The Soul Purchasing Pirate - บทที่ 266:การเดิมพัน!

The Soul Purchasing Pirate

บทที่266:การเดิมพัน!

S.P.P: บทที่ 266: การเดิมพัน!

ช่วงว่างเวลาที่เทรนซุมีนั้นคือ 0.2 วินาทีหรือก็คือเทรนซุนั้นจะต้องยิงสวนพวกเขากลับไปในทันที,การที่ใครซักคนนั้นจะสามารถทําอะไรแบบนี้ได้นั้นเขาต้องมาถึงในระดับที่เหนือจินตนาการแล้วอย่างแน่นอน

แต่อีกฝ่ายนั้นก็มั่นใจเหมือนกันว่าพวกเขานั้นสามารถจัดกา รกับเป้าหมายของพวกเขาได้อย่างแน่นอน

 

สายลมช้าลงเวลาช้าลง, แม้แต่การกระทําของผู้คนที่อยู่รอบๆนั่นก็ช้าลงภายใต้การรับรู้ของพวกเขาทุกสิ่งนั้นต่างก็ช้าลง

โดยความสามารถในการรับรู้ของพวกเขานั้นมันสามารถบ่งบอกได้ถึงความสามารถในการยิงของพวกเขา

“เตรียมตัว”

เสียงทุ่มต่ําได้ดังเข้ามาในหูของพวกเขา

ลมหายใจของพวกเขานั้นนิ่งมาก,ร่างกายของพวกเขานั้นได้ปลดปล่อยบรรยากาศที่เงียบสงบและแปลกประหลาดออกมาและในตอนนั้นเองจู่บรรยากาศของพวกเขาก็ได้เปลี่ยนไปมันได้กลายเป็นบรรยากาศที่เต็มไปเปี่ยมไปด้วยพลังที่น่าเกรงขาม

 

เสียงลมที่แผ่วเบา แต่พวกเขานั้นสามารถได้ยินมันอย่างชัดเจนพลังที่พวกเขาเคยเก็บซ่อนเอาไว้นั้นกําลังปะทุออกมาไม่หยุด

 

ทันใดนั้นเองหนึ่งในห้าคนนั้นก็ได้ลั่นไกออกไป

 

“บูม!”

 

เสียงปืนได้ดังลั่นออกมาพร้อมกับมุ่งหน้าเข้ามาที่หน้าผากของเทรนซุ

ในเวลาเดียวกันนั้นเองสัมผัสที่เคยดํามืดของเทรนซุก็ได้สองสว่างขึ้นมาในทันทีเทรนซุนั้นได้ล็อคเป้าไปที่ตําแหน่งนั้นอย่าง รวดเร็ว

ตําแหน่งที่หนึ่ง

 

เทรนซุนั้นได้กําปืนของเขาแน่น

 

กระสุนนั่นกําลังมุ่งหน้าเข้ามาหาเทรนซุอย่างรวดเร็วแต่เทรนซุนั้นก็ไม่ได้เคลื่อนไหวแต่อย่างใด

หลังจากนั้น 0.2 วินาทีเสียงปืนก็ได้ดังขึ้นมาอีกครั้ง

 

“บูม!”

 

สัมผัสของเทรนซุได้ส่องสว่างขึ้นมาอีกจุดหนึ่งในทันที

 

ตําแหน่งที่สอง

 

ดวงตาของเทรนซุนั้นยังลงปิดสนิทดังเดิมแต่นิ้วชี้ของเขานั้นได้เข้าไปในโกร่งไกปืนแล้ว

“บูม! บูม!”

 

ตําแหน่งที่สามและสี่นั้นได้ดังขึ้นมาแทบจะในเวลาเดียวกัน

“ ยังเหลืออีกหนึ่ง!”

 

จากทั้งสี่จุดที่เขาสัมผัสได้นั้น,จุดแรกนั้นอยู่ห่างจากเขาไปไม่ถึง

50 เมตร

 

ดวงตาทั้งสองข้างของเทรนนั้นกําลังสั่นอย่างรุนแรงพร้อมกับเหงื่อที่ไหลรินอยู่เต็มใบหน้าของเขา

 

“บูม!”

 

ทันใดนั้นเองเสียงปืนที่รอคอยก็ได้ดังขึ้นมา

“ ครบแล้ว!”

 

เทรนขุนั้นได้ลืมตาขึ้นมาในทันที่เขาไม่ได้กวาดตามองหาสิ่งใดเขาได้ก้าวเท้าออกไปทางขวาสี่สิบห้าองศาอย่างรวดเร็วพร้อมกับยกปืนของเขาขึ้นมาและลั่นไกออกไปในทันที

“บูม!”

เสียงปืนนัดที่หกได้ดังขึ้นมาราวกับว่าอัดอั้นมานาน

 

จุดแสงเหล่านั้นยังคงไม่ได้จางหายออกไปจากใจของเทรนซุแต่อย่างใดเขายังคงเห็นจุดแสงทั้งห้าอย่างชัดเจนแต่แค่มันแตกต่างไปจากเดิมตรงที่ในตอนนี้มันได้มีจุดแสงที่หกเปล่งประกายขึ้นมา

ราวกับหมาป่าเดียวดายที่กําลังถูกรุมล้อมด้วยเหล่าสัตว์ร้าย,กระสุนนัดที่หกนั้นได้พุ่งตรงออกไปอย่างไม่เกรงกลัวผู้ใด

บนเส้นทางสายนี้มีแต่คนที่กล้าเดิมพันเท่านั้นที่จะเป็นผู้ชนะ!

 

ในตอนนั้นเองกระสุนนัดที่หกก็ได้ปะทะเข้ากับกระสุนนัดแรก

“เครั้ง!”

ทั้งสองนั้นได้ปะทะกันกระสุนนัดที่หกนั้นได้เปลี่ยนวิถีของกระสุนนัดที่หนึ่งพร้อมกับที่ตัวของมันเองก็เปลี่ยนวิถีและพุ่งตรงเข้าไปหากระสุนนัดที่สอง

 

“เคร้ง!”

ราวกับเดจาวู,กระสุนนัดที่หกนั้นได้เปลี่ยนวิถีของกระสุนนัดที่สองและเบี่ยงตัวเข้าไปหากระสุนนัดที่สาม

กระสุนของเทรนซุนั้นราวกับว่ามีความแข็งแกร่งที่ไร้สิ้นสุด,เทรนซุนั้นได้ใช้ความแข็งแกร่งของเขาในการส่งเสริมการยิงของเขาและ ในตอนนั้นเองกระสุนนัดที่สามก็ได้ถูกจัดการลง

 

ในเวลานี้เหล่าพลซุ่มยิงทั้งห้าที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดนั้นต่างก็ต้องดวงตาเบิกกว้าง

“นี่มันเป็นไปได้ยังไงกัน!?”

ใช่เป็นไปได้ยังไง!? สิ่งนี่มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่จะทําให้สาเร็จแต่เด็กนั้นกลับทํามันได้เนี่มันวิธีการยิงบ้าอะไรกัน!?

 

“เครั้ง! เคร้ง!”

หลังจากนั้นไม่นานกระสุนนัดที่หกนั้นก็ได้จัดการกับกระสุนนัดที่สี่และเปลี่ยนทิศทางไปที่กระสุนนัดที่ห้าแต่ดูเหมือนว่าแรงของกระสุนนัดที่หกนั้นจะแผ่วลงมันสามารถเปลี่ยนวิถีของกระสุนนัดที่ห้าได้เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น

 

“ปัง”

 

กระสุนนัดที่ห้านั้นได้พุ่งตรงมาที่ร่างของเทรนซุ

ในตอนนั้นเองเลือดก็ได้ไหลออกมาจากไหล่ของเทรนซุแม้เขาจะรู้สึกเจ็บแต่ในตอนนี้บนใบหน้าของเขานั้นกลับปรากฏรอยยิ้มขึ้นมา

เทรนซุได้หัวเราะออกมาพร้อมกับปาดเหงื่อที่อยู่บนใบหน้าของเขา

 

“ ดูเหมือนว่าการเดิมพันในครั้งนี้ฉันจะเป็นฝ่ายชนะ!”

“ และคนที่จะตายก็คือพวกแก!”

 

ทันใดนั้นเขาก็ได้ลั่นไกออกไปด้วยความโกรธที่ปะทุออก มาเพียงพริบตาเดียงกระสุนของเขาก็ได้พุ่งตรงไปที่หน้าผากของ หนึ่งในพลซุ่มยิงอย่างดุร้าย

“บูม!”

 

เมื่อเห็นอย่างนั้นพลซุ่มยิงคนอื่นก็ได้ยิ่งไปที่เทรนซุอย่างรวดเร็ว

 

แต่ในตอนนี้เทรนซุนั้นกําลังเคลื่อนไหวอยู่มันทําให้พวกเขายิงไม่ถูกตัวของเทรนซุเมื่อไหร่ที่เขาสามารถรับรู้ถึงตําแหน่งของอีกฝ่ายนั้นก็หมายถึงจุดจบ

ในตอนนั้นเองเขาได้ลั่นไกออกไปอีกครั้งในทันที

 

“อ้ากกก”

หนึ่งในพลซุ่มยิงได้ล้มลงไปบนพื้นและตายในทันที

 

เพียงสามวินาที,เทรนซุก็ได้ยิงออกไปห้านัด,และแน่นอนหนึ่งนัดสังหารพวกเขาทั้งหมดไม่มีใครรอด

“ฮูวว!”

 

หลังจากจัดการเสร็จเทรนซุก็ได้ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

 

การเผชิญหน้ากันในครั้งนี้นั้นเขาได้ใช้ความแข็งแกร่งไปเกือบ

70%

ในเวลาเดียวกันนั้นเองคล็อกโคไดล์ที่ยืนอยู่ข้างๆเขานั้นก็ได้กดมือลงไปบนพื้น

 

เบื้องหน้าของเขานั้นได้ปรากฏกําแพงทรายขึ้นมาเพื่อป้องกันการโจมตีที่เข้ามา

“ตั๋วเฟื้ว!”

 

แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้จบลงแต่เพียงเท่านั้นในตอนนี้พื้นที่อยู่ในรัศมี 500 เมตรรอบตัวเขานั้นกําลังสั่นสะเทือนขึ้นมาพร้อมกับถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นทรายอย่างรวดเร็ว

 

“ โลงศพทราย!” (แก้ชื่อนะครับ)

 

วกนั้นโดบ

เล็กได้สะบัดมือของ

เมื่อทรายพวกนั้นได้ปรากฏขึ้นมาคล็อกโคไดล์ก็ได้สะบัดมือของเขาขึ้นมาในทันที

“บูมมม!”

 

ทรายบนพื้นนั้นได้พุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า,เหล่ากองทัพบกที่ได้ประจักษ์ถึงสิ่งนี้นั้นต่างก็กําลังรู้สึกหวาดกลัว

 

” นี่มันอะไรกัน?”

 

* ชายคนนั้นคือผู้มีพลังผลปีศาจ!”

 

“ เรียกกําลังสนับสนุนโดยด่วน!เขาไม่ใช่สิ่งที่เราจะสามารถจัด

การได้!”

 

เพียงพริบตาเดียวท่าทางของกองทัพบกที่มีกําลังพลนับพันนั้นก็ได้เปลี่ยนไปในทันที

“ ปล่อยให้พวกทหารราบเข้าไปต้านเอาไว้ก่อน,ส่วนที่เหลือถอยกลับมา!”

 

แม้แต่พันตรีที่เคยเยือกเย็นก็ไม่สามารถระงับความกังวลในใจของเขาเอาไว้ได้

 

และในวินาทีต่อมาเขาก็ต้องช็อคเมื่อพบว่าทรายที่ลอยอยู่กลางอากาศนั้นได้เข้าปกคลุมทหารราบทั้งหมดที่เขาส่งไปแต่สิ่งไม่ใช่เรื่องที่เขารู้สึกช็อคแต่สิ่งที่เขาช็อคจริงๆนั้นก็คือสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ตรงหน้าเขาต่างหาก

เหล่าทหารราบที่ถูกทรายเข้าปกคลุมนั้นต่างก็กลายเป็นศพที่แห้งเที่ยว

 

“ นี่มันบ้าอะไรกัน!”

 

พันตรีนั้นได้กําหมัดของแน่นด้วยใบหน้าที่ดูน่าเกลียด

“ คนพวกนี้มันเป็นใครกัน?”

 

ในตอนนั้นเองที่ด้านหลังของพันตรีก็ได้มีคนหกคนเดินเข้ามาหาเขาก่อนที่หนึ่งในนั้นจะมองไปที่เจสันและกล่าวออกมาว่า

 

“ นั้นมันซูเปอร์โนวาของปีนี้ที่มีค่าหัวมากกว่า 200 ล้านเบรีไม่ ใช่หรอ?”

“ 200 ล้าน?”

เมื่อได้ยินอย่างนั้นพันตรีก็ได้หันหน้าไปมองทางพวกเจสันด้วยความเย็นชา

 

“ ถ้างั้นฉันก็ขอดูหน่อยแล้วกันว่าพวกแกจะแข็งแกร่งขนาดไหน!”