The Soul Purchasing Pirate - บทที่24:โกล ดี. โรแกน

S.P.Pบทที่24:โกล ดี. โรแกน

 

เมื่อโรแกนออกมาจากฐานทัพเรือไม่มีการไล่ล่าเขามันทำให้เขารู้สึกโล่งใจ

 

หลังจากนี้มันคงจะดีกว่าถ้าไม่ไปสร้างปัญหาเพิ่ม

 

ไม่อย่างนั้นถ้าทหารเรือทุกคนพร้อมใจกันมาไล่ล่าเขา เขาคงจะต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากเพื่อหนีออกไปจากฐานทัพเรือนี้และก็เงินอีกเป็นจำนวนมาก แม้ว่าเขาจะได้สะสมเงินเอาไว้เป็นจำนวนมาก แต่ตอนนี้เขาก็ยังคงต้องระวังและประหยัดเงินของเขาเอาไว้

 

มีโจรสลัดที่แข็งแกร่งมากมายในโลกใบนี้และเมื่อเขามาไปถึงแกรนด์ไลน์ และต้องไปเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่งเขากลัวว่าเงินของเขาจะไม่เพียงพอที่จะเอาไว้ใช้ในการต่อต้านพวกเขา

 

เรียกได้ว่าราคาของวิญญาณของระบบวิญญาณครอบครองนั้นคิดตามความแข็งแกร่งของค่าหัวของโจรสลัด แน่นอนว่านี่ก็ไม่ใช่สิ่งที่แน่นอนเสมอไป

 

ตัวอย่างเช่นนักบุญดาบ เก๋อ เนี่ยจากราชวงศ์ฉินซึ่งมีราคาต่ำ อย่างไรก็ตามในโลกนี้ทักษะดาบอันละเอียดอ่อนของเขานั้นได้เปลี่ยนแปลงความแข็งแกร่งของเขา ในตอนนี้ความแข็งแกร่งของเขาไม่ด้อยไปกว่าโจรสลัดที่มีค่าหัวหลักสิบล้านเบรี

 

บนเรือนั้นอยู่ๆหัวใจของโรแกนก็ได้ร้องเตือนถึงอันตรายขึ้นมา

 

“ ฉันต้องรีบออกไปจากอีสต์บลูโดยเร็วที่สุดฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป!”

 

มันไม่ดีแน่ที่ทหารเรือสงสัยเขา

 

หลังจากนั้นหนึ่งเดือนโรแกนก็ได้จัดการโจรสลัดไปอีกห้าคน และได้ไปรับรางวัลค่าหัวจากทหารเรือในตอนนี้เขาได้สะสมเงินได้ทั้งหมดประมาณ 75 ล้านเบรี มันเป็นจำนวนเงินที่เยอะมากซึ่งมันทำให้โรแกนรู้สึกปลอดโปร่ง

 

“ ถ้าฉันใช้เงิน 75 ล้านในตอนนี้ฉันก็จะอดวิญญาณระดับ 100 ล้าน!”

 

ทหารเรือระดับสูงที่เป็นตัวแทนของทะเลอีสต์บลูนั้นไม่มีวันเปลี่ยนแปลง

 

โรแกนได้ให้วันหยุดกับตัวเองสามวัน เขาใช้เวลาหลายวันนี้บนเกาะเล็ก ๆ,เขาเดินเล่นไปมา,มองหาบาร์ที่เงียบสงบฟังไวโอลินดูการเต้นระบำของสาวสวย หลังจากผ่านช่วงเวลานี้ไปเขาก็ได้ออกจากเกาะและมุ่งหน้าไปยังแกรนด์ไลน์

 

เท่าที่เขารู้มาถ้าเขาต้องการที่จะออกจากอีสต์บลูเขาจะต้องขึ้นไปบนทางน้ำของรีเวิร์สเมาเทน แน่นอนเขาไม่รู้อะไรมากเขาแค่ได้ยินจากที่คนอื่นเขาพูดกันเท่านั้น

 

เมื่อต้องการไปที่รีเวิร์สเมาเทนเขาต้องผ่านบ้านเกิดของเขาโลคทาวน์

 

 

เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ดวงตาของเขาก็ได้หดแคบลงและใบหน้าของเขาก็จริงจังขึ้น

 

เมื่อมองไปที่เมืองที่คุ้นเคยนั้น โรแกนรู้สึกคิดถึงมันมาก

 

ในตอนแรกเขาถูกบังคับให้ออกไปจากที่แห่งนี้ แม้แต่ทักษะการต่อสู้ของเขาก็ไม่สามารถช่วยให้เขาอยู่ที่นี้ได้ เขาไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะมีพลังที่ยิ่งใหญ่หลังจากที่ได้เดินทางไปทั่วทะเลอีสต์บลู ในที่สุดเขาก็ได้กลับมาที่บ้านเกิดของเขา

 

เมื่อรูทดราก้อนได้เข้ามาใกล้ชายฝั่งนั้น โรแกนก็ได้เอาหน้ากากออกมาอย่างช้า ๆ และวางมันลงบนหน้าของเขา

 

จากนั้นเขาก็ได้กระโดดลงจากเรือและได้มุ่งหน้าไปที่โลคทาวน์

 

ในเวลาเดียวกันที่โรแกนขึ้นฝั่งมา,ในเมืองนั้นที่สำนักงานของกองทัพเรือก็ได้มีการพูดคุยบางอย่างกันเกิดขึ้น

 

“ งั้นคุณก็สงสัยว่าเก๋อ เนี่ยเป็นโจรสลัดงั้นเหรอ?”

 

“ เขาเปลี่ยนตัวตนของเขาเป็นนักล่าโจรสลัดเพื่อปกปิดตัวตนเดิมของเขา!”

 

พลเรือจัตวาซะโมเขาเป็นชายวัยกลางคนในตอนนี้เขาได้ขมวดคิ้วและมองไปที่ชายหนุ่มตรงหน้าเขาดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย

 

“ ใช่,ไม่ผิดแน่!”

 

ชายหนุ่มยิ้มและกล่าวด้วยน้ำเสียงแปลกๆ

 

“ ดราก้อนนายต้องรู้ก่อนว่าถ้าข้อมูลของนายไม่ถูกต้องนายจะทำให้ทหารเรือมีปัญหาใหญ่!”

 

ซะโมพูดช้าๆ

 

“ ฉันคิดไม่ผิดหรอก!”

 

เขาพูดออกมาอย่างนั้นและดวงตาของเขาก็ปรากฏอาการบางอย่างจากนั้นเขาก็ได้มองออกไปนอกหน้าต่าง

 

“ ฉันไม่เพียงแต่แน่ใจว่าเขาเป็นโจรสลัดฉันรู้ด้วยว่าชายคนนั้นคือใคร!”

 

ตั้งแต่ครั้งนั้นที่เขาพลาดโอกาสที่จะจับโรแกนไปดราก้อนก็ได้ตามหาเบาะแสต่างๆเขาได้ไปเยี่ยมเยียนเกาะใกล้เคียงหลายแห่งรวมถึงเกาะที่โรแกนได้ไปซื้อเรือของเขาด้วย

 

ดราก้อนเอาภาพวาดในมือของเขาออกมาอย่างช้าๆ

 

“นี่คืออะไร?”ซะโมสงสัย

 

“มันคือเรือ!” ดราก้อนพูด

 

“นายหมายความว่าไง”ซะโมยังคงไม่เข้าใจ

 

“นี่คือเรือของชายคนนั้น,นักบุญดาบเก๋อ เนี่ย,และเขาก็คือน้องชายของโรเจอร์,โกล ดี โรแกน,เขาซื้อมันมาจากขุนนางเล็ก ๆ ที่ชื่อรอท”

 

“ตั้งแต่วันที่เขาได้ซื้อเรือลำนี้มาโรแกนก็ได้หายตัวไป แต่ในเวลาเดียวกันนักล่าโจรสลัดที่ชื่อเก๋อ เนี่ยก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมา!”

 

“ชายคนนี้ฉลาดมากเขาเกือบจะซ่อนร่องรอยเอาไว้ได้ทั้งหมด แต่เขาก็ยังไม่ฉลาดพอ”

 

ดราก้อนพูดเบา ๆ และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสนใจ

 

“นายกำลังจะบอกว่านักล่าโจรสลัดชื่อดังเก๋อ เนี่ยก็คือโกล ดี โรแกนงั้นหรอ?”ซะโมรู้สึกตกใจมาก

 

ดราก้อนไม่ตอบกลับในตอนนี้ดวงตาของเขาก็ได้เปล่งประกายขึ้นและเขาก็ได้ยิ้มออกมา

 

“หมอนี้มันน่าสนใจจริงๆ!”

 

ดราก้อนพึมพำออกมาจากนั้นเขาก็ได้หยิบหอยทากสื่อสารขึ้นมา

 

“รายงานตำแหน่งของเขามา!” เขาถามออกไป

 

ซะโมมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างสงสัย เขาไม่เข้าใจในสิ่งที่เขากำลังทำอยู่!

 

“ตอนนี้เขาอยู่ที่โลคทาวน์ครับ!”

 

เสียงเบา ๆ ที่ดังออกมาจากหอยทากสื่อสารมันทำให้ดราก้อนรู้สึกมีความสุขมาก

 

หลังจากเขาได้ยินว่าเขาไม่สนใจซะโมเขาได้โบกมือให้ผู้บัญชาการและเดินออกจากออฟฟิศ

 

โรแกนได้มาถึงเป็นเวลานานแล้ว แต่ก็ไม่มีข่าวอะไรเกี่ยวกับตัวเขาเลยตั้งแต่เขาออกไปจากบ้านเกิดของเขา เขาคิดว่าฉลาดเกินไป,มันราวกับว่าตัวเขาได้หายไปแล้ว แต่หลังจากผ่านไประยะเวลาหนึ่งเขาก็ได้สร้างตัวตนของเก๋อ เนี่ยขึ้นมา มันนับเป็นหลักฐานชั้นยอดที่ทำให้การพิสูจน์ตัวตนของเขาผิด,ไม่มีใครคิดว่าเขาทั้งสองคือคนๆเดียวกัน

 

“ ในเซาท์บลูไม่มีนักดาบชื่อกุ๋ยกุและก็ไม่มีคนที่ชื่อเก๋อ เนี่ยอยู่ที่นั่น!”

 

ฝ่ายเซาท์บลูยืนยันข่าวนี้เรียบร้อย

 

ดังนั้นตัวตนของเก๋อ เนี่ยจึงเป็นตัวตนปลอมเรื่องนี้ทำให้ดราก้อนสงสัยว่าทำไมนักล่าโจรสลัดถึงต้องพยายามปกปิดตัวตนของเขาด้วยหน้ากากด้วย?

 

จะต้องมีความลับเบื้องหลังสิ่งนี้ มันน่าสนใจจริงๆ

 

ในตอนแรกที่ดราก้อนได้ลองตรวจสอบดูวิธีการใช้ดาบของโรแกนดู แต่เขาก็ยังไม่พบเบาะแสใดๆ

 

หลังจากนั้นเขาก็ได้ลองตรวจสอบดูที่เรือ

 

มันเป็นเรือที่ได้ช่วยไขข้อสงสัยของเขาเพราะมันดราก้อนถึงได้รู้ว่าโรแกนนั้นได้ปลอมแปลงตัวตนของเขา

 

จากนั้นด้วยเบาะแสทั้งหมดดราก้อนก็ได้ติดต่อไปทหาเรือในแผนกการเงินและพวกเขาก็ได้ยืนยันว่าชายที่ชื่อเก๋อ เนี่ยนั้นใช้ดาบเล่มเดียวกันกับที่โรแกนใช้จัดการกับไซเดอร์

 

เขาเป็นคนคนเดียวกัน!

 

ในวันนั้นดราก้อนก็ได้รู้ความจริง

 

และเพราะโรแกนได้มาที่โลคทาวน์เขาจะต้องไปที่บ้านของเขา

 

“ นี่มันน่าสนใจจริงๆและมันต้องสนุกแน่!”

 

“ คนที่น่าสนใจแบบนี้ฉันไม่ต้องการพาเขากลับไปให้กับกองทัพเรือ”

 

“ แต่ยิ่งเขาน่าสนใจมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งอันตรายมากเท่านั้น!”

 

“ เมื่อเทียบกับโรเจอร์แล้ว,เขาดูเหมือนจะคุ้นเคยกับการซ่อนอยู่ภายใต้หน้ากากมากว่า”

 

“โกล ดี. โรแกน!”