เย่ฉางชักดาบออกมาด้วยนิ้วหัวแม่มือ ดาบถูกตวัดออกไป และเก็บใส่ฝักพร้อมกับได้รับดวงวิญญาณของครีปทั้ง 3 ตัว เขาดูผ่อนคลายเป็นอย่างมาก ในขณะที่เขายืนอยู่ท่ามกลางฝูงครีป คงมีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ในขณะที่ครีปกำลังจะตาย จะมีเสียงกริ๊กและมีแสงกระพริบวูบวาบจากดาบที่ถูกชักออกมาจากฝัก จากนั้นก็จะมีประกายของดวงวิญญาณลอยเข้าไปในตัวของเขาเสมอ

เมื่อมีการประกาศว่าหลินหลี่ได้ Pentakill ทำให้ CompassionateStar อดถอนหายใจออกมาไม่ได้ แต่เมื่อเห็นรายชื่อทั้ง 5 คนที่ถูกฆ่า เธอก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้เช่นกัน Pentakill ครั้งนี้รวมไปถึงการฆ่าเพื่อนรวมทีมอีกด้วย อันที่จริงแล้วสามพี่น้องจากหมู่บ้านมือใหม่จริงๆนะเป็นพวกที่น่าขบขันมากจริงๆ เธอได้ตกอยู่ในความสับสนหลังจากที่เธอได้ต่อสู้กับ DarkBlade และไม่สามารถที่จะต่อสู้กลับไปได้ เธอคิดว่าทำไมเขาถึงทำร้ายเธอเช่นนี้ มันเป็นเพียงแค่การแก้แค้นในตอนสมัยเรียนงั้นหรือ? หรือว่าเธอได้ทำอะไรที่ผิดพลาดบางอย่างไปโดยไม่รู้ตัว? DarkBlade ที่เธอรู้จักไม่ใช่คนแบบนั้น เขาทั้งอ่อนโยนและค่อนข้างอ่อนแอ เขาเป็นเหมือนกับฮีโร่ที่ขี้กลัว แต่ในร่างกายที่อ่อนแอของเขาก็ยังมีจิตวิญญาณที่กล้าหาญเช่นกัน

CompassionateStar ใช้สกิลของเธอเพื่อฆ่าครีป ด้วยความหวาดกลัวทำให้เธอได้พ่ายแพ้ในการแข่งขันครั้งนี้ไปในที่สุด แต่เธอก็ยังพุ่งเข้าไปโจมตี เพราะถึงแม้ว่าเธอจะไม่สามารถเอาชนะในการแข่งขันครั้งนี้ได้ แต่เธอก็ไม่อยากที่จะต้องมาคอยหวาดกลัวเช่นนี้อีกต่อไป! เธอกลายเป็นกลีบกุหลาบที่แผ่กระจายออกไปให้ไกลที่สุดเท่าที่สายตาจะสามารถมองเห็นได้ เย่ฉางที่ดูผ่อนคลายมองไปที่กลีบกุหลาบ และยิ้มออกมาอย่างแผ่วเบา กริ๊ก~ เขาดึงดาบออกมาด้วยมือทั้งสองข้าง เคร้ง เคร้ง เคร้ง! เสียงของการปะทะดาบดังก้องออกมา การผสมผสานกันอย่างลงตัวระหว่างกลีบกุหลาบ และเงาดาบที่เป็นเหมือนดั่งดวงจันทร์ ทำให้เหล่าผู้ชมทุกคนจ้องมองกันอย่างตกตะลึง ในท้ายที่สุด CompassionateStar ก็ได้ล้มลงไปที่เท้าของเย่ฉางอีกครั้ง

“สิ่งที่เธอทำคือหนทางที่ถูกต้องแล้ว อย่าคิดมากเกินไป ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอต้องก้าวไปข้างหน้าต่อไป หากเธอเลือกที่จะหยุดเนื่องจากความลังเล หรือเป็นเหมือนซากศพที่เงียบงัน จากนั้นสิ่งที่รอคอยเธออยู่ก็จะมีแต่ความเสียใจ…” เย่ฉางเก็บดาบของเขาและพูดออกมาเบาๆ

“ช่างเป็นคนที่เสแสร้งมากจริงๆ…” ฝูงผู้ชมได้ฟังคำปลอบโยนของเย่ฉางหลังจากที่เขาฆ่าเธอ ฝ่ายตรงข้ามที่เหล่าผู้เล่นมักจะเกลียดมากที่สุดไม่ได้เป็นคนที่เคืองแค้น หรือพวกที่สาปแช่ง แต่เป็นพวกที่คอยเทศน์สั่งสอนคนอื่นต่างหาก ตัวอย่างเช่น คนที่บอกว่าทำไมคุณไม่โจมตีให้เด็ดขาดกว่านี้ ทำไมคุณไม่เคลื่อนที่ให้รวดเร็วกว่านี้ คำพูดเช่นนี้มักจะทำให้ฝ่ายตรงข้ามโกรธเกรี้ยวเสมอ

“สิ่งที่ฉันทำถูกต้องแล้วใช่ไหม…?” CompassionateStar เดินออกมาจากจุดเกิด และพึมพำออกมา เธอเริ่มรวบรวมเพื่อนร่วมทีมเพื่อโจมตีอย่างเต็มกำลัง พวกเธอสามารถจัดการ FrozenBlood และ ElegantFragrance ได้ แต่ท้ายที่สุดพวกเธอก็ยังคงพ่ายแพ้อยู่ดี เนื่องจากความต่างของเลเวลและทรัพยากร

พี่ใหญ่เฉารู้สึกเสียใจ “มันยากมากเกินไปในการที่พวกเธอจะกลับมาชนะได้ แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากจบการแข่งขันครั้งนี้แล้ว ทีม Falling Star อาจจะสิ้นสุดช่วงเวลาแห่งการตกต่ำของพวกเธอ และกลับขึ้นมาผงาดอีกครั้งก็ได้”

“อืม ในขณะที่พวกคุณกำลังคุยกันอยู่ พี่ใหญ่วีรบุรุษก็พาจ้าวแห่งเพชร และปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่งไปดักแคมป์จุดเกิดกันอีกแล้ว นี่เป็นสิ่งที่พวกเขาถนัดกันใช่ไหม?” พี่ใหญ่จง และบรรดาเหล่าผู้ชมพากันหลั่งเหงื่อที่เย็นเยียบออกมา พวกเขาเฝ้าดูหลินหลี่เต้นเยาะเย้ยฝ่ายตรงข้าม ในขณะที่เย่ฉางและจางเจิ้งเฉียงแอบซ่อนตัวอยู่ที่มุม

“เป็นคนชั้นต่ำที่ไม่เคยทำให้ใครผิดหวังจริงๆ…” SpyingBlade พึมพำขณะที่เขาเฝ้าดูภาพจากจอโปรเจคเตอร์

“ตอนนี้พวกเขาได้ผ่านรอบคัดเลือกไปแล้ว ทีม Falling Star จะต้องต่อสู้กับทีม Mountain Mist และทีม Night Wind ในรอบที่สอง” พี่ใหญ่เฉาพูดพร้อมกับมองไปที่ผลการแข่งขัน

“โหมดความบันเทิงรอบสุดท้ายไม่มีความสำคัญสำหรับทีม Thorn and Roses อีกต่อไปแล้ว แต่พวกเขาก็ควรมุ่งมันในการเก็บ 2 แต้มอยู่ดี มาลองดูว่าพวกเขาจะได้สุ่มเกมการแข่งขันอะไรกัน?” พี่ใหญ่จงได้จัดระเบียบข้อมูลบางอย่าง

“การสุ่มหยุดลงแล้ว มันเป็นเกมการแข่งรถแบบ 1 ต่อ 1” ซูหยี่ยี่มองไปที่ไอคอนตรงโปรเจคเตอร์

“แข่งรถ มันเป็นความสามารถพิเศษของฉันเลย…” ThornyRose ยิ้ม และกำลังเดินไปที่เวที แต่กลับมีคนที่เร็วกว่าเธอ และได้เข้าไปในรถแล้ว

“หลินหลี่ต้องการเล่น อย่ามาแย่งผมนะ!!”

“เฮ้! นายรู้วิธีขับงั้นหรือ? ออกมา ออกมา ฉันเป็นถึงราชินีแห่งการแข่งรถเลยนะ” ThoryRose รู้สึกเครียดในขณะที่เธอพยายามทำให้หลินหลี่ลงมาจากรถ

“ไม่มีทาง!” หลินหลี่หันกลับไปและล็อคประตูรถ จากนั้นเขาก็รอให้การแข่งขันเริ่มต้นขึ้น เมื่อหลินหลี่ถูกล็อครายชื่อว่าเป็นผู้แข่งขันแล้ว ทำให้ ThonryRose กัดฟันของเธอแน่น ‘พวกเขาทั้งสามคนจะไม่ทำให้ฉันหยุดรู้สึกโกรธบ้างไม่ได้เลยงั้นหรือ!? พวกเขาจะไม่ยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาลสักวันได้เลยงั้นสิ!? แม่งเอ๊ย! พวกเราเป็นทีม! เป็นสโมสรนะโว้ย!’

หลังจากนั้น 30 วินาที ThornyRose, FrozenBlood และ ElegantFragrance ต่างพากันประหลาดใจ พวกเธอเฝ้าดูหลินหลี่ใช้ทางลัด ทำให้รถของเขาพุ่งขึ้นไปในอากาศ และหล่นทับรถของ SkyBlue ทำให้รถของ SkyBlue ตกลงไปในหน้าผา จากนั้นเขาก็ออกมาจากรถ และเดินไปฉี่ตรงจุดที่รถของ SkyBlue ตกไป ไม่มีฉี่ออกมาจากภาพโมเสค (ภาพโมเสดคือภาพเซนเซอร์นะครับ) ต่อจากนั้นหลินหลี่ก็ทำใบหน้าราวกับว่าเขากำลังฉี่จริงๆ และกลับเข้าไปขับรถเข้าเส้นชัย

“ในขณะที่คนอื่นกำลังแข่งรถ แต่เขากลับพยายามที่จะฆ่าศัตรูของเขา ถึงแม้ว่าจะไม่มีกฏข้อไหนห้ามทำแบบนี้ แต่… เฮ้อ! เขาสมกับชื่อของปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่งมากจริงๆ” พี่ใหญ่เฉาหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา และเช็ดไปที่เหงื่อตรงหน้าผากของเขา มีหลายสโมสรได้เพิ่มชื่อของหลินหลี่ไว้ในรายชื่อบุคคลอันตรายและน่าหวาดกลัว

“เขาต้องการที่จะฉี่ใช่ไหม? แต่เขาไม่สามารถฉี่มันออกมาได้ ดังนั้นเขาจึงทำเพียงแสดงออกมาทางหน้าตาเท่านั้น…” พี่ใหญ่จงก่ายหน้าผาก และเต็มไปด้วยเหงื่อที่เย็นเยียบ

“ฉันบอกเธอแล้ว ปล่อยให้ผมเป็นคนจัดการ แล้วทุกอย่างจะง่ายเหมือนกับปลอกกล้วย!” หลินหลี่เงยหน้าขึ้น และเดินออกจากรถอย่างหยิ่งผยอง

ThornyRose พูดไม่ออก ‘เขาเป็นแบบนี้แม้กระทั่งการแข่งรถ? เขามีจุดมุ่งหมายของเขา! นายขับรถประกบเขาอย่างโหดร้าย และวางแผนที่จะทำให้เกิดอุบัติเหตุอยู่ตลอดเวลาเลยงั้นสิ! นี่มันเป็นการฆาตกรรมโดยเจตนาชัดๆ! แต่มันก็เป็นความจริงที่เขาได้รับชัยชนะ ดังนั้นเธอจึงทำได้แค่เอามือก่ายหน้าผาก และปล่อยเรื่องนี้ให้มันผ่านพ้นไป’ “เย้ เย้ ยอดเยี่ยมมาก…”

“การให้คะแนนทางจริยธรรมของสโมสรของเรากำลังดิ่งลง มันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ในตอนแรก แต่ตอนนี้มันอยู่ที่ระดับต่ำสุดอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว โอ้! มันดิ่งลงอีกครั้งแล้ว คะแนนจริยธรรมของเราดิ่งลงยิ่งกว่าเดิมอีก ถ้าเรายังคงอยู่ในอัตราแบบนี้อยู่ล่ะก็ เราจะตกต่ำกว่าสโมสร Vile Valley และคงอีกไม่นานก่อนที่เราจะตกต่ำกว่าสโมสร League of Tyrants” ElegantFragrance เรียกดูข้อมูลผ่านการประเมินของสโมสร และพูดออกมาอย่างสนุกสนาน

ThornyRose ทำได้เพียงแต่ยิ้มออกมาอย่างขมขื่น ในช่วงของการแข่งขันสองสามวันมานี้ พวกเขาได้ทำผิดกติกาทางเทคนิคไปนับไม่ถ้วนแล้ว เธอรู้สึกผิดและเห็นได้อย่างชัดเจนจากการกระทำของทั้งสามคน + SpyingBlade เธอถอนหายใจ ‘ทีมของเรามีคุณภาพทางจริยธรรมที่ต่ำเตี้ยอยู่แล้ว ถึงแม้จะไม่มีพวกเขา แต่เราก็ไม่สามารถยกระดับคุณภาพทางจริยธรรมขึ้นมาได้อยู่ดี เพราะเรายังมี ElegantFragrance และ FrozenBlood’ ThornyRose ลืมไปแล้วว่าก่อนที่เธอจะเข้าร่วมกับสโมสรนี้ เธอเองก็ได้ทำอะไรหลายอย่างที่ลดคะแนนทางจริยธรรมไปมากมายเช่นกัน ทุกครั้งที่พวกเธอต้องเผชิญหน้ากับทีม Beauties at the Crossfire การพูด และภาษาของเธอจะเปลี่ยนไปเป็นคำเหยียดหยามดูถูก และแม้แต่การต่อสู้ที่ทรงคุณค่าก็ถูกเปลี่ยนไปเป็นการต่อสู้แบบด๊อกไฟท์

“เฮ้อ ใครจะคิดกันว่าคะแนนทางจริยธรรมของสโมสรของเราต่ำมาก สาวๆทั้งหลายพวกเธอควรดูกันบ้างนะ ว่าพวกเธอได้ทำอะไรลงไปบ้าง…” เย่ฉางมอง ThornyRose และผู้หญิงคนอื่นๆ จากนั้นเขาก็ส่ายหน้าและถอนหายใจออกมา

“ไปตายซะ! นายไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดแบบนั้นได้ด้วยซ้ำ! นายดักตีจุดเกิด และยังเทศน์สั่งสอนฝ่ายตรงข้ามอีกด้วย!” ThornyRose และผู้หญิงคนอื่นๆทั้งหมดพร้อมใจกันตะโกนออกมา

เย่ฉางกระพริบตาปริบๆ โดยไม่มีความรู้สึกผิดอะไรเลย จากนั้นเขาก็สูดหายใจเข้าลึกๆ และถอนหายใจออกมา “เฮ้อ! ทุกอย่างเป็นความผิดพลาดของ SpyingBlade คนเดียวเลย…”

“……” SpyingBlade เพิ่งเดินออกมาจากห้องพักนักกีฬา และรู้สึกเจ็บปวดที่หน้าอกของเขา เขาจ้องเขม็งไปที่เย่ฉาง จากนั้นเขาก็หันไปเหลือบมอง CompassionateStar

CompassionateStar เดินมายังพื้นที่ของทีม Thorn and Roses เธอมองไปที่เย่ฉาง และยกมือขึ้นด้วยรอยยิ้ม “ฉันมีความสุขมากที่ได้ต่อสู้กับนาย… นอกเหนือจากส่วนที่คุณแคมป์จุดเกิดของเรา และตอนที่หลินหลี่ทำท่าฉี่ลงจากบนหน้าผาล่ะก็นะ…”

เย่ฉางยิ้มอย่างไม่แยแส และจับมือกับเธอ “นี่เป็นส่วนหนึ่งในกลยุทธ์ของฉัน ดังนั้นฉันต้องขอโทษเธอด้วยนะ…”

ThornyRose กรอกตาของเธอไปมา ‘นายเพียงแค่โกหกเท่านั้นแหละ มีแต่ฉันคนนี้เท่านั้นแหละ ที่รู้ดีว่านายแม่งโหดเหี้ยมมากแค่ไหน!’ เธอนึกขึ้นได้ทันทีว่าเธอได้พบกับพวกเขาครั้งแรกยังไง มันมาพร้อมกับการบาดเจ็บที่รูประตูหลังของเธอ เธอเริ่มกัดฟันในขณะที่เธอเอื้อมมือไปจับกับ CompassionateStar “พี่สาวเฉียน พี่…”

CompassionateStar ส่ายหัวของเธอ และทุกคนเริ่มที่จะออฟไลน์ ThornyRose ทำได้แต่เพียงถอนหายใจ เธอหันกลับมามองกลุ่มของเย่ฉางอีกครั้ง และพบว่าพวกเขาล็อคออฟไปหมดแล้ว ‘คนเหล่านี้อาจมาไม่ทันเวลา แต่พวกเขามักจะออกโดยไม่มีการรีรอแม้แต่วินาทีเดียว’