THE OBLIVIOUS PRINCE : เจ้าชายผู้ลืมเลือน - ตอนที่ 17 กิลด์มาสเตอร์เเห่งเฮสเทีย
“ ออร่าสีเเดงฉานที่ปลดปล่อยออกมาจากที่ๆ หนึ่ง เเต่ออร่านั้นได้เเผ่กระจายมายังที่นี่
“ เขาได้เห็นปีศาจตนหนึ่งที่ได้ยืนอยู่ข้างหน้าของชายคนนั้น ปีศาจที่ใส่ชุดคลุมเเละหน้ากากที่มีครึ่งอัน เขาไม่เคยเห็นปีศาจตนนั้นมาก่อน พลังของมันที่เเผ่ออกมาก็ไม่ได้เเตกต่างจากชายคนนั้นเลย
“ ราเฟียเธออยู่ตรงนี้ก่อนนะ “
“ อื้อ! “
ราเฟียพยักหน้าให้เขาเเล้วรักษาให้ เรน่าต่อ
“ พรึบบ “
“ ข้าต้องไปช่วย “
ในตอนนี้เขาจะมีเเรงไม่มากเเต่เขาก็พยายามเซฟพลังของตัวเองเขาใช้เพียงเเค่ เดเมทิส เเละกลายเป็นอัศวินทมิฬเขาได้ใต่ขอบกำเเพงเเละกระโดดออกไป
“ ออร่าเเรงกดดันนั้น ไม่น่าใช่ของนักผจญภัยหรือผู้ใช้พลังปกติเเน่”
เรย์ได้วิ่งบนหลังคาไปเรื่อยๆ เขาพยายามควบคุมเเละหมุนเวียนการไหลเวียนเพื่อฟื้นฟูพลังกายของตัวเองกลับคืนมา
“ เสียงของการปะทะมันเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ “
“ ฟุ่บบ “
เขาได้กระโดดขึ้นไปบนหลังเเห่งหนึ่งและมองไปยังจุดที่เกิดการปะทะขึ้น
” สมาชิกกิลด์ทุกคนกำลังต่อสู้กับปีศาจระดับหนึ่งในรอบทิศทางเต็มไปหมด “
” อพยพชาวบ้านออกไปจากเมืองก่อน “
เสียงของหัวหน้ากิลด์อัศวินได้พูดขึ้นมา
” ในตอนนี้นั้นข้างหน้าของเขามันคือสมรภูมิรบชัดๆ
” มันเเย่มาก “
” มีชาวบ้านส่วนหนึ่งที่ถูกฆ่าเเละส่วนหนึ่งที่ได้รับบาดเจ็บ “
” ทุกคนกระจายกำลังไปอพยพชาวบ้านให้หมด!! “
” รับทราบ “
สมาชิกกิลด์ทุกกิลด์ส่วนหนึ่งได้เเยกตัวออกไปช่วยเหลือชาวบ้าน
” ส่วนกิลด์นักฆ่านั้นได้ทำงานเบื้องหลังในการกำจัดปีศาจ
” ในตอนนี้กำลังของเหล่าปีศาจส่วนหนึ่งลดลงเรื่อยๆ เเล้ว “
เรย์ไดพูดพร้อมกับมองลงไปข้างล่าง
” ช่วยข้าด้วย “
หญิงสาวได้สิ่งหนีเหล่าทาสปีศาจอย่างทุลักทุเล
” ฉึกกก “
เสียงของใบมีดที่ได้พุ่งสบั้นคอมันจนขาด
” เจ้าเป็นอะไรมั้ย “
” …!! “
” อย่าฆ่าข้าเลยนะ.. “
” เอิ่ม..ไม่ข้าไม่ได้มาฆ่าเจ้า “
” ดูเหมือนตัวข้านั้นมันคงน่ากลัวสินะ ” ชุดเกราะสีดำทมิฬที่ดูน่าเกรงขามของเขามันกลับให้คนบางคนกลัวเขาแทน
” เจ้ารีบอพยพไปทางสมาชิกกิลด์ตรงนั้นเเละไปยังจุดปลอดภัยซะ “
” ขอบคุณเจ้าที่ช่วยชีวิตข้า “
หญิงสาวได้พูดเเละพยักหน้าขอบคุณเเล้วได้วิ่งออกไป
ในทันทีที่เรย์หันไปเขาก็ได้เจอปีศาจตนหนึ่งที่รูปร่างเหมือนกับ (gibberling) เศษซากของมนุษย์ยังติดที่ฟันของมันเเละเลือดของมนุษย์ที่เต็มปาก
เเต่ในทันทีนั้นมันก็ได้พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว
” ข้ายังไม่ทันได้พักหายใจเลยนะ “
” ฟุบบ “
เขาได้เอนตัวหลบออกด้านข้างเล็กน้อยเพื่อหลบการโจมตี
” ..!! “
มันตกใจที่อยู่ๆ ก็มีบางอย่างได้คว้าขาของมันไว้เเน่น
” กัดฟันของเจ้าไว้ดีๆ ล่ะ “
เรย์ได้พูดพร้อมกับบีบเเรงมือมหาศาลเเล้วฟาดมันลงกับพื้นอย่างรุนแรง
” บั๊วะะ “
ใบหน้าของมันถูกบดขยี้ลงกับพื้นอย่างรุนเเรงเเต่ทว่าพวกมันก็มากันเรื่อยๆ นับ10ตัว
” มีเข้ามาเรื่อยๆ เลยเเหะ “
พวกมันได้พุ่งเข้าหาเขาทีละตัวอยากรวดเร็ว
” ก็ดีข้าไม่อยากพุ่งไปหา เพราะตอนนี้ข้าไม่อยากใช้เเรงมาก เเต่พวกเจ้าพุ่งมาหาข้าก็ดี “
เขาได้เพ่งสมาธิเเละโฟกัสการเคลื่อนไหวที่พุ่งเข้ามา
” ฟุบ ฟุ่บ ฟุบ “
” ปั้มม พั๊วะะ ปั้งง! “
เรย์หลบการโจมตีโดยเอี้ยวตัวออกด้ายข้างละบีบกำปั้นพร้อมกับซัดออกไปเเละมืออีกคู่จับขามันไว้เเละฟาดลงพื้นอย่างรุนเเรง
ตัวสุดท้ายที่พุ่งเข้ามาเขาก็ได้ฟาดเท้าออกไปข้างหน้าจนมันปลิวออกด้วยความรุนเเรงจนถูกไม้ที่หักอยู่เเทงทะลุตัวของมันจนตาย
” ฟุ่บบ “
คมดาบเเห่งคารามิส
” คมดาบทมิฬ “
” ฉั่วะะะ “
ใบมีดได้ตัดผ่านร่างกายของพวกมันภายในไม่กี่วินาที กลายเป็นเศษชิ้นเนื้อทั่วบริเวณ
พลังเเห่งความตะกละ
” จงกลืนกิน “
เดรกได้ปรากฏตัวเเละเขมือบพวกมันจนหมดถึงเดรกจะกินไปเยอะเเต่มันก็ไม่มีทีท่าว่าจะอิ่มเลยสักนิด
” …!!! “
” เเรงกดดันบางอย่างได้เเผ่ออกมา “
เรย์ได้กระโดดขึ้นไปข้างบน
เสียงเท้าของใครบางคนได้เดินตรงเข้าไปหาชายคนนั้น
” น่ากลัวจังเลยนะพวกมนุษย์เนี่ย “
เสียงของปีศาจตนนึงได้พูดขึ้นมา
” พวกเจ้าบุกเข้ามาทำลายเมืองนี้เพื่ออะไร “
” เปล่าเลย พวกข้าเเค่อยากจะมาหาอะไรเล่นสนุกๆ เเค่นั้นเอง “
” สนุก? สนุกงั้นหรอ “
“..!!! “
ภายในชั่วพริบตาชายคนนั้นก็ได้มาอยู่ข้างหน้า
” ปั้มมมมม!!! “
เเรงหมัดของชายคนนั้นได้ซัดเข้าไปที่หน้าของปีศาจตนนั้นอย่างจัง
” พั้ม พั้มมม พั้มม พั้มมม!! “
เพียงเเค่เเรงหมัดเพียงครั้งเดียวปีศาจตนนั้นปลิวทะลุสิ่งก่อสร้างจนทะลุออกไปด้านนอกเมือง
” พุ่บ พุ่บ “
” เเหม่เล่นเเรงจังเลยนะเนี่ยต่อยข้ากระเด็นออกมาข้างนอกเลยเเหะ “
ปีศาจตนนั้นได้พูดพร้อมกับปัดฝุ่นที่เปื้อนอยู่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
” เอาล่ะ เจ้าพวกมนุษย์มาเริ่มบรรเลงเพลงกันเลยมั้ย “
หลังสิ้นเสียงพูดก็มีคลื่นความถี่สูงบางอย่างได้เเผ่กระจายไปทั่วทั้งเมือง
” อึกกก!! ข้าปวดหัว หัวข้าเเทบจะระเบิดอยู่เเล้ว!! “
เสียงของสมาชิกกิลด์เเต่ละคนได้กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
” ครอบคลุมพื้นที่ “
เเต่ทันใดนั้นชายคนนั้นได้ร่ายเวทย์ขนาดใหญ่เพื่อครอบเมืองเอาไว้ไม่ให้เสียงผ่านเข้าไป
” ทำไมเจ้าต้องปกป้องคนที่อ่อนเเอขนาดนั้นด้วยล่ะ เสียเวลาจะตาย พวกอ่อนเเอหนะตายไปซะก็สิ้นเรื่อง “
” เดอะวอยด์ “
” …!!! “
เวทย์ไฟระดับ 3
” เพลงดาบปัดป้อง “
” พั้มมม!! “
เสียงของปีศาจที่ได้ยิงลำเเสงสีดำมืดออกมาเป็นเเนวตรงงเเต่ก็ถูกชายคนนั้นปัดออกไปได้อย่างหวุดหวิดเเต่ในวินาทีนั้นทั้งคู่ก็ได้หายตัวไป
” ปั้งงงง!! “
เสียงของชายคนนั้นเเละปีศาจตนนั้นได้พุ่งเข้าหากันโดยตรงเเละได้เกิดเเรงปะทะที่ดังมหาศาล
” ครึ้ดดด “
เสียงของคมดาบเเละกรงเล็บที่ได้ฟาดเข้าหากันเเต่ปีศาจตนนั้นรับการโจมตีของเขาไว้อย่างง่ายไว้อย่างง่ายดาย
” เคร้ง เคร้ง เคร้ง เคร้ง “
ทั้งคู่ได้ฟาดดาบเเลฟันกรงเล็บเข้าหากันอย่างรวดเร็วเเละรุนเเรง ทั้งคู่ต่างโจมตีเข้าหากันเเละต่างฝ่ายต่างปัดป้องการโจมตีของกันเเละกัน
” ข้าปีศาจชั้นกลาง ลำดับที่ 8 นามว่า ฮาซีเร็ก โอลาสต้า ข้ายอ.. “
” ปั้มมมมมม!! “
ในขณะที่มันกำลังพูดอยู่หมัดของชายคนนั้นก็ได้ซัดเข้าที่กลางหน้าหมัดได้บดขยี้หน้าของมันอย่างรุนเเรง
” โคร้มมม!! “
” เจ้ามันไร้มารยาท!! “
เสียงของปีศาจที่ตะโกนออกมาตัวมันได้ปลิวออกไปไกลกว่า 100 เมตรออกจากข้างนอกเมือง
” เวทย์ไฟระดับ 2 เฟรมสเเลชเชอร์ “
” …!! “
คลื่นดาบสีเเดงฉานได้พุ่งตรงยาวเข้าไปหาปีศาจตนนั้นอย่างจัง
ปีศาจตนนั้นได้ยื่นมือออกมา
” จงหักเห เรเนวอยด์ “
” พั่มมมม!! “
เสียงของคลื่นดาบที่ได้ตรงออกไปมันถูกเบนทิศทางออกไปของมันเเต่มันก็ใช้เวทย์บางอย่างหักเหการโจมตีนั้นออกไปด้านข้างอย่างง่ายดาย
” มันปัดการโจมตีของข้าที่ฟันออกไปได้อย่างง่ายดายเลย “
” เสียงนั่นมัน ซีซาร์ กิลด์มาสเตอร์เเห่งเฮสเทียงั้นหรอ “
ชายวัยกลางคนผู้มีผมสีดำยาวเเละดวงตาสีน้ำตาลรูปร่างสูงได้สวมชุดคลุมที่ยาวเเละดาบคาตานะที่ยาวเเละดูคมกริบ
” ระดับเเรงค์เกอร์ “
เรย์ได้พูดพร้อมกับกำหมัดเเน่นในตอนนี้นั้นพลังของเขานั้นยังไม่ได้ครึ่งของเขาเลยซักนิด
” ปลดปล่อยออร่า “
” ..!!! “
ในจังหวะที่เรย์กำลังคิดอยู่ก็มีคลื่นบางอย่างปลดปล่อยออกมา
” วึ่มมมมมม “
” นี่ข้าอยู่ไกลตั้งขนาดนั้นเเต่ยังได้รับผลของคลื่นออร่างั้นหรอเนี่ย “
” เเปร๊บ เเปร๊บ “
ออร่าที่ได้ปล่อยออกมาของชายคนนั้นมีปริมาณออร่าที่มหาศาลเเต่เขาได้บีบอัดมันเข้าไปเหมือนเขากำลังถูกคลุมด้วยอะไรบางอย่างสีเเดงฉานเเละสายฟ้าสีเเดงที่ได้อยู่รอบบริเวณตัวเขา
” เสริมเเกร่งอาวุธ “
ทันใดนั้นออร่าสีเเดงฉานได้ปกคลุมเเละบีบอัดจนกลายเป็นใบมีดที่ยาวเเละคมมากกว่าเดิม
” ..!!! “
เเต่ทันใดนั้นชายคนนั้นก็ได้กระทืบเท้าลงเเละพุ่งออกไปข้างหน้าด้วยความรวดเร็วพื้นได้เเตกออกเป็นเสี่ยงๆ ในทันที
” พุ่มมมม!! “
” เวทย์ไฟระดับ 4 เพลงดาบร่ายรำ “
การเคลื่อนไหวของเขานั้นไวขึ้นคมดาบที่ได้ฟาดฟันออกไปทั่วทิศทางอย่างรวดเร็ว
” เคร้ง เคร้ง เคร้ง “
การโจมตีของซีซาร์ได้กระหน่ำการโจมตีจากทั่วทิศทางทั้งสองได้สลับการรับเเละโจมตีกันเเต่ละรอบเเต่เหมือนเป็นฝ่ายซีซาร์ที่พลังมากกว่า
” ชิน่ารำคาญชะมัด “
” เพลงดาบของมันทั้งไวเเละรวดเร็วเเถมการฟาดฟันเเต่ละครั้งก็รุนเเรงมากพื้นได้ตกเเตกออกเป็นคมดาบที่ฟันออกไปในเเต่ละที “
” …!! “
” ฟุ่บบ “
จู่ๆเพลงดาบที่เขาร่ายรำออกมานั้นได้เปลี่ยนทิศทางในทันทีอย่างรวดเร็ว
” ข้ากันการโจมตีไม่ทันเเน่ “
” ปั้งงง “
ปีศาจตนนั้นยกเเขนของมันขึ้นมากันดาบที่ได้ฟันเข้ามาอย่างรุนเเรง
” ครืดดด “
” ชิ! รุนเเรงชะมัด “
บริเวณเกราะเเขนของมันเป็นรอยดาบที่ได้ฟันเข้าไปลึกเกือบถึงเนื้อของมัน
” ทำเป็นโอหังนะ เจ้ามนุษย์ “
” ปลดปล่อยพลัง “
ทันใดนั้นคลื่นพลังสีม่วงเข้มได้ปกคลุมร่างกายของมันเเละกรงเล็บที่ยาวขึ้นนัยน์ตาที่เปลี่ยนไป
” อ้าา..รู้สึกเหมือนได้เกิดใหม่เลยเเหะ “
” พั้มม “
ในทันได้นั้นดาบนั้นก็ได้ลากยาวเเละฟันเข้ามา
” เรเวนอยด์ “
พลังบางอย่างที่คล้ายมือได้ปรากฏเเล้วรับการโจมตีของซีซาร์เอาไว้ได้อย่างง่ายดาย
” ..!! “
” ปั้งงงง “
ในจังหวะที่ดาบถูกจับฮาซีเร็กก็ใช้เท้าฟาดเข้าที่ด้านข้างอย่างรุนเเรงจนปลิวออกไปด้วยความเร็ว
” อั้คค! ”
” เเขนนั่นมันจับดาบของข้าไว้เเน่นมาก เขานั่นไม่สามารถขยับหรือดึงดาบออกได้เลยดาบออกได้เลย “
” ปักก ครืดดด “
เขาได้เเทงดาบลงพื้นเพื่อหยุดเเรงกระเด็นจากการโจมตี
” ฟุ่บบบ!! “
เเต่ทันใดนั้นมันก็มาอยู่ด้านข้างเขาเรียบร้อยเเล้ว เขาได้ยกดาบขึ้นมากันด้านข้างอย่างรวดเร็ว
” เคร้งงง “
เสียงของดาบเเละกรงเล็บได้ปะทะกันอย่างรุนเเรง
” จงควบคุมเรเวนอยด์ “
ฮาซีเร็ก ได้ปล่อยคลื่นกดดันสูงออกมาพื้นที่บริเวณโดยรอบเเตกออกอย่างรุนเเรง
” .!!! “
” ฉั่วะ”
เขาลดดาบลงมากันไว้มันทันจนถูกกรงเล็บฟันจากด้านข้าง
” ฟึ่บบ “
เขาได้พุ่งกลับหลังจากถูกกรงเล็บเฉือนเข้ามาในทันที บาดเเผลของเขานั้นถูกฟันเข้าไม่ลึกมากเพราะเขาได้ปลดปล่อยเกราะออร่ามารับการโจมตีไว้ได้ทัน ในเรื่องความเร็วเขานั้นไม่ได้เเพ้มันเลย
เเต่ทว่าปัญหาคือพลังเเรงกดดันเเละเจ้ามือนั่นต่างหาก
” ข้ายังไม่อยากใช้พลังนั่นไม่ว่ายังไงก็ตาม “
เขาไม่มีเวลาที่จะคิดเพราะจู่ๆก็มันก็ได้พุ่งมาอีกครั้ง
เขาได้ยกดาบขึ้นมาพร้อมกับปัดป้องออกไป
” เรเวนอยด์ ”
ดาบของเขาถูกจับเอาไว้อย่างง่ายดาย
” ชิ เจ้ามือนั่นอีกเเล้ว ”
เขาปล่อยมือลงจากดาบในทันทีละบีบกำปั้นละซัดเข้าไปที่หน้าของมันเเต่ทว่ามันก็ได้ฟันเข้าด้านข้างของเขาเหมือนกัน
” ปั้มมมม! “
” ฉั่วะะะ! ”
ทั้งสองกระเด็นออกมาพร้อมกัน
เเผลของซีซาร์เริ่มมีลึกขึ้นส่วนใบหน้าของมันก็ถูกบู้บี้เลือดของเขาได้ติดที่กรงเล็บของมันเเละเลือดบนใบหน้าของมันก็ติดที่มือเขาเช่นกัน