The King of War - ตอนที่ 421 ผู้แข็งแกร่งของจริง
งานต่อสู้ครั้งนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง ในฐานะที่เป็นหนึ่งในตระกูลอันดับต้น ๆ ของเจียงผิง ถ้าไม่มีผู้แข็งแกร่งที่สามารถเอาออกมาโชว์ได้ พวกเขาอาจจะกลายเป็นตัวตลกของเจียงผิงและหนันยัง
"คุณหยาง สวัสดีผู้นำทั้งหลาย ขอโทษที่มาสายแล้วครับ!"
หลังจากนั้น กวนเจิ้งซานก็ปรากฏตัวขึ้นเช่นกัน
ทันใดนั้น ร่างหลายสิบคนรวมตัวกันรอบๆ หยางเฉิน และหลายๆคนมองไป ทุกคนก็มีสีหน้าตกใจ
ไม่ว่าจะเป็นหานเซี่ยวเทียน หรือเฉิงซิงไห่ และกวนเจิ้งซาน พวกเขาล้วนเป็นผู้นำตระกูลชั้นนำที่โด่งดังของเจียงผิง
ผู้ที่สามารถเข้าร่วมงานต่อสู้ในวันนี้ได้ มีแต่รวยหรือสูงส่ง และพวกเขารู้จักพวกหัวโจกของเจียงผิงตามธรรมชาติ
แต่ว่า สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจคือ คนใหญ่โตจำนวนมากปรากฏขึ้นทีละคน และพวกเขาทั้งหมดล้อมรอบชายหนุ่มเพียงคนเดียว
"ชายหนุ่มคนนั้น คือใครกันแน่? กลับถูกล้อมด้วยผู้นำของเจียงผิงมากมายขนาดนั้น"
"นั้นสิ ตระกูลหาน ตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดอันดับ 1 ในเจียงผิง ตระกูลเฉิน ตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดอันดับสอง และตระกูลกวนที่ร่ำรวยที่สุดอันดับสาม ผู้นำของพวกเขาทั้งหมดอยู่ที่นั่น"
"ประเด็นคือ คนใหญ่โตเหล่านี้ดูเหมือนจะให้เกียรติชายหนุ่มคนนั้นมาก"
ทุกคนพูดคุยกันมากมาย และทุกคนก็แสดงความสนใจอย่างมาก สำหรับชายหนุ่มที่ถูกผู้นำล้อมหลายคน
"พวกคุณนี่มันโง่จริงๆ ตอนนี้ทั้งเจียงผิง คนหนุ่มสาวที่สามารถได้รับการปฏิบัติอย่างสุภาพจากผู้นำเหล่านี้ นอกจากราชาเจียงผิง แล้วจะมีใครอีก?"
"อะไรนะ? ชายหนุ่มคนนั้นคือราชาเจียงผิง? อายุน้อยขนาดนั้นเชียว?"
"สมกับเป็นราชาเจียงผิง ชุดที่เรียบง่ายนั้นมีสไตล์ของปรมาจารย์จริงๆ!"
มีคนเดาตัวตนของหยางเฉินออก และเมื่อกี้หลัวหยวนหยวนยังดูหมิ่นเพราะชุดเรียบง่ายของหยางเฉินอยู่เลย ในเวลานี้ กลับมีคนคิดว่าชุดเรียบง่ายของเขาเหมือนปรมาจารย์
นี่ก็คือความจริง เวลาที่คุณลำบาก พูดมีเหตุผลแค่ไหน ก็แค่ตด
แต่เมื่อคุณดีเลิศ สิ่งที่ตดออกมา ก็คือหลักการของชีวิตทั้งนั้น
นอกจากตระกูลหานและตระกูลเฉินแล้ว ยังมีตระกูลกวน ตามด้วยตระกูลซูและตระกูลเฝิง และตระกูลของเจียงผิงคนอื่นๆ ทีละคน ล้อมรอบหยางเฉิน
"คุณหยาง เอิกเกริกจริงๆๆเลยนะ!"
ในขณะนี้ เสียงที่ประชดประชันเล็กน้อยก็ดังขึ้นจากด้านข้าง
ทุกคนที่อยู่รอบ ๆ หยางเฉินมองตามทางของเสียงทีละคน
"ไฮโซอันดับ 1 ของหนันยัง ตระกูลจูมาถึงแล้ว!"
มีคนจำจูกว่างจื้อได้ และอุทานออกมา
ข้างหลังจูกว่างจื้อ ตามด้วยชายวัยกลางคนสวมชุดคลุมสีเทาเข้ม ดวงตาที่สงบของเขาก็ตกลงบนตัวหยางเฉิน
เห็นได้ชัดว่ามีความรู้สึกสงครามที่แข็งแกร่งในสายตาของเขา
การรับรู้ของหยางเฉินอ่อนไหวมาก และเขาก็สังเกตเห็นเสื้อคลุมสีเทาวัยกลางคนทันที
วันนั้น ที่บ้านตระกูลจูในหนันยัง เคยเห็นชายวัยกลางคนสวมชุดลัทธิเต๋าชุดเดียวกัน ซึ่งดูเหมือนจะถูกเรียกว่าปรมาจารย์หง
รังสีบนตัวของผู้แข็งแกร่งเสื้อคลุมสีเทา นี้แข็งแกร่งกว่าปรมาจารย์หงอย่างเห็นได้ชัด
แต่ว่ามันเป็นเพราะอะไรกัน?
มองไปทั้งจิ่วโจว คนที่สามารถทำให้หยางเฉินกลัว ยังไม่เกิดเลย
หานเซี่ยวเทียนและคนอื่นๆ ก็เห็นผู้แข็งแกร่งที่สวมชุดสีเทาด้วย สีหน้าของพวกเขาดูจริงจัง
"ฮึ!"
หานเซี่ยวเทียนหัวเราะเยาะ:"เจ้าบ้านจู ความเอิกเกริกของคุณใหญ่กว่าคุณหยางมาก แต่ไม่รู้ว่า งานต่อสู้ในวันนี้ เจ้าบ้านจูจะหัวเราะเยาะได้นานแค่ไหน?"
"ฮ่าๆ!"
จูกว่างจื้อหัวเราะดังๆ และพูดอย่างภาคภูมิใจว่า:"เกรงว่าจะทำให้เจ้าบ้านหานผิดหวัง หัวเราะจนถึงสุดท้าย! ต้องเป็นตระกูลจูของเราแน่นอน!"
"ดูเหมือนว่าเจ้าบ้านจูจะลืมไปว่า ที่บ้านตระกูลจูในวันนั้น คุณหยางเพียงคนเดียว ทำให้คนรวยและมีอำนาจของหนันยังไม่กล้าออกมาท้าทายเลยสักคน"
เฉินซิงไห่พูดอย่างประชดประชันว่า:"ด้วยภูมิหลังเช่นนี้ ก็กล้าอวดดีต่อหน้าคุณหยาง? ก็แค่ต่ำต้อยเท่านั้นแหละ!"
สีหน้าของจูกว่างจื้อเลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ไม่นานสีหน้าของเขาก็กลับมาเป็นปกติ และเขาก็พูดอย่างเย่อหยิ่งว่า:"เกรงว่า พวกคุณจะยังไม่รู้ ว่าครั้งนี้ฉันเชิญใครมาออกรบ"
"นี่คือหัวหน้าสำนักหลงของสำนักมังกรเสือแห่งภูเขาห้าธาตุ พวกคุณคิดว่าหัวหน้าสำนักหลงออกรบ เจียงผิงพวกคุณจะว่ายังไง?"
จูกว่างจื้อพูดด้วยรอยยิ้ม โดยไม่สนใจที่จะเปิดเผยตัวตนของหัวหน้าสำนักหลง
"อะไรนะ? หัวหน้าสำนักหลงของสำนักมังกรเสืองั้นเหรอ!"
"โอ้ พระเจ้า! หัวหน้าสำนักหลงเป็นผู้แข็งแกร่งที่เหมือนพระเจ้า ตระกูลจูกลับสามารถเชิญเขาออกรบได้!"
"ตำนานกล่าวว่า ความแข็งแกร่งของหัวหน้าสำนักหลงนั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง แม้แต่คนใหญ่ชั้นนำบางคนในเยี่ยนตู ก็ไปสำนักมังกรเสือด้วยตนเอง เพื่อขอให้หัวหน้าสำนักหลงออกรบ แต่ก็ล้มเหลว ตระกูลจูทำสำเร็จได้อย่างไรกัน?"
"คราวนี้มีหัวหน้าสำนักหลงต่อสู้ด้วย ในเจียงผิงจะมีใครสามารถเอาชนะได้? แม้แต่ผู้แข็งแกร่งในสมาคมบูโด ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้เลยสินะ?"
หลังจากรู้ตัวตนของหัวหน้าสำนักหลงแล้ว ทุกคนรอบข้างต่างก็ตกตะลึง
ในด้านของเจียงผิง บรรดาผู้นำของตระกูลผู้มั่งคั่ง สีหน้าก็ดูจริงจังอย่างมาก และเหล่าผู้แข็งแกร่งที่พวกเขาเชิญให้มาท้าทาย ทุกคนต่างมองไปที่หัวหน้าสำนักหลงด้วยท่าทางหวาดกลัว
ผู้แข็งแกร่งระดับนี้ พวกเขาไม่มีทางจะชนะได้เลย
"ซี้ด~"
"ผู้นำเฝิง ขอโทษจริงๆ พอดีผมปวดท้องกะทันหัน เกรงว่าจะไม่สามารถต่อสู้เพื่อตระกูลเฝิงได้ ผมต้องไปโรงพยาบาล"
ในเวลานี้ ผู้แข็งแกร่งซึ่งได้รับเชิญจากตระกูลเฝิงก็กุมท้องด้วยท่าทางเจ็บปวด หันหลังเดินจากไป
ผู้แข็งแกร่งที่เพิ่งบอกว่าปวดท้อง หลังจากแกล้งเดินออกไปไม่กี่ก้าว ก็รีบวิ่งออกไป เขาดูเหมือนคนปวดท้องที่จะไปโรงพยาบาลซะที่ไหน?
ทุกคนตกตะลึง และสีหน้าของทุกคนในตระกูลเฝิงก็ดูแย่มากสุดๆ
"เจ้าบ้านจู ขอโทษเป็นอย่างยิ่ง จู่ๆ ผมก็นึกขึ้นได้ว่าวันนี้จะต้องไปประชุมผู้ปกครองที่โรงเรียน ผมไม่สามารถสู้ให้ตระกูลซูได้แล้ว จะไม่ทันเวลาแล้ว ผมต้องรีบไปโรงเรียนโดยเร็วที่สุด"
"เจ้าบ้านกวน ผมเพิ่งได้รับข่าว ว่าภรรยาจะคลอดแล้ว ตอนนี้ผมต้องไปโรงพยาบาล ขอโทษจริงๆ!"
"เจ้าบ้านเฉิน จู่ๆผมก็นึกได้ว่า ลูกสาวกลับมาวันนี้ และให้ผมไปรับเธอที่สนามบิน ผมต้องรีบไปแล้ว ขอโทษจริงๆ!"
……
หลังจากที่ตัวตนของหัวหน้าสำนักหลงถูกเปิดเผย ฝ่ายเจียงผิง ผู้แข็งแกร่งหลายสิบคนที่ถูกเชิญโดยคนรวย ก็มีเหตุผลที่ต้องจากไปโดยไม่คาดคิด
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ……"
ในทางของคนรวยหนันยัง ก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่งออกมา
สีหน้าของจูกว่างจื้อได้ใจมาก และพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"เจ้าบ้านหาน เจียงผิงของพวกคุณ ดูเหมือนจะมีคนไม่กี่คนที่สามารถสู้ได้แล้ว ดังนั้นเจียงผิงยอมแพ้ฉันโดยตรงเลยเถอะ ฮ่าฮ่า….."
ทุกคนหัวเราะ รวมทั้งบางคนจากเจียงผิง
ขนาดหยางเฉินยังตกตะลึงเล็กน้อย ข้างๆจูกว่างจื้อ หัวหน้าสำนักหลงในชุดลัทธิเต๋านั้นเก่งจริงๆ เหรอ?
ในบรรดาตระกูลคนรวยที่มีอยู่ ยกเว้นผู้แข็งแกร่งที่ได้รับเชิญจากตระกูลหาน ผู้แข็งแกร่งที่ได้รับเชิญจากตระกูลอื่น ๆ ทั้งหมดจากไปด้วยเหตุผล
นี่ถือว่าเป็นการตบหน้าตระกูลของคนของเจียงผิงแรงๆ เพียงแค่ชื่อ ก็ทำให้ผู้แข็งแกร่งจำนวนมากที่ตั้งใจจะเข้าร่วมในงานต่อสู้กลัวจนถอยไป
"งานต่อสู้ในวันนี้ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับปริมาณ แต่อยู่ที่คุณภาพ"
หานเซี่ยวเทียนพูดอย่างเย็นชา:"รอให้ผู้แข็งแกร่งของตระกูลจูของคุณ ชนะผู้แข็งแกร่งของสมาคมบูโดให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาอวดดีกับพวกเรา"
"รอดูเถอะ!"
จูกว่างจื้อยิ้มเยาะเย้ย และพาผู้คนจากหนันยังเข้าไปในงานโดยตรง
"เราเข้าไปกันเถอะ!"
หยางเฉินพูดเบาๆ
ทันใดนั้น หานเซี่ยวเทียนและคนอื่นๆ ก็เดินตามหยางเฉิน และเดินไปในงาน