บทที่ 29 : การหลบซ่อน VS ปรมาจารย์ดาบ (โหมโรง)

ฮิคารุนิ่งอ้าปากค้าง ข้างหน้าเขาคืออาหารเช้าที่โรงแรมนํามาเสิร์ฟ

 

ขนมปังสีน้ําตาลอบสดใหม่ในตะกร้า ชีสหนึ่งแผ่นที่มีกลิ่นแรงไปหน่อยบนจานและผลไม้สีส้มที่มีขนาดเท่าลูกเบสบอล นอกจากนี้ในเหยือกนั้นคือนมอุ่นๆที่ไม่ใช่นมวัวอีกด้วยซึ่งมันก็มีรสชาติเข้มข้น พร้อมทั้งมีกลิ่นที่หอมหวาน

[อาหารกําลังมาครับ]

 

[อะไรนะ]

จานใบหนึ่งที่มีไส้กรอกขนาดเท่ากล้วยจํานวน 5 ชิ้นถูกวางลงบนโต๊ะ เช้าแบบนี้ฉันกินหมดนี้ไม่ได้หรอก ฮิคารุคิดในใจแล้วมองไปยังโต๊ะอื่นๆ เขาเห็นผู้คนกําลังยัดอาหารของพวกเขาลงไปอย่างมูมมาม

 

[อาหารเช้าคือมื้อที่สําคัญที่สุด ถ้านายไม่กินก็จะไม่โต]

ลาเวียพูดด้วยน้ําเสียงที่เหนือกว่าขณะที่เธอนั่งจิบน้ําผลไม้ของเธอ

 

[ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ เธอก็ควรจะกินเหมือนกัน]

 

[นายไม่ต้องกินหมดก็ได้!]

 

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้ทานอาหารที่โรงแรม ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้วทางโรงแรมเสิร์ฟอาหารให้มากแค่ไหน แต่ก็นั่นแหละ เยอะๆก็ดีกว่าอยู่แล้ว

อนึ่งพวกเขาสามารถจองห้องพักสําหรับสองคนได้เนื่องด้วยพวกเขาไม่จําเป็นต้องแสดงการ์ดประจําตัวเลย เพราะมันเป็นการยากที่จะบอกว่าการ์ดวิญญาณนั้นเป็นของปลอมหรือไม่เนื่องจากว่าเมืองหลวงมีขนาดใหญ่มาก ดังนั้นทางโรงแรมจึงไม่สามารถตรวจสอบแขกของพวกเขาได้ทุกคน

อย่างไรก็ตามพวกเขาก็จําเป็นต้องจับแผ่นหินเพื่อตรวจสอบว่าพวกเขามีประวัติอาชญากรรมหรือไม่ ซึ่งถ้าเป็นโรงแรมที่ขึ้นทะเบียนอย่างเป็นทางการในเมืองหลวงมักจะมีอย่างน้อยหนึ่งอันเสมอ

 

แตกต่างจากพอนด์จริงๆ ฮิคารุคิดขณะที่เขาและลาเวียแตะแท็บเล็ต แน่นอนว่าพวกเขาไม่มีบันทึกอาชญากรรมใดๆ

ห้องพักราคา 500 กิแลนต่อคืน (รวมอาหารเช้า) ถึงราคามันจะค่อนข้างสูงแต่เนื่องจากที่พักนี้อยู่ใกล้กับเขตที่อยู่อาศัยลําดับที่สอง ดังนั้นฮิคารุจึงไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่มาพักที่นี่ และเพราะเหตุนี้เขาจึงจ่ายเงินล่วงหน้าไปถึงสามคืน

เงินคงเหลือ: 21,780 กิแลน (+100,000 กิแลน)

 

ฮิคารุจดจ่ออยู่กับการกินอาหารและเหลืออาหารที่กินไม่หมดไว้ครึ่งหนึ่ง

 

[ต้องกินเยอะกว่านี้นะเดี๋ยวก็ไม่โตหรอก!] ผู้จัดการโรงแรมพูดพร้อมกับแตะหลังเขาทําให้เขาเรอออกมา

 

หลังจากนั้นฮิคารุก็กลับไปที่ห้องของเขาและนอนพักจนถึงเที่ยง เพราะเขาพึ่งกลับมาตอนเช้าตรู่และได้หลับไปเพียงหนึ่งชั่วโมงเท่านั้น

 

[ฉันก็จะนอนเหมือนกัน] ลาเวียพูดขึ้นแล้วเธอจึงเดินไปที่เตียงข้างๆฮิคารุ

 

ปรากฏว่าลาเวียเองก็อยู่รอฮิคารุกลับมาจนดึก เพราะกังวลเกี่ยวกับเขาเช่นกันแต่ฮิคารุคิดว่ามันคงเป็นเหตุผลอื่นที่ทําให้เธอตื่นสาย ลาเวียอาจห้ามตัวเองให้หยุดอ่านนิยายผจญภัยที่เธอยืมมาจากร้านหนังสือไม่ได้ก็ได้ เพราะร้านหนังสือของโลกนี้ส่วนใหญ่จะให้เช่ามากกว่าขาย

 

และเพราะเช่นนั้นพวกเขาทั้งสองคนจึงนอนหลับไปจนเกือบเที่ยง

 

เมื่อคืนที่ผ่านมาฮิคารุได้โจมตีผู้บัญชาการไปสามคนตามแผนที่วางไว้ เป้าหมายอันดับแรกของเขาคือ “ซ่อนต้นไม้ไว้ในปา” กล่าวอีกนัยหนึ่งคือเป็นการทําให้คนคิดเรื่องการให้โทษประหารชีวิตแก่อีสท์อีกครั้ง ถ้าหากผู้บังคับบัญชาของหน่วยถูกทําร้ายได้ในพริบตา มันก็จะสมเหตุสมผลที่อีสท์แพ้ให้กับคนร้าย และฮิคารุก็พบว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่าพวกเขาทุกคนรวมถึงผู้บังคับบัญชาจะถูกประหารชีวิตได้

 

ฮิคารุไม่คิดอะไรมากถ้าหากการหักกระดูกสักสองสามชิ้นจะทําให้อีสท์ได้มีชีวิตอยู่ต่อถึงแม้ว่าเหล่าผู้บัญชาการจะเสียหน้าก็ตาม

 

อย่างไรก็ตามฮิคารุเองก็มีจุดประสงค์อยู่ 2 ข้อ

 

อันดับแรกคือฮิคารุต้องการเห็นการรักษาความปลอดภัยในใจกลางเมืองหลวงนี้และน่าแปลกที่มันไม่ได้ยอดเยี่ยมขนาดนั้น ประตูที่กั้นเขตที่พักอาศัยแห่งแรกและเขตขุนนางได้รับการป้องกันอย่างต่อเนื่อง แม้ในเวลากลางคืน กล่าวอีกอย่างหนึ่งนั่นหมายความว่าผู้คนสามารถผ่านไปได้ทุกที่ทุกเวลา จํานวนของผู้รักษาความปลอดภัยนั้นไม่สําคัญกับฮิคารุ – เขาเพียงแค่เดินผ่านไปได้โดยไม่ต้องหยุดเลย เช่นเดียวกันกับฐานทัพอัศวิน ผู้คนสามารถเข้าออกได้ตลอด 24 ชั่วโมง ดังนั้นที่นี่จึงไม่เคยถูกล็อคเลยฮิคารุจึงเหมือนได้บัตรผ่านฟรีๆ

 

ที่อยู่เล็ก ๆ ของกลอเรียยังแทรกซึมเข้าไปได้ยากกว่าสะอีก

ฮิคารุมีปัญหาในการแอบเข้าไปในบ้านของสก็อตต์เล็กน้อย แต่ตึกที่อยู่ถัดไปนั้นยังอยู่ในระหว่างการก่อสร้างฮิคารุจึงเข้าไปที่นั่นก่อน แล้วจึงปีนขึ้นไปบนหลังคาและกระโดดไปบนหลังคาของที่พักของสก็อตต์แล้วเขาจึงใช้เชือกโรยตัวลงไปยังห้องของสก็อตต์

 

สก็อตต์อาจคิดว่าผู้บุกรุกกระโดดลงมาจากหน้าต่างแล้วหลบหนีไป แต่ฮิคารุก็ได้ใช้เชือกเพื่อบินกลับขึ้นไปบนหลังคา และจากนั้นเขาก็หนีออกมาผ่านทางตึกข้างๆแทน

 

ฮิคารุพบที่อยู่ของผู้บัญชาการทั้งสามคนจากแผนผู้ติดต่อฉุกเฉิน ในฐานทัพอัศวินซึ่งไม่เพียงแต่มีที่อยู่ของพวกเขาเท่านั้น แต่ยังมีแผนที่ไปยังที่อยู่ของพวกเขาอีกด้วย

จุดประสงค์ที่สองของเขาคือการค้นหาว่าผู้บัญชาการหน่วยนั้นแข็งแกร่งแค่ไหน โชคดีที่เขาไม่ต้องต่อสู้กับพวกเขา

บอร์ดวิญญาณของสก็อตต์เป็นดังนี้:

 

> บอร์ดวิญญาณ

สก็อตต์ ฟ. แลนส์

 

อายุ: 26 ระดับ: 22

พละกําลัง

 

การฟื้นฟูตามธรรมชาติ

 

แรงกาย 7

 

ภูมิต้านทาน 4

ต้านทานเวท 1

การรับรู้

การมองเห็น1

การลิ้มรส

 พลังเวทมนตร์ 4

มานา5

ความสัมพันธ์ทางจิตวิญญาณ

ลม 2

ความแข็งแรงทางกายภาพ

.

ความแข็งแรง 3

 

การควบคุมอาวุธ

ดาบ

ดาบสั้น 41

 

หอกยาว 2

ธนู 1

โล่ 1

เกราะ 3

พลังจิต

ความแข็งแกร่งของจิตใจ 1

ศรัทธา

พระเจ้า 2

เขาคงจะฝึกฝนหนักถึงขนาดที่ใช้แต้มของตนเองจนหมดได้ อัศวินคนอื่นๆก็เหลือศูนย์แต้มหรือไม่ก็เหลือมากสุดสามแต้มเท่านั้นเช่นกัน ถ้าพวกเขาอยากจะพัฒนาจุดแข็งของตนเอง พวกเขาจะต้องหมดแรงอย่างแน่นอน

 

ผู้บัญชาการของหน่วยที่มีสีแต้มในการควบคุมอาวุธนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมกับฮิคารุหรอกหากพวกเขาไร้อาวุธ แต่ถ้าตอนนั้นพวกเขาสวมเกราะโซ่ถักอยู่ เพียงแค่ 2 แต้มในขว้างปาและ 1 แต้มบนความแข็งแรงทางกายภาพฮิคารุก็คงจะไม่มีโอกาสนี้

 

[ได้เวลาแล้ว]

หลังจากบอกลาเวียแล้วฮิคารุก็เดินไปที่ปราสาทหลวง อัศวินในเมืองนั้นทํางานกันถึงสามคนซึ่งเห็นได้ชัดเลยว่าเพื่อป้องกันการถูกโจมตี อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าผู้เฝ้าประตูของเขตที่อยู่อาศัยจะไม่ได้ระมัดระวังอะไรมาก ราวกับว่าพวกเขาไม่ได้รับแจ้งเรื่องผู้บัญชาการของอัศวินถูกลอบโจมตี

หืมม. มีกันไม่เยอะเท่าไหร่นี่

มีรายชื่ออยู่ประมาณห้าร้อยคนในรายชื่อผู้ติดต่อที่เขาพบในฐานทัพอัศวิน แต่อัศวินที่เขาเห็นนี้มีจํานวนน้อยกว่านั้นมาก – ประมาณสี่สิบถึงห้าสิบคนเท่านั้น อาจมีคนที่เหมือนอย่างสก็อตที่มีที่อยู่ เป็นของตัวเองเช่นกันแต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังมีห้องว่างอยู่มากมาย

ต้องเป็นเพราะสงครามแน่

 

ในฐานทัพอัศวินน่าจะมีผู้บัญชาการอีกสามคน และมันน่าจะปลอดภัยกว่าที่จะคิดว่าคนที่เหลือถูกส่งไปยังแนวหน้าแล้ว

ฮิคารุไม่ได้สนใจอะไรเกี่ยวกับสงครามตอนนี้ ด้วยจํานวนอัศวิน และทหารที่น้อยลงทําให้เขาไม่ต้องกังวลมากนัก เกี่ยวกับการที่ผู้มีอํานาจจะมาขวางทางแผนการของเขา

 

ในตอนที่ฮิคารุเดินผ่านประตูของเขตขุนนางมันก็มืดแล้ว กองไฟถูกจุดขึ้นสะท้อนให้เห็นปลายหอกของผู้เฝ้าประตู ฮิคารุไม่ได้สนใจอะไร เขาเพียงแค่เข้าไปข้างในอย่างง่ายๆ

 

ห้องนอนของหัวหน้าไม่ได้อยู่ในฐานของอัศวิน ฮิคารุมุ่งหน้าไปยังที่พักส่วนตัวของเขาที่อยู่ในย่านพักขุนนางแต่มันก็ปิด และดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยู่รอบๆเลย เมื่อฮิคารุเคาะประตูก็ไม่มีใครตอบรับเช่นกัน

 

งั้นก็ปราสาทหรอ? ไม่มีทางน่า 

 

เดี๋ยวก่อนสิ แล้วถ้าฮิคารุมีลางสังหรณ์บางอย่าง เขามุ่งหน้าไปยังศูนย์ฝึกอบรมในร่มของเหล่าอัศวิน มันเป็นอาคารที่ทํามาจากไม้และใหญ่เท่าโรงยิม ในโรงเรียนประถมและมันยังเป็นสถานที่อํานวยความสะดวกที่ใหญ่ที่สุดในละแวกนี้อีกด้วย ที่นี่เป็นพื้นโล่งพร้อมด้วยผนังไม้และหลังคา ซึ่งดูเหมือนยังฉางที่มีเสาแปดต้นไว้รองรับเพดานมากกว่า นอกจากนี้ยังมีพื้นที่ยกสูงขึ้นเป็นทางยาวแคบๆ ทําให้สามารถมองเห็นลานฝึกซ้อมได้จากชั้นสองอีกด้วย

มีคบเพลิงอยู่ 4 อันติดอยู่ภายใน แต่มันก็ไม่เพียงพอที่จะให้แสงสว่างทั่วทั้งสถานที่นี้ ภายใต้แสงสลัวๆ ยามค่ําคืนนี้ฮิคารุได้ผ่านเข้าไปข้างในทางด้านประตูสี่บานที่ถูกเปิดออกอยู่สองบาน

ณ ลานฝึกมีร่างใหญ่ร่างหนึ่งนั่งอยู่ ณ ตรงกลางลานและสวมเพียงเสื้อเกราะขั้นต่ําเท่านั้น ดาบที่ยาวเท่าความสูงของฮิคารุปักอยู่ที่พื้นข้างกายเขา

หัวหน้า…!!

 

การมีอยู่ของชายผู้นี้รุนแรงมากสะจนฮิคารรู้ว่าเขาเป็นใครได้ ในทันทีแต่ฮิคารุน่าจะยังปลอดภัยอยู่ ซึ่งต้องขอบคุณสกิลหลบซ่อนและอาชีพของเขา

ออร่าที่เปล่งออกมาจากชายคนนี้นั้นมากเกินไปจนราวกับว่าเขากําลังเดินอยู่ใต้น้ํา

หัวหน้าคนนี้อยู่ในระดับที่แตกต่างจากผู้บัญชาการที่เขาโจมตีไป เมื่อคืนอย่างชัดเจนและที่แย่ไปกว่านั้นคือเขาเตรียมพร้อมรอฮิคารุอยู่แล้ว

ชายคนนั้นไม่ได้สังเกตเห็นฮิคารุที่กําลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา ถึงกระนั้นฮิคารุก็มองหาเงาเพื่อใช้ซ่อนตัวและจากตรงนั้นเขาก็ค่อยๆเข้าไปใกล้หัวหน้าคนนั้นขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งเขาอยู่ในระยะห้าเมตร ซึ่งเป็นระยะห่างที่ฮิคารุสามารถเห็นบอร์ดวิญญาณของเขาได้

 

> บอร์ดวิญญาณ

ลอว์เรนซ์ ด. ฟอลคอน

อายุ: 38 ระดับ: 48

พละกําลัง

การฟื้นฟูตามธรรมชาติ 48

แรงกาย  11

ภูมิต้านทาน

ต้านทานเวท 2

ต้านทานโรค 2

ต้านทานพิษ 1

การรับรู้

การมองเห็น 2

การได้ยิน 1

การลิ้มรส 41

ความแข็งแรงทางกายภาพ

ความแข็งแรง 16

การควบคุมอาวุธ

ดาบ 3

ดาบใหญ่ 6

ดาบสวรรค์ 1

หอกยาว

โล่ 5

เกราะ 5

พลังจิต

ความแข็งแกร่งของจิตใจ 4

เสน่หา 1

การหยั่งรู้

สัญชาตญาณ 6

ผู้ชายคนนี้เป็นปีศาจชัดๆ!

 

ฮิคารุรีบวิ่งกลับไปที่กําแพงอย่างรวดเร็ว หัวหน้าคนนี้มี 6 แต้มที่ดาบใหญ่ซึ่งอยู่ในระดับเดียวกับดาบสั้นของอันเคน แต่ความแข็งแรงของเขานั้นสูงกว่าอันเคนอย่างมากและมีมากถึง16 แต้มซึ่งแต้มสูงสุดที่จัดสรรได้คือ 30 แต้ม

ฮิคารุไม่เคยเห็นใครที่มีความแข็งแกร่งมากกว่า 10 แต้มมาก่อนเลย

มีอีกสิ่งหนึ่งที่อยู่ในใจของฮิคารุ ดาบสวรรค์ เห็นได้ชัดว่าเลยว่ามันเป็นสกิลที่ได้จากการควบคุมอาวุธ หัวหน้าเขามีแต้มทั้งหมด 83 แต้มและใช้หมดไปแล้ว เขาไม่สามารถใช้เวทมนต์ได้ แต่ก็ดูเหมือนว่าเขาไม่จําเป็นต้องเรียนรู้มันเช่นกัน ในขณะที่ฮิคารุมีแต้มรวมเพียง 32 แต้มเท่านั้น – น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของหัวหน้าด้วยซ้ํา

> บอร์ดวิญญาณ 4 ฮิคารุ

อายุ: 15 ระดับ: 17

พละกําลัง

พลังเวทมนตร์

 

ความแข็งแรงทางกายภาพ

.ความแข็งแรง

การควบคุมอาวุธ

การขว้างปา

ความปราดเปรียว

ระเบิดพลังชั่วขณะ1

หลบซ่อน

ซ่อนชีวิต3

ซ่อนมานา3

ล่องหน45 (สูงสุด)

การลอบสังหาร3 (สูงสุด)

ซ่อนกลุ่ม3

การหยั่งรู้

การตรวจจับ

ตรวจจับชีวิต1

ตรวจจับมานา1

นอกจากนี้ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่รบกวนเขานั่นคือ 6 แต้มที่สัญชาตญาณของหัวหน้า แม้แต่อันเคนก็มีเพียง 4 แต้มเท่านั้น

 

[นายที่สุดนายก็มาหาฉันแล้วสินะ]

 

เขารู้แล้วว่าฮิคารุอยู่ที่นี่

หัวหน้าคนนี้เป็นคนที่ไม่รู้จักยอมแพ้ และใครๆก็คาดหวังจากปรมาจารย์นักดาบที่แข็งแกร่งที่สุดในราชอาณาจักร เดี๋ยวก่อนนะ เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดใช่ไหมแล้วถ้าไม่ใช่ละ ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะสามารถฆ่าคนสองสามร้อยคนได้ด้วยตัวคนเดียวเลย

[นายอยู่ไหน แสดงตัวออกมาสิ! อา จริงสิ วิธีของนายคือการโจมตีคนอื่นโดยที่ไม่แสดงตัวออกมานี่นา]

เขาค่อยๆลุกขึ้นอย่างช้าๆ และมองไปรอบๆดวงตาที่ใจดี และอ่อนโยนของเขาเปลี่ยนเป็นดุร้ายและระมัดระวังทุกอย่างในพริบตา

[ฉันนะรู้ว่านายกําลังทําอะไรอยู่] หัวหน้านักดาบพูดต่อ

อะไรนะ? จริงดิ?

ฮิคารุรู้สึกหนาวสั่นไปตามกระดูกสันหลังทันที เขารู้รึเปล่าว่าฉันกําลังพยายามช่วยอีสท์แล้วเขารู้เกี่ยวกับลาเวียด้วยไหม? แต่ได้ยังไง – ?

 

[นายอยากทดสอบความสามารถตัวเองใช่ไหมล่ะ]

 

ฮิคารุแทบล้มลงไปกับพื้น

อะไรนะ? ไม่! เข้าใจผิดแล้ว! ก็นะ มันคงดูเหมือนอย่างนั้นแหละ

 

หัวหน้าไม่หยุดมองไปรอบๆ ในขณะที่เขารู้ถึงการมาถึงของฮิคารุด้วยสัญชาตญาณของเขาแต่เขาก็ยังไม่รู้ว่าฮิคารุอยู่ที่ไหน

 

[น่าชื่นชม ฉันลอว์เรนซ์หัวหน้าของสภาอัศวิน และก็เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในราชอาณาจักร]

 

ฮิคารุไม่แน่ใจว่ามันเป็นเรื่องจริงมากแค่ไหนแต่มันก็คงไม่ได้ไกล จากสิ่งที่เขาคิดไว้เท่าไหร่

 

หากคนอย่างเขาอยู่ทั่วทุกแห่งสงครามของโลกนี้ ต้องเป็นการต่อสู้กับสัตว์ประหลาดที่ยิ่งใหญ่

 

ถ้ามีคนอย่างเขาอยู่ทั่วทุกที่ สงครามของโลกนี้คงเป็นเหมือนสัตว์ประหลาดที่ยิ่งใหญ่ต่อสู้กันมากกว่าล่ะนะ

[นายช่วยแสดงตัวออกมาหน่อยได้ไหม]

 

เสียงของลอว์เรนซ์เปลี่ยนไป เขาดูสงบมากขึ้น

 

จากที่ฉันได้ยินมานายยังเด็กมาก ทั้งเด็กและแข็งแรง นายเป็นคนที่มีอนาคตสดใส ฉันอยากรับนายเข้าสภา

 

นี่เขาจริงจังหรอ? ฉันทําให้ชื่อเสียงของสภาแย่ลงนะ

 

ฮิคารุกําลังคิดว่าแผนของลอว์เรนซ์คืออะไรกันแน่

อย่างแรกเลยคือเขาจริงจังกับการรับฮิคารุ

 

อย่างที่สองคือการทําให้ฮิคารุระวังตัวน้อยลงแล้วจัดการเขาสะ

 

อย่างที่สาม..

กําลังรอกําลังเสริม?

มีความเป็นไปได้ที่จะมีเวทระดับสูงทําลายการหลบซ่อนของเขา ฮิคารุเปิดใช้งานทั้งการตรวจจับชีวิตและมานา พวกมันขัดขวางการมองเห็นของเขาดังนั้นฮิคารุจึงมักจะปิดไว้

 

กําลังเสริมของเขาอยู่ที่นี่จริงๆ มีใครบางคนซ่อนตัวอยู่ที่มุมหนึ่งของพื้นยกระดับที่ชั้นสอง ฮิคารุไม่ได้สังเกตเห็นเขาจากการตรวจจับชีวิต แต่เป็นการตรวจจับมานา พวกเขาต้องใช้เครื่องมือเวทมนตร์บางอย่างในการปกปิดพลังชีวิตของตัวเองแน่แล้ว ฮิคารุจึงใช้บันไดปีนขึ้นไปที่ชั้นสอง

[นายว่ายังไง เป็นข้อตกลงที่ไม่เลวใช่ไหมล่ะ]

ลอว์เรนซ์ยังคงพูดต่อไปที่ชั้นหนึ่ง ในเวลาไม่นานฮิคารุก็อยู่ใกล้กับคนที่ซ่อนตัว ผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่สิ เด็กสาวคนหนึ่ง เธอดูเหมือนไม่ได้ร่ายเวทตรวจจับอะไรเลย จริงๆแล้วเธอแค่นั่งอยู่ตรงนั้น

 

เธอใช้อุปกรณ์เวทมนตร์ที่ทําให้ไม่สามารถมองเห็นเธอได้ด้วยตาเปล่า แต่ฮิคารุก็เห็นมานาของเธออย่างชัดเจนและเธอก็มีเยอะมากด้วย

 

บอร์ดวิญญาณ  คิเดียสทอเรีย จ. พอนโซเนีย

 

อายุ: 17 ระดับ: 4

พลังเวทมนตร์5

ความสัมพันธ์ทางจิตวิญญาณ

ไฟ1

ลม1

ดิน1

น้ํา1

พลังจิต

เสน่หา3

ดึงดูดใจ1

การหยั่งรู้

การเข้าใจลึกซึ้ง

ศิลปกรรม1

ความฉลาด

เลขคณิต1

จ. พอนโซเนีย ฮิคารุรู้ได้ทันทีจากความทรงจําของโรแลนด์ว่าผู้ที่มีชื่อนี้นั้นคือสมาชิกของราชวงศ์เอง

สมาชิกของราชวงศ์มาทําอะไรที่นี่

ฮิคารุรู้สึกสับสน เขาไม่เคยเกิดถึงเรื่องนี้เลย