This Star is a bit Salty - ตอนที่ 18 นิทานเรื่องนี้ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด

เรื่องที่หลี่หานส่งให้เติ้งชุยคือนิทานที่มีชื่อเสียงอย่างมากในชาติที่แล้ว”กระต่ายกับเต่า”

 

โลกได้เปลี่ยนไป นิทานคลาสสิกและเทพนิยายของชาติก่อนไม่มีในโลกนี้

 

“นิทานอีสป”, “เทพนิยายของกริน”, “เทพนิยายของแอนเดอร์เซน” ฯลฯ ไม่มีเลย

 

กลับถึงบ้าน.

 

หลี่หานเริ่มพิมพ์นิทาน “กระต่ายกับเต่า” ด้วยคอมพิวเตอร์

 

นิทานเรื่องสั้นนี้สามารถเขียนใหม่ได้อย่างง่ายดาย

 

หลังจากนั้น นิทานก็ถูกส่งไปยังที่อยู่อีเมลของเติ้งชุย

 

หลี่หานโทรหาเติ้งชุย บอกว่าเขาส่งนิทานไปทางอีเมลเรียบร้อยแล้ว

 

นิทานเรื่องนี้น่าสนใจมาก คุณสามารถวิเคราะห์มันได้หลายมุมมอง

 

หลี่หานเชื่อว่าทั้งครูและนักเรียนจะสนใจเรื่องนี้มาก

 

อย่างแรก หลี่หานให้นิทานเรื่องนี้แก่เติ้งชุยเพื่อขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือในวันนี้

 

อย่างที่สอง หลี่หานยังหวังว่าเด็ก ๆ ในโลกนี้จะรู้สึกสนุกไปกับนิทานเรื่องนี้

 

เป็นของขวัญสำหรับเด็ก ๆ ในโลกนี้

 

……

 

เติ้งชุยกำลังทำอาหารกลางวันอยู่ที่บ้าน

 

หลังจากได้รับโทรศัพท์จากหลี่หาน เติ้งชุยก็ตั้งใจว่าจะอ่านนิทานที่หลี่หานส่งมาหลังจากเตรียมอาหารกลางวันเสร็จแล้ว

 

แต่เติ้งชุยก็นึกสงสัยในใจเป็นอย่างมาก

 

ในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหว

 

อ่านก่อนแล้วค่อยมาทำอาหารต่อละกัน

 

ยังไงนิทานเรื่องสั้นก็ใช่เวลาไม่นานอยู่แล้ว

 

เติ้งชุยเดินมาที่คอมพิวเตอร์และเปิดกล่องอีเมล

 

“กระต่ายกับเต่า”

 

เมื่อเห็นชื่อเรื่อง เติ้งชุยก็แปลกใจเล็กน้อย

 

ไม่ใช่เพราะชื่อเรื่องมีความพิเศษแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะเห็นได้ชัดว่ามันเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตลาดวันนี้

 

ไม่น่าแปลกใจที่ในเวลานั้น หลี่หานถามว่าถ้ากระต่ายกับเต่าแข่งกัน ใครจะชนะ

 

ดูเหมือนว่าหลี่หานจะคิดนิทานเรื่องนี้ในตอนนั้น

 

เป็นนิทานต้นฉบับจริงๆ

 

ยิ่งไปกว่านั้น มันเป็นนิทานที่เกิดขึ้นจากเหตุการณ์

 

เติ้งชุยรู้สึกสนใจและอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น

 

คลิกเพื่อเปิดนิทาน

 

กระต่ายเจอกับเต่า…

 

ดวงตาของเติ้งชุยเป็นประกายขึ้น ยิ่งเธออ่านมันมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งประหลาดใจ

 

น่าสนใจ!

 

สนุกมาก!

 

เธอคิดว่าสมมติฐานของหลี่หานในตอนนั้นมันน่าสนใจมาก แต่ตอนนี้ เธอพบว่ามันน่าสนใจยิ่งขึ้นไปอีก

 

ผู้ชนะคนสุดท้ายไม่ใช่กระต่าย

 

“ไม่มีอะไรแน่นอนในทุกสิ่งหากสุดท้ายเต่าคือผู้ชนะ” นี่คือสิ่งที่หลี่หานพูดในเวลานั้น

 

ตอนนั้นเติ้งชุยไม่ได้สนใจกับมัน

 

แต่ตอนนี้ เติ้งชุยรู้แล้วว่าหากมีสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น ผู้ชนะคงไม่ใช่กระต่ายเสมอไป

 

ทำไมตอนนั้นฉันไม่คิดแบบนี้ เอาแต่คิดว่ากระต่ายจะต้องชนะแน่ ๆ

 

เติ้งชุยเป็นคนรอบคอบ ความคิดของเธอยังมั่นคงไม่เสื่อมถอย

 

ด้วยความคิดเช่นนี้ นิทานกระต่ายกับเต่าก็กลายเป็นนิทานที่น่าสนใจในทันใด

 

วิเศษมาก!

 

ยิ่งเติ้งชุยคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น

 

จากนั้นเติ้งชุยก็เห็นจุดจบของนิทาน: “นิทานเรื่องนี้เป็นเพียงบทนำ จริงๆ อาจมีเรื่องราวใหม่ ๆ เกี่ยวกับ”กระต่ายกับเต่า” อีก

 

หมายความว่ายังไง?

 

เติ้งชุยขมวดคิ้วและครุ่นคิด

 

ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกประหลาดใจและตื่นเต้นมากขึ้น เธอเข้าใจความหมายของคำพูดสุดท้ายของหลีหานแล้ว

 

ใช่แล้ว เรื่องราวของกระต่ายกับเต่าไม่ได้จบลงด้วยผลลัพธ์แบบนี้เสมอไป อาจมีการแข่งขันครั้งที่สองสามและครั้งต่อๆไประหว่างพวกมัน…

 

ทุกการแข่งขันคือความเป็นไปได้ใหม่

 

ผู้ชนะอาจเป็นเต่าหรือกระต่ายก็ได้

 

ที่สำคัญคือคุณอยากให้ใครเป็นผู้ชนะ?

 

ตราบใดที่คุณสามารถโต้แย้งได้อย่างสมเหตุสมผล คุณสามารถปล่อยให้เต่าชนะหรือปล่อยให้กระต่ายชนะก็ได้

 

เช่นเดียวกับเหตุการณ์แรก กระต่ายผล็อยหลับไประหว่างทาง

 

เต่าเลยชนะ

 

นี่เป็นข้อโต้แย้งที่สมเหตุสมผล

 

จากนั้น นักเรียนสามารถกำหนดเหตุผลที่สมเหตุสมผลทุกประเภทด้วยตัวเอง

 

ให้นักเรียนใช้จินตนาการ

 

คุณต้องการให้เต่าชนะหรือไม่? หรือต้องการให้กระต่ายชนะ?

 

ตราบใดที่วิธีการที่คุณจินตนาการนั้นสมเหตุสมผล คุณสามารถทำให้สัตว์ที่คุณต้องการชนะได้

 

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า นิทานเรื่องนี้จะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับการฝึกจินตนาการและทักษะการเขียนของนักเรียน

 

เรื่องนี้……

 

หลี่หานมีความสามารถอย่างแท้จริง

 

สามารถเขียนนิทานที่น่าสนใจได้จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

 

ยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง

 

เมื่อทุกคนเห็นเหตุการณ์ที่น่าสนใจนั้น พวกเขาเพียงพบว่ามันน่าสนใจก็เท่านั้น แต่หลี่หานสามารถแต่งเรื่องราวดังกล่าวเป็นนิทานโดยอิงจากเหตุการณ์นั้นได้

 

สิ่งที่น่าผิดหวังยิ่งกว่าคือ หลี่หานได้ตั้งสมมติฐานไว้แล้วโดยบอกว่าถ้ากระต่ายกับเต่าแข่งกันวิ่ง ใครจะชนะ?

 

สิ่งที่ตนคิดก็มีแค่กระต่ายต้องชนะ และตนก็บอกว่าคำถามนี้ไม่มีความหมาย

 

หึ เขากับฉันห่างชั้นกันมากเกินไป

 

เติ้งชุยรู้สึกโชคดีอย่างบอกไม่ถูก

 

เธอรู้สึกขอบคุณที่ตนไปที่แผงขายผักของหลี่หาน และได้ช่วยหลี่หาน”ขาย” อาหารในวันนี้

 

ไม่อย่างนั้นเธออาจจะไม่ได้อ่านนิทานเรื่องนี้

 

ไม่ต้องสงสัยเลยว่านักเรียนจะสนใจนิทานเรื่องนี้เป็นอย่างมาก

 

แม้แต่ตัวเธอเองก็ยังสนใจเรื่องนี้มาก นับประสาอะไรกับนักเรียนล่ะ?

 

เรื่องนี้เป็นนิทานที่เธอคิดว่าน่าสนใจมากที่สุด

 

ถึงนิทาน เทพนิยาย และเรื่องสั้นที่เธอเคยอ่านมาก่อนก็น่าสนใจ

 

แต่ดูเหมือนจะเทียบไม่ได้กับ “การแข่งขันระหว่างกระต่ายกับเต่า”เรื่องนี้

 

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เติ้งชุยก็ตกใจ

 

นิทานต้นฉบับของหลี่หานในวันนี้เหนือกว่านิทานที่เธอเคยอ่านมาก่อนทั้งหมด?

 

แน่นอน มันเป็นเพียงความคิดชั่ววูบ

 

แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังรู้สึกเหลือเชื่อ

 

หลี่หาน…

 

หลังจากถอนหายใจไปครู่หนึ่ง เติ้งชุยก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหาครูหลายคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุในวันนี้

 

“อาจารย์หวัง นิทานของหลี่หานอยู่ที่ฉันแล้ว ฉันจะส่งให้คุณนะ”

 

“เร็วไปไหม? นิทานเรื่องนี้เป็นยังไงบ้าง มันน่าสนใจไหม?”

 

“อ่านแล้วคุณจะรู้เองแหละ”

 

“โอเค งั้นส่งมาเลย ฉันชักจะสนใจแล้วสิ”

 

“……”

 

“คุณเติ้ง นี่…เรื่องนี้…หลี่หาน…”

 

 

 

“คุณคาดไม่ถึงและเซอร์ไพรส์มากใช่ไหม?”

 

“ไม่คาดคิดเลยว่าจะเยี่ยมยอดขนาดนี้! หลี่หานแต่งมันขึ้นมาจากเหตุการณ์ในวันนี้ ถึงจะเป็นนิทาน แต่ก็ยากที่จะแต่งขึ้นมาให้น่าสนใจได้ขนาดนี้!

 

“มันไม่ง่ายเลยจริงๆ นิทานเรื่องนี้จะเป็นประโยชน์ต่อเด็กทุกคนในประเทศของเรา ฉันขอแนะนำให้หลี่หานแพร่นิทานเรื่องนี้ออกไป ครูหวัง คุณคิดว่าแพลตฟอร์มไหนดีที่สุด?”

 

“ฉันคิดว่า นิตยสาร “ความสนุกของเด็กๆ” เป็นไง ปัจจุบันเป็นนิตยสารเด็กยอดนิยมที่มียอดจำหน่ายสูงอย่างมาก”

 

“ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน ถ้าอย่างนั้น ฉันจะแนะนำมันให้หลี่หานก็แล้วกัน”

 

“อืม นิทานที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้สามารถเผยแพร่ได้อย่างแน่นอน”

 

“แน่นอน.”

 

“>……