[WN]ผมที่ปรึกษาเรื่องความรักของเพื่อนสนิท อยู่ๆเพื่อนสนิทของคนที่เขาแอบชอบก็มาตีซี้กับผม - ตอนที่ 101 ข้อเท็จจริงและความจริง 1 : มุมมองอาริสะ
ตอน 101 ข้อเท็จจริงกับความจริง 1 : มุมมองอาริสะ
ย้อนเวลากลับไปเล็กน้อย
หลังจากที่เล่นสนุกกันเต็มที่แล้ว พวกเราที่จะกลับบ้านก็เปลี่ยนชุดและเตรียมตัวอยู่ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า
แต่ฉันกลับยังคงคิดกังวลบางอย่างไม่หยุด
ฉันจูบเรียวมะไปเต็มๆ เลยใช่ไหมเนี่ย!?
พูดตามตรงคือฉันห้ามตัวเองไม่ได้จริงๆ
ใครกันที่จะไม่หวั่นไหวเวลาโดนคนที่ชอบอุ้มแบบเจ้าหญิง?
ทั้งที่รู้ว่าเรียวมะยังคงทุกข์ใจกับอดีต แต่ฉันกลับแสดงความรู้สึกชอบออกไปจนเต็มที่
บางทีนี่อาจจะทำให้เขารู้สึกลำบากใจก็ได้
“อาริสะจัง”
แต่ว่า… ก็เพราะว่าฉันชอบเขาไงล่ะ! ทำไงได้ล่ะ!
ตอนที่เรียวมะอยู่ในชุดว่ายน้ำ ฉันสังเกตว่าเขามีร่างกายที่ค่อนข้างกำยำ
ตอนที่เล่นสไลเดอร์น้ำ ฉันเหมือนจะเอาแก้มไปแนบกับหลังเขาไว้ตลอดด้วยซ้ำ
ฉันคิดว่าเขาหล่อกว่าไอ้เรโอะอะไรนั่นเป็นไหนๆ
ตอนที่เขาเขินจนทำตัวไม่ถูกน่ะ ดูน่ารักมากจนฉันรู้สึกตกหลุมรักเข้าไปอีก
ถึงแม้กระทั่งตัวฉันเองยังรู้สึกเขินที่จะใส่ชุดว่ายน้ำแบบนี้
แต่เพราะเรียวมะดูดีใจ ฉันก็เลยคิดว่ามันคุ้มค่า
หรือว่าฉันควรใช้จุดเด่นเรื่องรูปร่างของตัวเองบุกเข้าใส่เขาดี?
แต่ฉันก็ไม่อยากให้เขาคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ไม่มียางอายนะ
“อาริสะจัง~~”
ถ้าเป็นแบบนี้ ครั้งหน้าตอนที่เขามาที่บ้าน ฉันต้องพยายามสร้างความสัมพันธ์ให้แนบแน่นกว่าเดิม
“จั๊กจี้ๆๆๆ!”
“อุ๊ยฮิฮิ!”
ความคิดในหัวของฉันถูกทำลายสิ้นด้วยการถูกจั๊กจี้ที่ใต้รักแร้
จุดที่ฉันอ่อนแอที่สุดจนไม่สามารถตั้งตัวได้
ฉันรีบสะบัดตัวหนีทันทีตามสัญชาตญาณ
ขณะที่หันหลังกลับไปพลางกุมใต้รักแร้เอาไว้
ตรงนั้นมีสึมุกิยืนอยู่ โดยที่มือของเธอขยับเหมือนจะจั๊กจี้ฉันอีก
“อาริสะจังนี่แพ้เรื่องจั๊กจี้จริงๆ นะ น่ารักจังเลยตอนกระโดดหนีแบบนั้น”
“ฉันแพ้เรื่องนี้จริงๆ นะ ตอนเด็กๆ ป้าของฉัน… น้องสาวของแม่ชอบฉันมากเกินไปจนเอาฉันมาเล่นเหมือนตุ๊กตา คอยจั๊กจี้ฉันตลอดเวลา…”
“ผู้ใหญ่แบบนั้นก็มีจริงๆ นะ ฉันเองก็รู้สึกแบบนั้นกับฮิโยริจังเหมือนกัน เวลาเห็นเธอน่ารักมากๆ ฉันก็อดไม่ได้ที่จะอยากทำให้เธอหัวเราะ”
“เพราะแบบนั้นแหละฉันถึงอ่อนแอกับเรื่องนี้จนกลายเป็นเหมือนปมไปเลย แค่เห็นคนขยับมือเหมือนจะจั๊กจี้ก็รู้สึกกลัวแล้ว”
“ตอนเด็กๆ ของอาริสะจังคงน่ารักมากจริงๆ เลยสินะ ฉันเข้าใจความรู้สึกของป้าของเธอเลย”
ป้าที่มาหาฉันทุกครึ่งปี ถ้าเธอรู้เรื่องของเรียวมะล่ะก็ เธอคงเค้นถามฉันทุกอย่างแน่นอน
เธอจะกดฉันลงกับพื้นไม่ให้หนีไปไหน แล้วจั๊กจี้จนฉันหัวเราะไม่หยุดเหมือนที่เคยทำตอนเด็กๆ
แค่คิดก็รู้สึกสั่นไปทั้งตัว… แต่ช่างเถอะ ไว้พูดเรื่องนี้ทีหลังดีกว่า
“แล้วเธอจะทำอะไรอีกเหรอ? ถ้าเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วรีบกลับเถอะ เรียวมะอาจจะรออยู่ก็ได้นะ”
“เรื่องนั้นแหละ! อาริสะจัง เธออยากอยู่กับเรียวมะใช่ไหม? ฉันจะพาฮิโยริกลับบ้านเอง แล้วเธอก็ไปเดทกับเขาเถอะ!”
“เอ๊ะ!?”
ข้อเสนอของสึมุกิทำเอาฉันตกใจจนพูดไม่ออก
“ทะ-ทำไม… สึมุกิ เธอก็ชอบเรียวมะเหมือนกันไม่ใช่เหรอ!?”
“ใช่ ฉันชอบเขา”
“แล้วแบบนี้…”
“แต่เรียวมะน่ะ มองแค่อาริสะจังเท่านั้นน่ะสิ”
สึมุกิทำหน้าตาเศร้าสร้อย
“หลังจากเรื่องวันนี้ ฉันก็ยิ่งรู้ว่าฉันไม่มีทางเอาชนะอาริสะจังได้เลย ต่อให้ฉันพยายามเข้าหาเรียวมะ ก็อาจจะทำให้เขาลำบากใจเปล่าๆ ถึงบอกว่าชอบเขาไป ฉันก็คงแพ้อยู่ดี ฉันไม่อยากแพ้แล้วล่ะ”
“สึมุกิ…”
“เพราะแบบนั้น อาริสะจังควรจะคบกับเรียวมะให้เร็วที่สุดเลย ฉันจะเป็นกำลังใจให้นะ!”
คำพูดของสึมุกิทำให้ฉันรู้สึกทั้งดีใจและรู้สึกผิดในเวลาเดียวกัน
เรียวมะกับสึมุกิเป็นเพื่อนสมัยเด็กกัน และฉันที่มาจากนอกกรอบของความสัมพันธ์นั้น กลับพยายามจะแย่งเขาไปจากเธอ
แต่ถึงอย่างนั้น สึมุกิก็ยังส่งยิ้มใจดีมาให้ฉัน
“ฉันก็ชอบอาริสะจังเหมือนกันนะ อยากจะเป็นเพื่อนสนิทกันตลอดไปเลย”
“อืม ฉันก็เหมือนกัน ขอบคุณนะ สึมุกิ”
สึมุกิยิ้มออกมาและพูดต่อด้วยน้ำเสียงสดใส
“เพราะงั้น รีบๆ คบกับเรียวมะเถอะ ถ้าคบกันสักสองปีแล้วเข้าสู่ช่วงที่เริ่มเบื่อกันและเลิกกันได้ก็จะดีที่สุดเลย!”
“หา?”
“ตอนนั้นฉันก็จะได้เข้ามาอยู่ข้างเรียวมะแทน เพราะยังไงเพื่อนสมัยเด็กก็เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดอยู่แล้ว ถ้าฉันทำให้เขาคิดว่าฉันเท่านั้นที่เหมาะจะอยู่ข้างเขาได้ก็คงดี แล้วถ้าพวกเธอเลิกกันแบบสงบ ฉันก็ยังคงสนิทกับอาริสะจังได้เหมือนเดิม และก็ได้คบกับเรียวมะด้วย มันสมบูรณ์แบบที่สุดเลย! แต่สิ่งที่ฉันไม่อยากเห็นที่สุดคือ พวกเธอมัวแต่ลังเลไม่ยอมคบกันสักที เพราะงั้นวันนี้ต้องตัดสินใจไปเลยนะ อาริสะจัง!”
“สึมุกิ… เธอนี่เป็นอัจฉริยะที่ทำให้ผู้หญิงด้วยกันหงุดหงิดได้เลยนะ”
“ทำไมล่ะ!?”
ฉันรู้สึกว่านี่แหละคือตัวตนของสึมุกิ
มันทำให้ฉันนึกถึงเรียวมะเหมือนกัน เพราะเขาเองก็ชอบพูดอะไรที่ฟังแล้วหงุดหงิดโดยไม่รู้ตัวอยู่บ่อยๆ
พวกเขาคงมีนิสัยคล้ายๆ กัน ถ้ามีโอกาสฉันอยากจะพาทั้งสองคนมาเจอกัน เพื่อให้พวกเขาได้รู้ว่านิสัยแย่ๆ ของตัวเองเหมือนกันแค่ไหน
หลังจากนั้น สึมุกิกับฮิโยริก็ออกไปทางประตูหลัง ฉันจึงมุ่งหน้าไปหาเรียวมะเพียงลำพัง
ตอนนี้จะได้อยู่กับเรียวมะแค่สองคนแล้ว ฉันควรลองชวนเขาไปที่บ้านดีไหมนะ
เพื่อให้มั่นใจ ฉันปรับลุคตัวเองนิดหน่อยก่อนออกไปหาเขาที่รออยู่ข้างนอก
“สวยจัง”
คำพูดที่ทำให้ใจฉันเต้นแรงขึ้นมาทันที
แต่แล้วสถานการณ์ก็เปลี่ยนไป เมื่อคนที่ดูเหมือนจะเป็นคนรู้จักของเรียวมะเดินเข้ามาใกล้
“หมอนั่นน่ะ! เคยตามตื้อผู้หญิงที่ชอบจนถึงขั้นทำให้เธอบาดเจ็บสาหัสเลยนะ! ทุกคนในสมัยมัธยมต่างก็รู้เรื่องนี้กันหมด หมอนั่นมันเป็นพวกเลวสุดขั้ว เลยล่ะ!”
“เรื่องนั้น…”
“สิ่งที่เขาพูดเป็นความจริง”
ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าเรียวมะจะทำเรื่องแบบนั้นได้
แต่เขากลับไม่ปฏิเสธ และยอมรับว่ามันคือความจริง
หัวของฉันสับสนไปหมด… คนที่เรียวมะชอบ? ทำให้เธอบาดเจ็บ? เลขสุดขั้ว?
ชายคนที่พูดจาโหดร้ายตรงหน้า ดูมีความสุขที่ได้เข้ามาก่อกวนเรา ดูเหมือนเป้าหมายของเขาคือการเหยียบย่ำเรียวมะให้จมลงไปอีก
YOU MAY ALSO LIKE
