOU MAY ALSO LIKE
