บทที่ 11 : ความแน่วแน่
ยามเฝ้าประตูรู้สึกเป็นกังวลหลังจากที่ฮิคารุได้ออกจากเมืองไปไม่นานนักเพราะมีนักผจญภัย 6 คนออกนอกประตูไปเหมือนกำลังไล่ตามเขา
Гขอโทษนะครับ ช่วยมากับผมหน่อยได้ไหม อยากจะเช็คอะไรหน่อยน่ะ ใช้เวลาไม่นานหรอกประมาณ 15 นาที˩
เขากำลังคุยกับหน่วยยามที่ประจำการอยู่ที่ประตู พวกเขาพยักหน้าทันทีแล้วเดินไปด้วยกัน ลางสังหรณ์เขาถูกต้องเพราะหลังจากเดินมาสักหน่อยเขาก็เจอนักผจญภัย 6 คนนั้นกำลังส่งเสียงเอะอะกันอยู่
Гเฮ้ย มันไม่อยู่แล้ววะ!˩
Гเด็กนั่นมันไปไหนแล้ว?!˩
Гอยู่ดีๆมันจะหายไปไม่ได้! ทำไมแกไม่จับตาดูมันวะ?!˩
Гแกนั่นแหละ!˩
ฟังดูวุ่นวายจริงๆ เขาค่อยๆเข้าหากลุ่มนักผจญภัยอย่างช้าๆ
Гวุ่นวายอะไรกัน ฉันได้ยินนะว่าพวกนายคุยอะไรกัน ต้องการอะไรจากเด็กที่พึ่งออกจากเมืองมารึป่าว ทำไมไม่คุยกันในเมือง˩
Гอะ อะไรน่ะ?! การ์ด?!˩
เหล่านักผจญภัยต่างเงียบไป
Гมากับฉันที่สถานีหน่อยสิ˩
Гมะ ไม่จำเป็นหรอกน่า ไม่มีอะไรจริงๆ ใชไหมพวก?!˩
Гชะ ใช่! ที่นี่ปกติดีทุกอย่าง˩
Гมากับฉันที่สถานี นี่เป็นคำสั่ง˩ ผู้เฝ้าประตูพูดย้ำอีกครั้งด้วยความหนักแน่นมากขึ้น
เหล่านักผจญภัยต่างห่อตัวลง พวกเขาถูกพาตัวไปอย่างคอตก ครู่ต่อมาในขณะที่ถูกล้อมรอบไปด้วยทหารที่แข็งแรง …
Гอะไรนะ?! พวกนายอยากสอนบทเรียนให้เด็กคนนั้นเพราะเขาได้รับความโปรดปรานจากพนักงานต้อนรับงั้นหรอ?! พวกนายคิดบ้าอะไรกันอยู่?! ให้ตายสิ โตกันแล้วนะ! นี่แหละผู้หญิงถึงไม่อยากจะแบ่งเวลาให้พวกนาย!˩
…แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ได้พูดคุยกันดีๆด้วยเช่นกันและเหล่าทหารก็ได้แจ้งกิลด์นักผจญภัยถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอีกด้วย
Гอะไรน้าาาาาาาาาาาาา?!˩
ตอนนี้จิลมีเรื่องให้ต้องกังวลเพิ่มขึ้นอีกแล้วล่ะ
ฮิคารุตะลอนอยู่ในทุ่งหญ้าโดยไม่รู้ถึงความปั่นป่วนที่เกิดขึ้นเลย
Гกระต่ายเขาแดงอาศัยอยู่ใกล้ๆกับเมือง จำนวนของมันลดลงเรื่อยๆหากออกไปไกลมากขึ้น แต่ก็มีกลุ่มที่ผิดปกติอยู่ไม่น้อยแต่ก็นั่นแหละเพราะไม่มีมอนส์เตอร์ที่ดุร้ายอาศัยอยู่ใกล้เมืองดังนั้นจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกมันที่จะผสมพันธุ์กัน˩
นั่นคือสิ่งที่เขาได้มาจากห้องอ้างอิงก่อนหน้านี้ มันมีรายละเอียดและการให้ข้อมูลเกี่ยวกับการกระจายตัวทางนิเวศวิทยาและแหล่งที่อยู่
Гมันบอกไว้ด้วยว่าพวกนี้ฆ่าได้ยากสุดๆ… ไม่สิ ยากที่จะล่า เป็นเหตุผลที่ว่าทำไม…˩
ฮิคารุเห็นเป้าหมายของเขา กระต่ายเขาแดงอยู่ทางด้านหลังของพุ่มไม้ไกลออกไปอีกหน่อย ขนาดค่อนข้างใหญ่ไปหน่อยสำหรับกระต่าย ขนาดมันเท่ากับขนาดของกล่องกระดาษแข็งใส่ส้มเชียวล่ะ บนหัวของมันมีเขาสีแดงเข้มอยู่และยิ่งเขายาวเท่าไหร่มันก็ยิ่งมีค่ามากขึ้นเท่านั้นแต่ส่วนใหญ่แล้วพวกมันเขาหักเพราะวิถีการใช้ชีวิตทั้งนั้น จริงๆแล้วตัวที่ฮิคารุมองอยู่ก็เขาหักเช่นกัน
Гหืมม…˩
มันอยู่ห่างไปน้อยกว่า 100 เมตรซะอีก ฮิคารุได้เปลี่ยนอาชีพของเขาให้เป็นพลเมืองแต่พวกมันดูเหมือนไม่รู้สึกถึงอะไรทั้งนั้น ต่อไปเขาจึงยกเลิกสกิลหลบซ่อน
ทันใดนั้นกระต่ายเขาแดงก็เงยหน้าขึ้นมองไปรอบ ๆ อย่างกระสับกระส่าย
Гงั้นมันก็สัมผัสได้แม้ว่าฉันจะอยู่ไกลขนาดนี้สินะ˩
ฮิคารุเปิดใช้สกิลหลบซ่อนและขยับเข้าไปใกล้ขึ้น สิ่งมีชีวิตนี้เหมือนจะลืมความรู้สึกที่ไม่สบายนั่นไปแล้ว มันก้มหน้าไปที่พื้นอีกครั้ง เขาเข้าไปใกล้มากขึ้น 50 เมตร 30 เมตร…
แล้วกระต่ายเขาแดงก็เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้มันมองตรงมาทางฮิคารุและหลบหนีไปด้วยความรวดเร็วอย่างน่าขัน
Гวิ่งอย่างกับกระต่ายตื่นตูมจริงๆ…˩ เขาพึมพำ
Гไม่สิ เดี๋ยวก่อน งั้น 30 เมตรก็เป็นข้อจำกัดของสกิลหลบซ่อนน่ะสิ ฉันค่อนข้างมั่นใจในความสามารถของฉันอยู่นะ แต่มันแค่ยากหน่อยเพราะต้องต่อกรกับมอนส์เตอร์ที่มีความเชี่ยวชาญในการต่อต้านสกิลหลบซ่อนตะหาก˩
ฮิคารุครวญครางเสียงต่ำ
Гเดี๋ยวนะ กระต่ายมันมองมาทางฉันแปลว่ามันรู้ว่าฉันอยู่ตรงไหนจริงๆ มีคำอธิบายเดียวเท่านั้น…˩
มันมีสกิลตรวจจับชีวิตไม่ก็มานา
Гฉันมีแค่หนึ่งแต้มให้ซ่อนชีวิตกับซ่อนมานา ดังนั้นหมายความว่าฉันต้องทดสอบสกิลสินะ ไม่รู้จริงๆว่ามันมีพลังขนาดไหน แต่… ช่างเถอะ ต่อไปลองใช้อาชีพดูดีกว่า˩
เขาใช้เวลาถึง 15 นาทีในการหากระต่ายเขาแดงตัวถัดมา เขาเปลี่ยนอาชีพของเขามาเป็น หลบซ่อนพระเจ้า: ผู้เตร็ดเตร่ในราตรี
Г…เอาจริงดิ˩
เขาเข้าหามันผ่านจุดบอด มันอาจจะช่วยได้ล่ะนะ แต่เขาก็ไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่พึ่งเกิดขึ้นเลย ตอนนี้เขาอยู่ห่างจากกระต่ายเพียง 60 เซนติเมตรเท่านั้นและกระต่ายก็ยังก้มหน้าอยู่ แค่เปลี่ยนอาชีพฉันก็เข้าใกล้ได้ขนาดนี้เลยหรอ กระต่ายที่เขาเห็นในครั้งนี้ยังคงมีเขาเหมือนเดิม จากข้อมูลที่เขาได้มาจากห้องอ้างอิงการที่กระต่ายเขาแดงยังมีเขาอยู่นั้นหาได้ยากมาก
Гได้เวลาฆ่าแล้วสินะ˩ เขาพึมพำเบาๆ ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ยินนะ
มันกำลังขุดพื้นพร้อมทั้งเคี้ยวแมลงและหนอน
Г………˩
ฮิคารุจับกริชแห่งพลังไว้แน่น เขาเกือบฆ่ามันไปแล้ว เขาออกจากเมืองเตรียมตัวมาอย่างเต็มที่และถึงอย่างนั้นมีดเขาก็ยังสั่น ฮิคารุถอนหายใจอย่างหนัก
Гนี่มันโง่ชะมัด ฉันฆ่าคนไปแล้วคนหนึ่งแล้วดูตอนนี้สิ กำลังลังเลที่จะฆ่าสัตว์และรู้สึกเสียใจให้มัน˩
แต่มันก็ไม่เหมือนกับกระต่ายเขาแดงหรอกนะ มอร์กแสตดสมควรตาย
Г………˩
เขารู้ดี มันก็เหมือนกับพวกเนื้อที่ขายในตลาดนั่นแหละ เขาไม่รู้สึกอะไรเลยแต่เขาจะรู้สึกเสียใจให้กับสัตว์พวกนั้นถ้าเขาไปที่โรงฆ่าสัตว์ เขาเข้าใจความรู้สึกของเขา เขารู้ว่าทำไมเขาถึงลังเล สงสาร
Гไม่เอาน่า ฉันนี่มันงี่เง่าชะมัด…˩ เขาพูดพร้อมทั้งประสานมือเข้าหากัน
เขารู้ว่ามันไร้ประโยชน์ โลกนี้ไม่มีพระเจ้าซะหน่อย
จากนั้นเขาจึงดึงกริชและด้วยการขยับเพียงครั้งเดียวก็แทงสัตว์ประหลาดจากด้านหลังไปจนสุดหัวใจ เขารู้สึกว่าไม่มีการต่อต้านเกิดขึ้นขณะที่ใบมีดพรากชีวิตไปเลย ต้องเป็นผลของสกิลลอบสังหารแน่
เลือดซึมเข้าไปในผืนดิน เขารู้สึกเข่าอ่อนลงไปจนถึงเท้า เขาปล่อยกริชลงและประสานมือเข้าด้วยกันอีกครั้ง
Гฉันนี่มันงี่เง่าจริงๆ˩ เขาพึมพำอีกครั้ง
หลังจากฆ่ากระต่ายทุกอย่างก็ดำเนินไปอย่างรวดเร็ว เขาห้อยศพไว้ข้างๆอ่าวเล็กๆ เขาถ่ายเลือดและผ่าท้องเพื่อเอาเครื่องในออก การทำแบบนี้จะทำให้มันเบาขึ้นและทำให้เนื้อรสชาติดีขึ้น หัวใจและไตทั้งสองข้างก็เอาไปขายได้ราคาสูงเชียวล่ะ เขาทิ้งที่เหลือจากนั้นก็โยนศพลงในถุงพลาสติกที่เขาซื้อมาใช้ในชีวิตประจำวัน หลังจากที่เขาล้างมือด้วยสบู่แล้วเขาก็มุ่งหน้ากลับเมืองทันที ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงแต่เขาไม่มีความอยากจะกินแซนด์วิชแม้แต่น้อย
เมื่อฮิคารุไปถึงหน้าประตู ผู้เฝ้าประตูแตะที่ไหล่เขาและพยักหน้าให้ด้วยเหตุผลบางอย่าง
Гอะไรหรอ˩
Гไปที่กิลด์เถอะ˩
Гได้เลย…˩
ดูเหมือนมีอะไรเกิดขึ้นตอนที่ฉันไม่อยู่นะ เขามุ่งหน้าไปที่กิลด์ซึ่งก็เป็นแผนของเขาอยู่แล้วน่ะนะ
Гฮิคารุ—คุ—˩
เมื่อเขากลับมาทั้งจิลและกลอเรียก็อยู่ที่เคาน์เตอร์ทั้งคู่ จิลเกือบจะพุ่งเข้าใส่ฮิคารุแล้วแต่หลังจากที่เธอเหล่ไปที่กลอเรียแล้วเธอจึงหยุดและหมุนตัวไปเผชิญกับเหล่านักผจญภัยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
Г……….˩
แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็เอาแต่ชำเลืองมาที่ฮิคารุ เขาเข้าใจว่าเธอต้องการสื่ออะไรจากดวงตาคู่นั้น มานี่ มานี่สิ อย่าไปหากลอเรีย สายตาพูดได้เป็นพันคำเลยล่ะ
ฮิคารุได้กลิ่นของปัญหา แต่การที่ไปหากลอเรียมีแต่จะทำให้จิลอารมณ์เสีย ด้วยความที่มีตัวเลือกไม่มากนักเขาจึงสาวเท้าเข้าไปหาจิลและก็เหมือนกับทุกครั้งเหล่านักผจญภัยต่างรวมกลุ่มกันรอบๆคอยจีบพวกเธอ
พวกนี้เป็นนักผจญภัยจริงหรอเนี่ย ไม่มีอะไรที่ดีกว่านี้ทำกันแล้วหรอ แต่การทำตามสัญชาตญาณพื้นฐานและพยายามเพื่อหาคู่ครองที่เหมาะสมก็ไม่ผิดไปซะทีเดียวหรอก… รึป่าวนะ
ฮิคารุรอให้งานลงตัวก่อนที่จะไปเข้าแถวแรก
Гฉันมาส่ง—˩
Гคุณมาในเวลาที่เหมาะสมที่สุดนักผจญภัยฮิคารุ ฉันต้องการคุยกับคุณในร้าน˩
Гอะไรนะ˩
Гฉันต้องการคุยกับคุณในร้าน˩
Гฉัน อ่า…˩
Гฉันต้องการคุยกับคุณในร้าน˩
หลังจากพูดซ้ำถึง 3 ครั้ง จิลก็เดินเข้าไปในร้าน
Г………˩
ฮิคารุสัมผัสได้ถึงการความเย็นชาของเหล่าชายที่จ้องทะลวงมาที่เขา
…แย่ล่ะ เจ็บปวดอะไรอย่างนี้ ฉันตกอยู่ในปัญหาแน่ถ้าพวกเขาจำหน้าฉันได้ขึ้นมา น่าจะซื้อหน้ากากแฮะ
เขาเข้าไปในร้าน
Гฉันขอโทษ!˩ จิลตะโกนขึ้นมาก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไรออกมา
เธอก้มหัวลงและวางมือทั้งสองข้างไว้บนโต๊ะ เหล่านักผจญภัยต่างสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น คนพวกนี้ต้องตอบสนองต่อทุกการกระทำของจิลล์เลยใช่ไหมเนี่ย เธอก็เหมือนกันกลอเรีย หยุดมองแล้วตั้งใจทำงานสักทีเส้
Г…ขอโทษนะแต่ฉันตามไม่ทันน่ะ˩
Гนายอาจจะไม่รู้แต่วันนี้มีนักผจญภัยตามนายไปตั้ง 6 คนเชียวนะ˩
Гแล้วมันยังไง˩
Гพวกเขา อ่า… ปรากฏว่าเป็นแฟนคลับของฉันน่ะ ดูเหมือนว่าพวกเขาคิดว่าฉันลำเอียงกับนายมากเกินไปหน่อยเลยจะรังควานนายน่ะ˩
รังควาน? หมายถึงตีฉันสินะ
Гฉันรู้ แล้วไง˩
Гอะไรนะ˩
Гก็พวกเขาคอยตามฉัน แล้วมันยังไง˩
Гนายรู้?˩
Гรู้สิ ให้ตายเถอะ มันโจ่งแจ้งจะตาย ฉันคิดว่าเลเวลของนักผจญภัยที่นี่ต่ำไปหน่อยนะ˩
Гนะ—นั่นมันไม่จริงนะ! เซอร์เน็นโกะเป็นที่รู้กันดีว่าเขามีทักษะที่ดีทั้งที่ยังอายุแค่นี้ แม้ว่าตอนนี้เขาจะอยู่แค่ระดับ E แต่ทุกคนก็คาดหวังกับเขาในอนาคตนะ˩
อะไรนะ ผู้ชายคนนั้นน่ะนะ ถ้าจำไม่ผิดหมอนั่นมี 1 แต้มที่การควบคุมดาบนิ 1 แต้มมันส่งผลขนาดนั้นเลยหรอ
Гเขามีอาชีพที่เรียกว่า ผู้ใช้ดาบมือเดียว: นักดาบวิชาเฉพาะ[5]˩
Гอา เข้าใจล่ะ งั้นเขาก็ได้อาชีพที่ดีสินะ แต่ก็เป็นอาชีพที่มี 5 ตัวอักษรใช่ไหมล่ะ˩
Гใช่แล้วล่ะ เขาถูกตัดออกไม่ให้เป็นนักสู้น่ะ˩
Г………˩
งั้น 5 ตัวอักษรก็ดึงดูดความสนใจได้แล้วงั้นสิ ฉันไม่ควรที่จะบอกใครเกี่ยวกับอาชีพและบอร์ดวิญญาณเลยสินะ
Гฮิคารุคุง? เป็นอะไรไปน่ะ˩
Гอ่า ไม่มีอะไรหรอก˩
Гอ๊า รู้แล้ว! นายกลัวสินะ! ฉันเข้าใจดี นายกลัวเพราะนักผจญภัยที่มี 5 ตัวอักษรเพ่งเล็งมาที่นายล่ะสิ แต่มั่นใจได้! พวกเขาโดนการ์ดเตือนเกี่ยวกับพฤติกรรมแล้วล่ะและพวกเขาก็จะต้องอยู่ใต้การเฝ้าระวังไปอีกพักหนึ่งเลย˩
Гเข้าใจล่ะ˩
เขาไม่ได้กลัวเลยสักนิดแต่มันไม่จำเป็นที่เขาจะต้องอธิบายให้จิลฟัง ฉันแค่ปล่อยให้เธอเชื่อสิ่งที่เธออยากจะเชื่อก็พอ
ในอีกทางหนึ่ง ตอนนี้ฮิคารุเข้าใจเหตุผลของการแสดงออกที่เป็นมิตรของผู้เฝ้าประตูแล้ว พวกนักผจญภัยที่ตามฮิคารุทำตัวน่าสงสัยอย่างชัดเจนการ์ดเลยจับกุมพวกเขาสินะ
พวกเขาไม่ใช่ภัยคุกคามสำหรับฉันหรอกแต่ก็น่ารำคาญจริงๆ
ฮิคารุรู้สึกดีที่มีใครสักคนเป็นห่วงเขาและยังปกป้องเขาอีกด้วย
ฉันควรให้เค้กเขาสักกล่องไหมนะ จากความทรงจำของโรแลนด์แล้วพวกเขาก็มีอะไรแบบนี้เหมือนกัน
Гรู้แล้วสินะ นายไม่ต้องกังวลอะไรเลย นายถูกปกป้องแล้ว!˩ จิลพูดขณะที่ลูบหัวฮิคารุตอนที่เขากำลังเหม่อ
ความคิดของฮิคารุชะงักไป เดี๋ยวนะ เธอกำลังลูบหัวฉันหรอ
Гมันอึดอัด ฉันไม่ชอบ˩
Гอะไรน้าาาาา?! ทำไมล่ะ?! นายชอบเพศเดียวกันไม่ใช่เพศตรงข้ามหรอ ฉันรู้ว่ามีคนที่เป็นแบบนั้นอยู่˩
Гไม่ใช่ อย่าคิดว่าคนอื่นจะพอใจกับทุกอย่างที่เธอทำนะ ฉันจะพูดตรงๆนะ ทัศนคติของเธอที่มีต่อฉันมีแต่จะทำให้เกิดความเข้าใจผิดที่ไม่จำเป็นเท่านั้น นักผจญภัยหัวอ่อนพวกนั้นก็จะมาหาเรื่องฉันอีก˩
Гอา ฉะ ฉันขอโทษ คราวหลังฉันจะลูบหัวนายตอนที่ไม่มีคนเห็นนะ˩
นั่นไม่ใช่ที่ฉันพูดนะ!
ฮิคารุอยากจะบอกเธออย่างนั้นแต่เขารู้ว่ามันคงไม่เข้าหัวเธอหรอก เจ็บหัวจัง
Гช่างเถอะ เธอพูดเสร็จรึยัง ฉันต้องการให้เธอประเมินที่ฉันเอามาหน่อย˩
Гได้เลย ฉันจะทำเดี๋ยวนี้— อะไรกัน˩
จิลจ้องมองเขาอย่างว่างเปล่า
Гฉันล่ากระต่ายเขาแดงได้แล้ว˩
Гนะ นายล้อเล่นล่ะสิ นั่นมันเป็นไปไม่ได้˩
Гฉันไม่ได้ล้อเล่นแต่ก็เอามาได้แค่ตัวเดียวล่ะนะ˩
ฮิคารุเปิดกระเป๋าที่วางอยู่ข้างๆเท้าให้เธอดู กลิ่นของเลือดและสัตว์ลอยมาจากข้างใน
Г…ฮิคารุคุว นายนี่เป็นคนที่โชคดีจริงๆ˩ จิลพูดด้วยความประหลาดใจ
MANGA DISCUSSION