This My War - ตอนที่ 1 The Vacation is over
ฐานทัพอากาศในรัฐเอลูเซียม
“อะไรนะ! พวกมึงต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ…”{พร้อมกับรีโมททีวีขึ้นมาเปิด}
ได้มีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งตะโกนขึ้นมาด้วยความตกใจอย่างสุดขีดและได้มีผู้หญิงคนหนึ่งรีบวิ่งเข้ามาในห้อง
“…มีอะไรหรือเปล่าผู้พัน!…”
ตามด้วยเสียงทีวีที่ค่อยๆดังขึ้น
“เมื่อ 45 นาทีที่แล้วแต่มีเครื่องบินจำนวน 4 ลำของยูไนเต็ดการรันซา ทิ้งระเบิดใส่เมืองซากราโดของประเทศสหพันธรัฐโอเชียเนีย…”
“…What the Fuck แสดงว่า…”{เห*้ยอะไรวะเนี่ย}
ผู้หญิงคนนึงที่ใส่ชุดสูทอุทานออกมา
“…นาโต้ ประกาศ Article 5 แล้ว ไปเรียกทุกคนมาเร็วเข้าพวกเราต้องไปเดี๋ยวนี้ พวกเราต้องไปเดี๋ยวนี้…”
ผู้ชายที่ใส่ชุดสูทอีกคนนึงที่อยู่ในห้องได้บอกผู้หญิงคนนั้น
“…ไปไหน?…”
หลังจากที่เขาโดนถามเขาก็เงียบไปแป๊บนึง
“…ทวีปกลาง”{เธอคนนั้นได้พยักหน้าตอบแล้วรีบวิ่งออกไปทันที}
30 นาทีต่อมา ห้องประชุมปฏิบัติการพิเศษ
ได้มีชายคนหนึ่งยืนอยู่หน้ากระดานและได้มีคนอีก 9 คนที่นั่งอยู่ในห้อง
“ขอโทษที่ทุกคนมาอย่างกะทันหัน โดยประมาณ 1 ชั่วโมงก่อนเครื่องปริ้นทิ้งระเบิด ซู-30 เอ็มเคไอของเวียลวาเกียใต้จะทิ้งระเบิดใส่โรงงานไฟฟ้า ระบบป้องกันภัยทางอากาศของเมืองหลวง ทำเนียบรัฐบาล ปัจจุบันยังไม่มีรายงานผู้บาดเจ็บเสียชีวิตหรือเสียชีวิต…”
ได้มีชายคนหนึ่งยกมือ
“เชิญพูด…”
“…ไม่ทราบว่าคุณมึงจะเรียกพวกเรามาทำเห*้ยอะไร…”
ผู้พันแอบยิ้มมุมปากเล็กน้อย
“…ถ้ามันไม่มีภารกิจแล้วกูจะเรียกมึงมาทำเห*้ยอะไรหัดใช้สมองคิดบ้างดิ…”
และได้มีผู้หญิงคนหนึ่งยกมือแทรกขึ้นมา
“…ช่างแม่งเหอะผู้พันเรามาคุยเรื่องภารกิจกันต่อเหอะ…”
รูปในกระดานก็เปลี่ยนไป
“ภารกิจของพวกเราก็คือแทรกซึมและทำลายระบบป้องกันภัยทางอากาศของ’ราติโอ’จากภาพดาวเทียมเราจะเห็นว่ามันมีระบบป้องกันภัยอากาศ 6 ระบบ ซึ่งแยกเป็นระบบ SA-11 2 ระบบ SA-10 3 ระบบ SA-22 1 ระบบ เพื่อเปิดทางให้ทัพอากาศพันธมิตรเข้าช่วยเหลือได้ ส่วนเวลาของภารกิจเริ่มในวันที่…”
เข้าได้ก้มดูนาฬิกาแป๊บนึงและผู้พันก็ได้ยินมุมปาก
“…ตอนนี้ยังไงล่ะ…”
“…Fuck!!! กูขอสาปแช่งพวกคอมมิวนิสต์…”
ทุกคนในห้องพูดพร้อมกันยกเว้นผู้พันและผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างเขาเพราะพวกเขาเพิ่งหยุดพักร้อนได้เพียงแค่ 1 เดือนเอง