นิยาย TSLDB ราชันแห่งยุคดราก้อนบอล

บทที่ 110 ร่วมมือกัน

“ดูเหมือนว่าฉันจะได้ยินบางอย่างที่เหลือเชื่อ!” ทันใดนั้นเสียงที่ไม่คุ้นเคยก็ดังขึ้นในห้องโถงตามด้วยร่างที่ปรากฏขึ้นในห้องโถงใหญ่

“คุณเป็นใครถึงกล้าบุกเข้าไปในสํานักงานใหญ่ของสายตรวจอวกาศ!!”

ต่ารวจอวกาศที่เฝ้าอยู่รอบ ๆ ห้องโถงใหญ่เจอทันที ด้วยความตกใจพวกเขาร้องเสียงดังและรวมตัวกันอย่างรวดเร็วต่อหน้ากาแล็กซี่คิงเพื่อปกป้องเขา

“เขาเป็นมนุษย์!” จาโก้ตะโกน

อย่างไรก็ตามหลังจากได้เห็นรูปลักษณ์ของคนตรงหน้าอย่างชัดเจนแล้วเขาก็ส่ายหัว:“เป็นไปไม่ได้มนุษย์ไม่มีทางมีพลังรบสูงขนาดนี้!”

สายตาของจาโก้นั้นเฉียบคมมากมีเพียงไม่กี่อย่างที่จะรอดพ้นสายตาของเขาไปได้ แต่เมื่อคน ๆ นี้ปรากฏตัวต่อหน้าเขาไม่รู้สึกอะไรเลยด้วยซ้ำ

“ไม่เขาไม่ใช่มนุษย์ ถ้าฉันเดาไม่ผิดเขาน่าจะเป็นชาวไซย่า!” ดวงตากลมโตของกาแล็กซี่คิงจ้องมองเซียร์ย่าในขณะที่หนวดหลายอันด้านล่างแกว่งไปมาในอากาศ

หลังจากฟังจาโก้ก็ฟาดฝ่ามือของเขาในความคิดว่า“ที่แท้เขาเป็นชาวไซย่า! เขาดูคล้ายกับมนุษย์มาก กาแล็กซี่คิงชาวไซย่าไม่มีหางเหรอ?”

เขากระซิบกับกาแล็กซี่คิง: “ท่านไม่ได้บอกว่าชาวไซย่าเป็นคนเลวและโหดร้ายเหรอ? ท่าไมผมไม่เห็นออร่าชั่วร้ายบนร่างกายของเขาเลย?”

“นี่แล้วฉันจะไปรู้ไหม” กาแล็กซี่คิงตอบ

“ที่คุณกําลังพูดถึงคืออดีตชาวไซย่าแห่งดาวเบจิต้าฉันเป็นผู้นําของพื้นที่ตะวันออกชาวไซย่าแห่งดาวหงซาน วันนี้ฉันมาคุยเรื่องข้อตกลงกับคุณ” น้ําเสียงของเซียร์ย่าสงบโดยไม่ได้ใส่อารมณ์ที่รุนแรงและทรงพลังของชาวไซย่า

กาแล็กซี่คิงย่นคิ้วโบกมือให้องครักษ์ของเขาออกไปและพูดว่า “คุณต้องการจะคุยเรื่องอะไร?”

เซียร์ย่าเดินไปนั่งบนยานอวกาศล่าเล็กของจาโก้อย่างสบาย ๆ และพูดว่า”พวกเราชาวไซย่าชอบที่จะต่อสู้ แต่ไม่ทําลายสุ่มสี่สุ่มห้าดังนั้นฉันรู้สึกว่าเรามีพื้นที่มากมายสําหรับการพูดคุย ตัวอย่างเช่นการปกป้องความสงบสุขของดาวเคราะห์หรือการป้องกันการโจมตีจากโจรสลัดอวกาศ…”

“แล้วทําไมฉันต้องเชื่อใจคุณ”

“คุณไม่จําเป็นต้องเชื่อใจฉัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาถึงความแข็งแกร่งของสายตรวจอวกาศ พวกนายไม่สามารถทําอะไรพวกเราชาวไซย่าได้เลย ฉันคิดว่ามันจะเป็นประโยชน์สําหรับเราทั้งคู่ที่จะปล่อยเรื่องเก่าๆในอดีตผ่านไปและให้ชาวไซย่าปฏิบัติภารกิจในองค์กรสายตรวจอวกาศเหมือนผู้เชี่ยวชาญทางช้างเผือกอื่น ๆ สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์สําหรับทั้งสองฝ่าย!”

มีความดื้อรั้นไม่ยอมใครซ่อนอยู่ในค่าพูดของเซียร์ย่าด้วยความแข็งแกร่งของเขาเขาไม่กลัวองค์กรใดๆ

เมื่อครุ่นคิดอย่างลึกซึ้งกาแล็กซี่คิงจึงเลิกคิ้ว การเป็นพันธมิตรกับชาวไซย่าจะไม่เป็นอันตรายต่อสายตรวจอวกาศแต่จะเป็นประโยชน์มาก

“ตกลง แต่ชุดรบของชาวไซย่าจะต้องมีตราสัญลักษณ์ของสายตรวจอวกาศติดไว้”

เซียร์ย่าส่ายหัวและพูด “การใช้ตราสัญลักษณ์ของคุณมันเป็นไปไม่ได้ ชาวไซย่าเป็นเผ่าพันธุ์อิสระพวกเราไม่ได้เป็นลูกน้องของสายตรวจอวกาศ!”

ย้อนกลับไปเมื่อพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของกองทัพฟรีสเซอร์ชาวไซย่าทุกคนต้องสวมชุดรบของฟรีสเซอร์แต่นับตั้งแต่ก่อตั้งใหม่บนดาวหงซานสัญลักษณ์ของฟรีสเซอร์ก็ถูกถอดออกจากชุดรบไปนานแล้ว ตอนนี้มันจะไม่ถูกติดด้วยตราสัญลักษณ์ของกองกําลังอื่นอีกแล้วแม้ว่ามันจะมาจากสายตรวจอวกาศก็ตาม

“โอเคคุณไม่จําเป็นต้องติดตราสัญลักษณ์ของเรา อย่างไรก็ตามชาวไซย่าไม่สามารถทําร้ายสิ่งมีชีวิตที่บริสุทธิ์เมื่อปฏิบัติภารกิจได้มิฉะนั้นความร่วมมือของเราจะสิ้นสุดลงทันที” กาแล็กซี่คิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและในที่สุดก็ได้ตกลง

“ตกลง หลังจากนี้ฉันจะส่งบุคลากรทางวิทยาศาสตร์และทางเทคนิคมาติดต่อกับสายตรวจอวกาศเพื่อชี้แจงให้ชัดเจนว่าช่วงภารกิจหลักของเราจะอยู่ในพื้นที่ตะวันออก ดังนั้นเมื่อออกภารกิจคุณจะต้องออกภารกิจที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่ตะวันออก เท่านั้น ที่อื่น ๆ เราจะไม่ยอมรับ”

โดยไม่ต้องรอการตอบสนองจากกาแล็กซี่คิงร่างของเซียร์ย่าก็หายไปจากห้องโถงใหญ่เบื้องหลังมีกลุ่มตํารวจอวกาศจ้องมองมาอย่างว่างเปล่า

หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาตอบสนอง

“กาแล็กซี่คิงเราจะร่วมมือกับชาวไซย่าจริงๆหรอ? มันอาจเป็นแผนการบางอย่างหรือไม่” บางคนรู้สึกกังวลอย่างมาก

“ชาวไซย่ามีชื่อเสียงโด่งดังในกาแล็กซีทางช้างเผือกฉันไม่เชื่อว่าพวกมันจะสามารถช่วยให้กาแล็กซี่สงบสุขได้จริง”

“ถ้าชาวไซย่าพวกนั้นหยุดสร้างปัญหางานของเราจะง่ายมากขึ้น เฮ้อ…คาดไม่ถึงเลยว่าคนเหล่านี้ไม่ได้ถูกทําลายไปพร้อมกับดาวเบจิต้า” เมื่อต้องเผชิญกับพลังของชาวไซย่าองค์กรสายตรวจอวกาศไม่สามารถควบคุมพวกเขาได้

ในขณะนี้ผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งหลายคนที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงมาถึงแล้ว พวกเขาได้รับการแจ้งเตือนจากองค์กรสายตรวจอวกาศ แต่น่าเสียดายที่มาถึงช่า พวกเขาเป็นทีมป้องกัน 5 คนโดยพลังรบของแต่ละคนสูงกว่า 10,000 BP

“ชาวไซย่าอยู่ไหน!?” เสียงตะโกนเหมือนแหกปากดังขึ้น

“คุณดันจิย่าชาวไซย่าไแล้ว…” ตํารวจอวกาศคนนั้นพูดเบา ๆ

ชายร่างกายที่ตะโกนออกมาก่อนหน้านี้ก็หัวเราะดังลั่นและพูดว่า “ไอลิงไซย่าตัวนั้นต้องได้ยินว่าลุงคนนี้กําลังมาเขาจึงรีบหนีออกไปด้วยความตกใจแน่!”

“เอ่อไม่…ชาวไซย่าคนนั้นเพิ่งบรรลุข้อตกลงกับเรา” จากนั้นต่ารวจอวกาศก็อธิบายข้อตกลงระหว่างพวกเขากับเผ่าพันธุ์ไซย่า แม้ว่าเขาจะอยู่ที่นั่นในฐานะพยาน แต่เขาก็ยังรู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เหตุการณ์ดังกล่าวจะเกิดขึ้น

“อะไรนะ! ชาวไซย่าเหล่านั้นเผ่าพันธุ์ที่ไร้ประโยชน์มีดีอะไรมาต่อรองกัน? แค่กําปั้นของลุงคนนี้ก็ทุบพวกมันจมดินได้แล้ว!” เมื่อฟังสิ่งนี้ดันจิย่าก็หัวเราะเยาะอย่างเหยียดหยาม

เพื่อนคนอื่น ๆ ในทีมป้องกันของดันจิย่าก็ส่ายหัวเช่นกัน การดูถูกชาวไซย่านั้นมาจากก้นบึงของหัวใจ! แม้ว่าชาวไซย่าจะอยู่ในช่วงเวลาที่รุ่งเรืองที่สุดพวกเขาก็ไม่เคยใส่ใจพวกมันเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้กับผู้รอดชีวิตเพียงไม่กี่คนจากการทําลายล้างของ ดาวเบจิต้า

ในสายตาของพวกเขาพวกมันเป็นเพียงลิงป่าเถื่อนที่สูญเสียบ้านไป

“ฮ่าฮ่ากาแล็กซี่คิงเมื่อชาวไซย่าติดต่อเราพวกเขาจะส่งตําแหน่งของพวกเขามาให้เราอย่างแน่นอนให้ฉันไปดูว่าชาวไซย่าที่เหลือเหล่านี้มีอะไรบ้าง”

“ตกลง”

กาแล็กซีคิงโบกมือและตอบตกลงอย่างรวดเร็ว เขาไม่ใส่ใจกับคําพูดของดันจิย่าเพราะแม้ว่ากลุ่มของเขาจะหยาบคายและป่าเถื่อน แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขากับองค์กรสายตรวจอวกาศก็ยังคงดีเสมอมา หากพวกเขาต้องการไปหาชาวไซย่าด้วยปัญหาบางอย่างก็ปล่อยให้พวกเขาไป

หลังจากกลับไปที่ดาวหงซานแล้วเซียร์ย่าก็ไม่ได้มุ่งหน้ากลับบ้านทันที แต่ตัดสิน ใจที่จะเดินเล่นไปตามถนนแทน

ในพื้นที่พักผ่อนของเมืองมีสนามกีฬาขนาดเล็กและขนาดใหญ่หลายแห่งซึ่งเป็นพื้นที่ที่สร้างไว้สําหรับชาวไซย่าเพื่อแข่งขัน แน่นอนว่าการต่อสู้ในสนามประลองนั้นถูกจํากัดอย่างมาก มิฉะนั้นมันจะไม่สําคัญว่าเวที่จะใหญ่แค่ไหน หากชาวไซย่าต่อสู้อย่างสุด กําลังด้วยพลังอันโหดร้ายสนามประลองจะไม่สามารถต้านทานการโจมตีของพวกเขาได้

ในขณะที่กลางเวทีมีชาวไซย่าสองคนกําาลังต่อสู้กัน การชกต่อยและการเตะก็ปรากฏออกมาและการปะทุของ Ki ที่สร้างขึ้นเพื่อการแสดงที่น่าตื่นเต้นทําให้ผู้เข้าชมส่งเสียงโห่ร้อง

“ฮ่าฮ่าตั้งแต่เรามาที่ดาวหงซานฉันรู้สึกเป็นอิสระมากขึ้น! นายไม่รู้สึกว่าบรรยากาศในปัจจุบันเกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้เป็นอย่างไรหรอ!” ฝูงชนชาวไซย่าที่เฝ้าดูอยู่ต่างพากันอุทานเมื่อเร็ว ๆ นี้วลียอดนิยมใหม่เกิดขึ้น“ศิลปะการต่อสู้” และถูกพ่นออกมาจากปากของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง

“ใช่ฉันรู้! เพียงปีเดียวพลังรบของฉันก็เพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดหลายพัน! ทุกครั้งที่ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีพลังเพิ่มขึ้นฉันรู้สึกยอดเยี่ยมอย่างไม่น่าเชื่อ”

“ท่านเซียร์ย่าทรงพลังยิ่งกว่าที่ราชาเบจิต้าเคยเป็น อายุน้อยแต่มีพลังที่น่ากลัว เช่นนี้ นายว่าท่านเซียร์ย่าคือซูเปอร์ไซย่าในตํานานปะวะ?” ความคิดนี้กระแทกเข้าไปในจิตใจของทุกคน

“ใช่ใช่มันจะต้องเป็นอย่างนั้นแน่ ทั้งท่านเซียร์ย่าและนายหญิงซีหลิงมีพลังมากอย่างไม่น่าเชื่อพวกเขาทั้งคู่ต้องเป็นซูเปอร์ไซย่าแน่นอน!” ผู้ที่กําลังพูกอยู่นี่ต้องเป็นคนที่คลั่งไคล้เซียร์ย่าและซีหลิง อย่างไม่ต้องสงสัย

“เป็นเรื่องดีที่พลังของเราเพิ่มขึ้น แต่นับตั้งแต่ที่เราอยู่บนดาวหงซานฉันก็ไม่สามารถใช้มือและขาได้อย่างอิสระเลย ฉันรู้สึกราวกับว่ากระดูกของฉันแข็งไปแล้ว! ใครจะรู้ว่าเราจะได้ออกไปปฏิบัติภารกิจอีกครั้งตอนไหน”

ค่าพูดเช่นนี้ได้รับการตอบสนองอย่างมากกับฝูงชนโดยรอบ หลายคนพยักหน้าเป็นเวลาสองปีแล้วที่พวกเขาไม่สามารถต่อสู้ได้อย่างเต็มที่และพวกเขาพลาดความสุขที่ได้ต่อสู้อย่างสุดใจไป

เมื่อได้ยินเสียงถอนหายใจของพวกเขาไม่ไกลนักเซียร์ย่าก็เผยรอยยิ้มจาง ๆ และ คิดในใจว่า“อีกไม่นานพวกแกไม่ว่างแน่นอน”