บทที่ 92 ฝึกหน่วยรบพิเศษ

 

เวลาผ่านไป 1 เดือน

 

หลังจากการคัดเลือกและจัดกลุ่มแล้วการฝึกสมาชิกหน่วยรบพิเศษก็ได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการเนื่องจากใช้ความพยายามอย่างมากในการคัดเลือกสมาชิกในขั้นตอนเบื้องต้นการฝึกต่อไปนี้จะลําบากมากขึ้น

 

เด็กที่คัดเลือกมาอย่างดีเหล่านี้มีความเข้าใจที่โดดเด่น พวกเขาเป็นเหมือนกระดาษสีขาวสะอาดที่เซียร์ย่าสามารถเขียนอะไรก็ได้ที่เขาต้องการเพื่อให้พวกเขาไปสู่เส้นทางที่ถูกต้อง

 

ในลานฝึกฝนเด็กกลุ่มหนึ่งเหงื่อออกขณะที่พวกเขาฝึกซ้อมขั้นพื้นฐานซ้ํา ๆ เตะต่อยค่อยๆและค่อยๆ ปรับตัวพื้นฐานนั้นมีความสําคัญมาก

 

การออกกําลังกายที่ดูน่าเบื่อและค่อนข้างทรมานเหล่านี้ถูกนํามาใช้เพื่อฝึกฝนอารมณ์ของเด็กเพื่อให้พวกเขาอุทิศตน เพื่อการฝึกฝน!

 

ยังไงก็ตามเซียร์ย่าพบว่าพวกเขามีความพยายามดีมาก และพวกเขาปฏิบัติตามข้อกําหนดของเขาในการฝึกฝนอย่างเคร่งครัด

 

จากมุมมองของเด็ก ๆ มันเป็นเรื่องที่เข้าใจได้จริง ๆ เพราะพวกเขารู้ดีว่าโอกาสที่จะได้เข้าสู่หน่วยรบพิเศษนั้นยาก เพียงใดซึ่งผู้คนมากมายต่างดิ้นรนอย่างหนักที่จะเข้ามาเนื่องจากพวกเขาได้รับโอกาสนี้พวกเขาจึงต้องพยายามให้หนักขึ้นในการฝึกฝนและไม่ให้เซียร์ย่าผิดหวัง

 

“ ใช้หัวใจในการรับรู้และปล่อยให้ทุกการเคลื่อนไหวกลายเป็นสัญชาตญาณของร่างกาย!”

 

“ เมื่อคุณกําลังต่อสู้คุณจะไม่มีเวลาคิดอะไรมากเพียงข้อบกพร่องเล็ก ๆ น้อย ๆ อาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้คิดให้ดี ตอนนี้จะส่งผลดีในอนาคค!”

 

ในลานฝึกเซียร์ย่าตรวจสอบพวกเขาในขณะที่โบกมือชี้ขค่อยๆถ่ายทอดความคิดที่ได้เรียนรู้บนโลกเข้าสู่สมองของพวกเขาเนื่องจากสิ่งเหล่านี้เป็นพื้นฐานก่อนที่จะเริ่มการฝึก Ki

 

โดยธรรมชาติเซียร์ย่าไม่ได้เลียนแบบสุ่มสี่สุ่มห้า เขารวมร่างกายและนิสัยการต่อสู้ของชาวไซย่าเข้าด้วยกันและทําการปรับปรุงในหลาย ๆ ด้าน เซียร์ย่าปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างจริงจังเพราะคนเหล่านี้จะเป็นเสาหลักของดาวหงซานในอนาคต

 

“ เห้ย!” เซียร์ย่าไปหาชาวไซย่าที่กําลังฝึกซึ่งมีการเคลื่อนไหวที่ช้ามาก

 

“ เวลาชกอย่าใช้แรงเต็มที่พยายามรักษากําลังไว้บ้างเพื่อให้มีโอกาสหลบหลีกได้มากขึ้น”

 

“ และสําหรับคุณถ้าคุณใช้การเคลื่อนไหวที่ไม่จําเป็นมากเกินไปในการโจมตีมันจะลดความแรงในการโจมตีของคุณ และทําให้คู่ต่อสู้ของคุณเจอจุดอ่อนได้ง่ายเพราะงั้นนี่คือข้อบกพร่องที่คู่ต่อสู้ของคุณสามารถรู้ได้อย่างง่ายดาย!”

 

เซียร์ย่าชี้ให้เห็นปัญหาของพวกเขาที่ละคนพวกเขาไม่กล้าหือและตั้งใจฟัง ชาวไซย่าเป็นเด็กที่โตเร็วดังนั้นเด็ก ๆ เหล่านี้จึงเข้าใจดีว่าพวกเขาโชคดีแค่ไหนที่ได้รับคําแนะนําจากเซียร์ย่าดังนั้นพวกเขาจริงจังเป็นพิเศษในการฝึก

 

หลังจากการฝึกหน่วยรบพิเศษมาถูกทางแล้วยกเว้นการ ให้คําแนะนําเป็นครั้งคราวเขาจะฝึกในช่วงเวลาที่เหลือความพากเพียรเป็นสิ่งจําเป็นสําหรับการฝึกฝนเขาไม่สามารถทําตัวเหมือนซุนโกฮังที่แม้จะมีพลังมากแต่ก็ละทิ้งการฝึกฝนได้

 

แน่นอนว่าทุกคนมีความใฝ่ฝันของตัวเองและไม่ใช่ว่าซุนโกฮังคิดผิดที่ตั้งใจเรียนเพียงแค่การเดินสองเส้นทางที่แตกต่างกันในเวลาเดียวกันมันไม่ได้ผลและจะสูญเสียพรสวรรค์ที่ดีไปโดยไม่มีเหตุผลน่าเสียดายจริงๆ!

 

ใจกลางเมืองวิลล่าขนาดใหญ่ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของเซียร์ย่าหลังจากขึ้นเป็นผู้นําของดาวหงซานแล้วเขาก็ไม่สามารถอาศัยอยู่ที่บ้านของลุงอาดริต่อไปได้ด้วยเพราะลําดับชั้น ระหว่างผู้ที่เหนือกว่าและต่ํากว่าที่มีอยู่แม้ว่าเขาจะไม่สนใจ แต่เขาก็ไม่สามารถมองข้ามความคิดเห็นของสาธารณชนได้ด้วยเหตุนี้วิลล่าหลังใหม่จึงถูกสร้างขึ้นสําหรับเขา

 

หลังจากสร้างวิลล่าเสร็จภายใต้ความยินยอมของลุงอาดริ ซีหลิงได้ย้ายเข้าไปอยู่ในวิลล่าหลังใหม่อย่างมีความสุขกับเซียร์ย่าเพื่อจุดประสงค์ในการฝึกฝนและไมเออร์ได้ย้ายไปอยู่ในบ้านของลุงอาดริเพราะพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตในสงครามบนดาวเบจิต้า

 

ตอนเที่ยง…

 

หลังจากการฝึกฝนรอบหนึ่งเซียร์ย่าเช็ดเหงื่อและเข้าห้องน้ําเพื่ออาบน้ําจากนั้นก็มาที่ห้องโถงเพื่อรับประทานอาหาร

 

ในห้องครัวซีหลิงกําลังยุ่งอยู่กับการทําอาหาร หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เห็นซีหลิงออกมาพร้อมกับถืออาหารสีดําบางอย่าง

 

“ ซีหลิงนี่คืออาหารเหรอ?” เซียร์ย่าถามในขณะที่เขาเห็นเธอถือจานที่เต็มไปด้วยอาหารสีดําที่ไม่สามารถระบุได้

 

“ อื่มใช่!”

 

“ เธอบอกฉันได้ไหมว่าเธอถืออะไรอยู่”

 

“ เนื้อย่างไง!” ซีหลิงพูดด้วยดวงตากลมโตเป็นประกาย

 

“ เธอกําลังบอกว่านี่คือเนื้อย่างเหรอ?”

 

เซียร์ย่ากล่าวด้วยความไม่พอใจเขาเคาะอาหารสีดําด้วยตะเกียบ “นี่มันเหมือนถ่านเลย! เธอใช้วิธีไหนในการปรุงเนื้อย่างนี้?”

 

“ วิธีอะไร? พอฉันทํามันก็เป็นแบบนี้แล้ว” ซีหลิงกล่าวด้วยใบหน้าที่ไร้เดียงสา

 

” ซึ่งมันเราจะไปทานข้าวที่บ้านของลุงอาดริและเธอควรเรียนทําอาหารจริงๆฉันไม่น่าให้เธอทําอาหารให้เลย”

 

ซีหลิงรู้สึกเขินอายและบีบนิ้วของเธอะ “ ถ้าอย่างนั้นพี่ก็เป็นคนทําอาหารแทนก็ได้”

 

เซียร์ย่าจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ตกตะลึงและเคาะหัวของเธอโดยพบว่ามันน่าหัวเราะ

 

” พยายามเข้าหล่ะ!”

 

” ไปทานอาหารเย็นที่บ้านของลุงอาดริกันเถอะ”

 

หลังจากพูดเซียร์ย่าก็เดินออกไปจากประตู เนื่องจากวิลล่าของพวกเขาอยู่ใกล้กันบ้านของลุงอาดริจึงอยู่ห่างออกไป เพียงไม่กี่สิบเมตรในไม่ช้าเซียร์ย่าก็มาถึงหน้าวิลล่าของลุงอาดริและเข้าไปโดยไม่เคาะ

 

“ ว่าไงเซียร์ย่าอาหารพร้อมแล้วมาทานกันได้เลย!” รีเบคก้ามองเขาด้วยรอยยิ้ม

 

ไมเออร์นั่งอยู่บนโต๊ะและคว้าอาหารด้วยมือทั้งสองข้างของเธอขณะที่เธอยังคงเคี้ยวอาหารในปากของเธอและพูดว่า ” หนูเพิ่งบอกไปเองว่าเธอจะมาทานอาหารเย็นด้วยซีหลิงจะไปทําอาหารเป็นได้ยังไงฮ่าฮ่า!”

 

“ ใครบอกว่าฉันทําอาหารไม่เป็น!” ด้วยความไม่พอใจซีหลิงรีบวิ่งไปข้างหน้า

 

” ฮิฮิถ้าเธอทําอาหารได้แล้วทําไมเธอถึงมาที่นี่เพื่อทานอาหารล่ะ”

 

“ นี่คือบ้านของฉันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะมาทานอาหารเย็นที่นี่!”

 

ซีหลิงนั่งลงที่โต๊ะอาหารและจ้องมองไปที่เด็กน้อยหน้า เธอไมเออร์อาศัยอยู่ในบ้านของเธอจริงๆ

 

” ฮ่าฮ่าฮ่าพวกเธอไม่ต้องทะเลาะกันทุกครั้งที่เห็นหน้ากันก็ได้ ตอนนี้ไมเออร์เป็นลูกสาวบุญธรรมของฉันเธอ 2 คน เป็นพี่น้องกันแล้วนะ”

 

อาดริมองดูลูกทั้งสองของเขาและหัวเราะอย่างเต็มที่

 

“ ใครเป็นน้องเธอ!”

 

“ ฉันไม่มีน้องสาวแบบนี้นะ!”

 

ซีหลิงและไมเออร์ดวงตาที่กลมโตของทั้งสองจ้องกันและกันขณะที่พวกเธอนั่งตรงข้ามกันโดยไม่ยอมรับความพ่ายแพ้

 

“ ป้ารีเบคก้าผมคิดว่าป้าควรสอนวิธีทําอาหารให้ซีหลิง” เซียร์ย่าบอกป้ารีเบคก้าด้วยน้ําเสียงจริงจัง

 

รีเบคก้ายังคิดว่ามันเป็นเรื่องจริงและพยักหน้าว่า “ ถูกแล้วฉันเคยละเลยมันมาก่อนจากนี้ไปซีหลิงจะเริ่มเรียนการทํา อาหารกับฉันเอง! ” รีเบคก้ามองไปที่ซีหลิง” และยังมีงานบ้านอื่น ๆ อีกในช่วงเวลานี้แทนที่จะฝึกลูกจะต้องเรียนรู้การทําอาหารจากแม่! ”

 

“อะไรนะ!?” ซีหลิงตะโกนด้วยความตกใจ ยังไงก็ตามหลังจากเห็นการแสดงออกของซีหลิง ไมเออร์ที่อยู่ด้านข้างก็หัวเราะคิกคัก

 

2 เดือนต่อมา

 

ในที่สุดชาร์ค, ไมเออร์และสมาชิกคนอื่น ๆ ของหน่วยรบพิเศษก็ฝึกขั้นพื้นฐานเสร็จสมบูรณ์ ดังนั้นขั้นตอนต่อไปคือการเริ่มการฝึก “Ki” อย่างเป็นทางการเซียร์ย่าจึงใช้ ความพยายามอย่างมากในการปรับพื้นฐานและในไม่กี่เดือนผลลัพธ์ก็ค่อยๆปรากฏขึ้น

 

ยังไงก็ตามเมื่อพวกเขาสัมผัสกับทฤษฎีของ Ki พวกเขาต่างก็ตกตะลึง มันแตกต่างจากที่พ่อแม่สอนมาโดยสิ้นเชิง!

 

ยังไงก็ตามชื่อเสียงของเซียร์ย่าในหมู่พวกเขาเหนือกว่าพ่อแม่ของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถฝึกฝนอย่างจริงจังตามคําแนะนําของเซียร์ย่า การยอมรับอะไรที่ต่างจากเดิมของเด็ก ๆ นั้นดีกว่าชาวไซย่าที่เป็นผู้ใหญ่มากดังนั้นพวกเขาจึงค่อยๆเริ่มได้รับความสนใจ

 

และหลังจากนั้นอีก 3 เดือนพวกเขาเริ่มขั้นตอนแรกในการใช้ Ki เพื่อรับรู้คู่ต่อสู้เซียร์ย่าตระหนักว่าเป้าหมายของเขามาถึงแล้วและเขาสามารถปล่อยให้พวกเขาฝึกฝนด้วยตัวเองได้แล้ว