บทที่ 14 : การเตรียมขนย้าย (Part 2)

ฮิคารุได้กลิ่นน้ำหอมผู้หญิงทันทีที่เข้ามาในห้อง ผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่บนเตียงที่มีหลังคางดงาม เธอดูเป็นคนฟุ่มเฟือยอย่างเห็นได้ชัดจากการตกแต่งต่าง ๆ ภายในห้องและยังนอนเร็วอีกด้วย

ภรรยาเคานต์หรอ… ไม่น่าใช่ เด็กเกินไป

แหวนและสร้อยคอกระจัดกระจายอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง

ชู้ ? หรืออาจจะเป็นภรรยาคนที่ 2 ?

เขาหยิบแหวนขึ้นมาหนึ่งอัน มันมีอัญมณีอยู่บนนั้นแม้ว่ามันจะมืดเกินที่จะบอกสีได้

ฉันขโมยได้ง่าย ๆ เลยแต่อาจจะถูกตามรอยกลับมาได้หลังจากที่ขายไปแล้ว ยิ่งถ้ามันมีราคาแพงด้วยแล้วล่ะก็

ตอนที่ฮิคารุคิดเรื่องการหาเงินเขาก็คิดเรื่องที่จะขโมยของจากพวกคนชั่วเหมือนกับโรบิน ฮู้ดเช่นกันแต่มันมีเหตุผล 3 ข้อที่ว่าทำไมเขาถึงทำไม่ได้

ถ้ามันเป็นจำนวนน้อย ๆ เขาก็หาได้จากกิลด์ผจญภัยและไม่ต้องเอาตัวเองไปเสี่ยงจากการขโมย

เขาถามจิลในขณะที่เธอกำลังจิบน้ำผลไม้ทอร์นาโดแฝดของเธอเกี่ยวกับไอเทมพวกกล่องหรือมิติการจัดเก็บต่าง ๆ ที่จะช่วยเขาขนเหรียญจำนวนมาก ๆ ได้ แต่คำตอบของเธอคือ

Гฉันคิดว่าของพวกนั้นน่ะเป็นสมบัติทางธรรมชาติจากประเทศอื่น ๆ นะ˩

ปรากฏว่ามันเป็นของที่ไม่สามารถซื้อได้ตามตลาดและถ้าของแบบนี้แพร่ไปทั่วมันจะต้องมีการปฏิวัติครั้งใหญ่ที่เหมือนกับการปฏิวัติไอทีบนโลกแน่แล้วจากนั้นโลกนี้ก็จะสามารถพัฒนาไปสู่สังคมที่มีความเจริญขั้นสูงที่ซึ่งเขาได้เพียงแค่เห็นและอ่านในนิยายวิทยาศาสตร์เท่านั้น แต่ก็ชัดเจนแล้วว่ามันไม่ใช่อย่างนั้น พ่อค้าทำการขนส่งสินค้าด้วยเกวียนและจ้างคนให้บรรทุกของที่หนักกว่านั้น

เทคโนโลยีที่อยู่เบื้องหลังระบบการ์ดวิญญาณที่ผู้ชายผู้ซึ่งมีอาชีพเป็นพระเจ้าแห่งความรอบรู้สร้างขึ้นนั้น ชัดเจนว่าเป็นกรณีพิเศษ — เป็นบางอย่างที่เกินกว่าความสามารถในปัจจุบัน

การขโมยไม่ใช่ทางเลือกที่ดี ฮิคารุวางแหวนไว้ที่เดิมแล้วกลับไปทางเดินอีกครั้ง หลังจากตรวจสอบห้องอื่น ๆ แล้ว มีเพียงแค่ห้องเดียวที่ไม่ปกติ

หนังสือ…

ที่ผนังมีชั้นหนังสือที่เต็มไปด้วยหนังสืออยู่ ส่วนใหญ่แล้วเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการผจญภัย ดูจากขนาดของเตียงและการตกแต่งภายในที่ไม่ธรรมดานี่แล้ว ฮิคารุก็เดาว่าเป็นห้องของเด็กวัยรุ่น

อาจจะเป็นห้องของเด็กคนนั้น

เขาเปิดตู้เสื้อผ้าและเจอชุดนอนที่คุ้นตา

ว่าแล้วเชียว… เวร…!

ด้านล่างนั้นเป็นชุดชั้นในลายทาง

มีเสียงดังปังขึ้นในขณะที่เขาก็รีบปิดตู้เสื้อผ้าด้วยความรวดเร็ว

ให้ตายสิ!

เขาวิ่งเหยาะ ๆ เข้าไปในเงามืดหลังเตียงเพื่อซ่อนตัว

Гมีใครอยู่รึป่าว˩

ทันทีที่ประตูเปิดชายคนหนึ่งที่มีตะเกียงเวทมนตร์ซึ่งดูเหมือนจะทำงานเหมือนกับไฟฉายก็เข้ามา เขาส่องไฟไปทั่วห้อง แสงที่ส่องมาห่างจากนิ้วเท้าของฮิคารุเพียงประมาณ 1 นิ้วเท่านั้น

Г…อ่อแค่หนังสือตก˩ เขาพึมพำกับตัวเองแล้วจึงออกไป

อัศวินคนนั้น คนที่ไม่พอใจเรื่องที่เด็กผู้หญิงโดนข้อหาฆาตรกรรม

Гแน่นอนว่าเป็นคนทำงานหนักสินะ˩

ฮิคารุออกมาจากห้องของเด็กคนนั้น

 

ไม่ค่อยมีอะไรที่เป็นประโยชน์นักในชั้นสอง ฮิคารุจึงกลับไปที่ชั้นหนึ่งอีกครั้งและทันทีที่เขาถึงชั้นหนึ่งเขาก็ได้ยินเสียงคนกำลังโต้เถียงกันอยู่

Гตอนนี้ไม่ใช่เวลานะ มันไม่เหมาะสมเลย˩

Гนายก็จริงจังเกินไปนะ อีสท์˩

เสียงมาจากทางประตูหลัง อัศวินคนที่เข้าไปในห้องของเด็กผู้หญิงคนนั้นเจอสาวใช้และอัศวินอีกคนที่พึ่งกลับมาจากข้างนอกด้วยกัน

Гภารกิจเรายังไม่จบนะ˩

Гหลังจบงานพวกเราก็จะกลับแล้ว ฉันแค่บอกลาเฉย ๆ˩

Гทำตอนที่ไม่ได้อยู่ในหน้าที่สิ˩

Гเอาล่ะ ก็ได้ นายเอาความดีความชอบทั้งหมดในภารกิจคุ้มกันนี่ไปได้เลย˩

Гนั่นมันเกี่ยวอะไรด้วย อีกอย่างสิ่งที่ฉันกำลังพูดคือ…˩

ฮิคารุสำรวจชั้นแรกโดยเลิกสนใจการโต้เถียงของพวกเขา ดูเหมือนว่าคนใช้หลายคนจะตื่นขึ้นมาด้วยเสียงอึกทึกเพราะพวกเขากำลังมุ่งหน้าไปในทิศทางนั้น ฮิคารุซ่อนตัวอยู่ในห้องหนึ่งรอหลังจากพวกเขาผ่านไปแล้ว ฮิคารุก็เข้าไปในคฤหาสน์ลึกขึ้น

ไม่ใช่ห้องนี้ นี่เหมือนห้องคนใช้… หืมม ?

เมื่อถึงสุดทางเดินฮิคารุก็เจอบันไดที่ทอดลงไปยังชั้นใต้ดิน ข้าง ๆ นั้นมีอัศวินอยู่คนหนึ่ง — คนที่ไปวิหารกับอีสท์ — เขากำลังนั่งหลับอยู่

นี่โอกาสดีล่ะ

มีพวงกุญแจห้อยอยู่ที่เอวของเขา สายหนังผูกติดอยู่กับแหวนโลหะซึ่งคล้องกุญแจห้าดอกไว้ด้วยกัน ฮิคารุเข้าใกล้มากขึ้นและพยายามปลดสายหนังออก

บ้าชิบ… แน่นเกินไปฉันปลดไม่ได้ มันต่อเข้ากับอะไร

ฮิคารุตรวจดูแล้วพบว่าสายหนังนั้นมันผ่านเข้าไปในกางเกงของเขา เขารู้สึกสิ้นหวัง

นี่ฉันต้องยัดมือเข้าไปในนั้นไหมเนี่ย ไม่สิ เดี๋ยวก่อน ประตูมันอาจจะไม่ได้ล็อกก็ได้

ฮิคารุเดินลงบันไดไปแล้วจึงเห็นประตูเหล็กอยู่บานหนึ่ง เขายึดมั่นกับโอกาสอันน้อยนิดนั่นและแน่ล่ะว่ามันล็อกอยู่

ก็รู้อยู่แล้วล่ะว่าจะเป็นแบบนี้…

เขาปีนกลับขึ้นไป

ฉันจะเอามันออกมาได้ยังไง ดึงหรอ ? ไม่ล่ะเดี๋ยวเขาจะตื่น ตัดสายทิ้ง ? ฟังดูดีนะแต่ว่าถ้าคืนนี้เขาช่วยเด็กผู้หญิงคนนั้นไว้ไม่ได้ วันต่อไประบบรักษาความปลอดภัยก็จะหนาแน่นขึ้นอีกแน่ ฉันคัดลอกรูปร่างของกุญแจจากดินเหนียวได้แต่มันใช้เวลาปั๊มนานเท่าไหร่กัน มันมี 5 ดอกด้วยสิแล้วถ้าเขาให้ใครสักคนทำทั้งหมดนี่ในครั้งเดียวเขาจะสงสัยฉันและคิดว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นรึป่าว

Гนี่ ตื่นนะ นายทำอะไรน่ะ หลับในหน้าที่หรอ˩

อัศวินคนที่ทะเลาะกับอีสท์ปลุกอัศวินคนนั้น ฮิคารุรีบซ่อนตัวอยู่ในเงาบนบันได

Гหืมม อ่อ ฉันหลับไปสินะ˩

Гฮี่ๆๆ นายโดนอีสท์ว่าแน่˩

Гอย่าบอกเขาเลยนะ ขอล่ะ!˩

Гเอาล่ะ ไม่เป็นไร ๆ แล้วเด็กนั่นเป็นไงบ้าง˩

Гอ้ะ คืนนี้ฉันยังไม่ได้ไปดูเลย˩

Гเฮ้ย นี่มันไม่ดีเลยนะเราต้องคอยดูเธอสิ˩

Гงั้นก็ไปด้วยกันสิ˩

อัศวินยืนขึ้นและเริ่มเดินมาทางฮิคารุอย่างเฉื่อยชา

แย่ล่ะ…

เขาตัวซีดจนเหมือนกับกระดาษ นี่มันแย่แล้ว บันไดกว้างแค่พอให้คนผ่านได้คนเดียวเท่านั้น หรือเลี้ยวซ้ายไปดีแต่มันเป็นแค่ทางตรงที่มีประตูเพียงบานเดียวตรงสุดทางเดินและยังไม่มีที่ซ่อนอีกหรืออีกนัยหนึ่งคือความแตกแล้ว

บ้าเอ๊ย ทำไงดีวะ

ในขณะนั้นเองฮิคารุก็เดินลงบันไดไป เลี้ยวซ้ายแล้วกลั้นหายใจ

Гฮาา… พอไม่ได้ทำอะไรแล้วตัวชาเลยแหะ˩

Гนายน่าจะมากับฉันนะ ออกกำลังกายตอนกลางคืนกับสาวใช้นี่สนุกนะเว้ย˩

Гไม่เอาน่า ฉันมีเมียกับลูกแล้วนะ˩

พวกเขาค่อย ๆ ลงมาจากบันได

ซวยละ ไม่น่ามาดูทางตันนี่เลย จนมุมซะแล้วสิบ้าเอ๊ย… ไม่ นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาเสียดาย ฉันต้องหาวิธี

มีคำหนึ่งโผล่เข้ามาในหัวของเขา

►การลอบสังหาร◄ เมื่อผู้ใช้โจมตีถูกเป้าหมายโดยที่ไม่ถูกสังเกตเห็น การโจมตีจะส่งผลถึงตาย สูงสุด: 3

ทุกคนที่ลงมาไม่เห็นว่าเขาอยู่ตรงนี้ ซึ่งฉันจึงสามารถ “โจมตีถูกเป้าหมายโดยที่ไม่ถูกสังเกตเห็น” ได้

เขากำกริชแห่งพลังแน่น

ฉันจะฆ่าคนที่อยู่ด้านหน้าก่อน โชคดีที่พวกเขาใส่เสื้อผ้าธรรมดาไม่มีเกราะและเขาก็ทำเสียงดังมากไม่ได้ งั้นฉันจะซ่อนอยู่หลังคนแรกแล้วลงมือซะ คนด้านหลังจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นและเมื่อเขามาตรวจดู…

ฉันก็จะฆ่าเขาเหมือนกัน

หัวใจของเขาเต้นระรัว พวกเขาไม่ได้ทำอะไรผิดเลยแต่ตอนนี้เขาต้องฆ่าพวกเขาเพราะความผิดพลาดของตนเอง

Гพอคิดว่างานที่เมืองพอนด์จะจบลงเร็ว ๆ นี้แล้ว…˩

Гอะไร นายรู้สึกว่ายากที่จะจากไปหรอ˩

ข้อกังขา เขาจะทำได้จริงหรอ

ความไม่แน่นอน มันจะไปได้ดีรึป่าว

ความรู้สึกผิด เขาฆ่าคนบริสุทธิ์ได้จริงหรอ

Гไม่สิ ไอ้งั่ง ฉันโล่งต่างหาก˩

Гนายลองพูดอีกสิ˩

เขาจับกริชแน่นด้วยฝ่ามือที่เต็มไปด้วยเหงื่อ อีกสามก้าว

Гพอเรากลับไปแล้วไปดื่มที่บาร์กันทั้งคืนเถอ—˩

ตอนนี้แหละ

Гท่านอัศวิน!˩

ในตอนที่ฮิคารุกระโดดออกไปก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น

Гนี่มันหมายความว่ายังไง?! คุณอีสท์บอกฉันว่าบางครั้งนายก็จีบผู้หญิงที่บาร์แล้วก็อยู่กับพวกเธอทั้งคืน!˩

Гอะไรนะ อา ฉัน เอ่อ… เธอพูดอะไรน่ะ˩

Гเขาโกหก?! หรือนาย?!˩

Гเดี๋ยว ๆ เดี๋ยวก่อน ใจเย็นก่อนนะ วางมีดลงก่อนเถอะนะ˩

สาวใช้จากก่อนหน้านี้ อัศวินคนหนึ่งปีนบันไดกลับขึ้นไป

Гโอ้… เธอรู้เรื่องที่นายนอกใจแล้วหรอ˩

อัศวินอีกคนตามขึ้นไป

…พวกเขาไปแล้ว…

ฮิคารุนั่งลงตรงนั้น เขารู้สึกถึงความแข็งแกร่งในทุกส่วนของร่างกายกำลังจากไป เขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อพร้อมหอบหายใจอย่างหนัก

Гฉันพักตอนนี้ไม่ได้เดี๋ยวสุดท้ายก็จะตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้อีก˩

เขากระตุ้นร่างที่ปวกเปียกให้กลับมาสู่ชีวิตจริงอีกครั้ง ฮิคารุปีนกลับขึ้นไป

Гไม่อยากจะเชื่อเลย!˩

Гนายเป็นคนเดียวที่ฉันรัก!˩

อัศวินและสาวใช้ที่ถือมีดกำลังทะเลาะกัน อัศวินอีกคนที่มีกุญแจก็ตามพวกเขาไปด้วย เขาทิ้งกุญแจดอกหนึ่งไว้บนเก้าอี้ก่อนที่จะเข้าใกล้สาวใช้ เขาอาจจะเอากุญแจออกมาจากพวงกุญแจเพื่อเปิดประตูที่อยู่ทางด้านล่างก็เป็นได้

นี่ล่ะโอกาสของฉัน

ฮิคารุออกมาจากบันไดแล้วเอากุญแจไป ไม่มีใครเห็นสังเกตเห็วว่าเขาทำอะไร เขากลับไปด้านล่างอีกครั้ง ใช้กุญแจแล้วผลักประตูเหล็กให้เปิดออก หลังจากตรวจดูว่ามันอาจจะล็อกจากข้างในได้เขาก็เอาผ้าเช็ดหน้าวางไว้ด้านล่างเพื่อให้มันเปิดทิ้งไว้หลังจากนั้นเขาก็กลับขึ้นไปด้านบนและทิ้งกุญแจไว้บนเก้าอี้

Гหยุดเหวี่ยงมีดไปรอบ ๆ ได้แล้ว มันอันตรายนะ˩

Гเฮ้ย นี่มันเริ่มเครียดแล้วนะ˩

Гว๊าาาาาาาาาาา!˩

ฟังดูเหมือนความปั่นป่วนจะไม่หยุดในเร็ว ๆ นี้ ฮิคารุกลับลงไปด้านล่างอีกครั้ง เขาเข้าไปในห้องผ่านประตูเหล็กแล้วถอนหายใจด้วยความโล่งอก นั่นมันเกือบไปแล้ว เขาไตร่ตรองถึงความประมาทและความบกพร่องในการตัดสินใจของเขา

มันมีโอกาสที่เขาอาจจะต้องฆ่าคนบริสุทธิ์ในอนาคต… ตอนนั้นฉันจะทำยังไง ฉันควรเตรียมตัวเองให้พร้อมสำหรับการฆ่าไหม

…ไม่ ถ้าฉันเริ่มฆ่าคนเพราะเหตุผลตื้น ๆ ฉันอาจจะหยุดไม่ได้อีก ถ้ามีคนทำให้ฉันรำคาญฉันอาจจะคิดว่า “ฉันแค่ฆ่าเขาก็พอ” ฉันจะต้องพยายามทุกวิถีทางเพื่อที่ฉันจะได้ไม่ฆ่าโดยไม่จำเป็น พยายามทุกวิถีทาง ฉันจะต้องคำนึงถึงทุกความเป็นไปได้ทุกอย่างไว้ล่วงหน้าและระมัดระวังให้มากที่สุด

เอาล่ะ ลุยกันเลย

เขาเปลี่ยนความคิดอย่างรวดเร็ว

ค่อยไตร่ตรองทุกอย่างทีหลัง ตอนนี้ฉันกำลังยุ่ง ๆ อยู่

มันเป็นห้องเก็บของซึ่งรกรุงรังไปด้วยกระสอบและลังไม้ที่ฮิคารุไม่รู้เลยว่าด้านในนั้นคืออะไร ฮิคารุมองเห็นซี่กรงเหล็กไกลออกไปจากที่ที่เขายืนอยู่ ตัวอักษรโบราณถูกแกะสลักไว้บนนั้นพร้อมทั้งเปล่งแสงอ่อน ๆ ตราเวทย์มนตร์

คุก เป็นคุกที่แข็งแรงอันหนึ่งเลย อย่างไรก็ตามข้างในนั้นก็ได้รับการตกแต่งเป็นอย่างดี มีรูปวาดรูปหนึ่งแขวนอยู่บนผนังและยังถูกตกแต่งไปด้วยเก้าอี้พร้อมเบาะนั่ง มีเตียงที่ดูเหมือนจะมีคุณภาพมากกว่าที่โรงแรมของฮิคารุซะอีก แถมยังมีโต๊ะที่มีกองหนังสือวางอยู่ด้วย หนังสือนวนิยายผจญภัย

Г…ใครน่ะ˩

ด้านหลังกรงนั้นเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่มีผมสีเงินและตาสีฟ้า