Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ - ตอนที่2445 อย่าท้าทายข้า

ที่แห่งนี้มันเป็นโลกที่ดำมืด

เวลานี้แหล่งแสงสว่างเดียวนั้นคือดวงจันทร์ที่สาดส่องอยู่บนฟ้ากว้าง

ภายใต้แสงจันทร์นี้มันมีเงาร่างหนึ่งกำลังค่อยๆ เดินผ่านไปราวกับกำลังตรวจสอบหาซื้อที่ดินอยู่อาศัย

รอบๆ ตัวเขานั้นมันมีอีกหลายเงาร่างปรากฏให้เห็น แต่กลับไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ชายผู้นี้

ตั้งแต่ที่เย่หยวนมาถึงยังมิตินรกนั้นเผ่าเทวาก็ได้เพิ่มระดับการป้องกันไปถึงขั้นสูงสุดในทันที

เรื่องราวที่เกิดขึ้นนั้นมันถูกรายงานต่อกันไปเป็นทอดๆ จนขึ้นไปถึงเบื้องบนของเผ่าเทวาในที่สุด

อีกไม่นานเหล่ายอดคนระดับบรรพกาลและบรรพบุรุษของแต่ละตระกูลก็คงได้รู้ถึงเรื่องราว

แต่ก่อนจะถึงเวลานั้นเผ่าเทวาก็ได้มีการสั่งให้เฝ้าจับตาดูเย่หยวนไว้อย่างใกล้ชิด

เรื่องของคนทั้งหลายนี้ เย่หยวนย่อมจะสัมผัสได้ชัดเจนแต่ว่าเขาแค่ไม่คิดทำอะไรลงไป

หากเต๋าบรรพกาลทั้งเก้าไม่ได้ก่อเรื่อง ตัวเย่หยวนคงมาสำรวจที่มิตินรกนี้ก่อนไปนานแสนนานแล้ว

ตั้งแต่ได้เจอลี่เอ๋อมานั้นตัวเขาก็มีแต่ความสงสัยต่อเผ่าเทวาอย่างไม่สิ้นสุด

เพื่อที่จะแก้ปมนี้ เขามีแต่ต้องตามหาที่คนมัดมันขึ้นมาเท่านั้น หากคิดอยากทำให้ลี่เอ๋อกลับมาเป็นคนเดิมแล้วเขาก็มีแต่ต้องทำความเข้าใจธรรมชาติของเผ่าเทวาเสียก่อน

ก่อนหน้านี้นอกจากสังหารแล้วมันก็มีแต่ต่อสู้กัน ตัวเขาจึงไม่ได้เข้าใจใดๆ เผ่าเทวาแม้แต่น้อย

แน่นอนว่ามันเพราะเขาไม่มีกำลังมากพอด้วย

เวลานี้เมื่อเขาก้าวขึ้นมาถึงอาณาจักรการกำเนิดแล้วเขาย่อมจะมีแนวคิดแห่งห้วงมิติที่สมบูรณ์แบบ สามารถจะป้องกันตัวเองได้อย่างหนักแน่นจึงกล้าที่จะเข้ามาสำรวจถิ่นศัตรูเช่นนี้

“เจ้าหมอนี่มันจะโอหังเกินไปแล้ว นี่มันคือว่ามิตินรกนี้เป็นสวนหลังบ้านมันเรอะ?!”

“ให้ตายสิวะ! ข้าได้ยินมาว่าแม้แต่ท่านเทียนเหอนั้นยังเกือบตายเพราะตัวมันนี้! หากมิใช่ว่าข้าฝีมือไม่ถึงข้าคงฉีกร่างมันเป็นชิ้นๆ ไปแล้ว!”

“โอหังเกินรับ! ทำไมนายท่านทั้งหลายยังไม่มาอีกเล่า? ข้า… ข้าจะทนรับไม่ไหวแล้ว!”

…

เผ่าเทวานั้นเย่อหยิ่ง

แต่ว่าย่างก้าวของเย่หยวนในตอนนี้มันเหมือนกำลังย้ำลงบนหัวของคนทั้งหลาย

แต่กลับไม่มีใครกล้าโจมตี!

เพราะคนผู้นี้มันคือฝันร้าย!

คนผู้นี้คือมารร้ายที่สังหารพี่น้องของพวกเขาไปกว่าครึ่งเผ่าพันธุ์!

คนผู้นี้คือคนที่ปิดฝันอันยาวนานนับหมื่นปีของพวกเขาให้มันลงกลับมาอยู่ยังจุดเริ่มต้นอีกครั้ง!

หากนี่เป็นบนมหาพิภพถงเทียนพวกเขายังจะทนรับได้

แต่นี่อีกฝ่ายกลับมาวางท่าในมิตินรก!

เหล่าชาวเผ่าเทวาแต่ละคนนั้นต่างได้แต่ยืนมองหน้าแดงหน้าดำ

เย่หยวนนั้นเข้ามาสัมผัสถึงทุกสิ่งอย่างด้วยตัวเองและสัมผัสได้ว่ามิตินรกนี้มันแตกต่างจากโลกใบน้อยอื่นๆ ไปมาก

เพราะเดิมทีแล้วเผ่ามารนรกนั้นเองก็เป็นเผ่าพันธุ์ของมหาพิภพถงเทียน

เพียงแค่ว่าพวกมันนั้นเป็นขี้ข้าที่ภักดีต่อเผ่าเทวาที่สุด

หลังจากที่เผ่าเทวาล่าถอยมาได้พวกเขาก็กลับมาตั้งหลักในฐานหลักของเผ่ามารนรก ซึ่งก็คือมิตินรกนี้

ที่แห่งนี้มันเปี่ยมล้นไปด้วยพลังงานชั่วร้าย เป็นแดนต้องห้ามแก่เผ่าพันธุ์อื่นๆ สิ้นเชิง

หากให้มนุษย์เข้ามาในนี้มันคงไม่ต่างอะไรจากการรนหาที่ตาย

แต่ระหว่างที่เย่หยวนกำลังเดินเล่นอยู่นั้นเขาก็สัมผัสได้ถึงคลื่นพลังรุนแรงมาดักหน้าไว้

ก่อนที่จะปรากฏเงาร่างหนึ่งก้าวออกมาจากห้วงมิติพร้อมมือไพล่หลังบังหน้าเขาไว้

ผู้มาถึงนั้นกล่าวขึ้น “เด็กน้อย ไม่นึกเลยว่า… เจ้ากลับจะเติบโตมาได้มากมายปานนี้! น่าเสียดายที่ข้าไม่อาจสังหารเจ้าได้ในวันนั้น! แต่จะอย่างไรเจ้าก็มามอบตัวถึงหน้าประตูแล้ว บรรพกาลผู้นี้จะไม่ขอเกรงใจ!”

เย่หยวนยกหัวเงยขึ้นมองและปรากฏว่าชายผู้นี้เป็นคนรู้จักกันแต่เก่าก่อน!

หยวนเว่ย!

ก่อนนั้นที่อาณาจักรทหัยเมฆาเย่หยวนเกือบต้องตายลงด้วยน้ำมือของคนผู้นี้

ได้เห็นหยวนเว่ยปรากฏตัวขึ้นมาต่อหน้าเหล่าชาวเผ่าเทวาทั้งหลายต่างยิ้มกว้างทันที!

หยวนเว่ยนั้นคือยอดฝีมือเต๋าสวรรค์เก้าลายขั้นปลาย แม้ว่าจะเทียบเคียงกับเทียนเหอไม่ได้แต่ก็เก่งกาจกว่าเย่หยวนไปมาก!

คนทั้งหลายจึงได้แต่ตั้งตารอดูความตายอันน่าสมเพชของเย่หยวนผู้โอหัง

แต่เย่หยวนนั้นกลับตอบไป “เป็นเจ้านี่เอง อย่าได้เปลืองแรงเลย เจ้ากลับไปและบอกเทียนชิงว่าข้าจะเดินเล่นในมิตินรกอีกสักสองสามวันก่อนจะไปหามัน”

หยวนเว่ยหรี่ตาลงทันที “เจ้าเด็กคนนี้ เจ้าโง่มากหรือ? แค่คนอย่างเจ้านี้ก็จะไปพบท่านเทียนชิงได้?”

เสียงหัวเราะเกิดขึ้นมารอบทิศ

คำของเย่หยวนมันน่าขันเกินไป

ก็จริงที่เขานั้นเก่งกาจ

แต่เวลานี้มันไม่มีมหาค่ายกลบนเขาแปดโมฆะให้ใช้แล้ว

ในมิตินรกนี้มันไม่มีมหาค่ายกลกฎใดปกป้องเขาอีก

แล้วเจ้าหมอนี่มันคิดว่ามิตินรกนั้นคือบ้านของมันหรืออย่างไร?

ยังจะมาบอกว่าเดินเล่นอีกสองสามวัน…

เย่หยวนนั้นไม่ได้ตอบใดๆ กลับไปเขาเพียงแค่ยกนิ้วขึ้นมากระดิกเรียกหยวนเว่ยด้วยท่าทางหาเรื่องเต็มที่

“รนหาที่ตาย!”

หยวนเว่ยนั้นหัวเราะขึ้นก่อนจะปล่อยวรยุทธแท้เต๋าสวรรค์ของตนออกมาโจมตีใส่เย่หยวนทันที

คลื่นพลังรุนแรงนี้มันเหมือนที่ปะทะเข้ากับร่างของมหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลเมื่อตอนนั้น!

ตูม!

ตรงจุดที่เย่หยวนยืนอยู่นั้นมันได้กลายเป็นหลุมลึก

เพียงแค่ว่าสีหน้าของหยวนเว่ยกลับเปลี่ยนสีไป

เพราะการโจมตีนี้มันกลับพลาด!

ราวร้อยก้าวไกลออกไปนั้นตัวเย่หยวนได้กล่าวขึ้น “เจ้าสังหารข้าไม่ได้ แต่ข้าสังหารมันได้สิ้น! อย่าได้คิดท้าทายข้า เพราะผลที่ตามมามันจะเกิดกว่าที่เจ้าจะรับไหว ข้ามาที่นี่เพื่อจะมาพูดคุยกับเทียนชิงเพียงเท่านั้น อย่า… ได้… ท้าทายข้า!”

เย่หยวนเน้นย้ำคำพูดสุดท้ายอย่างหนักหน่วง

พร้อมๆ กันนั้นจิตสังหารมันก็ถูกปล่อยออกมาจนผู้คนแทบหายใจไม่ออก!

หยวนเว่ยนั้นตกตะลึงสุดใจ ตัวเขานั้นปิดกั้นมิติไว้แล้วแท้ๆ แต่ทำไมเย่หยวนจึงสามารถหลบออกไปได้อย่างง่ายดายเช่นนี้?

เวลาที่ไม่ได้เจอกันนั้นมันเพิ่งผ่านมากี่ปี? ทำไมเจ้าหมอนี่มันจึงได้พัฒนาขึ้นมาจนถึงระดับที่เป็นภัยต่อเขาได้แล้ว?

“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ท่านหยวนเว่ยนั้นกลับทำอะไรมันไม่ได้หรือ?”

“เจ้าหมอนี่มันโอหังอวดดีเกินไปแล้ว! มันกลับคิดใช้ชีวิตของพวกเราข่มขู่ท่านหยวนเว่ย!”

“ฮ่า อ่า ฮือ! มันจะไปคุยกับท่านเทียนชิง! คุยกับแม่เจ้าสิ! เจ้าหมอนี่มันจะโอหังไปถึงไหนกัน?”

…

ความรู้สึกอับอายกระจายไปทั่วจิตใจของคนทั้งหลาย

หยวนเว่ยนั้นกลับถูกเย่หยวนเหยียบหัวเช่นจนไม่กล้าลงมือใดๆ อีกต่อไป

‘อย่าได้ท้าทายข้า’ คำพูดนี้มันแฝงไปด้วยจิตสังหารอย่างหนักแน่น

ดูแล้วอารมณ์ของเย่หยวนมันคงไม่ได้ดีนัก

แม้ว่าเขานั้นจะไม่เข้าใจว่าเย่หยวนหลบรอดไปได้อย่างไรแต่เขานั้นก็ไม่คิดสงสัยเลยแม้แต่น้อยว่าเย่หยวนจะลงมือฆ่าสังหารล้างบางจริงๆ หรือไม่!

เหตุผลเดียวที่เขายังไม่ลงมือก็เพราะเขาไม่อยากจะสร้างเรื่องแตกหักกับเผ่าเทวาให้มากกว่าเก่าในเวลานี้

ไปหาเทียนชิงเพื่อพูดคุย… เรื่องนี้เขาไม่ได้ล้อเล่น!

เจ้าหมอนี่…

แต่ระหว่างที่หยวนเว่ยกำลังยืนนิ่งอยู่นั้นเย่หยวนก็หันหน้าออกเดินต่อไปทันที

หยวนเว่ยได้แต่ต้องยืนทำหน้าดำคร่ำเครียดอยู่ตรงนั้น

เขาผู้นี้คือตัวตนระดับบรรพกาลของเผ่าเทวา แต่กลับถูกเด็กน้อยคนหนึ่งเมิน!

แต่เขาจะทำอะไรได้?

คนทั้งหลายเองก็ต่างมึนงงไม่คิดฝันว่าท่านหยวนเว่ยลงมาเองเช่นนี้แต่ก็ยังถูกมนุษย์คนนี้ข่มขู่ไปด้วย

และทางท่านหยวนเว่ยนั้นกลับไม่กล้าแม้จะเถียงไปสักคำ!

…

ข่าวเรื่องที่เย่หยวนเข้ามาถึงมิตินรกนั้นมันแพร่กระจายไปทั่วทั้งเผ่าเทวาอย่างรวดเร็ว

เหล่าชาวเผ่าเทวานั้นมีแต่ความรุ่มร้อนหัวใจเมื่อได้ยินข่าวนี้!

จอมมารตนนี้มันฆ่าสังหารชีวิตชาวเผ่าเทวาไปมากมายเท่าใดแล้ว?

แต่เวลานี้มันกลับบุกเข้ามาวางท่าถึงมิตินรก!

แต่ข่าวเรื่องที่ว่าตัวหยวนเว่ยคว้าน้ำเหลวเองก็แพร่สะพัดไปอย่างรวดเร็วไม่แพ้กัน

คนทั้งหลายแทบไม่อยากเชื่อ

หยวนเว่ยนั้นคือหนึ่งในบรรพกาลและบรรพบุรุษของตระกูลสายเลือดลึก กำลังของเขาย่อมจะเหนือล้ำอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่เขานั้นกลับไม่อาจทำอะไรมารร้ายตนนี้ได้ มันยิ่งฟังดูน่ากลัวไปใหญ่!

แต่สิ่งที่ยิ่งไปกว่านั้นคือฝั่งเบื้องบนของเผ่าเทวานั้นเหมือนจะไม่ได้สนใจการปรากฏตัวของเย่หยวนใดๆ เลยเสียด้วยซ้ำ

ราวกับว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้น

สิ่งนี้มันยิ่งทำให้ชาวเผ่าเทวารู้สึกอับอายขายหน้า!

ในดินแดนกลางของตระกูลสายเลือดลึกหยวนเว่ยกำลังนั่งรายงานเรื่องราวต่อหน้าชายแก่ตรงหน้าตน “ท่านหยวนเซี่ยว เรื่องนี้เราจะปล่อยไปไม่ได้นะขอรับ! ท่านหยวนเซี่ยวโปรดลงไปจัดการเจ้าเด็กคนนี้ด้วยตนเองด้วยเถอะ! ไม่เช่นนั้นแล้วเผ่าเทวาเราจะยังเหลือศักดิ์ศรีใดๆ กันอีก?”

ชายแก่คนนี้มันคือบรรพบุรุษต้นตระกูลของตระกูลสายเลือดลึก หยวนเซี่ยว!

เขาคนนี้คือตัวตนที่สูงส่งอยู่ในระดับเดียวกับเทียนชิง!

แต่ตัวหยวนเซี่ยวนั้นกลับกำลังยิ้มด้วยใบหน้าสบายอารมณ์

เขานั้นเรียกให้หยวนเว่ยมานั่งลงด้วยกันก่อนจะบอก “หากมันอยากไปเจอเทียนชิงก็ให้มันไปเจอเสียสิ เรียกคนทั้งหลายกลับมาเถอะ ให้มันทำอะไรตามใจมัน”

หยวนเว่ยที่ได้ยินเช่นนั้นต้องตัวแข็งค้างขึ้นมาทันที

…..