[WN]ผมที่ปรึกษาเรื่องความรักของเพื่อนสนิท อยู่ๆเพื่อนสนิทของคนที่เขาแอบชอบก็มาตีซี้กับผม - ตอนที่ 102 ข้อเท็จจริงและความจริง 2 : มุมมองอาริสะ
ตอนที่ 102 ข้อเท็จจริงกับความจริง 2 : มุมมองอาริสะ
“ตอนอยู่มัธยมต้น มีพี่น้องตระกูลโคโนฮานะที่สนิทกันมาก คนพี่เป็นคนเข้มแข็ง ส่วนคนน้องเป็นคนอ่อนโยน ทั้งสองคนสนิทกันและยังสวยมากอีกด้วย แต่หมอนี่มันไปยุ่งกับคนน้องเข้า”
เรื่องราวของเรียวมะในช่วงมัธยมต้นนั้น มีเพียงฮิราซาวะคุงเท่านั้นที่รู้ดี ฉันและชิซุกุไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน แม้แต่สึมุกิที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กก็ไม่ได้ติดต่อกับเรียวมะในช่วงมัธยมต้น
“แล้วก็เกิดเรื่องขึ้น หมอนี่มันเรียกคนน้องออกไปเจอกันสองต่อสอง จากนั้นเธอก็ได้รับบาดเจ็บหนักถึงขั้นสูญเสียความทรงจำ ทุกวันนี้ก็ยังไม่ได้ความทรงจำคืนมา และนั่นมันความผิดของหมอนี่ทั้งหมด! ใช่มั้ยล่ะ!”
เรียวมะยังคงเงียบ ไม่ตอบโต้อะไร
“แต่แกน่ะ ยังทำตัวมีความสุขอยู่ได้ แถมยังมากับผู้หญิงสวยๆ แบบนี้ แกไม่คิดบ้างเหรอว่าพี่น้องตระกูลโคโนฮานะจะรู้สึกยังไง! ห้ะ ไอ้โคกุเระ!”
“…”
“ตอบอะไรออกมาหน่อยสิวะ!”
ในที่สุดเรียวมะก็เปิดปากพูด
“ใช่ ฉันไม่เคยลืมเรื่องฮินะเลย ฉันยอมรับความจริงนั้นและรับโทษที่สมควรแล้ว”
“ฮินะ…” เด็กคนนั้นคงเป็นคนที่เรียวมะชอบสินะ
ฉันควรทำยังไงดี ฉัน…
“พี่น้องโคโนฮานะเป็นที่ชื่นชอบมากนะ คนพี่เป็นประธานนักเรียน ทั้งโรงเรียนเลยกลายเป็นศัตรูกับหมอนี่เพราะเรื่องที่เขาทำ และมันก็สมควรแล้ว!”
“…”
“อ้อ แต่มีอยู่คนหนึ่งที่ช่วยปกป้องหมอนี่เอาไว้ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม”
คำพูดที่หลุดจากปากผู้ชายตรงหน้าเปลี่ยนความคิดในหัวฉันไปทันที
“มีแค่ไอ้ฮิราซาวะที่ช่วยปกป้องหมอนี่ไว้ ทั้งที่ดูไม่เข้าท่าเลย”
เขาหันมามองฉันด้วยสายตาหยาบกระด้าง
“เพราะงั้น เธออย่าไปยุ่งกับหมอนี่เลย ถ้าเธออยาก ฉันจะเป็นคนแทน—”
“น่ารำคาญ”
“หา?”
“อะไรของนายกัน พูดจาไร้สาระไม่หยุดเลย…”
“อะไรนะ!?”
“อย่ามาพูดอะไรไม่เข้าท่าเกี่ยวกับเรียวมะของฉัน”
คำพูดของฉันทำให้ผู้ชายคนนั้นโมโหอย่างเห็นได้ชัด
“ไร้สาระงั้นเหรอ! ทั้งหมดนี้มันคือความจริงนะ! หมอนั่นเป็นคนทำให้คนน้องตระกูลโคโนฮานะบาดเจ็บ นั่นคือความจริง!”
“แล้วไงล่ะ ฉันไม่สนใจเรื่องนั้น ฮิราซาวะคุงปกป้องเรียวมะใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าเรียวมะไม่ผิด เพราะถึงฉันจะไม่ชอบฮิราซาวะคุงเท่าไหร่ แต่เขาก็เป็นคนที่มองคนออก และถ้าเขาปกป้องเรียวมะ แปลว่าเรียวมะต้องไม่ผิดแน่ๆ”
“…อาริสะ”
เรียวมะที่ก้มหน้ามาตลอด เงยหน้าขึ้นมามองฉันด้วยสีหน้าประหลาดใจ ราวกับไม่อยากจะเชื่อ
ถึงฉันจะรู้สึกหงุดหงิดที่ต้องยอมรับ แต่ฮิราซาวะคุงคือคนที่รู้จักเรียวมะดีที่สุด
ฉันก็เข้าใจดีเหมือนกันว่าความสัมพันธ์ของเพื่อนสมัยเด็กมันสำคัญแค่ไหน
ถ้าเพื่อนทำผิด ฉันก็จะตักเตือนเต็มที่ แต่ถ้าเพื่อนไม่ผิด ฉันก็จะปกป้องเพื่อนสุดตัว
และถ้าฮิราซาวะคุงปกป้องเรียวมะ แปลว่าเรียวมะไม่มีทางผิดแน่นอน
เรียวมะยังคงมองฉันด้วยสายตาประหลาดใจ ฉันเดาว่าสมัยมัธยมต้น คงมีคนทั้งโรงเรียนที่ต่อต้านเขาเพราะคำพูดของพี่สาวคนนั้น นั่นอาจเป็นเหตุผลที่เขาแสดงออกห่างจากผู้หญิง และใช้คำพูดสุภาพแบบนั้น
“ว่าแต่ เรื่องที่นายพูดมันไม่แปลกไปหน่อยเหรอ? ตอนที่เรียวมะอยู่กับคนน้องสองต่อสองแล้วเกิดเรื่องขึ้น เธอสูญเสียความทรงจำใช่ไหม แล้วถ้าอย่างนั้น ใครล่ะที่รู้รายละเอียดเรื่องนั้นแล้วเอาไปพูดต่อ?”
“พี่สาวของเธอเป็นคนพูดเอง… เพราะเธอเกลียดหมอนี่มาก”
“งั้นก็ชัดเลย พี่สาวคนนั้นน่ะตั้งใจปล่อยข่าวเสียๆ หายๆ เกี่ยวกับเรียวมะ เพื่อทำให้เขาดูแย่”
“…”
เรียวมะหลบสายตา นั่นแสดงว่ามันคือความจริง
“แต่ว่า! หมอนี่ก็ยอมรับเองว่ามันเป็นเรื่องจริง!”
“ความจริงที่นายพูดมันอาจเป็นแค่ข้อเท็จจริง แต่ไม่ใช่ความจริงในแบบที่มันควรจะเป็น”
ฉันจับมือของเรียวมะแน่นขึ้น
“เรียวมะเป็นคนอ่อนโยนเกินไป ถึงต้องโกหกเพื่อปกปิดความจริงนั้น ฉันคิดแบบนั้นล่ะ เพราะเรียวมะ… เป็นคนที่อ่อนโยนและพยายามเพื่อคนอื่นเสมอ เขาไม่มีทางทำร้ายใครอย่างไม่มีเหตุผลเด็ดขาด”
เรียวมะจับมือฉันแน่นขึ้น ราวกับเขาได้รับกำลังใจจากคำพูดของฉัน
“ฉันเชื่อในตัวเรียวมะ!”
YOU MAY ALSO LIKE
