When I Made The Cheeky Childhood Friend Who Provoked Me With “You Can’t Even Kiss, Right?” Know Her Place, She Became More Cutesy Than I Expected - ตอนที่ 4 ส่วนที่ 1/2 // แข่งว่ายน้ำแบบ Best of Three

“อ-อิบุกิคุง…”

“ป-เป็นอะไรมั้ย…?” ผมเอ้ยถามออกไปขณะกอดร่างของเธอพร้อมมองไปที่หน้าของเธอ

ผมสีทองเงางาม นัยย์ตาสีไพลินที่เป็นเอกลักษณ์ และใบหน้าน่ารักที่กำลังถูกย้อมเป็นสีแดงจัด เธอหายใจโครมคราม มีเม็ดเหงื่อเล็กๆไหล่ออกมาผ่านผิวหนังสีขาวเนียน

“ฉ-ฉัน…ไม่ได้เป็นอะไร”

จากนั้นเธอก็กอดร่างของผมกลับ เราสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของกันและกันผ่านผิวหนังที่แนบชิด อุณหภูมิร่างกายของเธอร้อนรุ่มเหมือนกันไฟ ผมเองก็เหมือนกัน

“ตัวนายเปียกจัง”

“เธอก็เหมือนกันนั้นแหละ”

เพื่อนสมัยเด็กของผมหลุบหน้าลงด้วยความเขินอาย แต่ก็รีบหันขึ้นหลับมามองผมด้วยสายตาที่มุ่งมั่น

“ยังไงคนชนะก็ต้องเป็นฉัน”

“อย่าฝืนตัวเองเกินไปเลยหน่า”

“อะไรก็ได้ ได้ยินที่ฉันพูดไหม? ฉันจะ…ทำตามทุกอย่างที่นายขอมา”

เพื่อนสมัยเด็กของผมยิ้มออกมาอย่างมั่นใจ ผมยกมือขึ้นเกาหัวของตัวเอง ทำเอาลำบากใจเลยละว่าจะเอาไงต่อดี

 

※

 

เมื่อไม่กี่วันก่อน หลังเลิกเรียน

“เออ ไอริ แล้วเราจะไปสระน้ำกันเมื่อไหร่?”

ถ้าเราไม่รีบไปตอนนี้ก็อาจจะเข้าหน้าหนาวซะก่อน แต่ยังไงเราวางแผนว่าจะไปเล่นสระในร่มอยู่แล้ว แต่มันก็จะดีกว่าถ้าเราจะไปช่วงใกล้ๆนี้ เพราะตอนนี้บรรยากาศก็ยังมีความอบอุ่นอยู่ แม้ว่าสระน้ำจะไม่ได้เย็นมากแต่ก็คงไม่มีใครอยากเล่นน้ำช่วงที่อากาศเย็นใช่มั้ยล่ะ?

“หืม? สระน้ำเหรอ? ทำไมล่ะ?”

ไอริตอบกลับมาด้วยความงุนงง

…ไม่ใช่ว่าเธอเป็นฝ่ายมาชวนเองก่อนเหรอ?

“ก็เธอเป็นฝ่ายมาชวนชั้นก่อนเองไม่ใช่เหรอ?”

“อ่อ…” ไอริตอบกลับพร้อมยิ้มอย่างซุกซน

“อะไรกัน? นายอยากเห็นชุดว่ายน้ำของฉันขนาดนั้นเลยหรอ?”

“ไม่อะ ไม่เลย”

ผมไม่ได้รู้สึกอยากเห็นชุดว่ายน้ำของไอริที่เห็นทุกๆปีอยู่แล้วขนาดนั้น แต่ก็จะเป็นการโกหกอยู่ดีถ้าบอกว่าไม่ได้อยากเห็นเลย

ผมยังไม่เคยเห็นชุดว่ายน้ำของไอริที่จะใส่ในปีนี้ แต่ยังไงซะก็คงเป็นชุดว่ายน้ำแบบวันพีชที่ดูเด็กๆละมั้ง

พูดตามตรงเลย ถ้าเกิดว่าไอริใส่ชุดว่ายน้ำแบบบิกินี่มา ผมก็ไม่รู้ว่าควรจะมองที่ไหนเลย ดังนั้นคงจะเป็นการดีถ้าเธอไม่ได้ใส่แบบนั้นมา

“…”

ไอริดูหงุดหงิดกับท่าทีของผมครู่หนึ่ง แต่เธอก็กลับมาสวมยิ้มได้ตามเคย

“นายก็เอาแต่พูดแบบนั้นตลอด แล้วทำไมนายอยากไปสระว่ายน้ำกับฉันกันล่ะ? ก็ไม่ได้มีเหตุผลอะไรที่ชวนฉันไปกับนายใช่มั้ยล่ะ?”

“แต่เท่าที่จำได้ เป็นเธอไม่ใช่หรอที่เป็นฝ่ายชวนมาก่อน…”

“อ-อ่า…จริงด้วย…”

“…ที่อยากไปเพราะชุดว่ายน้ำหรอ?”

เธออยากจะอวดชุดว่ายน้ำขนาดนั้นเลยรึไงกัน?

ไอเรื่องชุดว่ายน้ำก็เป็นเรื่องนึงแหละ แต่การโอ้อวดเนี่ยมันสนุกขนาดนั้นเลยหรอ? หรือบางทีไอริจะอยากเห็นชุดว่ายน้ำของผม?

“ม-ไม่! ก็แค่…แค่เรายังไม่ได้สระว่ายน้ำสักครั้งในปีนี้ใช่มั้ยล่ะ เพราะงั้นก็เลยคิดว่าอยากไปเที่ยวเล่นกับนายเฉยๆ แค่นั้นเอง…”

หน้าของไอริเปลี่ยนเป็นสีแดงพร้อมพูดออกมาอย่างติดอ่าง

ผมพยักหน้าเพื่อตอบกลับ

“ช่างมันเถอะ ชั้นก็เหมือนกัน ชั้นไม่ได้สนใจชุดว่ายน้ำของเธอหรอก”

“หืมม—”

“อีกอย่างนะ เราจะไปที่ฟิตเนสเซนเตอร์กันใช่มั้ยล่ะ? ถ้าเธอใส่ชุดว่ายน้ำแปลกๆไปมันก็จะดูเด่นไง”

เราเคยไปที่นั่นด้วยกันหลายครั้ง ที่นั่นทีมีสระน้ำยาวสิบห้าเมตร สระน้ำตื้น สระเด็ก แล้วก็จากุซซี

แม้ว่าคุณจะใส่ชุดว่ายน้ำที่ดูค่อนข้างโป๊ไปแต่ก็จะไม่มีใครไล่คุณออกหรอก แต่แค่อาจจะโดนมองด้วยสายตาแปลกๆเหมือนเป็นตัวประหลาด

“ก-ก็จริง…ก็ดีด้วยที่นายไม่ได้มีความคิดอะไรที่น่าขนลุก ฉันเองจะได้ไม่กังวล คงจะรู้สึกแปลกๆด้วยถ้าเพื่อนสมัยเด็กของฉันมองฉันในแง่นั้น”

“ก็ต้องแน่อยู่แล้วสิ”

“…ฮึ่ม”

ผมยิ้มแล้วพยักหน้าให้ไอริที่จ้องมาทางผม เธอแสดงสีหน้าผิดหวังออกมาอย่างเห็นได้ชัด

คงหงุดหงิดเพราะไม่ได้รับความสนใจละมั้ง

“แล้ว จะไปเมื่อไหร่ล่ะ?”

“…สุดสัปดาห์นี้” ไอริตอบกลับมาทันที

แม้ว่าจะยังหงุดหงิดอยู่ แต่ดูเหมือนเธอก็ยังอยากไปเที่ยวเล่นที่สระน้ำกับผมอยู่

“งั้นไว้เจอกันวันอาทิตย์นะ”

“โอเค…ฉันจะเตรียมชุดว่ายน้ำให้พร้อมไว้นะ”

“เข้าใจแล้ว ชั้นก็ด้วยเหมือนกัน”

“…ฮึ่ม”

ผมก็ตอบกลับไปตามปกตินะ ไอริคิดว่าผมกำลังแกล้งเธออยู่หรือปล่าวนะ?

ไอริจ้องเขม้นมาที่ผม ผมก็ทำได้แค่พยายามปั้นยิ้มแห้งๆตอบกลับไป

“…ฮึ่ม!”

ไอริพองแก้มขึ้นแล้วหันหน้าหนี

 

※

 

“หืมม…อันนี้ดูเด็กไปไหมนะ”

ในคืนวันเดียวกันที่อิบุกิคุงชวนฉันไปสระว่ายน้ำ ฉันหยิบชุดว่ายออกมาจากตู้เสื้อผ้าแล้วกำลังพึมพัมกับตัวเองอยู่

ฉันกำลังถือชุดว่ายน้ำที่ใส่ใส่ตอนเรียนปีหนึ่งอยู่ เป็นชุดว่ายน้ำแบบวันพีชที่มีลายตกแต่งเป็นจีบสีชมพู ตอนนั้นฉันคิดว่ามันก็น่ารักดีแต่ตอนนี้รู้สึกว่ามันดูเด็กเกินไปหน่อย

“ตอนนั้นพออิบุกิคุงเห็นชุดนี้เขาก็หน้าแดง แต่…”

ถ้าฉันใส่ตัวนี้ไปโชว์เขาตอนนี้ ฉันคิดว่าเขาคงต้องแอบหัวเราะเย้าะฉันแน่ๆ

“ฉันไม่ได้สนใจว่าอิบุกิคุงจะคิดยังไงกับฉันสักหน่อย”

ฉันแค่คิดว่ามันคงจะแปลกๆถ้าเด็กผู้หญิงใส่ชุดว่ายน้ำซ้ำตัวในสองปีแค่นั้นเอง ไม่เกี่ยวกับอิบุกิคุงแน่นอน

ด้วยความคิดนั้นที่เขามาในหัว ฉันถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก

อย่างแรกเลย ยังไงก็ควรลองใส่ดูก่อนละนะ

“ไม่ว่ามันจะดูเด็กหรือไม่ นั้นอีกเรื่องละนะ…”

หลังลองสวมชุดว่ายน้ำแล้วส่องดูตัวเองผ่านกระจกแล้ว ฉันขมวดคิ้วแล้วค่อยๆใช่นิ้วสอดเข้าไปใต้ผ้าบริเวณหน้าอก

“น-แน่นจังเลยนะ”

เหมือนว่าขนาดมันจะใหญ่ขึ้นกว่าที่คิดนะเนี่ย ชุดว่ายน้ำตัวนี้มันไม่พอดีกับตัวฉันอีกแล้ว มันรัดแน่นเกินไป แถมยังทำให้หายใจยากอีก ก็ไม่ได้เกลียดความรู้สึกตอนใส่หรอก แต่พอมันรัดแน่นแบบนี้แล้วดูไม่เรียบร้อยเท่าไหร่

“คงต้องไปซื้อตัวใหม่แล้วละนะ”

ด้วยเหตุนั้นเอง ฉันควรสวมชุดว่ายน้ำแบบไหนกันนะ?
ความคิดที่จะใส่บิกินี่แล่นเข้ามาในหัวชั่วครู่

ถ้าฉันใส่บิกินี่ ถึงจะเป็นอิบุกิคุงที่พยายามจะเก็บทรงแล้วแอ็คครึ่มคนนั้นก็คงไม่อาจปกปิดความรู้สึกไว้ได้แน่

“แต่ถ้าเป็นบิกินี่ก็คงจะดูเด่นเกินไปนั้นแหละ”

อีกอย่างมันก็คงน่าอายเกินไปด้วย

…แต่ก็ฉันไม่ได้บอกว่าฉันจะรู้สึกอึดอัดตอนอิบุกิคุงเห็นหรอกนะ

“มันก็มีชุดว่ายน้ำหลายแบบแหละที่ไม่ได้โชว์เนื้อหนังเยอะ แต่ก็…”

ด้วยเหตุผลบางอย่าง พอคิดว่าจะใส่ชุดว่ายน้ำที่น่ารักๆดูมีสไตล์ไปเที่ยวกับอิบุกิคุงแล้ว รู้สึกเหมือนเป็นการไปเดทหรืออะไรทำนองนั้นเลย

…แน่นอนว่าฉันแค่ไม่อยากให้อิบุกิคุงเข้าใจผิดไปเองเฉยๆแค่นั้นแหละ ไม่ใช่ว่าฉันรู้สึกเขินหรืออายทั้งนั้น

“ชุดว่ายน้ำของโรงเรียน? ไม่เอาดีกว่าอันนั้นมันเชยเป็นบ้า”

ฉันไม่อยากใส่ชุดว่ายน้ำที่มีชื่อ 『คามิชิโระ』ตัวใหญ่แปะไว้หรอก ฉันไม่ใช่เด็กอนุบาลสักหน่อย แถมอิบุกิคุงคงเย้าะเย้ยยกใหญ่แน่

“ชุดว่ายน้ำที่เหมาะสำหรับนักเรียนม.ปลาย ที่ไม่ได้ดูโดดเด่นเกินไป แล้วไม่ทำให้อิบุกิคุงเข้าใจผิด…แล้วอย่างน้อยก็ไม่ดูเชยด้วย”

อิบุกิคุงชอบเหมือนว่าเขาไม่ได้สนใจในตัวฉัน ถ้าเป็นไปได้ก็อยากใส่ตัวที่ทำให้เขาใจสั่นนิดหน่อย…

“เดี๋ยวสิ ทำไมฉันถึงต้องไปสนใจปฏิกิริยาตอบกลับของอิบุกิคุงด้วยละเนี่ย!?”

ด้วยเหตุผลบางอย่างเรื่องนั้นทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อย

 

※

 

ในที่สุดวันอาทิตย์ก็มาเยือน

ด้วยความโชคดีหรือปล่าวนะ? ที่วันนี้อากาศค่อนข้างร้อนซึ่งเหมาะเหม้งกับการมาสระว่ายน้ำพอดี

เรานัดเจอกันก่อนจะเดินมาที่ฟิตเนสเซนเตอร์พร้อมกัน

“ที่นี่เคยมีซาวน่าด้วยหรอ?” ไอริเอ้ยถามขึ้น พร้อมชูแผ่นพับที่ได้มาจากหน้าทางเข้าขึ้นมา

ผมส่ายหน้า

“ไม่นะ…อาจจะพึ่งมีมาใหม่มั้ง?”

“เราไม่ได้มาที่นี้นาน เปลี่ยนไปขนาดนี้เลยหรอเนี่ย”

นี่คือครั้งแรกที่เรามาที่นี้กันเองโดยไม่มีพวกพ่อแม่มาด้วย เมื่อตอนนั้นอย่างน้อยต้องมีสักคนที่ตามพวกเรามาด้วย

“มาเจอกันที่ทางเข้านะตอนเปลี่ยนชุดเสร็จ” ไอริกล่าว

“รับทราบ”

ผมถอดเสื้อผ้าแล้วสวมชุดว่ายน้ำแนวสปอร์ตตัวใหม่ที่ซื้อมาแล้วเดนิออกมาจากห้องล็อกเกอร์

ไอริยังไม่กลับมา

“สไลด์น้ำอันนั้นทำให้นึกถีงตอนเด็กๆเลยแหะ” ผมพึมพัมกับตัวเองตอนหันไปมองสไลด์น้ำที่อยู่ในสระเด็ก

ผมจำได้ว่าเคยเล่นมันกับไอริตอนเด็กๆ มันดูเล็กลงอย่างเหลือเชื่อเลย

“อิบุกิคุง”

ผมหันมองไปตามเสียงที่เอ้ยเรียกชื่อผม

ตรงนั้นคือเพื่อนสมัยเด็กของผมเอง ที่กำลังสวมใส่ชุดว่ายน้ำแนวสปอร์ต ที่สร้างด้วยเนื้อผ้าที่ยืดหยุ่นพอดีตัวกับเธอ เน้นให้เห็นส่วนเว้าโค้งของร่างกายไอริ

ไอนั้นใหญ่ขึ้นกว่าที่จำได้เยอะเลย

“…อ-โอ้”

การไม่พูดอะไรออกไปเลยคงดูน่าสงสัย แล้วผมก็คิดว่าควรแสดงออกอะไรบางอย่างออกไปด้วย น้ำเสียงที่ส่งออกไปค่อนข้างก่ำกึ่งระหว่างเสียงตอบกับเสียงอุทาน ด้วยความตกตะลึงผมไม่อาจนึกหาคำเปรียบเปรยใดๆขึ้นมาได้เมื่อเห็นเพื่อนสมัยเด็กของผมในตอนนี้

“ดีใจนะที่นายก็ใส่ชุดว่ายน้ำแบบนั้นมาอิบุกิคุง” ไอริกล่าวขึ้นพร้อมปรบมือเบาๆด้วยสีหน้าโล่งใจ เหมือนว่าเธอก็จะดีใจที่ผมเองก็ใส่ชุดว่ายน้ำแนวสปอร์ตมาเหมือนกับเธอ

“อื้ม ก็คิดว่าถ้าใส่ชุดว่ายที่ฉูดฉาดมาก็อาจจะดูเด่นไปหน่อยน่ะ…”

อย่างที่พูด ตราบใดที่ผมไม่ใส่กางเกงว่ายน้ำแบบสปีโด้ ผมก็คงไม่เด่นขนาดนั้น ระหว่างคิดเช่นนั้น ผมก็รู้สึกเขินอายขึ้นมาด้วยเหตุที่ว่า…

“อื้ม อื้ม ดูเข้ากับนายดีหนิอิบุกิคุง ฉันว่าชุดว่ายน้ำแนวที่มันดูจริงจังๆดูเหมาะกับนายมากกว่าแนวที่มันดูหวิวๆจริงด้วย” ไอริกล่าวขึ้นพร้อมจ้องมองมาที่ชุดว่ายน้ำของผม

พอโดนจ้องมองมาอย่างนั้นจากเพื่อนสมัยเด็กคนนี้แล้ว ทำให้ผมรู้สึกประหม่า ไม่ใช่แค่นั้น ชุดว่ายของผมก็ถูกออกแบบมาให้แนบชิดติดผิวแบบเดียวกับไอริ เพราะฉะนั้นแล้ว…

ถ้าเกิดว่ามีอะไรบางอย่างเปลี่ยนรูปลักษณ์ไปจากปกติมันก็จะเด่นขึ้นมา

นี่ผมขุดหลุมดักตัวเองไว้หรือปล่าวเนี่ย?

“แล้วของฉันเป็นไงบ้าง?”

“ของเธอหรอ?”
“ในเมื่อฉันฉันชมชุดว่ายน้ำของนายแล้ว นายก็ควรจะชมฉันกลับด้วยสิ”

“อ-อ่า ก็…เหมาะมากเลยละ”
มันคือชุดว่ายสำหรับไว้แข่งที่มีดีไซน์เบสิคๆ มันไม่ได้ออกแนวน่ารักแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันก็ดูดีมีสไตล์ ดีไซน์ของมันสำหรับผมเหมาะกันคำว่า ‘เจ๋ง’ มากกว่า

“อะไรล่ะนั้น?” ไอริกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ดูผิดหวัง

เหมือนว่าคำชมของผมคงไม่ถูกใจไอริ

จากนั้นเธอก็ส่งร้อยยิ้มที่ซุกซนมาให้ผมพร้อมยกแขนสองข้างแล้วยืดตัวทำให้หน้าอกของเธอดูเด่นมากขึ้น

“ไม่มีอะไรจะพูดแล้วหรอ?”

“เช่นอะไรล่ะ?”

แม้ว่าผมจะคิดว่าเธอดูน่ารักแล้วมีสไตล์แค่ไหน ผมก็ไม่อาจพูดมันออกไปได้ เพราะถ้าพูดออกไปเธอคงได้ใจจนเกินไปแน่

“ก็เช่น ฉันดูโตขึ้นหรืออะไรประมาณนั้น?” ไอริพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูมีเสน่ห์กว่าปกติพร้อมยิ้มออกมา

“อ-อ่า เธอดูโตขึ้นกว่าตอนนั้นที่ยังใส่ชุดว่ายน้ำแบบเด็กอยู่ๆ”

ไอริหัวเราะคิกคักด้วยความร่าเริง

“‘เด็กๆ’หรอ ก็ไม่ปฏิเสธหรอก แต่ว่านะตอนนั้นอิบุกิคุงดูเขินหรือปล่าวตอนเห็นชุดว่ายน้ำที่ดู ‘เด็กๆ’ นั้น เหมือนนายตอนนี้เลยละ”

“ช-ชั้นไม่ได้เขินสักหน่อย”

ผมเผลอพูดเสียงหลงออกไป อาจเป็นเพราะที่เธอพูดออกมาเป็นความจริง

ไม่ว่าเธอจะสวมชุดว่ายน้ำแบบไหนมันก็โชว์เนื้อหนังมากกว่าชุดแบบปกติอยู่ดี ทำให้ผมไม่รู้ว่าควรจะมองตรงไหนดี

“ขี้โกหก~”

“ไม่ได้โกหกสักหน่อย”

“แฃ้วทำไมไม่ยอมมองกันตรงๆล่ะ?”

“ก-ก็ พอจ้องทางนั้นแล้วมันดูแปลกๆน่ะสิ”

“จ้องหรอ? ก็แค่ทำตามปกติที่นายทำเอง”

ผมหันหน้ากลับไปมองไอริอย่างไม่เต็มใจนัก

ก็แน่อยู่แล้วแหละ เธอกำลังยิ้มอยู่ อย่างกับว่าเธอแกล้งผมได้ยังไงอย่างนั้น

“ฉันก็ลองใส่ชุดว่ายน้ำตัวเก่าแล้วแหละ…” ไอริพูดพร้อมใช้นิ้วลูบบริเวณไหปลาร้า สายตาผมเคลื่อนตามมันไปโดยไม่ได้ตั้งใจ…

“มันแน่นมากเลยละ โดนเฉพาะตรงหน้าอก” ไอริพูดพร้อมดึงผ้าด้วยนิ้วของเธอ เผยให้เห็นผิวสีขาวที่ซ่อนอยู่ใต้ชุดว่ายน้ำ

“อ-อย่าพูดเรื่องที่ชั้นจะตอบไม่ได้สิ!”

ผมละสายตาออก เลี่ยงที่จะมองหน้าอกของไอริ แต่สิ่งที่เข้ามาในสายตากลับเป็นต้นขาของไอริแทน

มันดูลามกเกินไปหรือปล่าวเนี่ย

“นอกจากหน้าอกแล้ว…”

“อ่อหรอ!? ก็ดีแล้วหนิ เธอโตขึ้นแล้ว! พอแค่นี้แหละ ไปว่ายน้ำได้แล้ว”

ผมพูดตัดบทไอริแล้วหันตัวหนี ไอริยกมือขึ้นวางบนหัวไหล่ของผม

“ให้ตายสิ นายนี่ขี้อายเกินไปแล้ว…ก็ได้ ไปกันเถอะ”

ไอรินวดไหล่ของผมเบาๆหลังพูดเช่นนั้น

“ห-เห้ย อย่าผลักสิ แล้วก็หยุดลูบไปมาได้แล้ว”

ผมคิดว่านี่ไม่ใช่การนวด แต่เป็นการ ‘สัมผัส’ หรือ ‘ลูบไล้’ มากกว่า มันก็เหือนปกตินั้นแหละ แต่ชุดที่เธอสวมอยู่คือชุดว่ายน้ำ ทำให้สัมผัสมันเพิ่มขึ้นไปอีกระดับ ผมรู้ว่าทำไมเธอถึงทำอะไรแบบนี้

เมื่อไหร่ก็ตามที่ไอริแต่งตัวหวาบหวิวที่โชว์เนื้อหนังมากกว่าปกติ มันจะทำให้ผมรู้สึกประหม่าและแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะปกปิดความรู้สึกนั้นไว้

เธอแค่สนุกกับการที่ได้เห็นผมคนนี้โดนแกล้ง

“เอาหน่า ไม่เห้นต้องใส่ใจอะไรขนาดนั้นเลย ไปยืดร่างกายแล้วก็วอร์มอัพกันก่อนจะลงสระกันเถอะ”

ด้วยเหตุนั้น ไอริหยุดขยับมือไปมาแล้วทำท่าทางสื่อให้ผมนั่งลง ผมก็ไม่อาจจะบังคับให้ตัวเองปัดตัวเธออกไปได้ จึงทำได้แค่จำยอมแล้วนั่งลงที่ริมสระอย่างเชื่อฟัง

“เอ้า อ้าขาให้สุด…นายคงไม่ได้อ้าได้แค่นั้นใช่มั้ย”

“ก็ต้องไม่อยู่แล้วสิ”

แม้ว่าผมจะรู้อยู่แล้วก็เถอะว่าเธอแค่พยายามจะเอาชนะผม ผมอ้าขาสุดแล้วเอนตัวไปด้านหน้า ไอริเลื่อนแขนรอบคอของผม ผมสัมผัสได้ถึงความอุ่นแหละน้ำหนักที่กดทับที่หลังของผม

“ห-เห้ย…! กอดแน่นเกินไปแล้ว…”

“โอ้ ถึงขีดจำกัดแล้วหรอ” ไอริกระซิบข้างใบหูของผมด้วยความเยาะเย้ย รู้สึกรำคาญนิดๆแหะ

“ก็ต้องไม่อยู่แล้วสิ” ผมพูดพร้อมกดหน้าท้องลงจนสุดขอบสระ

“โอ่ สุดยอดเลย”

“…เธอก็พูดได้สิ”

ผมยกมือเกาแก้มของตัวเอง น้อมรับคำชมของที่ตรงไปตรงมาของไอริไว้ ทำให้รู้สึกเขินหน่อยๆ

หลังยืดร่างกายเสร็จเรียบร้อยแล้ว ไอริก็ขยับไปนั่งตรงข้ามผม เธอ้าขาจนสุด ทำให้เห็นขาที่เรียวขาวของเธอ ผมจึงหันหน้าหนี

“มา สลับกัน”
“ค้าบ ค้าบ”

ผมเดินไปด้านหลังของไอริ สบัดความรู้สึกที่ปั่นป่วนในใจออกไป ผมกำลังจะดันหลังของไอริ แต่ผมก็หยุดมือไว้

นี่ผมควรวางมือไว้ตรงไหนดีเนี่ย ผมคิดว่าไม่ควรสัมผัสบริเวณไหล่หรือแผ่นหลังสีขาวของเธอ รู้สึกเหมือนว่าถ้าเผลอออกแรงไปอาจจะทำให้หักได้

“เร็วสิ”

“ร-รู้แล้วหน่า…”

ด้วยแรงกระตุ้นของไอริ ผมตื่นตระหนกแล้วออกแรงจับบริเวณไหล่ของเธอ แล้วค่อยๆออกแรงดันตัวเธอ

“อะ…”

“จ-เจ็บหรือปล่าว!?”

“ปล่าว ไม่หรอก ดันแรงกว่านี้หน่อยสิ”

เสียงครางของไอริทำให้ผมตื่นตูมไปชั่วครู่ โชคดีที่เหมือนว่าเธอจะไม่ได้บาดเจ็บอะไร และด้วยที่ไอริพูด ผมออกแรงกดเพิ่มขึ้น

“อึก…อ-อ่า…”

“ป-เป็นอะไรไหม?”

ก่อนที่ผมจะรู้ตัว ตอนนี้ร่างของไอริก็แนบตัวราบติดกับขอบสระแล้ว ผมออกแรงกดมากเกินไป

“ไม่ได้เป็นไรหรอก จริงๆ” ไอริพูดออกมาอย่างร่าเริง

เธอลุกขึ้นแล้วหันหน้ามาทางผมแล้วยิ้มอย่างมีความสุข

“ฉันชนะสินะ”

เหมือนว่าจะการแข่งขันยืดหยุ่นร่างกายเกิดขึ้น โดยที่คนแข่งอย่างผมยังไม่รุ้เรื่องใดๆทั้งสิ้นด้วยซ้ำ แต่ก็เอาเถอะถึงผมจะรู้ไปก็คิดว่าคงไม่ชนะอยู่ดีนั้นแหละ

ผมส่งยิ้มเจื่อนๆให้ไอริแล้วพยักหน้าเพื่อตอบรับชัยชนะของเธอ

 

(Tl/ หลังๆนี่หลงช้าจัง ตัวเองยังคิด 555555 ต้องลบ tiktok ละ พอแปลติดตรงไหนสมาธิหลุดยกมือถือมาไถอยู่นั้น

เหมือนเดิมครับ งานแปลนี้แปลจาก Eng FTL: Fungus Translations นะครับ)