The King of War - บทที่ 991 มีคนจากสำนักมารมา

หยางเฉินยิ้มเล็กน้อย “หากเป็นเช่นนี้ ผู้นำแห่งสำนักมารเมืองเหมียวจะทำเช่นเดียวกันอย่างแน่นอน”

“จากการคาดเดาของเรา สิ่งที่สำนักมารทำนั้น ล้วนปิดบังผู้ควบคุมของเมืองเหมียว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ หากสำนักมารส่งผู้แข็งแกร่งมาที่เมืองกษัตริย์กวน มันจะทำแบบลับๆเท่านั้น”

“แม้ว่าตระกูลเจียงจะเป็นตระกูลหลักที่ค้นพบผู้แข็งแกร่งของสำนักมาร แต่ตระกูลคิงกวนต่างหากที่เป็นเจ้านายที่แท้จริงของเมืองกษัตริย์กวน และคนที่ออกคำสั่งให้จัดระเบียบของตระกูลต่างๆคือกษัตริย์กวน ถึงตอนนั้น ผู้แข็งแกร่งสำนักมารจะต้องไปที่คฤหาสน์คิงกวนอย่างแน่นอน”

“ดังนั้น เราแค่ต้องรวมกำลังทั้งหมดของเมืองกษัตริย์กวน ไปรวมตัวที่คฤหาสน์คิงกวน แล้วรอจนกว่าผู้แข็งแกร่งสำนักมารจะปรากฏขึ้น”

“นั่นคือเหตุผลที่ผมพูดว่า กษัตริย์กวนเต็มใจร่วมมือหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ด้วยวิธีนี้ คฤหาสน์คิงกวนจะตกอยู่ในอันตราย”

ณ ขณะนั้น เจียงสยงมองไปที่กษัตริย์กวน สีหน้าท่าทางของกษัตริย์กวนเคร่งขรึม แต่ไม่ได้ตอบตกลงในทันที และยังมีความลังเลอยู่บ้างบนใบหน้าของเขา

ในมุมมองของกษัตริย์กวน เหตุผลส่วนใหญ่ที่หยางเฉินทำเช่นนี้ คือการช่วยเหลือตระกูลเจียง

แต่สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ หยางเฉินยังต้องการใช้เรื่องนี้เพื่อยืนยันว่าเป็นเมืองเหมียวหรือเป็นสำนักมารของเมืองเหมียวกันแน่ที่ต้องการปั่นป่วนจิ่วโจว

ในฐานะอดีตเทพสงครามแดนเหนือของจิ่วโจว จนตาย เขาก็ยังเป็นทหารของจิ่วโจว

ใครก็ตามที่ต้องการปั่นป่วนจิ่วโจว เขาจะไม่ยอมปล่อยไว้แน่

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ กษัตริย์กวนไม่ยอมให้คำตอบสักที

หยางเฉินและเจียงสยงต่างก็ตระหนักถึงอันตรายของเรื่องนี้เช่นกัน เมื่อกษัตริย์กวนเห็นด้วย ทั้งคฤหาสน์คิงกวนจะต้องเผชิญกับความเป็นความตาย

หลังจากผ่านไปนาน กษัตริย์กวนก็เงยหน้าขึ้นมองหยางเฉินอย่างจริงจังและถามว่า “ถ้าเราเดาผิด คนที่ต้องการควบคุมจิ่วโจว มันคือทั้งเมืองเหมียว เกรงว่ามันจะไม่ใช่งู แต่เป็นไฟ”

“ถึงตอนนั้น เราจะจัดการกับมันอย่างไรดี? เกรงว่าทั้งคฤหาสน์คิงกวนจะกลายเป็นซากปรักหักพังในทันที ต่อจากนั้นไป จิ่วโจวก็จะไม่มีคฤหาสน์คิงกวนอีก!”

สีหน้าเจียงสยงดูเคร่งขรึมมาก ในฐานะผู้นำหนึ่งในสี่ตระกูลหลักในเมืองกษัตริย์กวน เขารู้ดีว่าพวกเขาจะเผชิญอะไรหากตระกูลคิงกวนถูกทำลายโดยกองกำลังอื่น

กล่าวได้ว่า การอยู่หรือการพินาศของตระกูลคิงกวนนั้น เกี่ยวข้องกับการอยู่และการพินาศของตระกูลชั้นนำทั้งหมดในเมืองกษัตริย์กวน

“ผมรับรองได้เลยว่า ถ้ามันมาถึงจุดนั้นจริงๆ คฤหาสน์คิงกวนอาจถูกทำลายในคราวเดียว แต่ตระกูลคิงกวนจะไม่ถูกทำลายแน่นอน!”

หยางเฉินสัญญาด้วยสีหน้าจริงจัง

กษัตริย์กวนเข้าใจความหมายของหยางเฉิน ถ้าเป็นทั้งเมืองเหมียวต้องการควบคุมจิ่วโจว มันจะเป็นศัตรูของทั้งจิ่วโจว

เมื่อเมืองเหมียวส่งผู้แข็งแกร่งแดนเทพมาหลายคน เพียงการต่อสู้ ก็สามารถทำให้คฤหาสน์คิงกวนกลายเป็นซากปรักหักพัง

เหตุผลที่ตระกูลคิงกวนสามารถกลายเป็นตระกูลคิง ไม่ได้อาศัยคฤหาสน์ แต่อาศัยผู้คนและความมั่งคั่งของเมืองกษัตริย์กวนเหล่านั้น

ตราบใดที่ยังมีผู้คน ทรัพย์สิน ตระกูลคิงกวนจะไม่มีวันถูกทำลาย

“สุดท้ายนี้ ให้ผมถามคุณหยางอีกคำถามหนึ่ง ถ้ามีเพียงสำนักมารเมืองเหมียว แค่คุณคนเดียว คุณสามารถรับมือได้ไหม?”

กษัตริย์กวนถามอีกครั้ง

“ได้!”

หยางเฉินตอบเพียงคำเดียว และไม่ได้พูดอะไรอีก

ณ เวลานี้ มีแต่ความไว้ใจระหว่างกัน ไม่ว่าจะพูดมากแค่ไหนก็เปล่าประโยชน์

“เอาล่ะ ทำตามที่คุณหยางบอก เราจะล่องูออกจากรู ตระกูลคิงกวนของเราจะออกคำสั่งให้ตระกูลอื่นคัดกรองคนในตระกูลของตนเอง!”

กษัตริย์กวนกล่าวอย่างเคร่งขรึม

“โอเค ด้วยความกล้าหาญนี้ของกษัตริย์กวน ต่อไปตระกูลคิงกวนจะเป็นเพื่อนผมหยางเฉิน!”

หยางเฉินรู้สึกซาบซึ้งอย่างมากในใจของเขา

ระหว่างเขาและตระกูลคิงกวน แม้ว่าก่อนหน้านี้จะขุ่นเคืองกัน แต่ผู้กระทำความผิดก็ตายไปแล้ว และความคับข้องใจก็สิ้นสุดลง

กษัตริย์กวนสัญญาว่าจะล่อสำนักมารเมืองเหมียวออกมา แต่อันที่จริงมันก็มีส่วนสนับสนุนอย่างมากต่อความปลอดภัยของจิ่วโจว

ไม่ว่าจะประสบความสำเร็จหรือล้มเหลว นับตั้งแต่กษัตริย์กวนเห็นด้วย เขาก็คู่ควรกับสถานะกษัตริย์แห่งตระกูลคิง

“ฮ่าฮ่า โอเค ในนามคฤหาสน์คิงกวน ผมยินดีต้อนรับเพื่อนอย่างคุณหยาง!”

เมื่อกษัตริย์กวนได้ยินคำพูดของหยางเฉิน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นในทันที

เมื่อกี้ เมื่อเขาถามหยางเฉินว่าเขาสามารถจัดการกับสำนักมารเมืองเหมียวตัวคนเดียวได้หรือไม่ หยางเฉินตอบว่าได้

นี่ก็เพียงพอแล้วที่จะยืนยันว่าหยางเฉินเป็นผู้พิทักษ์ที่ลึกลับที่สุดของแดนเหนือ และสามารถสู้กับผู้แข็งแกร่งเกือบครึ่งประเทศได้ด้วยตัวคนเดียว

คนประเภทนี้ยินดีผูกมิตรกับกษัตริย์กวน ซึ่งเป็นความโชคดีของตระกูลคิงกวน

หลังจากที่เจียงสยงได้ยินคำพูดของหยางเฉิน เขาก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “กษัตริย์กวน ยินดีด้วย!”

“ฮ่าฮ่า เช่นกันๆ!”

กษัตริย์กวนกล่าวด้วยรอยยิ้มกว้าง

เห็นได้ชัดว่า เจียงสยงซึ่งไม่เคยเป็นเพื่อนกับคฤหาสน์คิงกวน เต็มใจที่จะเป็นเพื่อนกับคฤหาสน์คิงกวนเพราะหยางเฉิน

ในไม่ช้า คำสั่งที่ทำให้ทั้งเมืองกษัตริย์กวนต่างสั่นสะท้านก็ออกจากคฤหาสน์คิงกวน

คำสั่งนี้ง่ายมาก โดยมีเพียงประโยคเดียว “เมื่อเร็วๆนี้ เผ่าพันธุ์อื่นได้อาละวาดและรุกรานตระกูลต่าง ๆในคฤหาสน์คิงกวน เผ่าพันธุ์อื่นนั้นเก่งในการปลอมตัว เพื่อประกันความสงบของเมืองกษัตริย์กวน แต่ละตระกูลจะต้องดำเนินการสืบสวนครั้งใหญ่ และจับตัวเผ่าพันธุ์อื่นมาลงโทษให้ได้!”

ไม่เพียงแต่ทำให้เมืองกษัตริย์กวนสั่นสะท้านเท่านั้น แต่เหตุการณ์นี้ยังส่งผลกระทบต่อตระกูลคิงอื่นๆด้วย

แม้ว่าเรื่องจะเริ่มต้นจากเมืองกษัตริย์กวน เหตุการณ์นี้ก็เป็นการเตือนเมืองหลวงอื่นๆด้วยเช่นกัน

ชั่วขณะหนึ่ง เมืองหลวงทั้งห้า ก็เริ่มตรวจสอบเช่นกัน

แม้ว่าจะไม่มีใครบอกว่ากองกำลังของชาติอื่นที่บุกรุกเข้ามาคือกองกำลังใด แต่กษัตริย์ของตระกูลต่างๆที่ควบคุมตระกูลตนเองนั้น รู้ดีว่าเผ่าพันธุ์อื่นนี้ คือสำนักมารเมืองเหมียว

เป็นเพียงว่าทุกคนรู้ความน่ากลัวของเมืองเหมียว และทุกคนก็เลือกที่จะเก็บเป็นความลับโดยปริยาย

ตระกูลชั้นนำจำนวนมากรู้เพียงว่าอาจมีผู้คนจากเผ่าอื่นๆในตระกูล แต่พวกเขาไม่รู้ว่าคนเหล่านี้มีตัวตนอย่างไร

เป็นเวลาสามวันติดต่อกันที่ตระกูลต่างๆในเมืองกษัตริย์กวนได้ตรวจสอบ และพบคนหลายคนจากสำนักมาร

โดยเฉพาะสี่ตระกูลใหญ่ในเมืองกษัตริย์กวน แต่ละตระกูลก็ได้ค้นพบคนของสำนักมาร

แม้แต่ในคฤหาสน์คิงกวน ก็มีการค้นพบผู้แข็งแกร่งสองคนอีกครั้ง และพวกเขายังคงอยู่ในตำแหน่งที่สูงในตระกูลคิงกวนอีกด้วย

สิ่งนี้ทำให้กษัตริย์กวนหงุดหงิดมาก และเขาคิดไม่ถึงว่า ภายใต้การดูแลของเขาจะมีคนจากสำนักมารด้วย

คฤหาสน์คิงกวน ในห้องหนึ่ง กษัตริย์กวนนั่งในตำแหน่งบนสุด และผู้นำตระกูลชั้นนำในเมืองกษัตริย์กวนก็นั่งทั้งสองด้าน

หลังจากรู้ว่าแต่ละตระกูลได้ค้นพบผู้แข็งแกร่งจากสำนักมาร กษัตริย์กวนกล่าวด้วยท่าทางเยือกเย็นว่า “คิดไม่ถึงว่า เมืองกษัตริย์กวนของเรา จะมีคนจากสำนักมารมากขนาดนี้”

“บางที ยังมีผู้แข็งแกร่งของสำนักมารที่ยังไม่ถูกค้นพบ ทักษะการปลอมตัวของพวกเขาเก่งไป ถ้าไม่ใช่เพราะคำสั่งของกษัตริย์กวน เกรงว่าเราจะไม่เคยคิดว่าคนในสำนักมารจะซ่อนอยู่ในตระกูลของเรา”

ผู้นำตระกูลหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่กล่าวอย่างเคร่งขรึม

“กษัตริย์กวน พวกเราควรทำอย่างไรต่อไป?”

ผู้นำหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ถาม

ดวงตาของกษัตริย์กวนหรี่ลงเล็กน้อย“ต่อไป ให้แต่ละตระกูลจัดเตรียมแดนราชาขั้นกลางมาเฝ้าระวังที่คฤหาสน์คิงกวนสองสามวัน ผู้แข็งแกร่งของสำนักมารก็น่าจะมาถึงเร็วๆนี้แล้ว”

“บูม!”

ในขณะที่เสียงของกษัตริย์กวนลดลง ก็มีเสียงดังก้อง และประตูห้องประชุมก็ถูกเปิดออกโดยตรงจากภายนอก