The Soul Purchasing Pirate - บทที่ 235: สูงขนาดไหนกัน?!

S.P.P: บทที่ 235: สูงขนาดไหนกัน?!

 

เมื่อเห็นท่าทางของคนอื่นๆคล็อกโคไดล์ก็ได้พยักหน้า

 

“ ฉันลองดูก็ได้ แต่ถ้าเกิดว่าตกลงมากลางทางละก็ฉันก็คงจะพูดได้แค่ว่าพวกเราโชคไม่ดี”

 

“ เพราะไม่ว่ายังไงก็ตามมันก็ไม่มีใครที่รู้ว่ามันสูงขนาดไหน”

 

คล็อกโคไดล์นั้นได้เงยหน้าขึ้นไปมองเรดไลน์ด้วยความหนักใจ

 

เห็นได้ชัดว่าแม้แต่เขาเองก็ยังไม่รู้สึกมั่นใจในตนเอง

 

“ ฝากด้วยล่ะคล็อกโคไดล์!”

 

โรแกนได้เดินมาตบไหล่คล็อกโคไดล์และหัวเราะออกมา

 

หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ได้แล่นเข้ามาใกล้ๆกับเรดไลน์ในตอนนั้นเองคล็อกโคไดล์ก็ได้เดินไปใกล้ๆเรดไลน์และยื่นมือออกไปในตอนนั้นเองทรายจํานวนมากก็ได้ปรากฏขึ้นมาและก่อตัวกลายเป็นสัตว์ประหลาดที่ดุร้ายตัวหนึ่งขึ้นมา

 

” ตามฉันมา!”

 

คล็อกโคไดล์ได้กล่าวออกมา

 

แต่ทั้งสามนั้นกลับมองไปที่สัตว์ประหลาดตัวนั้นด้วยความลังเล

 

“ ไม่เชื่อใจฉันงั้นหรอ? งั้นฉันขึ้นให้ดูก่อนแล้วกัน!”

 

คล็อกโคไดล์นั้นเข้าใจพวกเขาดีเพราะว่านี้เป็นครั้งแรกที่ทั้งสามนั้นเคยเห็นอะไรแบบนี้ คล็อกโคไดล์นั้นได้กระโดขึ้นไปบนตัวของสัตว์ประหลาดนั้นและคว้าไปที่หนามบนหลังของมันเพื่อทรงตัวอยู่บนหลังของมัน

 

“ ไปกันเถอะ,เชื่อใจเขาหน่อยสิ”

 

โรแกนได้กล่าวปลอบใจออกมา

 

มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่ทั้งสามจะรู้สึกลังเลสัตว์ประหลาดตัวนั้นมีรูปร่างเหมือนกับจระเข้,แต่โครงสร้างร่างกายของมันนั้นแปลกประหลาดเกินไปและก็ไม่มีทางเลยที่ใครจะสามารถจําแนกได้ว่ามันคืออะไรกันแน่

 

มันมีหัวที่เกลี้ยงกลมเหมือนกับลูกบอล ไม่มีแขนและขา ร่างกายเป็นทรงกระบอก,แถมยังก็มีของที่น่าจะเป็นที่นั่งอยู่บนหลังของมันอีกด้วย,นอกเหนือจากนี้ก็ไม่มีอะไรอีกแล้วมันเหมือนกับสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดที่มีร่างกายเป็นแท่งๆ

 

ในตอนนี้ทั้งสามคนนั้นได้ขึ้นมาบนตัวของมันเป็นที่เรียบร้อย,และภายใต้การควบคุมของคล็อกโคไดล์ทรายก็ได้ก่อตัวขึ้นมาเป็นเชือกและทําหน้าที่ในการยึดเกาะร่างของทั้งสามเอาไว้

 

“ มันอาจจะเร็วนิดหน่อย เพราะงั้นก็ดูแลตัวเองดีๆล่ะ!”

 

คล็อกโคไดล์ได้กล่าวเตือนออกมาก่อนที่จะออกเดินทาง

 

ในตอนนี้เจสันนั้นก็ได้กําไปที่เชือกแน่น

 

วูซซซซ

 

ทันใดนั้นเองความเร็วของสิ่งมีชีวิตรูปร่างประหลาดนั้นก็ได้เร่งความเร็วขึ้นและพุ่งขึ้นไปบนเรดไลน์อย่างรวดเร็ว

 

เมื่อเผชิญหน้ากับความเร็วที่ผิดปกติของสัตว์ประหลาดนี้ การแสดงออกของพวกเขานั้นก็ได้เปลี่ยนไปในทันที่ยกเว้นคล็อกโคไดล์

 

โดยเฉพาะเจสันร่างของเขานั้นถึงกับสั่นและเกือบจะตกลงจากหลังของมันแถมใบหน้าของเขายังกลายเป็นสีเขียวอีกด้วย

 

“ ไอ้เวรคล็อกโคไดล์!”

 

เจสันนั้นได้ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกก่อนที่เขาจะพบว่าเขานั้นยังคงอยู่บนหลังของสัตว์ประหลาดนั้นอยู่

 

หลังจากจบประโยคของเจสัน สัตว์ประหลาดนั้นก็ได้เร่งความเร็วยิ่งขึ้นไปอีก

 

โรแกนที่นั่งอยู่ในตําแหน่งที่สองนั้นเขาสามารถได้ยินเสียงลมที่พัดผ่านมาได้อย่างชัดเจน,ความเร็วของมันนั้นสุดยอดมากมันเร็วจนทําให้ทุกอย่างดูบิดเบี้ยวไปหมด

 

ใบหน้าของเขานั้นดูจะผะอืดผะอมเล็กน้อย, นี่มันจะเร็วเกินไปแล้วในชีวิตที่แล้วของเขานั้นเขาเองก็เคยมีประสบการณ์ในการขับขี่อะไรมามากมาย, จากประสบการณ์ของเขานั้นในตอนนี้ความเร็วของสัตว์ประหลาดนี้น่าจะเร็วถึง 210 กิโลเมตรต่อชั่วโมงและดูเหมือนว่าความเร็วของมันนั้นจะไม่ได้หยุดอยู่แค่นี้ซะด้วย

 

ภายในไม่กี่สิบวินาที,มันก็ได้เร่งความเร็วขึ้นมาก่อนที่จะหยุดอยู่ที่ 306 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

 

ใบหน้าของโรแกนนั้นได้เปลี่ยนไปเป็นสีเขียวเขานั้นไม่สามารถที่จะเปิดปากและเปิดตาของเขาออกมาได้เลย

 

ที่ด้านหลังของเขาเจสันและเทรนซุนั้นต่างก็มีใบหน้าที่ซีดเซียว,ความเร็วระดับนี้นั้นมันกระตุ้นหัวใจของมนุษย์มากเกินไปมากจนพวกเขาอยากจะอ้วกออกมาเลยทีเดียว ความเร็วที่มากเกินไปนี้ทําให้พวกเขานั้นต้องเอามือขึ้นมาปิดปากของพวกเขาเอาไว้เพราะไม่อย่างงั้นละก็อ้วก ต้องพุ่งออกมาและเลอะไปทั่วทั้งหน้าของพวกเขาอย่างแน่นอน

 

แค่คิดก็รับไม่ได้แล้ว!

 

สายลมนั้นราวกับใบมีดที่กรีดแทงไปที่แก้มทั้งสองข้างของพวกเขาทั้งสามคนแต่ถึงอย่างงั้นคล็อกโคไดล์ก็ไม่ได้หยุดลงแต่อย่างใด ความรู้สึกที่น่าอึดอัดนี้กําลังทําให้ทั้งสามกลายเป็นบ้า

 

แต่สิ่งที่ทําให้พวกเขารู้สึกแปลกใจก็คือพวกเขานั้นรู้สึกสนุกกับความเร็วที่ผิดปกตินี้!

 

ที่ด้านหน้าของสัตว์ประหลาดตัวนี้ คล็อกโคไดล์นั้นได้ยกยิ้มขึ้นมาแล้วสูบซิการ์ที่อยู่ในปากของเขาก่อนที่จะพ่นควันออกมา

 

ทันทีที่ควันนั้นถูกพ่นออกมามันก็ได้ถูกพัดหายไปในทันที

 

ในความเป็นจริงแล้วเขานั้นสามารถที่จะสร้างเกราะป้องกันแรงลมพวกนี้ให้กับทั้งสามได้ แต่เพราะความชั่วร้ายในจิตใจของเขานั้นเขาจึงไม่คิดที่จะทํามัน

 

และผลลัพธ์ของมันนั้นก็ยอดเยี่ยมอย่างที่คิด! เขานั้นสังเกตเห็นว่าทั้งสามคนนั้นต้องการที่จะเข้ามาทุบตีเขาแต่พวกเขานั้นก็ไม่สามารถที่จะทํามันได้เพราะแม้แต่จะขยับตัวพวกเขายังทําไม่ได้เลย

 

” ฉันรู้สึกชอบความพยายามของพวกเขาจริงๆ!”

 

ความเร็วที่ผิดปกตินี้นั้นราวกับความเร็วของรถฟอร์มูล่าวัน,ทั้งสี่นั้นกําลังปืนขึ้นมาบนเรดไลน์ด้วยความเร็วที่บ้าคลั่ง

 

หลังจากผ่านไป 15 นาที,ความเร็วของสัตว์ประหลาดนั้นก็ได้จะชะลอตัวลงและในตอนนั้นเองมันก็ได้มาหยุดอยู่ตรงพื้นราบบนเรดไลน์

 

หน้าผากของคล็อกโคไดล์นั้นเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่ไหลรินออกมาเป็นจํานวนมาก,การควบคุมสัตว์ประหลาดตัวนี้ให้ปินขึ้นมาด้วยความเร็วระดับนั้นมันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะต้องรู้สึกอ่อนล้า

 

” ใกล้จะสําเร็จแล้ว!”

 

ในเวลานี้ทั้งสี่นั้นได้มองไปที่อาคารจํานวนมากที่อยู่ตรงหน้าด้วยความซับซ้อน

 

และที่นั่นก็คือศูนย์ใหญ่กองทัพเรือ! และที่นี่ก็ยังอยู่ตรงใจกลางของศูนย์ใหญ่กองทัพเรือพวกเขานั้นไม่จําเป็นต้องไปเผชิญหน้ากับห่ากระสุนที่รออยู่ที่ทางเข้าหลัก

 

” เป็นที่ที่สวยมากจริงๆ!”

 

เทรนซุนั้นได้กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นดูเหมือนว่า เขานั้นจะลืมความรู้สึกก่อนหน้าไปแล้ว

 

ไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะทํามันสําเร็จจริงๆ!

 

ปืนขึ้นมาบนเรดไลน์เพื่อลักลอบเข้ามาที่ศูนย์ใหญ่กองทัพเรือ มันเป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อเป็นอย่างมาก!

 

“ อย่าพึ่งดีใจไป!”

 

คล็อกโคไดล์ได้กล่าวออกมา

 

“ คล็อกโคไดล์,ไปต่อได้แล้ว!”

 

ในตอนนั้นเองเสียงของโรแกนก็ได้ดังขึ้นมา

 

“ นี่คุณบ้ารึเปล่าเนี่ย, ขอพักก่อนไม่ได้หรือไง!”

 

เคล็อกโคไดล์นั้นได้ตะโกนออกมาเสียงดัง

 

“ แต่พวกเรากําลังรีบ,คล็อกโคไดล์!”

 

หลังจากนั้นไม่นานสัตว์ประหลาดนั้นก็ได้พุ่งขึ้นไปบนเรดไลน์อีกครั้ง

 

ที่ราบที่พวกเขาอยู่นั้นอยู่ห่างจากศูนย์ใหญ่กองทัพเรือประมาณสิบเมตร,ในตอนี้คล็อกโคไดล์นั้นได้เร่งความเร็วขึ้นมาอีกครั้ง

 

แต่หลังจากผ่านไป 30 วินาที,ก็ดูเหมือนว่าคล็อกโคไดล์นั้นจะไม่ไหวแล้ว

 

“ ฉันไม่ไหวแล้ว!”

 

เขาได้กล่าวออกมาพร้อมกับใบหน้าที่ซีดเซียว

 

“ เฮ้ เฮ้ คล็อกโคไดล์,อดทนไว้!”

 

“ ทนอีกหน่อยคล็อกโคไดล์!”

 

เจสันและเทรนซุนั้นได้ตะโกนออกมาด้วยความกระวนกระวาย

 

หลังจากที่พวกเขาพูดจบ, สัตว์ประหลาดของคล็อกโคไดล์ก็ได้ระเบิดออกมาในทันที

 

ในตอนนั้นเองพวกเขาทั้งสี่ก็ได้มองเห็นท้องทะเลเบื้องล่าง

 

“ นี่พวกเราขึ้นมาสูงขนาดไหนกัน!?”