True Martial World พิภพเทพยุทธ์ - ตอนที่ 1101

คนอย่างหยกโลหิตมีนิสัยโหดเหี้ยม เขาฆ่าคนมานับไม่ถ้วน ทำทุกอย่างโดยมีตัวเองเป็นศูนย์กลาง เห็นแก่ตัวเป็นที่สุด เป็นคนประเภทที่อี้อวิ๋นเกลียดที่สุดพอดี หากใช้กระบี่หักหยางบริสุทธิ์มาสังหารเขาก็เท่ากับดูถูกผู้เป็นนายแห่งวังกระบี่หยางบริสุทธิ์ มอบให้พวกซินเอ๋อร์จัดการถือเป็นการยืมมือพวกนางล้างแค้นให้สาวน้อยนับไม่ถ้วนที่ถูกหยกโลหิตฆ่าตายก่อนหน้านี้

เมื่อโซ่โลหะถูกกระบี่ของอี้อวิ๋นทำลาย เหล่าสาวน้อยจากร้านความลับเทพเหล่านี้ก็รู้สึกว่าพลังตัวเองกลับคืนมา

ก่อนหน้านี้พวกนางไร้ที่พึ่ง สิ้นหวังและตายเสียยังดีกว่าอยู่ แต่เพียงพริบตาเดียวก็ได้อิสระคืนมาอีกครั้ง

“ขอบคุณคุณชายอี้ที่ช่วยชีวิตเจ้าค่ะ”

ดวงตาซินเอ๋อร์เต็มไปด้วยน้ำตาในขณะที่คุกเล่าลงบนพื้น คืนที่คุณหนูของนางร่วมรับประทานอาหารใต้แสงจันทร์ด้วยกันกับอี้อวิ๋น ซินเอ๋อร์ก็ทำแค่ยืนเฝ้าประตู นางรู้สึกว่าไม่มีอะไรที่อี้อวิ๋นทำไม่ได้

คุณชายหยกโลหิตที่อยู่ใต้เท้าซินเอ๋อร์ถูกทำลายพลังชีวิตจนหายใจรวยริน ซินเอ๋อร์กัดฟันมอง นางเองก็เกลียดคนแบบคุณชายหยกโลหิตเข้ากระดูกดำ นางคว้ากริชด้วยใจที่ไม่คิดจะปล่อยอีกฝ่ายไปแน่นอน

ริมฝีปากของคุณชายหยกโลหิตสั่นเทาเมื่อรู้สึกถึงจิตสังหารของซินเอ๋อร์ แววตามีความเคียดแค้นและไม่ยอม เขาคิดไม่ถึงว่าตัวเขาที่หลอกลวงผู้หญิงมากมายมาชั่วชีวิตจะต้องมาตายอยู่ในมือผู้หญิง

ในตอนนี้เองที่มีเสียงระเบิดดัง ‘ตูม’ เขตแดนวิถีเกิดการสั่นสะเทือน ปรมาจารย์ฮว่าอวี่ที่นิ่งเงียบมาโดยตลอดบินตัวขึ้นตบฝ่ามือเข้าใส่ม่านพลังของเขตแดนวิถีแห่งการทำลายล้างอย่างฉับพลัน

แต่ต่อมาเขาก็รู้สึกถึงพลังที่เหมือนจะทำลายล้างทุกอย่างโถมมาทางฝ่ามือและพุ่งไปทั่วร่าง

ปรมาจารย์ฮว่าอวี่ส่งเสียงร้องในขณะที่ถอยตัวติดกันหลายก้าว คิดไม่ถึงว่าเขาจะถูกม่านพลังสะท้อนกลับจนบาดเจ็บเล็กน้อย

แม้ม่านพลังเขตแดนวิถีจะถูกการโจมตีของปรมาจารย์ฮว่าอวี่ทำให้สั่นสะเทือนแต่ก็ไม่เสียหายแม้แต่น้อย!

ใจของปรมาจารย์ฮว่าอวี่จมลงเมื่อเห็นภาพนี้

ทำลายไม่ได้! พลังยุทธ์หมื่นปีของเขากลับทำลายเขตแดนวิถีของเด็กคนหนึ่งไม่ได้!

ตอนนี้ปรมาจารย์ฮว่าอวี่เชื่อแล้วว่าสิ่งที่อี้อวิ๋นพูดก่อนหน้านี้เป็นความจริง ม่านพลังนี้ไม่ใช่ค่ายกลโบราณที่อี้อวิ๋นได้โดยบังเอิญแต่เป็นเขตแดนวิถีของเขาจริงๆ เพราะเขารู้สึกถึงกฎที่คล้ายคลึงกับเขตแดนนี้จากกระบวนท่าที่อี้อวิ๋นใช้กับคุณชายหยกโลหิตเมื่อครู่

ชายผู้นี้จะน่ากลัวเกินไปแล้ว!

ตอนนี้ใจของปรมาจารย์ฮว่าอวี่เกิดความกลัว หากย้อนเวลากลับไปได้ เช่นนั้นต่อให้เขาต้องฆ่าเหยียนเทียนชงก็ไม่ขอพบอี้อวิ๋นเด็ดขาด

“ท่านอาจารย์ ตอนนี้ควรทำอย่างไรดีขอรับ?”

เหยียนเทียนชงหน้าซีดเมื่อเห็นคุณชายหยกโลหิตนอนอยู่ใต้เท้าสาวน้อยพวกนั้นเหมือนสุนัขที่ตายแล้ว

เขาคิดไม่ถึงว่าอี้อวิ๋นจะแข็งแกร่งขนาดนี้ ก่อนหน้านี้เห็นแค่เขาชนะเจี้ยนเสี่ยวซวง ไม่รู้ว่าแข็งแกร่งกว่าเจี้ยนเสี่ยวซวงแค่ไหนกันแน่ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าอี้อวิ๋นไม่ใช่แค่เด็กรุ่นเยาว์ แต่เป็นคนระดับสัตว์ประหลาด

แม้แต่อาจารย์ของเขาก็เกรงว่าจะมีโอกาสชนะอี้อวิ๋นไม่มาก

ถึงกระนั้นเหยียนเทียนชงก็ยังมีความหวังสุดท้ายอยู่ เขาหวังว่าปรมาจารย์ฮว่าอวี่จะพลิกสถานการณ์ได้

“ทำอย่างไร?” ปรมาจารย์ฮว่าอวี่ยิ่งโมโหมากขึ้นไปอีกเมื่อได้ยินคำพูดของเหยียนเทียนชง โดยเฉพาะตอนนี้ที่เหยียนเทียนชงเอาแต่หลบอยู่หลังเขา เห็นได้ชัดว่าจะใช้เขาเป็นโล่กันอี้อวิ๋น

“อี้อวิ๋นคือคนที่เจ้าหาเรื่องมา แต่เจ้ากลับถามข้าว่าจะทำอย่างไร? คิดจะให้ข้าตายแทนเจ้าหรือ?”

ปรมาจารย์ฮว่าอวี่คว้ามือเข้าที่คอเหยียนเทียนชงอย่างฉับพลัน

“ทะ…ท่านอาจารย์!”

เหยียนเทียนชงตกใจ เขาถูกปรมาจารย์ฮว่าอวี่บีบคอยกขึ้นจากพื้น ออกแรงจับที่มือปรมาจารย์ฮว่า ขาทั้งสองเตะไปมาในอากาศอย่างไร้กำลัง

เขาไม่กล้าเตะปรมาจารย์ฮว่าอวี่ รู้ตัวดีว่าไร้แรงต้านทานอีกฝ่าย

ปรมาจารย์ฮว่าอวี่จับเข้าที่ข้อมือเหยียนเทียนชง

กร๊อบ!

มีเสียงดังขึ้น เหยียนเทียนชงร้องโหยหวน ข้อมือเขาถูกปรมาจารย์ฮว่าอวี้บีบแหลก

“ศิษย์ชั่ว! ข้ารับเจ้าเป็นศิษย์แต่เจ้ากลับนำภัยมาให้ข้า! ตอนนี้คุณชายอี้บุกสังหารมาแต่เจ้ากลับให้ข้าเป็นคนกันธนู? งามหน้านัก!”

ขณะที่ปรมาจารย์ฮว่าอวี่พูดก็บีบอีกครั้ง!

กร๊อบ!

มีอีกข้างของเหยียนเทียนชงถูกปรมาจารย์ฮว่าอวี่บีบแหลก กระดูกข้อมือแหลกเป็นผุยผง แม้จะมีวัตถุดิบล้ำค่าก็ยากที่จะรักษาบาดแผลประเภทนี้

ปรมาจารย์ฮว่าอวี่ทำลายมือทั้งสองของเหยียนเทียนชงเสร็จก็พูดกับอี้อวิ๋นว่า “คุณชายอี้ วันนี้ข้าขอขับศิษยั่วคนนี้ออกจากสำนัก! ข้าทำลายมือทั้งสองและขอมอบให้คุณชายอี้จัดการ! ทุกอย่างที่ศิษย์ชั่วผู้นี้ทำไม่มีความเกี่ยวข้องกับข้า ข้าละอายใจนักที่ไม่ได้ออกมือช่วยในตอนที่ร้านความลับเทพยากลำบากก่อนหน้านี้ หวังว่าคุณชายอี้จะโปรดให้อภัย ก่อนหน้านี้ข้ากับคุณชายก็ไม่ได้มีความแค้นอะไรต่อกัน หวังว่าคุณชายจะปล่อยข้าไปสักครั้ง ข้าจะจดจำบุญคุณครั้งนี้แน่นอน!”

ขณะที่ปรมาจารย์ฮว่าอวี่พูดก็คำนับให้อี้อวิ๋นอย่างเคารพนบนอบ

เหยียนเทียนชงสิ้นหวังเมื่อได้ยินคำพูดของปรมาจารย์ฮว่าอวี่ เขารู้ว่าปรมาจารย์ฮว่าอวี่จะเสียเรือเพื่อรักษาขุน ยอมสละเขาเพื่อให้อี้อวิ๋นพอใจ

เรื่องนี้ทำให้ความเคียดแค้นในใจเขาพุ่งถึงขีดสุด!

“ฮว่าอวี่ คิดว่าทำกับข้าแบบนี้แล้วอี้อวิ๋นจะปล่อยเจ้าไปหรือ? หากเจ้าอยากได้วัตถุดิบอะไรจากร้านขยายฟ้า ข้าก็คอยสรรหามาให้อย่างเต็มที่ตลอด แต่วันนี้เจ้ากลับไร้เยื่อใยต่อข้าถึงเพียงนี้ ต่อให้ต้องตายก็จะดึงเจ้าไปด้วย!”

เหยียนเทียนชงพูดได้แค่ครึ่งเดียวก็ถูกปรมาจารย์ฮว่าอวี่บีบคอ แววตาปรมาจารย์ฮว่าอวี่เต็มไปด้วยจิตสังหาร เพียงแค่เขาออกแล้วก็หักคอเหยียนเทียนชงได้เลย

“มีหน้ามาบอกว่าข้าไร้เยื่อใยด้วยหรือ? เจ้าเป็นแค่ศิษย์ในนามของข้า คอยใช้ชื่อเสียงข้าไปแย่งชิงสมบัติ คิดว่าข้าโง่หรือไร!”

ขณะที่ปรมาจารย์ฮว่าอวี่พูดก็ตบหน้าเหยียนเทียนชงจนเนื้อหนังฝั่งซ้ายเละเทะ ฟันที่เปื้อนเลือดร่วงหลุดจากปาก

จากนั้นเขาก็เตะไปที่หัวเข่าเหยียนเทียนชงสองครั้ง ตอนนี้เหยียนเทียนชงเป็นดังสุนัขที่ถูกทำให้พิการ สีหน้าเขาหมดอาลัยตายอยาก สูญเสียความปรารถนาที่จะมีชีวิตอย่างสมบูรณ์

อี้อวิ๋นไม่ลงมือ เขายืนเอามือไขว่หลังดูละครเรื่องนี้อยู่ด้านหลัง

สาวน้อยจากร้านความลับเทพสิบกว่าคนที่อยู่ด้านหลังอี้อวิ๋นเห็นภาพนี้แล้วก็ตกตะลึง ก่อนหน้านี้เหยียนเทียนชงยโสโอหังมาโดยตลอด พูดเพียงคำเดียวก็ควบคุมความเป็นความตายของพวกนาง ส่วนปรมาจารย์ฮว่าอวี่ก็เป็นอาจารย์ที่เหยียนเทียนชงแทบจะเคารพเป็นเทพเจ้าด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้ปรมาจารย์ฮว่าอวี่ที่เป็นผู้อาวุโสกลับทำร้ายเหยียนเทียนชงที่มักใช้อำนาจบาตรใหญ่อย่างไร้เกียรติเพื่อเอาตัวรอดเพียงเพราะอี้อวิ๋นจะฆ่าพวกเขา

นี่คือแรงสยบที่มาจากพลังอันแข็งแกร่ง!

ซินเอ๋อร์สูดลมหายใจ แววตาที่มองอี้อวิ๋นเต็มไปด้วยความเลื่อมใสศรัทธา นี่ต่างหากที่เป็นจุดสูงสุดของจอมยุทธ์ นี่คือพลังของจอมยุทธ์ พูดเพียงคำเดียวก็ตัดสินเป็นตาย ควบคุมฟ้าดินและเป็นเจ้าแห่งจักรวาล!

“คุณชายอี้ ข้าจัดการเหยียนเทียนชงเรียบร้อยแล้ว ควรปล่อยข้าออกไปแล้วหรือไม่?”

ปรมาจารย์ฮว่าอวี่ถามอี้อวิ๋นอย่างเคารพในขณะที่จับเหยียนเทียนชงที่มีสภาพเหมือนสุนัขตาย