True Martial World พิภพเทพยุทธ์ - ตอนที่ 1141 ข่าว

“ไม่ใช่กระมัง เหมือนว่าเทพธิดาอู๋เสียจะกำลังมองมาทางพวกเรา”

ชายหนุ่มท่าทางซื่อตรงที่อยู่ข้างอี้อวิ๋นย่อมรู้สึกถึงสายตาขององค์หญิงจิ้งจอกขาวเช่นกัน

“นางกำลังมองพวกเรา? ไม่น่าเป็นไปได้กระมัง…”

ชายหนุ่มที่เล่นผลวอลนัทไว้ในมือไม่กล้าเชื่อเรื่องนี้ แม้เขาจะเป็นคนหมกมุ่นแต่ก็รู้ตัวเองดี บิดาเขาเป็นเพียงเจ้าของร้านเล็กๆ จะได้ความชื่นชอบจากเทพธิดาได้อย่างไร

แต่สายตาของเทพธิดาอู๋เสียก็มองมาทางพวกเขาจริงๆ

แววตาอี้อวิ๋นมีประกายแล่นผ่าน เขาสบตากับองค์หญิงจิ้งจอกขาว

องค์หญิงจิ้งจอกขาวขยับริมฝีปากเบาๆ ในหัวอี้อวิ๋นมีเสียงนางดังขึ้นทันที

‘อี้อวิ๋นหรือ? คิดไม่ถึงเลยว่าจะเจอเจ้าที่นี่’

อี้อวิ๋นพยักหน้า ‘ข้าเองก็คาดไม่ถึง’

‘เจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร?’ องค์หญิงจิ้งจอกขาวถาม

‘เรื่องนี้พูดแล้วก็ยาว…’ อี้อวิ๋นส่ายศีรษะ เขาผ่านอะไรมามากมายจนไม่รู้ว่าควรเริ่มพูดจากตรงไหน ‘องค์หญิงล่ะมาแดนสวรรค์สรรพสิ่งได้อย่างไร?’

‘ข้ามาโลกสวรรค์เทพหยางโดยไม่ตั้งใจ ส่วนเรื่องที่มาแดนสวรรค์สรรพสิ่งก็เพราะติดตามอาจารย์มา ก่อนที่ข้าจะมาโลกสวรรค์เทพหยางก็พบโอกาสที่ทำให้พลังพัฒนาขึ้นมากอีกขั้น ด้วยเหตุนี้จึงถูกอาจารย์ถูกใจรับเป็นศิษย์ ท่านอาจารย์เป็นสหายเก่ากับเจ้าเมืองฉิน มีความแค้นบางอย่างกับสำนักอภิรมย์จึงส่งข้ามาตรอกสมบัติสวรรค์’

‘เช่นนี้นี่เอง ข้าขอแสดงความยินดีด้วยจริงๆ’ อี้อวิ๋นมีความประทับใจที่ดีต่อองค์หญิงจิ้งจอก หากอีกฝ่ายเจอโอกาสอะไรเข้าเขาก็ยินดีด้วยจากใจ

‘อี้อวิ๋น คืออย่างนี้…ข้ามีเรื่องต้องพูดกับเจ้า เรื่องนี้น่าจะค่อนข้างสำคัญสำหรับเจ้า…’

โอ้?

อี้อวิ๋นสงสัย องค์หญิงจิ้งจอกขาวมีเรื่องสำคัญอะไรจะบอกเขา?

‘เชิญองค์หญิงพูด’

องค์หญิงจิ้งจอกขาวพิจารณาคำพูดชั่วครู่แล้วพูดต่อว่า ‘ความจริงโอกาสที่ข้าเจอมาก่อนหน้านี้ก็มีความเกี่ยวข้องกับเจ้า หลังจากที่โลกไม้ฟ้าพยับหมอกพังทลาย โลกสวรรค์หมื่นปีศาจก็มีเส้นทางลับสายหนึ่งที่มุ่งสู่โลกพิศวงปรากฏ’

‘จอมยุทธ์อัจฉริยะหลายคนของโลกสวรรค์หมื่นปีศาจต่างมีโอกาสเข้าสู่โลกนี้ นอกจากข้าแล้วองค์หญิงลั่วหั่วเอ๋อร์จากสกุลลั่วก็ไปด้วยเช่นกัน’

‘โลกพิศวงนี้ดูไม่มีอันตรายอะไร แต่มิติภายในวุ่นวายแปลกประหลาด จอมยุทธ์หลายคนหลงทิศทางอยู่ข้างใน บางคนถึงขั้นลืมตัวเอง ท้ายที่สุดก็จมดิ่งเรื่อยๆ จนหายไปในส่วนลึกของโลกนี้’

‘ข้ากับหั่วเอ๋อร์ถูกขังไว้ในมิติอันวุ่นวายที่มีภาพลวงตาแทรกซ้อน หาทางออกไม่เจอ ต่อมา…พวกข้าก็เจอผู้หญิงคนหนึ่งในมิติอันวุ่นวายแห่งนั้น นางงดงามสมบูรณ์แบบ พลังแข็งแกร่ง พวกข้าหลุดพ้นจากอันตรายและได้ประโยชน์อันใหญ่หลวงก็เพราะความช่วยเหลือจากนาง’

‘หญิงชุดขาวคนนั้นเป็นผู้มีพระคุณของพวกข้า’

‘เมื่อได้สนทนากัน พวกข้าจึงรู้ว่านางอยู่ในมิติอันวุ่นวายนี้มาหลายสิบปีแล้ว คุยเรื่องอดีตของกันและกัน ลั่วหั่วเอ๋อร์รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร นางคือ…หลินซินถง!’

อะไรนะ!?

อี้อวิ๋นลุกขึ้นยืนทันที ถ้วยชาตรงหน้าร่วงตกสู่พื้น

เพล้ง!

เสียงแตกที่ดังขึ้นทำเอาชายสองคนที่อยู่ด้านข้างสะดุ้งตกใจ

“น้องชาย เจ้าทำอะไรน่ะ?” ชายหนุ่มท่าทางซื่อตรงรีบพูด ไม่ใช่กระมัง น้องชายผู้นี้เห็นว่าเทพธิดาอู๋เสียมองมาจึงตื่นเต้นขนาดนี้

แต่ตอนนี้มีหรือที่อี้อวิ๋นจะสนใจ เขามององค์หญิงจิ้งจอกขาวอย่างไม่เชื่อ

‘ที่เจ้าพูดมาเป็นเรื่องจริงหรือ?’

‘แน่นอน หั่วเอ๋อร์รู้เรื่องระหว่างเจ้ากับหลินซินถงอยู่ก่อนแล้ว เมื่อได้ยินหญิงนางนั้นพูดชื่อตัวเองและประสบการณ์ที่มีกับเจ้าจึงแน่ใจ หั่วเอ๋อร์บอกข่าวของเจ้าให้แก่นาง ตอนนั้นเจ้าหายไปพร้อมโลกไม้ฟ้าพยับหมอก ราชาสายฝนกำลังตามหาเจ้าแต่ไม่พบร่องรอยอยู่เช่นกัน… หลินซินถงฟังเรื่องนี้แล้วก็เหมือนจะตกใจมาก’ องค์หญิงจิ้งจอกขาวพูด

อี้อวิ๋นหายใจถี่รัว เป็นหลินซินถงจริงๆ…นางยังมีชีวิตและปลอดภัยดี

ซินถง ในที่สุดก็ได้ข่าวเกี่ยวกับเจ้าแล้ว!

ตั้งแต่ที่มาสิบสองยอดสวรรค์ ส่วนลึกในใจอี้อวิ๋นก็อยากตามหาหลินซินถงอยู่ตลอด

ทว่าสิบสองยอดสวรรค์กว้างใหญ่อย่างไม่มีอะไรเทียบ ยอดฝีมือมากมายดุจเมฆ หากไม่ระวังก็อาจจบชีวิตได้ทุกเมื่อ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ อี้อวิ๋นที่ยังอ่อนแอจึงไม่มีพลังไปตามหาหลินซินถง และเขาก็ไม่รู้ว่าควรเริ่มหาจากตรงไหน

คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะได้ยินข่าวคราวของหลินซินถงจากองค์หญิงจิ้งจอกขาว!

หลินซินถงอยู่ในมิติอันวุ่นวายนั่นมาหลายสิบปี นี่หมายความว่าตอนที่พวกเขาเดินทางจากโลกเทียนหยวนมาสิบสองยอดสวรรค์และพลัดพรากกันกลางพายุมิติ ตัวอี้อวิ๋นโชคดีมาอยู่ที่โลกของสกุลลั่ว แต่หลินซินถงกลับเข้าสู่โลกพิศวงและอยู่ที่นั่นมาโดยตลอด

“เจ้าเด็กนี่เป็นใครกัน จะเสียมารยาทเกินไปแล้ว”

คนทั้งห้องโถงกำลังฟังฉินอย่างสบาย รอการประลองขั้นสุดยอดของเสวี่ยอู๋เสียกับเทพธิดาโยวฉิน ความเคลื่อนไหวอย่างฉับพลันของอี้อวิ๋นทำให้คนในห้องโถงตกใจเล็กน้อย

จั่วชิวเฮ่าอวี้ขมวดคิ้วเช่นกัน ตอนนี้มีทั้งผู้อาวุโสของตรอกสมบัติสวรรค์และเจ้าเมืองฉินอยู่ ทั้งเทพธิดาโยวฉินทั้งเสวี่ยอู๋เสียต่างก็มีฐานะสูงศักดิ์ จะปล่อยให้เด็กรุ่นเยาว์ก่อกวนในงานเช่นนี้ได้อย่างไร

“เจ้าเด็กนี่รบกวนอารมณ์ดีดฉินของเทพธิดาโยวฉิน ไล่เขาออกไป!”

จั่วชิวเฮ่าอวี้พูดเสียงเย็น เขารู้สึกว่าคำพูดของเขาเด็ดขาดมากแล้ว ในความคิดเขา ต่อให้จัดการคนประเภทนี้ให้พิการก็ไม่นับเป็นอะไร

ชายฉกรรจ์ร่างกำยำสองสามคนเดินมาหาอี้อวิ๋นทันที ตอนนี้อี้อวิ๋นยังตกอยู่ในความตะลึง ประหนึ่งไม่รู้ว่ารอบตัวเกิดอะไรขึ้น

มือของเหล่าชายฉกรรจ์จะมาถึงตัวอี้อวิ๋นแล้ว

“หยุดนะ!”

องค์หญิงจิ้งจอกขาวตะโกนขึ้นอย่างฉับพลัน ร่างกายนางขยับเบาๆ เข็มขัดผ้าปลิวสยาย เพียงชั่วพริบตาก็หายไปจากห้องรับรองระดับสวรรค์มาอยู่ตรงหน้าอี้อวิ๋น

องค์หญิงจิ้งจอกขาวมีฐานะสูงศักดิ์ พลังอานุภาพรุนแรง เหล่าชายฉกรรจ์งุนงงเมื่อนางอยู่ที่นี่ ย่อมไม่กล้าลงมืออีก

“คุณชายจั่วชิว คนผู้นี้เป็นสหายของข้า เขารบกวนอารมณ์ดีดฉินของข้าหรือไม่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ท่านจะตัดสิน” เสียงขององค์หญิงจิ้งจอกขาวเย็นชา

สายตาที่จั่วชิวเฮ่าอวี้มองนางทำให้นางไม่พอใจอยู่ก่อนแล้ว

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าอี้อวิ๋นเป็นคนรู้จักของนาง ทั้งภรรยาของอี้อวิ๋นก็ช่วยชีวิตนางที่โลกขนาดเล็กเอาไว้จนเจอโอกาส ด้วยเหตุนี้องค์หญิงจิ้งจอกขาวจึงยิ่งไม่ต้องไว้หน้าจั่วชิวเฮ่าอวี้

คำพูดขององค์หญิงจิ้งจอกขาวทำให้เสียงของจั่วชิวเฮ่าอวี้ชะงักไป สีหน้าเขาดูไม่ดีขึ้นมา

เดิมทีเขาคิดจะแค่สอนบทเรียนให้เจ้าเด็กนี่ คิดไม่ถึงว่าจะถูกองค์หญิงจิ้งจอกขาวตบหน้าเสียเอง

อยู่ต่อหน้าคนมากมายเช่นนี้จั่วชิวเฮ่าอวี้จึงทำตัวไม่ถูก

ตอนนี้อี้อวิ๋นเหมือนไม่ได้ยินบทสนทนาเหล่านี้แม้แต่น้อย สายตาเขารวมอยู่บนตัวองค์หญิงจิ้งจอกขาว ‘ทางเข้าโลกพิศวงนั่นอยู่ที่ไหน?’

อี้อวิ๋นส่งเสียงถาม แม้เขาจะอยู่ไกลถึงโลกสวรรค์เทพหยาง แต่อี้อวิ๋นกลับไม่ต้องการรออีกแม้แต่วินาทีเดียว เขาอยากลงมือเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นความหวังที่จะเจอหลินซินถงก็จะยิ่งน้อย

ทว่าองค์หญิงจิ้งจอกขาวกลับส่ายหน้าพูดว่า ‘คงต้องทำให้เจ้าผิดหวังแล้ว ความจริงทางเข้าโลกพิศวงตั้งอยู่เป็นเวลาสั้นมาก ไม่เช่นนั้นพวกข้าจะออกไปไม่ได้ได้อย่างไร? ข้ากับหั่วเอ๋อร์ออกจากโลกใบนั้นได้อย่างราบรื่นก็เพราะความช่วยเหลือจากแม่นางหลิน แต่หลังจากที่พวกข้าสามคนออกมาก็แยกจากกัน ข้าหมดสติไปในพายุมิติ เมื่อฟื้นมาอีกครั้งก็พบว่าอยู่โลกสวรรค์เทพหยางแล้ว!’

องค์หญิงจิ้งจอกขาวรู้สึกขอโทษ นางรู้จากลั่วหั่วเอ๋อร์ว่าอี้อวิ๋นเป็นห่วงเรื่องหลินซินถงมาโดยตลอด ทว่าตอนนี้นางกลับไม่อาจมอบข้อมูลที่มีค่าอะไรนักให้ได้

หลังจากที่ออกจากโลกพิศวงนั้นมาก็มีแต่สวรรค์ที่รู้ว่าจะอยู่ส่วนไหนของสิบสองยอดสวรรค์ อาจถึงขั้นว่าอยู่ในร่องสมุทรด้วยซ้ำ

อี้อวิ๋นพ่นลมหายใจออกแรงๆ หน้าอกรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างยิ่ง

ทุกคนในห้องโถง รวมถึงจั่วชิวเฮ่าอวี้ เทพธิดาโยวฉิน เจ้าเมืองฉินต่างมองการเปลี่ยนแปลงของสีหน้าอี้อวิ๋น

พวกเขาเห็นว่าอี้อวิ๋นผู้นี้ขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าซีดเซียว ส่วนเสวี่ยอู๋เสียก็มีสีหน้าเสียใจ

พวกเขาย่อมไม่รู้เนื้อหาที่อี้อวิ๋นกับเสวี่ยอู๋เสียส่งเสียงคุยกัน แต่ที่ไม่ต้องสงสัยเลยก็คืออี้อวิ๋นมีน้ำหนักในใจเสวี่ยอู๋เสียมาก ไม่เช่นนั้นนางก็คงไม่บินลงจากห้องรับรองระดับสวรรค์มาอยู่ข้างกายอี้อวิ๋นเช่นนี้

 ……………………………………………………