บทที่ 10 : ปลดล็อกคุณสมบัติเริ่มต้น (โดยไม่ได้รับอนุญาต)

ฮิคารุไปที่ร้านขายฮอตดอกร้านเดิมกับที่เขาไปเมื่อวานเพื่อกินอาหารเช้า
มันไม่ใช่ว่าเขาชอบอาหารที่นั่นแต่เป็นเพราะว่าเจ้าของร้านเอาแต่จ้องมองเขาอยู่นั่นแหละและก็เป็นเพราะกลิ่นที่ต่างออกไปจากเมื่อวานที่กำลังลอยอยู่ในอากาศนี่ด้วย

Гหืมม?˩

ซอสของฮอตดอกต่างออกไปจากเมื่อวานนี้ ครั้งนี้มันเป็นสีน้ำตาล

Г………˩

หืมม… อันนี้อะไรน่ะ ไม่หวานเหมือนเมื่อวาน กลิ่นมัน… กลิ่นคาวปลา

Гตรงๆนะ รสชาติแย่มาก˩ เขาพูดโดยไม่คิดแม้แต่น้อย

ได้ยินคำวิจารณ์ของฮิคารุแล้วเจ้าของก็ขบฟันแน่น

Гอั่ก… ˩

Гนายชิมรึยัง ใส่อะไรลงไปน่ะ˩

Гมันเป็นซอสพิเศษที่มีปลาเป็นรสชาติพื้นฐาน˩

ฮิคารุยืนอยู่ตรงนั้นอย่างงงงวย

Гเศร้าดีแท้ นายต้องทำซอสมะเขือเทศไม่ก็มัสตาร์ดเพื่อกินกับฮอตดอกสิ เรื่องพวกนี้มันอยู่ในหนังสือนะ!˩

ผู้ชายคนนี้ไม่รู้เลยว่าซอสมะเขือเทศและมัสตาร์ดนั้นคืออะไรดังนั้นฮิคารุจึงบอกเขา เขารู้วิธีทำซอสมะเขือเทศแต่ไม่รู้วิธีทำมัสตาร์ดเขาเลยบอกได้แค่ลักษณะและรสชาติของมัสตาร์ดเท่านั้น

 

ทันทีที่ฮิคารุก้าวเข้าไปในกิลด์ผจญภัย เขาก็สัมผัสได้ว่ามีหลายคนกำลังจ้องมองมาที่เขาอยู่

Гเฮ้ เด็กคนนั้นไง… ˩

Гเด็กบ้านั่นไงที่ได้รับการปฏิบัติพิเศษไม่ใช่แค่กับจิลจังนะ จากกลอเรียจังด้วย… ˩

ฮิคารุไม่ได้สังเกตเลยว่าพวกเขากำลังกระซิบคุยกันอยู่ ทำไม…

Гฮิคารุคุง!˩

ทันทีที่จิลเห็นฮิคารุเธอก็วิ่งออกมาหาเขาจากหลังเคาน์เตอร์ทันที

Гนายสบายดีไหม?! พวกเขาทำอะไรเธอรึป่าว?!˩

Гธะ เธอเป็นอะไรน่ะ˩

เธอแตะหัวเขา จริงๆ ก็เหมือนแตะทั้งตัวนั่นแหละ ฮิคารุไม่รู้เลยว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

Гอะไร?!˩

จิลจับมือเขา

Гมากับฉันสิ มีอะไรจะคุยด้วยหน่อยน่ะ˩

มือของเธอนุ่มและอุ่น เธออยู่ใกล้กับฮิคารุจนเขาได้กลิ่นแห่งความสุขลอยมาเลยล่ะ เหล่านักผจญภัยต่างร้องครวญครางเมื่อเห็นจิลดึงมือเขาไป ฮิคารุก็รู้สึกแบบเดียวกันเลย

ทัศนคติของผู้หญิงคนนี้กลายเป็น 180 แล้ว!

ความคิดของเขานั้นสงบ แต่เขาไม่คุ้นชินกับการที่มีผู้หญิงอยู่ใกล้ๆ พวกเขาทั้งสองคนเข้าไปในร้านค้าที่กลอเรียพาเขามาเมื่อวาน

Гเมื่อเช้านี้ฉันตกใจหมดเลยที่พึ่งรู้ว่านายรับเควสไปทำแล้ว กลอเรียบังคับให้นายทำใช่ไหม˩

Гเหมือนกับเธอนั่นแหละ กลอเรียแนะนำมาแล้วฉันรับทำแต่ฉันไม่รู้หรอกนะว่าฉันกำลังไปส่งจดหมายให้คนใหญ่คนโตจากกิลด์โจรกรรมน่ะ˩

จิลถอนหายใจเฮือกใหญ่

Гถ้านายรู้อย่างนั้นแล้วก็หมายความว่านายทำเสร็จแล้วสิ ได้ยังไงน่ะ˩

Гมันแค่เป็นการส่งง่ายๆน่ะ˩

Гไม่มีทางที่กลอเรียจะให้ทำงานขนส่งง่ายๆ หรอก พอเห็นว่าทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีแล้วนายต้องโชคดีมากแน่ๆ˩

สกิลหลบซ่อนของฮิคารุที่เขาได้รับมามันโชคดีจริงๆแหละ แน่นอนว่าเขาไม่คิดมากหรอก

Гงั้นกลอเรียก็ไม่จริงใจเหมือนกันน่ะสิ˩

Гใช่แล้วแหละ เดี๋ยวนะ นายหมายความว่ายังไง “เหมือนกัน” น่ะ ˩

ฮิคารุยักไหล่

Гนายไม่ได้คิดจริงๆใช่ไหมว่าฉันเหมือนเธอน่ะ ใช่ไหม?! จีส…
นายควรอยู่ห่างจากกลอเรียหน่อยนะ ฮิคารุคุง ค่อยรับเควสตอนที่ฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะให้ลำดับความสำคัญกับนายก่อนนักผจญภัยคนอื่นๆ˩

Гฉันเลือกเควสเองได้˩

Гนายฟังคำแนะนำของกลอเรียเมื่อวานใช่ไหมล่ะ ถ้านายรับเควสแบบไม่ระมัดระวังแล้วชีวิตนายในอนาคตน่ากลัวแน่˩

Гฉันคิดว่าปัญหาใหญ่กว่าตอนนี้คือการที่กิลด์จ้างคนแบบเธอมาเป็นพนักงานต้อนรับมากกว่า อีกอย่างมันไม่ใช่ว่าฉันไม่ได้คิดไม่รอบคอบสักหน่อย ฉันรับทำเควสนี้เพราะมันเป็นเควสที่สะดุดตา˩

Гอะไรนะ ทำไมล่ะ?! ปกติคนจะไม่ทำเพราะว่ามันสะดุดตานะ!˩

Гฟังดูน่าสนุกดีน่ะ˩

จิลถอนหายใจอย่างโมโห

Гฮิคารุคุง เทพธิดาแห่งความโชคดีเขาไม่ได้อยู่ข้างเธอเสมอนะ เขาเรียกว่า “โชคดีของนักเริ่มต้น” ยังไงก็ตาม… ˩

Гได้ๆ เข้าใจแล้ว ฉันฟังบรรยายเธอมาพอแล้ว˩

Гฉันยังไม่ได้พูดอะไรเยอะเลย!˩

Гที่สำคัญไปกว่านั้นคือฉันอยากจะทำเควส˩

เขาเกือบจะพูดไปว่า “ฉันไม่อยากเสียเวลา” แต่เขาก็กลืนคำพูดพวกนั้นลงไปเพราะมันมีแต่จะนำไปสู่บทสนทนาที่ยาวนานขึ้นไปอีก

Гนะ แน่นอน ฉันต้องให้เควสนายตอนที่ฉันอยู่ที่นี่อยู่แล้ว ฉันแนะนำพวกนี้˩

เขานำฟอร์มคำขอออกมาเยอะมาก

Гคำขอทำความสะอาด˩

Гซื้อของให้โบสถ์˩

Гซ่อมหลังคา˩

Гการเติมถ่านหินสำหรับช่างตีเหล็ก˩

Гสนทนากับผู้สูงอายุ˩

…

Гขอปฏิเสธ˩ เขาพูดพร้อมทั้งปฏิเสธทั้งหมดนั่น

Гทำไมล่ะ?! ทั้งหมดนี่เป็นเควสสำคัญที่มีผลประโยชน์ต่อเมืองนะ!˩

Гปล่อยให้เด็ก ๆ จากครอบครัวที่ต้องการเงินหรือคนว่างงานพวกนั้นทำเถอะ ว่าแต่แล้วทำไมเขาต้องส่งคำขอพวกนั้นมาที่กิลด์ผจญภัยด้วยเนี่ย˩

Гแต่พวกนักล่าเควสชอบนะ˩

คงเหมือนพวกเก็บสะสมล่ะมั้ง เว้นแต่ว่าอันนี้พวกเขาสะสมเควสโดยไม่สนว่ามันเป็นงานอะไร; พวกเขาแค่อยากทำเควส

Гฉันอยากทำงานที่มันได้เงินมากกว่านี้˩

Гนายอยากเป็นคนรวยหรอ หยี๋˩

จิลมองเขาด้วยความรังเกียจ ฮิคารุโมโห เขาอยากจะบอกเธอว่าเธอเป็นหนึ่งคนที่มีทัศนคติแย่มากๆ

Гจริงๆแล้วมีคำขอที่ได้กำไรและนายสามารถทำได้อยู่นะ˩

Гเธอควรจะบอกฉันเร็วกว่านี้นะ˩

ฮิคารุฉกแบบฟอร์มมาจากจิล

►นักล่ามอนส์เตอร์◄►ต่อเนื่อง◄

..►กระต่ายเขาแดง◄ จำนวนไม่สำคัญ แค่เอาพวกมันมาส่งก็พอ

..►รางวัล◄รางวัลพื้นฐาน: 0 กิแลน 10,000 กิแลนต่อกระต่าย 1 ตัว

Гเควสต่อเนื่องปกติแล้วจะดำเนินอยู่เสมอดังนั้นนายจะทำตอนไหนก็ได้ กระต่ายเขาแดงวิ่งเร็วแต่ก็แค่นั้นแหละ นายสามารถฆ่ามันได้ง่ายๆ ด้วยมีดเล่มเดียว˩

Гหืมม รางวัลมันเยอะจังนะเทียบกับงานง่ายๆแบบนี้˩

Гหลังจากลองแล้วนายจะรู้เอง˩

Г…เธอไม่ได้กำลังส่งฉันไปในที่ๆ อันตรายอีกใช่ไหม˩

Гนายพูดเหมือนฉันเป็นคนแย่ๆ เลยนะ! และก็ไม่ ฉันไม่ได้ส่งนายไปที่อันตราย ความเสี่ยงของเควสนี้เป็น 0 เลยแหละ อ้ะ แต่นายต้องไปที่นอกเมืองดังนั้นอันตรายมันก็อยู่ที่ทางไปนั่นแหละ ส่วนตัวแล้วฉันขอแนะนำอะไรอย่างเช่น พี่เลี้ยง… ˩

Гเข้าใจละ ฉันเอาอันนี้แหละ˩

Гนายไม่ต้องรับมันอย่างเป็นทางการก็ได้นะ มันเป็นเควสต่อเนื่อง ยังไงนายก็น่าจะใช้เวลาหลายวันในการฆ่ากระต่าย 1 ตัวอยู่ดี โชคดีล่ะ แต่นายดูอ่อนแรงนะฮิคารุ นายจะไม่เป็นไรใช่ไหม ทำไมไม่เอาเช็ดกระจกรอบๆ เมืองแทนล่ะ… ˩

Гเดี๋ยว ขอแทรกหน่อยนะ ฉันบอกฉันจะทำไง˩

Гก็ได้ กระต่ายเขาแดงให้รางวัลสูง มันเป็นเควสเริ่มต้นสำหรับมือใหม่เพื่อให้พวกเขาได้เรียนรู้ว่าถ้าพวกเขาทำงานหนักพวกเขาก็จะได้อะไรก็ตามที่พวกเขาอยากได้ มันสมบูรณ์แบบสำหรับนายเลยล่ะ งั้นนายก็ทำให้ดีที่สุดต่อไปนะ˩

Г……….˩

Гแถวกำลังยาวขึ้นแล้วฉันต้องกลับไปที่เคาน์เตอร์แล้วแหละ ออกไปข้างนอกนั่นก็ระวังหน่อยล่ะ มันก็ดีนะถ้าจะเป็นคนขี้ขลาดตาขาว ความจริงแล้วการเป็นคนขี้ขลาดควรเป็นไปเพื่อประโยชน์ของนาย เข้าใจไหม แม้ว่านายจะมามือเปล่ามันก็ไม่มีเหตุผลที่นายจะต้องตั้งแคมป์นอกเมือง ประตูจะปิดตอนพลบค่ำ กลับมาให้ทันตอนนั้นล่ะ˩

Г……….˩

Гสัญญานะ ไว้เจอกัน˩

Г………˩

เธอพึ่งทำเหมือนแม่คนกำลังสอนเด็กงั้นแหละ ฮิคารุเห็นจิลเดินออกไปพร้อมกับเขาที่ทำหน้าบึ้ง

Гงั้น.. ใช้เวลาหลายวันที่จะฆ่ากระต่ายตัวนึงสินะ ห่ะ˩

 

การแสดงออกของเขาเปลี่ยนเป็นเด็กที่ดูซุกซน เขารู้สึกถึงสายตาหลายคู่ที่จ้องมองมา

หลังจากเข้าไปในห้องอ้างอิง ฮิคารุก็ไปยืนอยู่ใกล้กำแพงที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในรัศมี 5 เมตร… ตรงนั้น หนึ่งในนักผจญภัยมองมาที่เขาด้วยความโกรธ

มันเป็นโอกาสที่ดีที่จะให้นายมาเป็นหนูทดลองของฉัน

ฮิคารุเพ่งสมาธิไปที่ความคิดของเขา

จริงๆ ฉันไม่จำเป็นต้องเห็นพวกเขาก็ได้ อัญเชิญบอร์ดวิญญาณของพวกเขาได้เองเลย

เขาได้ลองเสริมบอร์ดวิญญาณของคนอื่นแล้ว

►บอร์ดวิญญาณ◄เซอร์เน็นโกะ ริกาโลว์

อายุ: 12 ระดับ: 11

18

►พละกำลัง◄

..►การฟื้นฟู◄ 1

..►แรงกาย◄ 2

..►ภูมิต้านทาน◄

….►ต้านทานเวทย์◄ 0

….►ต้านทานโรค◄ 1

….►ต้านทานพิษ◄ 0

..►การรับรู้◄

ใช่เลย! นี่แหละ! เขาปลดล็อกภูมิต้านทานแล้ว! เข้าใจล่ะ งั้นก็มีภูมิต้านทานเวทย์ โรคและพิษสินะ

เขาต้องการตรวจสอบรายละเอียดแต่ดูเหมือนว่าเขาจะอ่านคำอธิบายไม่ได้ บางทีคงเป็นเพราะว่ามันไม่ใช่บอร์ดวิญญาณของเขาเอง

อะไรก็ช่างเถอะ ยังไงพวกมันก็อธิบายตัวมันเองอยู่แล้ว ข้อมูลเดียวที่ฉันจะรู้เพิ่มขึ้นได้ก็คือแต้มสูงสุดที่สามารถจัดสรรลงได้เท่านั้น เอาล่ะ ตรวจสอบบอร์ดของคนอื่นอีกดีกว่า

มันไม่มีอะไรเขียนไว้ด้านล่างพลังเวทมนตร์ การหยั่งรู้และบอร์ดหกเหลี่ยมก็ยังไม่ได้ปลดล็อกเช่นกัน

►ความแข็งแรงทางกายภาพ◄

…►ความแข็งแรง◄ 3

..►การควบคุมอาวุธ◄

….►ดาบ◄ 1

….►ดาบใหญ่◄ 0

….►ดาบสั้น◄ 0

….►หอกสั้น◄ 0

….►หอกยาว◄ 0

….►ธนู◄ 0

….►การขว้าง◄ 0

….►โล่◄ 1

….►เกราะ◄ 1

งั้นก็มีอาวุธอยู่ 9 ชนิดภายใต้การควบคุมอาวุธสินะ… แต่แล้วขวานกับกระบองล่ะ แล้วพื้นฐานการเลือกอาวุธพวกนี้คืออะไรกัน

ฮิคารุเดาได้เยอะแยะมากมายแต่ไม่มีคำตอบชัดเจน

ฉันขาดแคลนข้อมูลที่จะสรุปได้ ต่อไปสินะ ฉันยังไม่เคยเห็นบอร์ดนี้เลย… อ๋อ อันห้าเหลี่ยม

►ความเชี่ยวชาญ◄

..►ความชำนาญ◄ 1

..►การเป็นนายเครื่องมือ◄

หืมม การเป็นนายเครื่องมือต้องปลดล็อกก่อน ถ้าอิงตามเกม RPGsมันไม่เกี่ยวกับการต่อสู้ ฉันคิดว่ามันน่าจะเป็นบางอย่างที่เกี่ยวกับการผลิตนะ แต่ถึงอย่างนั้นดูเหมือนว่าความเชี่ยวชาญจะส่งผลต่อการควบคุมอาวุธเหมือนกัน

ฮิคารุกอดอกครุ่นคิด

เขามี 2 แต้มในความปราดเปรียวมันก็จะรวมเป็นเขาใช้ไปทั้งหมด 15 แต้ม ซึ่งมั่นใจได้แล้วว่า แต้ม = อายุ + ระดับ

โรแลนด์ไม่ได้มีความรู้เกี่ยวกับบอร์ดวิญญาณซึ่งหมายความว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติที่มนุษย์จะเข้าถึงมันได้ ดังนั้นจึงมีคำถามดังนี้: แล้วเซอร์เน็นโกะ คนนั้นเขาจัดสรรแต้มได้ไง ไม่ ไม่ใช่หรอก ถ้างั้นจิลต้องบอกอะไรฉันบ้างแล้วแหละ กลอเรียก็ถามถึงแค่เรื่องอาชีพ งั้นเจ้าของก็จัดสรรแต้มเองโดยไม่รู้ตัว หรือ…

หรือบางทีอาจจะด้วยการบรรลุความเชี่ยวชาญในระดับใดระดับหนึ่งแล้วคะแนนจะได้รับการจัดสรรโดยอัตโนมัติ ใช่แล้ว ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้นมากกว่านะ เป็นเหมือนกับโบนัสสำหรับการฝึกฝนอย่างหนัก ไม่เอาน่า ความสามารถนี้อัศจรรย์สุดๆ ไปเลย การจัดสรรแต้มได้อย่างอิสระแบบนี้เรียกได้ว่าเป็นทางลัดเลยนะ ฉันไม่ต้องฝึกทั้งหมดนั่นด้วยซ้ำ

ฮิคารุกำลังจมดิ่งอยู่กับความคิดในตอนที่เขาได้ยินเสียงนี้

Гมันเข้าไปทำอะไรในห้องอ้างอิงน่ะ˩

Гให้ตายสิ ฉันรอให้มันออกมาเพื่อสอนวิธี “เข้าสังคม” ไม่ไหวแล้ว˩

Гฮี่ๆๆ เข้าสังคม เอ๊ะ นายหมายถึงว่าเขาจะโดนโบยน่ะสิ˩

เขาคือเซอร์เน็นโกะและเพื่อนของเขา ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมองฮิคารุมาสักพักแล้วเพราะฮิคารุได้รับการปรนเปรอจากพนักงานต้อนรับและนั่นทำให้พวกเขาโกรธ

หะ… กล้านะ ฉันก็ไม่ชอบพวกนายเหมือนกันแหละ จริงๆแล้วพวกนายทั้งหมดน่ะกวนประสาทชะมัด

แล้วความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัวฮิคารุ เขาสามารถจัดสรรแต้มของบอร์ดวิญญาณคนอื่นได้ เอาล่ะตอนนี้ปกติแล้วมันจะเป็นประโยชน์ต่อตัวเจ้าของเอง แต่แล้วถ้าเขาใช้แต้มเพื่อปลดล็อกคุณสมบัติล่ะ มันจะไม่ส่งผลอะไรเลยและฮิคารุเองก็อยากจะรู้ด้วยว่าคุณสมบัติและสกิลอื่นๆ บนบอร์ดวิญญาณคืออะไร

ปากของฮิคารุโค้งเป็นรอยยิ้มชั่วร้าย

►ปลดล็อกบอร์ดวิญญาณต้องใช้ 1 แต้ม◄

Гตกลง˩

ฉันจะใช้แต้มที่เหลือของนายถอดคุณสมบัติที่เหลือซึ่งสามารถปลดล็อกได้ อันแรกเลย บอร์ดหกเหลี่ยม

►พลังจิต◄

..►ความแข็งแกร่งของจิตใจ◄ 0

..►ศรัทธา◄

..►เสน่หา◄ 0

..►ดึงดูดใจ◄ 0

อ๋อ พลังจิต! แบบนี้ก็ครบแล้ว — พละกำลัง พลังเวทมนตร์ ความแข็งแรงทางกายภาพ ความปราดเปรียว ความเชี่ยวชาญ พลังจิตและการหยั่งรู้

ฮิคารุรู้สึกดีที่ความสงสัยของเขาได้รับการตอบสนองแล้ว

0 สำหรับเสน่หาและดึงดูดใจ ฮ่ะ… น่าเศร้านะ แต่บอร์ดวิญญาณแค่เพิ่มความพิเศษนิดหน่อยน่ะ ฉันมี 0 แต้มที่ความแข็งแรงทางกายภาพแต่มันก็ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่มีความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเลย มันปลอดภัยกว่าที่จะสมมติว่าแต้มจากบอร์ดวิญญาณนั้นเป็นเพียงการเพิ่มโบนัสเท่านั้น

เขารู้สึกแย่ที่ใช้แต้มของเซอร์เน็นโกะจนหมด — แม้ว่ามันจะสายไปหน่อยก็เถอะ — ดังนั้นเขาเลยใช้แต้มของเพื่อนเขาอีก 2 คนเช่นกัน

ผลลัพธ์เป็นดังนี้:

►พละกำลัง◄

..►การฟื้นฟู◄ 0

..►แรงกาย◄ 0

..►ภูมิต้านทาน◄

….►ต้านทานเวทมนตร์◄ 0

….►ต้านทานโรค◄ 0

….►ต้านทานพิษ◄ 0

..►การรับรู้◄

….►การมองเห็น◄ 0

….►การได้ยิน◄ 0

….►การได้กลิ่น◄ 0

….►การลิ้มรส◄ 0

….►การสัมผัส◄ 0

 

►พลังเวทมนตร์◄

..►มานา◄ 0

..►ความสัมพันธ์ทางจิตวิญญาณ◄

….►ไฟ◄ 0

….►ลม◄ 0

….►ดิน◄ 0

….►น้ำ◄ 0

….►เวทย์สรรสร้าง◄ 0

เขารู้ทุกอย่างของความแข็งแรงทางกายภาพและความปราดเปรียวเรียบร้อยแล้ว

►ความเชี่ยวชาญ◄

..►ความชำนาญ◄ 0

..►การเป็นนายเครื่องมือ◄

….►ขวาน◄ 0

….►เครื่องทอผ้า◄ 0

….►เครื่องดินเผา◄ 0

….►เครื่องดนตรี◄ 0

 

►พลังจิต◄

..►ความแข็งแกร่งของจิตใจ◄ 0

..►ศรัทธา◄

….►พระเจ้า◄ 0

….►ปีศาจ◄ 0

..►เสน่หา◄ 0

..►ดึงดูดใจ◄ 0

 

►การหยั่งรู้◄

..►สัญชาติญาณ◄ 0

..►การเข้าใจลึกซึ้ง◄

….►การประดิษฐ์◄ 0

….►ศิลปกรรม◄ 0

….►ดนตรี◄ 0

..►ความฉลาด◄

….►เลขคณิต◄ 0

….►ความเข้าใจภาษา◄ 0

….►การสื่อสารด้วยภาษา◄ 0

..►ความจำ◄ 0

..►การตรวจจับ◄

…..►ตรวจจับชีวิต◄ 0

…..►ตรวจจับมานา◄ 0

ชิ บ้าเอ๊ย ฉันใช้แต้มพวกนั้นทั้งหมดไม่ได้

ฮิคารุเดาะลิ้นเมื่อเขาเจอบางอย่างที่น่ารำคาญ ผู้ชายอีก 2 คนมีการจัดสรรแต้มที่คล้ายกับเซอร์เน็นโกะอย่างบังเอิญ โดยแต้มสุงสุด คือ 3 แต้ม สามคนนี้เป็นนักสู้และมีพลังมาก ฮิคารุตระหนักได้ว่ามันจะน่าขำแค่ไหนถ้าคุณสมบัติของพวกเขาถูกเติมจนเต็ม

ตอนนี้ฉันรู้ถึงคุณสมบัติเริ่มต้นแล้ว ต่อไปต้องตรวจสอบดูว่ามีสกิลที่ได้รับมา(เช่น การลอบสังหารและซุ่มยิง)อยู่จำนวนเท่าไหร่ โชคร้ายที่เขาศึกษาจากคนพวกนี้ไม่ได้

ในกรณีที่จะตรวจสอบเขาต้องจัดสรรแต้มไปที่สกิลของคนที่เหม็นหน้าเขา

ช่างเถอะ ข้อมูลพวกนั้นยังไม่จำเป็นสำหรับฉันตอนนี้ ถ้าฉันบังเอิญไปเจอสกิลใครเข้าค่อยเช็คบอร์ดวิญญาณเขาอีกทีก็ได้

ฮิคารุพยักหน้ากับตัวเองหลังจากเขาศึกษาข้อมูลที่เขาต้องการสำหรับเควสนี้เสร็จแล้ว

Гมันจะออกมาไหมหรือยังไม่ออก˩

Гฉันเริ่มง่วงแล้วสิ˩

ยังมีคนที่รอฮิคารุอยู่ด้านนอก

 

หลังจากที่เขาออกมาจากกิลด์ผจญภัย ฮิคารุก็ไปซื้อข้าวเที่ยงจากแผงลอย เขาสามารถออกจากเมืองไปได้ทั้งวันเลย เขาซื้อแซนด์วิชที่สมกับราคา 30 กิแลนมา 1 อันและเขาก็เติมขวดน้ำเขาด้วยเช่นกัน สายตาหลายคู่กำลังจับจ้องมาที่เขาจากด้านหลัง

Гนั่นไง˩

Гเหมือนเขารับเควสแล้วนะ˩

Гนอกเมืองหรอ˩

Гดูจากทางที่เขาจะไปแล้วน่าจะใช่นะ˩

Гงั้นก็ไปทำข้างนอกนั่นกัน˩

Гดีเลย ถ้าเรา “เข้าสังคม” กับเขาในเมืองพวกรักษาความปลอดภัยอาจจะมาก็ได้˩

มีแฟนคลับจิลและกลอเรียรวมตัวกันจนถึง 6 คน พวกเขารักษาระยะห่างในการประกบตัวฮิคารุแต่ทำได้ห่วยมาก นักผจญภัยธรรมดาๆ ยังสามารถสังเกตได้ทันทีว่าเขากำลังถูกตามอยู่

Гหืมม? วันนี้ก็ออกไปทำเควสอีกแล้วหรอ˩

ผู้ชายที่คุยกับฮิคารุคือคนรักษาประตูคนเดียวกันกับในตอนที่เขาออกไปเอาพืชมีพิษกลิมเมอร์ริง

Гระวังตัวล่ะ จำไว้ว่า: ไม่มีคำว่าระวังตัวมากเกินไป นายเป็นนักผจญภัยไม่ใช่ผู้รักษาความปลอดภัยเหมือนฉัน การกลัวไม่ใช่เรื่องแย่˩

Гฉันรู้แล้วล่ะแต่ขอบใจสำหรับคำแนะนำนะ˩

Гไม่เป็นไร เด็กควรฟังคำแนะนำนะ˩

Г……….˩

ทำเหมือนฉันเป็นเด็ก เข้าใจล่ะ ก็นะมีคนที่สูงและมีกล้ามมากมายในโลกนี้ ถ้าเปรียบเทียบกับพวกนั้นฉันอาจจะดูเหมือนเด็กแต่ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะตัวเล็กเหมือนกันแหละ! ฉันไม่ได้ตัวเล็ก! ฮิคารุคิดขณะที่ก้มหัวลง

ผู้เฝ้าประตูยิ้มอย่างมีความสุข

Гเอาล่ะ งั้น˩

เขาไม่สามารถคิดได้อย่างถูกต้องในคราวที่แล้วเพราะตอนนั้นเขากำลังหิวโหย แต่คราวนี้ไม่เหมือนกัน ตอนนี้เขาสามารถสำรวจสภาพแวดล้อมรอบๆได้แล้ว

ด้านนอกประตูเป็นสถานีฝึกสอน มีสิ่งมีชีวิตหลายชนิดอยู่ที่นั่นไม่ใช่แค่มนุษย์เท่านั้นที่นี่มีทั้งครึ่งมนุษย์ เอลฟ์และยังมีนักท่องเที่ยวและพ่อค้าอีกด้วย

ผ่านสถานีนี้ไปก็มีโรงแรมอยู่หลายแห่งและเมื่อเขาไปไกลขึ้นอีกเขาก็เห็นบ้านไร่นาซึ่งไม่เหมือนกับด้านในของเมือง มันทำขึ้นมาจากไม้และทำได้ไม่ดีนัก ด้านหลังสิ่งปลูกสร้างเป็นทุ่งกว้างที่ครอบครัวนั้นเพาะปลูก แม้จะโชคร้าย แต่คนเหล่านี้ก็ยังแข็งแรง

ขณะที่เขาไปไกลขึ้นอีกก็มีบ้านน้อยลงเรื่อยๆ และตอนนี้เขาก็กำลังเผชิญหน้ากับธรรมชาติจริงๆ

ถนนด้านหน้าเขายืดออกไปไกลอีกหลายไมล์ ยอดเขาสีน้ำเงินปรากฏขึ้นรางๆในระยะไกล หญ้าบนทุ่งหญ้าค่อยๆกระเพื่อมเหมือนคลื่นสีเงินในสายลมเผยให้เห็นเส้นทางของลมที่พัดผ่าน สายน้ำเอื่อยๆ ไหลอยู่ใกล้ๆ เหล่านกทะยานสูงขึ้นสู่ท้องฟ้าและขับขานเสียงเพลง

Гในที่สุดก็เริ่มแล้วสินะ˩

ฮิคารุรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยและที่ด้านหลังของเขาก็มีนักผจญภัยอยู่ทั้งหมดหกคน

Гเอาล่ะ เราควรล้อมเด็กนั่นตอนนี้… เดี๋ยว อะไรกัน˩

พวกเขาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลย ฮิคารุควรซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้สูงแต่เมื่อพวกเขาไปตรวจสอบฮิคารุก็หายไปแล้ว

ไม่มีใครสัมผัสถึงฮิคารุได้เมื่อเขาใช้สกิลหลบซ่อนและตั้งอาชีพไว้ที่ หลบซ่อนพระเจ้า: ผู้เตร็ดเตร่ในราตรี ไม่มีใครในเมืองพอนด์ — ไม่สิ ทั้งในอาณาจักรพอนโซเนียนี้ที่จะสามารถสัมผัสถึงเขาได้