The King of War - บทที่ 989 การเจรจา

ใบหน้าของกษัตริย์กวนค่อยๆเคร่งขรึม และเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “คุณหยางไปที่ตระกูลหลินเมื่อกี้นี้ใช่ไหม?”

หยางเฉินไม่ได้ปิดบัง เขาพยักหน้าและกล่าวว่า “ผมได้ช่วยตระกูลหลินและหารือบางอย่างกับผู้นำตระกูลหลิน”

“ถ้าผมเดาไม่ผิด คุณหยางไปบ้านตระกูลหลินเพราะเรื่องสำนักมารเมืองเหมียวใช่ไหม?”

กษัตริย์กวนกล่าวว่า “ว่ากันว่า หลินเทียนเสียง ผู้นำตระกูลหลิน เป็นคนเดียวในเมืองกษัตริย์กวนที่กลับมาจากสำนักมารเมืองเหมียวที่ยังมีชีวิตอยู่”

“ผมยังได้ยินมาว่า หลังจากที่ผู้นำตระกูลหลินกลับมาจากเมืองเหมียวในปีนั้น ทันใดนั้นเขาก็มีบูโดที่ทรงพลัง ด้วยเหตุนี้ เขาจึงโดดเด่นจากรุ่นหลานของตระกูลหลิน และสืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูล ”

“ไม่รู้ว่าการระเบิดจากตระกูลหลินนั้น เกิดจากสำนักมารเมืองเหมียวด้วยหรือเปล่า?”

หยางเฉินส่ายหัว “ในตระกูลหลิน ไม่มีร่องรอยของคนเมืองเหมียว สำหรับการระเบิดนั้น เกิดจากการต่อสู้แย่งชิงอำนาจภายในตระกูลหลิน โชคดีที่ผู้กระทำผิดถูกประหารชีวิตแล้วและผู้นำหลินไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ”

หยางเฉินกล่าวไปสองสามคำ กษัตริย์กวนก็พอเดาได้คร่าวๆแล้ว กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คุณหยางมาเยือนเมืองกษัตริย์กวนครั้งนี้ เป็นความโชคดีของเมืองกษัตริย์กวนจริงๆ!”

ประจบหยางเฉินก่อนแล้วค่อยพูดว่า”ผมได้คุยเรื่องบางอย่างกับผู้นำตระกูลเจียงเมื่อกี้ และได้รู้เกี่ยวกับเรื่องของสำนักมารเมืองเหมียวมาบ้าง ที่ผมมาหาคุณหยาง อยากถามคุณหยางว่า กับสำนักมารเมืองเหมียว คุณมีมาตรการรับมืออะไรไหม?”

หยางเฉินเหลือบมองเจียงสยง เขาคิดไม่ถึงว่าเรื่องดังกล่าวเจียงสยงจะบอกกับกษัตริย์กวน

เมื่อเห็นหยางเฉินมองมาที่เขา เจียงสยงอธิบายว่า “คฤหาสน์คิงกวนก็ได้พบคนสองสามคนจากสำนักมารเมืองเหมียว กษัตริย์กวนมาที่บ้านของตระกูลเจียงวันนี้เพราะเรื่องนี้”

หยางเฉินไม่ตอบกษัตริย์กวนที่ถามว่าเขามีมาตรการรับมือใดกับสำนักมารหรือไม่ แต่ถามว่า “กษัตริย์กวนรู้เรื่องสำนักมารเมืองเหมียวมากแค่ไหน?”

กษัตริย์กวนพยักหน้า“เมืองเหมียวซ่อนจากโลกเสมอมา เช่นเดียวกับตี้ชุนในตำนาน พวกเขามีผู้แข็งแกร่งมากมาย แต่พวกเขาซ่อนจากโลกและไม่ออกมา”

“มีข่าวลือว่า เมืองเหมียวมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคน และนี่คือข้อมูลเมื่อหลายสิบปีก่อน สำหรับผู้แข็งแกร่งแดนเทพในตอนนี้นั้นยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด”

“ในตอนนี้ ตระกูลเดอะคิงทั้งห้า ต่างก็ได้ค้นพบสำนักมารเมืองเหมียวแล้ว ล้วนแล้วแต่อยู่ในตระกูลคิงมาช้านาน ตระกูลเดอะคิงทั้งห้าล้วนมีความคิดเห็นกันว่า สำนักมารเมืองเหมียวกำลังวางแผน วางแผนที่ใหญ่”

หลังจากฟังคำพูดของกษัตริย์กวน สีหน้าของหยางเฉินก็เคร่งขรึมอย่างยิ่ง “พวกคุณคิดว่า พวกเขากำลังวางแผนอะไรอยู่?”

“การขยาย!”

กษัตริย์กวนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “ถ้าผมเดาไม่ผิด ไม่เพียงแต่ตระกูลเดอะคิงทั้งห้าเท่านั้น แต่ยังรวมถึงยักษ์ใหญ่ชั้นนำอื่นๆในจิ่วโจว และแม้แต่ราชวงศ์ทั้งสี่ด้วย เกรงว่าจะมีผู้คนจากสำนักมารเมืองเหมียวแทรกซึมอยู่ ”

“ดูจากปัจจุบัน มันถูกค้นพบในตระกูลเดอะคิงทั้งห้าเท่านั้น และในบรรดายักษ์ใหญ่ชั้นนำของเมืองหลวงทั้งห้า ก็มีผู้แข็งแกร่งจากสำนักมารเมืองเหมียวด้วย”

“เมื่อสำนักมารเมืองเหมียวแทรกซึมเข้าไปในจิ่วโจวอย่างสมบูรณ์ เกรงว่าจิ่วโจวจะตกอยู่ในอันตราย”

“คุณหยาง ผมคิดว่าคุณน่าจะมีมาตรการรับมือใช่ไหม?”

หยางเฉินส่ายหัว”ไม่สามารถพูดได้ว่าเป็นมาตรการรับมือ เพียงมีแค่ความคิดบางอย่าง ไม่รู้ว่าตระกูลคิงยินดีให้ความร่วมมือหรือไม่”

กษัตริย์กวนตกตะลึงครู่หนึ่ง ฟังความหมายของหยางเฉิน เขาได้คิดหามาตรการรับมือแล้ว แต่เขาต้องการความร่วมมือจากตระกูลคิงใช่ไหม?

“คุณหยางลองพูดออกมาดูก่อน ให้ผมได้พิจารณาดู”

กษัตริย์กวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ความหมายของเขาก็ชัดเจนเช่นกัน นั่นคือ หลังจากที่หยางเฉินกล่าวความคิดของเขาก่อน เขาจะตัดสินใจว่าจะให้ความร่วมมือหรือไม่

หยางเฉินไม่ได้ถือสา เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ความคิดของผมง่ายมาก นั่นคือการริเริ่มที่จะล่อผู้คนจากสำนักมารเมืองเหมียวออกมา ตระกูลคิงกวนได้ค้นพบผู้คนจากสำนักมารเมืองเหมียวแล้วไม่ใช่หรือ?”

กษัตริย์กวนพยักหน้า “การแปลงโฉมหน้าของพวกเขานั้นยอดเยี่ยมมาก หลอกได้แม้กระทั่งผม และยังปลอมตัวเป็นผู้อาวุโสระดับสูงของตระกูลคิงกวนของผมด้วย”

“ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องของตระกูลเจียงเตือนผม ใครจะไปรู้ว่าผมจะรู้เรื่องนี้เมื่อไร”

เจียงสยงกล่าวด้วยเสียงหนักแน่น “มีข่าวลือว่า เทคนิคการปลอมตัวและแปลงโฉมหน้าของสำนักมาร ใช้เทคนิคกู่ และทำจากใบหน้าของคนตัวเป็นเป็น อยากจะดูออก เป็นเรื่องยากพอสมควร”

“มันยากจริงๆ แต่ตอนนี้เราได้ระมัดระวังแล้ว มันจะไม่ง่ายสำหรับพวกเขาที่จะใช้เทคนิคการปลอมตัวเพื่อหลอกลวงผู้คนจากทุกเชื้อชาติ”

กษัตริย์กวนพยักหน้า มองไปที่หยางเฉินและกล่าวว่า “เรื่องนี้ ต้องขอบคุณคุณหยาง ถ้าไม่ใช่เพราะคุณหยางยื่นมือออกมาช่วย ได้ค้นพบผู้แข็งแกร่งสิบกว่าคนของสำนักมารเมืองเหมียวในตระกูลเจียง รอวันที่เราค้นพบความลับนี้อีกครั้ง มันคงจะยากมาก”

หยางเฉินหรี่ตา และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “กษัตริย์กวนพูดเกินไปแล้ว ผมแค่ช่วยตระกูลเจียง แต่ไม่คิดว่าจะขุดคนที่ซ่อนตัวในตระกูลเจียงจากสำนักมารเมืองเหมียวโดยบังเอิญ”

หยางเฉินไม่ใช่คนโง่ กษัตริย์กวนพยายามเพื่อ “ส่ง” คุณงามความดีในการค้นพบคนสำนักมารเมืองเหมียวให้หยางเฉิน แต่ในความเป็นจริงเขาแค่กลัวสำนักมารเมืองเหมียว จึงผลัดความเกลียดชังไปที่หยางเฉิน

แม้กระทั่งหยางเฉินเดาว่า บางทีตระกูลคิงกวนอาจรู้ว่าผู้อาวุโสที่มีปัญหาของพวกเขาแล้ว แต่กษัตริย์กวนกลัวสำนักมารเมืองเหมียว ดังนั้นเขาจึงไม่เปิดเผยมาเป็นเวลานาน

ไม่อย่างนั้นมันจะบังเอิญขนาดนั้นได้ยังไงกัน?

หยางเฉินเพิ่งค้นพบคนจากสำนักมารเมืองเหมียวในตระกูลเจียง จากนั้นตระกูลคิงกวนก็ค้นพบด้วย?

“คุณหยางถ่อมตนมากไปแล้ว ไม่ว่ายังไง ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ตระกูลเจียงอาจถูกควบคุมโดยสำนักมารเมืองเหมียวแล้ว”

กษัตริย์กวนหัวเราะเสียงดัง “พูดถึงเรื่องนี้แล้ว คุณหยางเป็นผู้กอบกู้เมืองกษัตริย์กวนของเราจริงๆด้วย ถ้าตระกูลเจียงถูกควบคุมโดยสำนักมารเมืองเหมียว เกรงว่าตระกูลคิงกวนจะตกอยู่ในอันตรายแล้ว”

“กษัตริย์กวน คุณพูดแบบนี้ ไม่เหมาะสมมั้ง?”

สีหน้าของเจียงสยงจมลง และเขาพูดด้วยท่าทางไม่พอใจ

กษัตริย์กวนผงะครู่หนึ่ง”ผู้นำเจียงหมายความว่าอย่างไร?”

เจียงสยงส่งเสียงอย่างเย็นชา “คุณบอกแล้วว่า เมื่อสิบกว่าปีก่อน ในสำนักมารเมืองเหมียวมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคน และไม่มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพแม้แต่คนเดียวในเมืองกษัตริย์กวนขนาดใหญ่”

“คุณหยางเป็นเพียงแขกของเมืองกษัตริย์กวน และเขาเพิ่งช่วยตระกูลเจียงของเรา คิดไม่ถึงว่าผู้คนจากสำนักมารเมืองเหมียวจะกลายเป็นผู้อาวุโสสามของตระกูลเจียง”

“พูดถึงเรื่องนี้แล้ว เดิมทีเป็นเรื่องของเมืองกษัตริย์กวน เกี่ยวอะไรกับคุณหยางหรือ?”

“คุณเอาแต่พูดว่าคุณหยางค้นพบคนในสำนักมารเมืองเหมียว นี่ทำให้คุณหยางตกอยู่ในอันตรายในเมืองกษัตริย์กวนไม่ใช่หรือ?”

กษัตริย์กวนรู้ว่าเจียงสยงเป็นคนตรงไปตรงมามาโดยตลอด แต่เขาคิดไม่ถึงว่าเจียงสยงจะไม่ไว้หน้าเขาเลย และเปิดเผยความคิดของเขาโดยตรง