This Star is a bit Salty - ตอนที่ 41 ตัวอย่างเพลงที่น่าตกใจ
นิยาย This Star is a bit Salty บทที่ 41 ตัวอย่างเพลงที่น่าตกใจ
เมื่อมาถึงในเมืองเขาก็เดินเข้าไปในห้องบันทึกเสียง
“เถ้าแก่ มาทําตัวอย่าง MIDI”
ครั้งนี้ หลี่หานยังคงเลือกที่จะทําด้วยตนเอง
อย่างไรก็ตาม สําหรับหลู่หานเพลงนี้ค่อนข้างที่จะแต่งยาก
ลองร้องไกด์หลายรอบจนพอใจจ่ายเงินแล้วก็หยิบตัวอย่างMIDIออกจาก ห้องบันทึกเสียง
ตอนนั้นหลี่หานบอกหลัวเหิงว่าจะส่งตัวอย่างMIDIไปให้ในอีกหนึ่งสัปดาห์แต่นี่มันพึ่งจะผ่านไปได้แค่ 3 วันก็เสร็จแล้ว
อยู่ดีๆ ก็มีเสียงวีแชทเด้งเข้ามา
“พี่หลี่หานอีกไม่กี่วันฉันจะไปทําธุระที่เมืองสวินเซียนฉันขอเลี้ยงข้าวพี่ได้ไหม?”
เป็นแชทของเหอฉาน
มาทําธุระที่เมืองสวินเซียนงั้นเหรอ?
เลี้ยงข้าว?
ก็ได้
หล่หานตอบข้อความไปว่า“ได้สิ!แต่ฉันว่าฉันควรเลี้ยงข้าวเธอมากกว่านะเธอเป็นบรรณาธิการส่วนตัวของฉันฉันจะกล้าให้เธอเลี้ยงได้ไงล่ะ?”
“ได้! งั้นฉันขอบคุณพี่หลี่หานล่วงหน้านะไว้เจอกัน”
เหอฉานไม่ได้เสแสร้ง
“ฉันก็รอคอยที่จะได้เจอเธอเหมือนกัน”
รูปโปรไฟล์ในวีแชทของเหอฉานมีแค่รูปเดียวหลี่หานได้ดูแล้วรู้สึกว่าเป็นคนสวยมาก
หลี่หานไม่เกี่ยงที่จะพบเธอ
พบเธอ
หลังจากนั้นก็นั่งรถกลับเมือง
สี่วันต่อมา
หลี่หานส่งตัวอย่าง MIDI ไปให้หลัวเหิงและไม่ลืมที่จะส่งให้ซอวี่ฉิงด้วย
เหิงเตี้ยน
หลังจากที่หลัวเพิ่งตื่นนอนตอนเช้าเขาก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก
วันนี้เป็นวันที่ 7 แล้ว
ซึ่งหมายความว่า หลี่หานสามารถส่ง MIDI มาในวันนี้ได้ตลอดเวลา
เพลงสรรเสริญชีวิตเยว์เฟย!
ทุกครั้งที่เขานึกถึงคําพูดของหลี่หานหลัวเพิ่งรู้สึกตื่นเต้นจนเลือดของเขาก็เดือดพล่านอย่างบอกไม่ถูก
วันนี้รู้สึกว่ามีพลังอย่างมากจนนั่งไม่ติดที่
เขาอดคิดไม่ได้ว่าเพลงที่หลี่หานทําออกมาจะออกมาเป็นยังไง?
ยิ่งคิดมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งนั่งไม่ติดเก้าอี้มากเท่านั้น
หลัวเหิงเป็นเช่นนี้ เหลียงเฉิงก็เป็นเช่นเดียวกัน
“ผู้กํากับหลัว หลังจากตื่นนอนวันนี้ผมตื่นเต้นอย่างอธิบายไม่ได้ ใจผมเองก็นิ่งไม่ลงคุณคิดว่าวันนี้หลี่หานจะส่งเพลงตัวอย่างมาเหรอ? ”
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ตามหลักแล้วหนึ่งสัปดาห์นั้นเร็วเกินไปแต่เนื่องจากเขาพูดว่างั้นวันนี้เขาอาจจะส่งมาก็ได้”
“ตอนนี้ฉันได้แต่หวังว่าเขาจะรีบส่งมา
“ฉันก็เหมือนกัน”
ขณะที่ทั้งสองกําลังพูดอยู่นั้นเสียงหนี้ก็ดังมาจากที่ไกลๆ
“เหล่าหลัว เสี่ยวเหลียงวันนี้เป็นวันที่เจ็ดแล้วหลี่หานส่งเพลงมารึยัง? ”
ตู้เพิ่งฮุยอยู่ที่นี่
เดิมที่เขาได้บอกกับถั่วเหิงแล้วหลังจากที่หลี่หานส่งตัวอย่างมา จะต้องแจ้งให้เขาทราบทันที
แต่ดูเหมือนเขาจะตื่นเต้นเหมือนกันจึงรีบเข้ามาอีกครั้งตั้งแต่เช้าตรู่
“เหล่าตู้ ข้ารับปากเจ้าแล้วไม่ใช่หรือ?หลังจากที่หลี่หานส่งตัวอย่างมาฉันจะบอกนายทันทีคุณมาที่นี่ทําไม?วันนี้เป็นวันที่เจ็ดแล้วน่าจะไม่เกินภายในสองวันนี้แหละ”
ตู้เพิ่งฮุยหัวเราะและกล่าวว่า”ไม่ใช่ว่าข้าไม่เชื่อนายแต่วันนี้ไม่มีอะไรทําก็เลยเข้ามาเฉยๆน่ะ ”
ลั่วเหิงเองก็ยิ้มเช่นกันเขาเข้าใจเรื่องนี้ดี
ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของถั่วเหิงก็ดังขึ้น
ทั้งสามคนต่างสั่นสะท้าน
“เหล่าหลัว ดูซิ ใครโทรมา? ใช่หลี่หานรึเปล่า? “ตู้เพิ่งฮุยกล่าวเสียงดังทันที
ขณะที่เขากําลังพูด ถั่วเหิงก็หยิบโทรศัพท์ออกมา
มองขึ้นไปที่หน้าจอ
หลี่หานโทรมาจริงๆ
ในเวลานี้ทั้งสามคนรู้สึกตื่นเต้นอย่างอธิบายไม่ถูก
พวกเขากังวลว่าหลี่หานจะโทรมาขอโทษแล้วให้รออีกสักสองสามวัน
“สวัสดี คุณหลี่หาน…”
หลัวเหิงรับสาย
ไม่นาน เสียงของลั่วเหิงก็เปลี่ยนเป็นตื่นเต้น”ตกลง ตกลง ขอบคุณ! ขอบคุณคุณหลี่หานมากครับ!ขอบคุณมาก!
เห็นได้ชัดว่าหลี่หานได้ส่งเพลงตัวอย่างมาแล้ว
ไม่ต้องกังวลอีกแล้ว
หลังจากวางสาย ทั้งสามคนก็อดที่จะประหลาดใจไม่ได้
ส่งมาจริงๆ!
ในที่สุด เพลงสรรเสริญเยว์เฟยก็เสร็จแล้ว?
ทั้งสามคนตั้งตารออย่างเป็นประวัติการณ์พวกเขารีบเดินเข้าไปใกล้ห้องออดิชั่นที่อยู่ไม่ไกลนัก
เมื่อเปิดกล่องจดหมายและเห็นชื่อเพลงทั้งสามคนก็รู้สึกว่าเลือดของพวกเขาเดือดพล่าน
เพลงสรรเสริญชีวิตเย่ว์เฟย
ทั้งสามคนกําหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว
ชื่อเพลงนี้เป็นคําอธิบายที่สมบูรณ์แบบที่สุดในชีวิตของเย่ว์เฟย
ดาวน์โหลดตัวอย่างลงในพีซีและคลิกเล่น
ในตอนต้นของโหมโรงเป็นเสียงแตรที่เศร้าโศก
ตามมาด้วยเสียงตะโกนนของเหล่าชายหนุ่มเลือดร้อนนับไม่ถ้วน
เศร้าโศกและกล้าหาญ!
ตั้งแต่เริ่มโหมโรงทั้งสามคนก็รู้สึกว่าเลือดของพวกเขาเดือดพล่าน
ราวกับว่าพวกเขาสามารถมองเห็นสนามรบชายหนุ่มเลือดร้อนนับไม่ถ้วนลังต่อสู้อย่างกล้าหาญเพื่อฆ่าศัตรู
เสียงแตร, เสียงตะโกนฆ่า,เสียงคํารามของม้าศึก!
สั่นสะเทือนไปทั้งร่างกาย
เพียงแค่โหมโรงก็ทําให้ทั้งสามคนมั่นใจว่าเพลงนี้เป็นเพลงสรรเสริญชีวิตของเย่ว์เฟยอย่างแน่นอน!
เพลงนี้จะแพร่กระจายไปทั่วทุกมุมของประเทศจีน
พวกเขาค้นพบสมบัติจริงๆ
ถัดไปก็เนื้อเพลง…
หลังจากฟังเนื้อเพลง พวกเขารู้สึกถึงท่วงทํานองที่น่าตกใจ ใบหน้าของทั้งสามคนต่างแดงก่ํา!
เมื่อเพลงจบลงทั้งสามคนยังคงตกตะลึง
ทั้งสามคนรู้ว่านี่เป็นเพียงตัวอย่าง MIDI เท่านั้นและผลลัพธ์ของมันเลวร้ายยิ่งกว่าของจริง
แต่เพียงเท่านี้ พวกเขาก็รู้สึกตกใจมากแล้ว
พวกเขาตั้งตารอเพลงนี้และเกือบจะแน่ใจว่าเพลงสรรเสริญชีวิตเย่ว์เฟยของหลี่หานจะต้องทําให้ทุกทิศสั่นสะท้านอย่างแน่นอน
แต่ตอนนี้ พวกเขาพบว่าความคาดหวังก่อนหน้านี้ของพวกเขาต่ําเกินไป
เพลงนี้ดีกว่าที่เขาคาดหวังและจินตนาการไว้มาก
ท่วงทํานองอันน่าสะเทือนใจบรรยากาศอันแสนเศร้าโศกและน่าเกรงขามกลิ่นอายอันโอ่อ่าผสมกับความเศร้าขับร้องออกมาแค่ตํานานเย่ว์เฟย
ไม่เคยมีเพลงใดที่สามารถทําให้พวกเขาได้ยินครั้งแรกแล้วรู้สึกตกใจมากขนาดนี้อีกแล้ว
หลังจากนั้นสักพัก
หลัวเหิงกล่าวว่า “เสี่ยวเหลียงพวกเราจะไปที่เมืองสวินเซียนอีกครั้งเพื่อเซ็นสัญญากับหลู่หานและหารือเกี่ยวกับเรื่องการเป็นนักร้อง” ”
ถั่วเหิงตื่นเต้นมากที่ได้ฟังเพลงนี้การได้ฟังเพลงสรรเสริญชีวิตนี้ เขาคิดว่าเขา
โชคดีมาก
เหลียงเฉิงตอบตกลงอย่างต่อเนื่องเขาก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน
ตู้เพิ่งฮุยกล่าวว่า “เหล่าหลัว เสี่ยวเหลียงฉันก็อยากไปเหมือนกัน ฉันจะไปกับพวกนาย”
ถั่วเหิงไม่แปลกใจ แต่กล่าวว่า “เหล่าตู้นายะไปทําอะไร? ”
“ครั้งสุดท้ายที่คุณหลี่หานแต่งเพลงให้กับละครของฉันความทุกข์ของภูติ จิ้งจอกทําให้คะแนนบ็อกซ์ออฟฟิศนั้นดีกว่าที่ฉันคาดไว้มาก”ฉันอยากจะขอบคุณคุณหลี่หานต่อหน้าเสมอแต่ฉันไม่เคยมีโอกาสเลยตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว
ถั่วเหิงหัวเราะฮ่าๆ เขารู้ว่าตู้เพิ่งฮุยจะกล่าวเช่นนี้
หากตู้เพิ่งฮุยอยากไปด้วยกันแน่นอนว่าเขาจะไม่ปฏิเสธ