บทที่ 107 สถานที่ลึกลับ

ในบรรดาไคจํานวนมากสถานะของซูพรีมไคอยู่ที่จุดสูงสุดและภายใน ขอบเขตการปกครองของเขาเขาสามารถเดินทางไปไหนก็ได้ตามที่เขาต้องการมีเพียงเทพแห่งการทําลายล้างเท่านั้นที่ เท่าเทียมกับเขาในจักรวาลแต่มันน่าอายมากที่ซูพรีมไคมีเพียงตําแหน่งแต่ไม่มีความแข็งแกร่งเท่าเทพแห่งการทําลายล้าง

สิ่งนี้ทําให้ซูพรีมไคไม่สามารถจัดการจักรวาลภายใต้ขอบเขตอํานาจของเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพหลายครั้งพวกเขาต้องฝึกฝนนักศิลปะการต่อสู้ที่น่าเกรงขามหรือเพียงแค่อาศัยบารมีของ เทพเจ้าแห่งการทําลายล้าง

อย่างไรก็ตามอารมณ์ของเทพแห่งการทําลายล้างบิลส์…ก็เหมือนกับเทพเจ้าผู้หยิ่งผยองซึ่งแม้แต่ซูพรีมไคก็ยังยากที่จะจัดการได้

กลับไปที่ประเด็นหลักหลังจากต่อสู้กับคูลเลอร์ในครั้งนี้เซียร์ย่าตระหนักถึงความสําคัญของวิชาเคลื่อนย้ายพริบตาอย่างเต็มที่ ในช่วงเวลาสําคัญนี่อาจช่วยชีวิตได้ดังนั้นหลังจากจิตวิญญาณของ เขาพัฒนาขึ้นเขาก็เริ่มฝึกฝนและทดลองใช้เคลื่อนย้ายพริบตาซ้ํา ๆ

ในขณะที่ฝึกฝนซ้ํา ๆ เซียร์ย่าได้ค้นพบที่น่าฟังเขารู้สึกได้ว่าพื้นที่ของจักรวาลไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่เขาคิดด้านหลังรอยพับเรียบและบิดเบี้ยวบางส่วนดูเหมือนว่าจะมีชั้นของเส้นใยสองชั้นที่ดูเหมือนมีอยู่จริงแต่ไม่มีอยู่

เส้นใยสองชั้นเหล่านี้บางทนทานและมีมากมายพวกมันกระจายออกไปตามเครือข่ายนี้และสร้างเครือข่ายขนาดใหญ่ที่ยึดทั้งจักรวาลไว้ด้วยกันอย่างแน่นหนา

“นี่คืออะไร? เครือข่ายมิติ?” ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเซียร์ย่าจึงกระจายความคิดและพลังมิติของเขาออกไปตามเครือข่ายนี่มันเหลือเชื่อมากเขาค้นพบว่าทั้งจักรวาลถูกปกคลุมไปด้วยเส้นใยดังกล่าวหลังจากผ่านกาแลคซีและมิติที่ไม่รู้จักจํานวนหนึ่งเขาพบว่า เยื่อเหล่านี้รวมตัวกันที่มิติที่สูงขึ้น

“มิติทั้งหมดขยายออกมาจากจุดนั้นมันเป็นจุดเริ่มต้นของจักรวาลหรือไม่”เซียร์ย่าสังเกตอย่างแปลกใจสักครู่หนึ่งก็ยื่นฝ่ามือออกไปและคว้าไปยังจุดเล็กๆในความว่างเปล่าเคลื่อนย้ายพริบตาของเขาถูกใช้โดยไม่ได้ตั้งใจร่างกายของเซียร์ย่าหายไปทันที

ในมิติที่สูงขึ้น

ดาวจํานวนมากโคจรรอบโลกศักดิ์สิทธิ์ที่ตั้งอยู่ตรงกลางเป็นระยะ
บนทุ่งหญ้าเขียวชอุ่มไม่มีที่สิ้นสุดท้องฟ้าสีฟ้าสะท้อนให้เห็นรูปแบบของดวง ดาวที่เป็นวงกลมนี่คือโลกศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่เคยมีใครเหยียบย่ํามาตั้งแต่สมัยโบราณ

บนเนินเขาสีเขียวแบนราบจู่ๆเซียร์ย่าก็ปรากฏตัวที่นั่นอย่างเงียบๆ

“ที่นี่คืออะไร

มองไปรอบ ๆ ขณะสังเกตเห็นทุ่งหญ้าสีเขียวกว้างใหญ่เข้ามาในมุมมองของเขาบางครั้งมีเนินเขาเล็กๆและมีต้นไม้เก่าแก่เขียวชอุ่มอยู่สองสามต้นเซียร์ย่าสูดหายใจเข้าลึก ๆ ถึงกลิ่นที่ลอยอยู่ใน อากาศในทันใดนั้นกลิ่นหอมก็เข้ามาทําลายจมูกของเขาและความเงียบสงบอันสง่างามที่อยู่ห่างไกลก็ผุดขึ้นมาอย่างไม่มีใครห้าม

ความสงสัยมากมายกระพริบในดวงตาของเขา จากนั้นเขาชกหมัดหลายครั้งและพบว่าทุกครั้งที่เขาชกพลังที่แข็งแกร่งมากจะปรากฏขึ้นในอากาศเพื่อขัดขวางหมัดของเขา

“เกิดอะไรขึ้นทําไมมิติที่นี่ถึงแข็งแกร่งขนาดนี้”

เพื่อยืนยันการเดาของเขาเขาควบแน่นคลื่นพลังงาน Ki ในฝ่ามือของเขาจากนั้นก็ยิงมันลงสู่พื้นอย่างแรงหลังจากการสั่นสะเทือนเล็กน้อยหลุมเล็กๆปรากฏขึ้นลึกไปไม่ถึงครึ่งเมตรพลังของมันลดลงอย่างมาก

“มันเป็นเรื่องแปลกสถานที่แห่งนี้ดูเหมือนจะมีข้อจํากัดที่แข็งแกร่งมากหากการโจมตีนั้นเกิดขึ้นที่อื่นอย่างน้อยก็จะทําให้ภูเขาแบนราบได้แต่ที่นี่มันทําได้แค่เจาะหลุมขนาดเล็กเท่านั้น”เซียร์ย่ารู้สึกว่ามันแปลกยิ่งไปกว่านั้นไม่มีใครอยู่ที่นี่เลยแม้ว่าทิวทัศน์ของที่นี่จะเหมือนดาวนาเม็กแต่เซียร์ย่าก็รู้ว่านี่ไม่ใช่ดาวนาเม็กอย่างแน่นอน

สายลมเบา ๆ พัดมา เซียร์ย่าค่อยๆทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าปรับตัวให้เข้ากับสภาพของมิตินี้อย่างรวดเร็วจากนั้นก็เริ่มเร่งความเร็ว
ซิ่ว –

แสงจ้าสาดส่องไปทั่วท้องฟ้าและทิวทัศน์ที่สวยงามกวาดผ่านมาปล่อยให้ภาพหลังจางหายไปในขอบฟ้าทันที

ขณะที่ความเร็วของเขายังคงเร่งขึ้นเรื่อย ๆ สายลมที่แผ่วเบาก็รุนแรงเซียร์ย่าบินเป็นเวลานานแต่ทุกอย่างในสภาพแวดล้อมของเขายังคงเหมือนเดิมที่นี่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเลยนอกจากทุ่งหญ้า ในบางครั้งจะมีทะเลสาบหลายแห่งปรากฏขึ้นซึ่งเป็นภาพที่หาดูได้ยาก

“โอ้นั่นคืออะไร” ข้างหน้ามีบางสิ่งที่เปล่งแสงดึงดูดความสนใจของเขา

เขาจ้องมองอย่างคาดหวังเขาจึงบินไปด้วยความเร็วเต็มที่

อย่างไรก็ตามเมื่อใกล้ถึงจุดที่ส่องแสงนั้นเซียร์ย่าก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่ามันเป็นเนินเขาเล็กๆโดยไม่คาดคิดสิ่งที่ส่องแสงนั้นคือด้ามดาบที่เสียบเข้ากับพื้น

“ดาบ Z!” เสียงประหลาดใจโพล่งออกมา

เมื่อเห็นด้ามดาบเล่มนี้มีฉากมากมาย ฉายผ่านความคิดของเขา ดาบ Z นี้ไม่ได้กล่าวถึงในผลงานต้นฉบับหรอ? ภายในนั้นผนึกซูพรีมไครุ่นที่ 15 ไว้

“สถานที่แห่งนี้ต้องเป็นโลกอันศักดิ์สิท ธิ์ของไคแน่นอน ทุกอย่างชัดเจนแล้วไม่น่าแปลกใจเลยว่าพื้นที่ตรงนี้จะมั่นคงได้ ขนาดนี้” ข้อสงสัยทั้งหมดของเขาถูกล้างหายไปหมดความมั่นคงของโลกศักดิ์สิทธิ์ของไคนั้นสามารถต้านทานการต่อสู้ในระดับจอมมารบูได้ ดังนั้นความแข็งแกร่งเพียงเล็กน้อยของเขาจะถูกระงับอย่างมหาศาลโดยธรรมชาติ

สายตาของเขาเปลี่ยนไปที่ดาบศักดิ์สิทธิ์ทันทีเซียร์ย่าพยายามอย่างยิ่งที่จะดูว่าเขาสามารถดึงดาบ Z ออกมาได้หรือไม่อย่างไรก็ตามผลที่ได้คือด้ามดาบไม่ขยับแม้แต่นิ้ว !

เซียร์ย่าหัวเราะอย่างเยาะเย้ยเขายังห่างไกลจากความสามารถที่จะดึงดาบ Zออกมาได้

“โลกศักดิ์สิทธิ์ของไคไม่อนุญาตให้มนุษย์เข้ามาฉันควรรีบออกไป” เซียร์ย่าคิดในใจซูพรีมไคตะวันออกพูดคุยด้วยได้ง่ายแต่คิบิโตะไม่ชอบที่จะเห็นมนุษย์เดินเท้าบนดินแดนศักดิ์สิทธิ์และทําให้ความศักดิ์สิทธิ์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปนเปื้อน

แม้ว่าคิบิโตะจะไม่ได้ทําอะไรเลยในช่วงหลังของผลงานต้นฉบับและไม่ได้มีความสําคัญมากนักแต่เซียร์ย่าก็ยังไม่ สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของคิบิโตะได้

เมื่อจ้องมองไปที่ดาบ 2 อยู่ครู่หนึ่งหัวใจของเซียร์ย่าก็พุ่งขึ้นจากนั้นเขาก็หันกลับมาก่อนที่จะใช้วิชาเคลื่อนย้ายพริบตาเพื่อออกจากโลกศักดิ์สิทธิ์ของไค

ไม่นานหลังจากที่เซียร์ย่าหายตัวไปคาบิโตะที่สวมชุดเทพสีดําก็ปรากฏตัวขึ้นข้างๆดาบศักดิ์สิทธิ์และมองไปรอบๆด้วยความสับสนแปลกฉันรู้สึกได้ถึงออร่าของมนุษย์อย่างแน่นอนมันหายไปได้ อย่างไร?”

“คิบิโตะเธอรู้สึกผิดแน่ ๆ นี่คือโลกศักดิ์สิทธิ์จะไปมีมนุษย์อยู่ที่นี่ได้อย่างไร!”ร่างของซูพรีมไคตะวันออกปรากฏตัวขึ้นด้านหลังคิบิโตะโดยไม่รู้ตัว

คิบิโตะหันกลับมาและโค้งคํานับอย่างเคารพไปยังซูพรีมไคตะวันออก:“ท่านซูพรีมไคท่านมาทําไม?”

“ฮิฮิคิบิโตะไม่จําเป็นต้องทางการขนาดนั้น!”

ผู้ยิ่งใหญ่ไคตะวันออกผมสีเงินยิ้มและมองไปที่โลกศักดิ์สิทธิ์ที่กว้างขวางและรกร้างว่างเปล่าของไคทันใดนั้นเขาก็ถอนหายใจ “เมื่อไม่นานมานี้บาบิดีกลับมาเคลื่อนไหวอีกครั้งไม่รู้เขาวางแผน อะไรอีกครั้งนี้แม้แต่ดินแดนปีศาจก็ดูเหมือนจะมีส่วนเกี่ยวข้องเราต้องจับตาดูให้ดีเราต้องไม่ปล่อยให้การสมคบคิดของบาบิดีสําเร็จ!”

“ครับท่านผู้ยิ่งใหญ่ไค!”คิบิโตะกล่าวอย่างเคารพ

หลังจากนั้นซูพรีมไคก็มองไปที่โลกมนุษย์อย่างเป็นกังวลถ้าบาบิดีปล่อยจอมมารบูออกมาได้สําเร็จซูพรีมไคตะวันออกอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเมื่อเขาจํารูปลักษณ์ที่กดขี่และโหดร้ายของจอมมารบูได้

ก่อนหน้านี้มีซูพรีมไคที่ยิ่งใหญ่ 5 คนแต่ตอนนี้มีเพียงเขาเท่านั้นที่ยังคงอยู่จอมมารบูเหมือนฝันร้ายหลอกหลอนความฝันอ้อยอิ่งอยู่ในใจซูพรีมไคหวาดกลัวจอมมารบูอย่างแท้จริง

อาจกล่าวได้ว่าซูพรีมไคยังเด็กเกินไปเขาถือได้ว่าเป็นเพียงเด็กหนุ่มในบรรดาซูพรีมไคและไม่ได้รับรู้ถึงความลับของจักรวาลอย่างสมบูรณ์ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ถึงการมีอยู่ของเทพแห่งการทําลายล้า งบิลส์มิฉะนั้นเขาจะยิ่งกังวลมากขึ้นไปอีก

ดาวหงซาน สํานักงานใหญ่ของชาวไซย่า

เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่เซียร์ย่าและคนอื่น ๆ ไปที่ดาวยาร์ดรัท

เมื่อไม่นานมานี้ชาวเฟดาย่าส่วนใหญ่ก็มาถึงวงโคจรของดาวหงซานหลังจากเดินทางมายาวนานกว่าสองปีจากนั้นภายใต้การจัดเตรียมของชาวเฟดาย่าที่ชื่อเอโร่ตัวเกอร์ล่าได้นํากลุ่มใหญ่ของ ชาวเฟดาย่าไปยังสถานที่ที่ไม่ไกลออกไปบนดาวหงซาน

ทันทีที่พวกเขาลงมายานอวกาศขนาดใหญ่ที่เรียงรายไปด้วยปืนใหญ่นับไม่ถ้วนทําให้เกิดความตื่นตระหนกในหมู่มนุษย์บนดาวเหมยซาน

อารยธรรมของมนุษย์บนดาวเหม่ยซานนั้นใกล้เคียงกับโลกในอดีตของเซียร์ย่าแต่ประชากรมีจํานวนน้อยมันเป็นอารยธรรมที่ค่อนข้างอ่อนแอเมื่อเห็นยานอวกาศของชาวเฟดาย่าลงมาพวกเขาคิดว่าอารยธรรมของมนุษย์ต่างดาว จะโจมตีพวกเขา

ในช่วงเวลาหนึ่งโลกทั้งโลกตกอยู่ในความตื่นตระหนกอย่างมากและข่าวลือเกี่ยวกับวันโลกาวินาศทุกประเภทก็แพร่กระจายราวกับไฟป่าอาณาจักรของดาวเหมยซานถกเถียงกันเพราะมนุษย์ต่าง ดาวในขณะที่พวกเขากําลังทะเลาะกันชาวเฟดาย่ามาที่ทวีปดึกดําบรรพ์ที่ไม่มีใครอยู่บนมหาสมุทรเพื่ออาศัยอยู่

อย่างช้าๆอารมณ์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็สงบลงและในที่สุดจากการติดต่อระหว่างชาวเฟดาย่ากับมนุษย์ดาวเหม่ยซานพวกเขาก็รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้มารุกรานเผ่าพันธุ์ของพวกเขาทั้งสองเผ่าพันธุ์จึงเริ่มมีปฏิสัมพันธ์เบื้องต้นและหลังจากพบว่าชาวเฟดาย่าไม่ได้เป็นเผ่า พันธุ์ที่ชั่วร้ายการแลกเปลี่ยนระหว่างทั้งสองฝ่ายจึงเกิดขึ้นบ่อยขึ้น