The Strongest Hokage - ตอนที่ 276

คุณนึกไม่ถึงหรอกว่า พลังสั่นสะเทือน ของ ไนโตะ นั้นแข็งแกร่งแค่ไหน ถ้าเขาใช้มันร่วมกัน อาวุธคุซานางิ ชิ้นใหม่ของเขา!

แม้แต้ ไนโตะ เองก็ไม่สามารถตอบคำถามนี้ได้ เพราะจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีอะไรที่เมื่อแตะต้องมันแล้วไม่กลายเป็นเถ้าถ่านในทันที!

และในครั้งนี้ มันก็ไม่ได้ปะทะกับวิชานินจาธรรมดา ๆ วิชานี้มันคือ ข่ายเทพพิชิตฟ้าขั้นสูงสุด แต่ถึงอย่างนั้นผลลัพธ์ก็ยังเหมือนเดิม คือมันถูกทำลายในทันที

หลังจากที่คลื่นพลังของ ไนโตะ ผ่านร่างของ เพน แล้ว มันก็พุ่งตรงขึ้นไปบนท้องฟ้า และเมื่อมันขึ้นไปจนถึงเมฆฝน มันก็ผ่าเมฆฝนสีดำจนเมฆแยกออก!

มันเหมือนกับว่าท้อฟ้าได้ถูกผ่าและแยกออกจากกัน!

ทันใดนั้นแสงของพระอาทิตย์ก็สาดส่องลงมาผ่านรอยแยกของเมฆเหล่านั้นและส่องสว่างลงบนพื้นดิน

เป็นครั้งแรกในรอบหลาย 100 ปี ที่แสงอาทิตย์ได้ส่องลงมาโดนพื้นดินบน แคว้นแห่งฝน และในไม่ช้าสภาพอากาศบริเวณนั้นก็ดูแจ่มใสขึ้นมา!

แสงอาทิตย์สาดส่องบนร่างของ เพน และเงาของเขาก็สะท้อนลงบนพื้น

ร่างกายของ เพน ไม่ไหวติง แล้วในที่สุดเงาของ เพน ก็หายไป หัวของเขาถูกตัดออกจากร่างแล้วหล่นลงบนพื้นที่เต็มไปด้วยโคลน

…

ในภูเขาที่ไกลออกไป

นางาโตะ ลืมตาขึ้น และแววตาของเขาก็แสดงให้เห็นถึงความตกใจของเขาอย่างชัดเจน เห็นได้ชัดว่าเขามีเหงื่ออยู่เต็มใบหน้า และเขาก็ไม่สามารถสงบสติของเขาได้เลย

“ข่ายเทพพิชิตฟ้า ขั้นสูงสุดของฉัน…พ่ายแพ้ง่าย ๆ เลยเหรอ มันเป็นไปได้ยังไง เนตรสังสาระของ ฉันไม่มีทาง….”

นางาโตะ แทบจะอ้าปากค้าง แม้ว่าเขาจะควบคุมความเจ็บปวดของร่างกายของเขาได้ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เขาไม่สามารถสลัดความคิดเรื่องนี้ออกไปได้

เพราะความรู้สึกที่ถูกผ่าร่างด้วยพลังอันมหาศาลนั้นยากที่จะลืม มันติดตา นางาโตะ มาก จนทำให้เขามองเห็นเหตุการณ์ที่ ไนโตะ ถือดาบแล้วฟันไปที่หัวของเขาอยู่บ่อยครั้ง ภาพนั้นมันทำให้เขาผวาอยู่นาน

หลังจากนั้นไม่นาน นางาโตะ ก็สงบสติลงได้ในที่สุด

“ถ้าเป็นแบบนี้ ก็เป็นเรื่องยากที่จะจับตัว 9 หางมาได้ ฉันคงต้องไพ่ตายของฉัน…”

“เดี๋ยวก่อน นางาโตะ ถ้าคุณต้องการจัดการเขา เราจะต้องวางแผนไว้ล่วงหน้าและโจมตีเขาโดยที่เขาคาดไม่ถึง”

เมื่อ นางาโตะ กำลังจะนำ เพน อีกร่างออกไปสู้กับ ไนโตะ เป็นรอบที่ 2

เซ็ทสึ ก็โผล่ขึ้นมาจากพื้นดินตรงหน้าของเขา

ภาพดาบของ ไนโตะ แว๊บเข้ามาในหัวของ นางาโตะ อีกครั้ง จากนั้นในที่สุดเขาก็หายใจเข้าลึก ๆ และพยักหน้าให้ เซ็ทสึ

“ใช่ เราจะต้องมีแผนก่อน ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เชื่อในวิธีของฉันที่จะนำความสงบสุขมาให้โลก ฉันรู้ว่ามันเข้าใจได้ยาก”

“…”

เซ็ทสึดำ ไม่ได้ตอบ นางาโตะ กลับไป

เซ็ทสึดำ เองก็ไม่เชื่อในวิธีของ นางาโตะ เพราะ นางาโตะ เป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของแผนการและเป็นเพียงหุ่นเชิดของ มาดาระ เพื่อให้ มาดาระ ทำตามแผนได้สำเร็จเท่านั้น

เซ็ทสึดำ รู้ดีว่าวิธีของ นางาโตะ จะไม่มีทางสำเร็จเพราะเขาจะไม่สามารถเอา 9 หางมาได้ ถ้าเขาไม่จัดการกับ ไนโตะ ก่อน!

แผนการของ นางาโตะ จะล้มเหลว เพราะเขาไร้เดียงสาเกินไป แม้แต่ เซ็ทสึ ที่เป็นพวกเดียวกับเขาก็ยังไม่เชื่อในแผนการของเขา แต่เขาก็ตาบอดเกินกว่าจะมองเห็นสิ่งเหล่านี้ได้

เซ็ทสึ ยืนมองดูรอยแยกของเมฆบนท้องฟ้าด้วยความกลัวอย่างลึกซึ้งในดวงตาของเขา

…….

ภาพที่แสดงอาทิตย์สาดส่องลงมาบนพื้นดินของ แคว้นแห่งฝน ทำให้นินจาหรือแม้แต่ชาวบ้านทุกคนที่กำลังทำงานอยู่ต้องหยุดมอง

ทุกคนตกใจกับสิ่งที่พวกเขาเห็น

รอยแยกบนท้องฟ้านั้นมันคืออะไร? นั่นคือดวงอาทิตย์เหรอ?

เรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมานานนับ 100 ปี ในที่สุด พระเจ้าก็ให้อภัยในบาปของพวกเขาและประทานแสงแดดให้พวกเขาในวันนี้?!

อย่างไรก็ตาม เมื่อรอยแยกของเมฆค่อย ๆ ปิดลง แสงอาทิตย์ก็ค่อย ๆ จางหายไปในที่สุด ทำให้ผู้คนเหล่านั้นเหมือนตื่นจากฝัน

แต่พวกเขาก็จะไม่มีวันลืมภาพนั้นอย่างแน่นอน ทุกครั้งที่พวกเขาคิดถึงมัน พวกเขาก็จะรู้สึกประหลาดใจขึ้นมาทันที

…

ด้านล่างของรอยแยกของเมฆบนท้องฟ้า

ไนโตะ ขึ้นไปบนท้องฟ้า จากนั้นเขาก็ส่ายหัว เขาไม่แปลกใจเลยที่พลังของเขาทำได้ถึงขนาดนั้น

แม้แต่ ข่ายเทพพิชิตฟ้า ก็ไม่สามารถเทียบกับพลังของเขาได้อีกต่อไป และในอีกไม่นาน เมื่อพลังของมันไปถึงระดับสูงสุด มันก็จะไม่มีอะไรสามารถเผชิญหน้าเขาได้อีกต่อไป

หลังจากที่เขาจัดการกับ เพน ได้ เขาก็พุ่งและเดินไปมารอบ ๆ บริเวณนั้นอยู่สักพัก

อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่เจอ นางาโตะ เลย ถ้าสัมผัสพิเศษของเขาไม่สามารถสัมผัสได้ไกลกว่านี้ เขาก็คงจะหา นางาโตะ ไม่เจอ

“สัมผัสพิเศษของเราก็พัฒนาขึ้นก็จริง แต่ถึงอย่างนั้น เราก็เน้นไปที่การพัฒนาความแข็งแกร่งมากกว่า…”

หลังจากที่ ไนโตะ หา นางาโตะ ไม่เจอ เขาก็กลับไปหา คุชินะ และคนอื่น ๆ  ในขณะที่เขากำลังสัมผัสถึงความเปลี่ยนแปลงของร่างกายของเขา

ร่างกายของ ไนโตะ ในตอนนี้ใกล้จะผสานเข้ากับพลังงานธรรมาชาติอย่างสมบูรณ์แล้ว เพราะเขาได้ไปฝึกมันมาที่ ภูเขาเมียวโบคุ

เป็นเวลา 2 เดือนแล้วที่เขาออกมาจาก ภูเขาเมียวโบคุ และเขาจะต้องกลับไปอีกครั้งหลังจากผ่านไป 1 เดือน

การฝึกโหมดเซียนขึ้นที่ 2 ของ ไนโตะ นั้นสำเร็จไป 1 ใน 3 แล้ว เขาคาดว่ามันจะเสร็จสมบูรณ์หลังจากที่เขากลับไปฝึกซ้ำอีก 2 ครั้ง

และเมื่อเขาสามารถเปิดประตูด่านพลังบนที่ 6 ได้ มาดาระ ก็จะไม่เป็นภัยต่อเขาอีกต่อไป ตราบใดที่ มาดาระ ยังไม่ได้ผนึก 10 หางเข้าไปในตัว!

และตราบใดที่เขาอยู่ใกล้ ๆ ทั้ง นางาโตะ และ มาดาระ ก็จะไม่มีทางเอา 9 หาง ไปจาก คุชินะ ได้!

การโจมตีอย่างฉับพลันของ นางาโตะ ทำให้ ไนโตะ รู้สึกโกรธมาก เขาไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวเรื่องของพวกเขา แต่พวกเขากลับแกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง ดังนั้นไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป มันก็เป็นความผิดของพวกเขาเองทั้งสิ้น

พวกเขาจะซ่อนตัวอยู่ในความมืดไม่ได้อีกต่อไป

พวกเขาต้องการจับ สัตว์หาง ใช่ไหม?

งั้นก็ดี…แล้วมาดูกันว่าใครจะจับ สัตว์หาง ได้มากกว่ากัน!

ไนโตะ ไม่รู้จะตามหา นางาโตะ และ มาดาระ ได้จากที่ไหน

แต่ในที่สุด ไนโตะ ก็พบว่าเขาไม่จำเป็นต้องคิดหาพวกเขาให้เสียเวลา เพราะถ้าหากพวกเขาต้องการ สัตว์หาง ทั้งหมด พวกเขาจะเป็นฝ่ายตามหา ไนโตะ เอง!