TSLDB รา​ชันแห่งยุคดราก้อนบอล - ตอนที่ 117 รันจิ

บทที่ 117 รันจิ

ในช่วงบ่ายมีแสงแดดที่อบอุ่นและลมพัดเย็นสบายเล็กน้อย เซียร์ย่าหาโรงแรมและกําลังเตรียมตัวที่จะพักผ่อน

ในเวลานี้เสียงร้องที่น่าสังเวชหลายครั้งดังมาจากร้านขายเสื้อผ้าที่อยู่ติดกันและจากนั้นเขาก็เห็นคนกลุ่มใหญ่วิ่งออกจากร้านอย่างเมามันและกรีดร้องตอนที่พวกเขาวิ่ง

“เกิดอะไรขึ้นมันเป็นการปล้นหรือฆาตกรรมไหม” เซียร์ย่าคาดเดาในใจอย่างไรก็ตามเขาไม่มีเจตนาที่จะแทรกแซงเพราะชีวิตหรือความตายของคนธรรมดาไม่เกี่ยวข้องกับเขา

แม้ว่าเซียร์ย่าจะรักษาความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของมนุษย์ในฐานะชาวไซย่า แต่ธรรมชาติของเขาก็ไม่อนุญาตให้เขามองคนที่อ่อนแอ

“ขอห้องที่ดีที่สุดให้ฉัน!” เสียงทุ่มและหนักแน่นปรากฏขึ้นเขาเห็นร่างผอมแห้งเดินเข้ามาในโรงแรมซึ่งมาถึงแผนกต้อนรับและพูดด้วยน้ําเสียงที่ปฏิเสธไม่ได้

ชายคนนี้ดูผอมแห้งและมีผมหางม้าอยู่ข้างหลัง เขาแต่งกายด้วยชุดศิลปะการต่อสู้ สีดําด้านในในขณะที่ด้านนอกคลุมด้วยเสื้อผ้าสีชมพูและมีคําว่า “ฆ่า” ขนาดใหญ่เขียนอยู่ที่หน้าอกด้านซ้ายของเขา สีแดงสดดูเหมือนจะเปื้อนไปด้วยเลือด

“มือสังหารอันดับหนึ่งของโลก เถาไปไป!”

เจ้าของโรงแรมมองไปที่ใบหน้าของบุคคลที่มาอย่างชัดเจนราวกับว่าเขาเห็นผีในทันทีสีหน้าของเขาซีดลงอย่างน่ากลัวในขณะที่ร่างกายของเขาเริ่มสั่นเทาเสียงของเขาสันขณะที่เขาพูดว่า: “ตกลง… ตกลงผมจะจัดการทันที!”

“เดี๋ยวก่อนเคลียร์คนในโรงแรมให้หมดด้วย ฉันไม่อยากอยู่กับคนอื่น” เถาไปไปกล่าวอย่างเย็นชา

“ใช่ ๆ!” เจ้าของโรงแรมพยักหน้าอย่างเชื่อฟังเกรงว่าจะทําให้อีกฝ่ายไม่พอใจ

“เถาไปไปผู้นี้ค่อนข้างหยิ่งยโส แต่เขาก็เป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีทักษะสูงในโลกเช่นกันเขาจะไม่มีอารมณ์โกรธได้อย่างไร” เซียร์ย่ายืนอยู่ด้านหนึ่งและมองอย่างสงบ

เถาไปไปเป็นมือสังหารอันดับหนึ่งในโลก เขาเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญที่มีทักษะสูงเพียงไม่กี่คนที่มีชื่อร่วมกับอาจารย์โรชิ เขามีพลังมากกว่าอาจารย์โรชิด้วยซ้ํา ในผลงานต้นฉบับเถาไปไปได้รับการว่าจ้างจากกองทัพเรดริ้บบอนให้ปล้นดราก้อนบอลของซุนโกคูและต่อมาก็พ่ายแพ้ให้กับซุนโกคุที่ปีนหอคอยคาริน

“เฮ้ยแกไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ” เถาไปไปกล่าวโดยไม่สนใจ

ในฐานะผู้เชี่ยวชาญที่มีทักษะสูงในโลกเถาไปไปมักจะมีภาพลักษณ์ที่น่าเกรงขามแต่ดูเหมือนว่าเขาจะใช้ภาพลักษณ์ที่น่ากลัวนี้ใส่ผิดคน นอกจากนี้เซียร์ย่ายังไม่ชอบกลิ่นเลือดบนร่างกายของเขา

“มือสังหารอันดับหนึ่งของโลกเถาไปไป? แกไม่รู้ว่าควรจะทําตัวยังไง!”

เซียร์ย่าคร้านที่จะสนใจไม่ว่าเถาไปไปจะหยิ่งแค่ไหนบนโลก แต่หากพลังรบของเขามีเพียง 150 เขาก็เป็นแค่มดในสายตาของเขา!

เถาไปไปเลิกคิ้วขึ้นเขาไม่ชอบที่เซียร์ย่ามองเขาด้วยสีหน้าแบบนี้ มันเหมือนมองมดปลวก ปกตแล้วมีเพียงเขาเท่านั้นที่มองคนอื่นแบบนี้ เมื่อเห็นว่าทัศนคติของอีกฝ่ายที่มีต่อเขาดูน่าเกลียดสีหน้าของเถาไปไปก็มีดลง

“แขกทั้งสอง….” เจ้าของโรงแรมปาดเหงื่อแล้วหนีไปซ่อนหลังกาแพงด้วยความกลัว

“ฮิฮิมันเป็นเวลานานแล้วที่ไม่ได้มีคนกล้าหยิ่งต่อหน้าฉันดังนั้นอย่าโทษว่าลุงคนนี้รุนแรง แม้ว่าเธอจะอยากตาย แต่ฉันจะไม่ให้ตาย!

ทันใดนั้นออร่าแห่งการสังหารที่หนาแน่นก็ปะทุออกมาจากร่างของเถาไปไปทําให้ อุณหภูมิโดยรอบลดลงหลายองศาและมีกลิ่นเลือดกระจายออกมา

เมื่อมองเถาไปไปประเมินตัวเองสูงเกินไป เซียร์ย่าก็อ้าปากค้างและอดไม่ได้ที่จะกลอกตาด้วยความรู้สึกตลก พลังรบที่ต่ําเช่นนี้ แต่เขายังกล้าที่จะปลดปล่อยออร่าแห่งการสังหารต่อหน้าเขาเช่นเดียวกับขอทานที่อวดเงินของเขาต่อหน้าคนรวยมันไร้สาระ!

หลอกตัวเอง!

เมื่อเห็นเช่นนี้ เซียร์ย่าก็ส่ายหัว ทันใดนั้นเขาโบกมือไปทางเถาไปไปและทันใดนั้นสายลมที่รุนแรงก็ปรากฏขึ้นซึ่งพัดไปทาง เถาไปไป ทําให้แผ่นดินแตก เมื่อสายลมสัมผัสกับร่างกายของเขาสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก

แรงมหาศาลกระแทกร่างกายของเขามันเหมือนกับพลังของลูกปืนใหญ่ 30,000 ลูกที่พุ่งเข้าใส่ร่างกายของเขา ต่อหน้าพลังมหาศาลนี้เถาไปไปไม่สามารถต้านทานได้ร่างของเขากระแทกเข้ากับกาแพงของโรงแรมอย่างรุนแรงและกลายเป็นดาวตกก่อนที่จะหายไปในขอบฟ้า

ด้วยความแข็งแกร่งของเซียร์ย่าแม้ว่าจะโจมตีแบบไม่ตั้งใจก็อาจทําให้เถาไปไปได้รับบาดเจ็บหนักหรือตายได้ หากไม่ได้พักฟื้นสักสองสามเดือนเขาคงจะลุกขึ้นไม่ได้ด้วยซ้ํา

“แขกคนนี้… แต่คน ๆ นั้นคือมือสังหารอันดับหนึ่งของโลก…”

เจ้าของโรงแรมตัวสั้นและวิ่งออกไปหน้าผากของเขามีเหงื่อไหลออกมา ชายหนุ่มคนนี้เป็นใครกัน เถาไปไปมือสังหารอันดับหนึ่งของโลกถูกเขาปัดทิ้งไปแบบไม่ใส่ใจ

“เตรียมห้องให้ฉัน!” เสียงของเซียร์ย่าไม่แยแส

“ครับผมจะจัดการให้ทันที!” เจ้าของโรงแรมรีบทําทุกอย่างที่เซียร์ย่าขอทันที

“หืม?”

ในเวลานี้ เซียร์ย่าสังเกตเห็นเด็กสาวคนหนึ่งนอนหลับอยู่ทางเข้าด้านนอกโรงแรมเธอแต่งตัวซอมซ่อและมีผมสีน้ําเงินเข้ม ดูเหมือนเธออายุเพียงแปดหรือเก้าขวบ จากใบหน้าที่บอบบางและสวยงามของเธอทําให้เห็นได้ว่าเมื่อเธอเติบโตขึ้นเธอจะกลายเป็นสาวงามล่มเมืองได้อย่างง่ายดาย

อากาศเย็นมากแต่เสื้อผ้าของเด็กสาวคนนี้กลับบางมาก

เมื่อมองไปที่รูปลักษณ์ที่บอบบางและมีเสน่ห์ของสาวน้อย เซียร์ย่ารู้สึกงุนงงเล็กน้อยและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสาร เขาเดินไปปลุกเด็กสาวและให้พนักงานเสิร์ฟของโรงแรมเตรียมชุดกันหนาวให้เธอหลายชุด สําหรับเขามันเป็นเพียงความพยายามเล็กน้อย แต่สําหรับเด็กสาวเธอรู้สึกสะเทือนใจน้ําตาไหลที่มุมตาของเธอไม่หยุด

ในวันต่อมาเซียร์ย่านอนหลับสบาย เขาเดินออกจากห้องเพื่อไปทานอาหารและพบว่าเด็กสาวจากเมื่อวานมองมาที่เขาอย่างเขินอายขณะซ่อนตัวอยู่ที่มุมกาแพงสวม เสื้อผ้าที่เขามอบให้เธอ

เขาโบกมือไปทางเด็กสาวผมสีฟ้าและเด็กสาวตัวเล็ก ๆ ก็วิ่งมา

“สาวน้อยเธอชื่ออะไร? ทําไมเธอถึงยังไม่กลับบ้าน” เซียร์ย่าถามเบา ๆ

ไม่คาดคิดว่าเมื่อเซียร์ย่าถามเด็กสาวก็เริ่มร้องไห้ “หนูชื่อรันจิ ครอบครัวของหนูถูกโจรฆ่าตาย หนูไม่กลําอยู่ในหมู่บ้านบนภูเขาคนเดียวหนูเลยออกมาข้างนอก หนูไม่มีบ้านอยู่แล้ว…”

“รันจิ?”

หลังจากได้ยินชื่อของเด็กสาวเซียร์ย่าก็ตกตะลึงจากนั้นมองไปที่ใบหน้าที่ บอบบางและผมสีฟ้าเข้มอย่างระมัดระวัง เธอดูอายุแปดหรือเก้าขวบและเวลาก็ตรงกันด้วย นี่เรียกว่าโชคดีที่ได้เจอรันจิจากผลงานต้นฉบับหรือเปล่า?

“ถ้าอย่างนั้น…เมื่อเธอจามบุคลิกของเธอจะเปลี่ยนไปใช่ไหม” เซียร์ย่าถาม

“นี่! พี่ชายรู้ได้อย่างไรว่าบุคลิกของหนูจะเปลี่ยนไปหลังจากจาม” รันจิหยุดร้องไห้และถามอย่างเศร้า ๆ ว่า “หนูไม่รู้ว่าทําไมทุกครั้งที่หนูจามนิสัยของหนูจะรุนแรงขึ้นและสีผมของหนก็เปลี่ยนไปด้วย!”

เธอเป็นรันจิในผลงานต้นฉบับ

รันจิเป็นหนึ่งในตัวละครโปรดของเซียร์ย่าในผลงานต้นฉบับ รันจิในสภาพผมสีฟ้าเป็นเด็กผู้หญิงที่อ่อนแอและมีมารยาทดีไร้เดียงสาและขยันขันแข็ง และเมื่อเธอจามเธอก็กลายเป็นสาวผมบลอนด์และบุคลิกของเธอก็รุนแรงมาก เธอเป็นโจรที่ใครๆก็ต้องการตัวไปทุกหนทุกแห่ง

ในผลงานต้นฉบับ รันจิได้รับการช่วยเหลืออย่างกล้าหาญโดยซุนโกคูและคุริรินซึ่งพาเธอไปที่บ้านผู้เฒ่าเต่าและตั้งแต่นั้นมาเธอก็อยู่ที่บ้านผู้เฒ่าเต่าและรับผิดชอบงานบ้าน ต่อมาในจิเริ่มชอบเท็นชินฮังในการแข่งขันศึกชิงจ้าวยุทธภพและออกจากบ้านผู้เฒ่าเต่าไปอยู่ร่วมกับเท็นชินฮังและเจาสี

ต่อมาใน Dragon Ball Z เท็นชินฮังและเจาส์ก็มาที่วังพระเจ้าเพื่อรับค่าสอนศิลปะการต่อสู้จากพระเจ้าและตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีข่าวรันจอีกเลย

จนกระทั่งการมาถึงของจอมมารบู รันจิก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งเมื่อซุนโกคูกําลังรวบรวมพลังงานจากมนุษย์โลกเฉพาะในฉากนั้นรันจิก็อายุมากแล้วและทํางานใน บริษัทจัดส่งเธอไม่เคยแต่งงานมาทั้งชีวิต

เด็กสาวคนนี้ที่มีบุคลิกที่เป็นเอกลักษณ์และสามารถต่อสู้ได้ ในที่สุดก็ถูกผู้เขียนทิ้งไปเซียร์ย่ารู้สึกว่ามันค่อนข้างโชคร้าย