The King of War - บทที่ 1932 สบประมาทอย่างที่สุด

บทที่ 1932 สบประมาทอย่างที่สุด
ไม่มีใครตอบคำที่อิงเทียนสิงอิงเทียนสิงถาม แต่อิงเทียนสิงอิงเทียนสิงเห็นท่าทีของแต่ละคน ก็ได้รับรู้คำตอบแล้ว
เขามองไปที่เตียงขนาดใหญ่นั่น เด็กหนุ่มที่กำลังสลบไสลอยู่คนนั้น ทำให้ใจของเขารู้สึกสะทกสะท้าน
นี้เป็นครั้งแรกที่เขาเคยเห็นคนหนุ่มขนาดนี้ มีพลังฝีมือได้ถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลาย และก็เป็นครั้งแรกที่เห็นคนหนุ่มขนาดนี้ สามารถเปล่งกระแสเขตแดนวิถีมารออกมาได้
ถึงแม้จะยังไม่แน่ใจได้ชัดถึงพลังฝีมือจริงของหยางเฉิน แต่เขาก็รู้ คนหนุ่มในแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลายที่สามารถเปล่งกระแสเขตแดนวิถีมารออกมาได้ พลังฝีมือต้องเก่งกาจมากทีเดียว
ในขณะนั้นเอง หยางเฉินที่นอนสลบไสลอยู่ตั้งแต่เดิม จู่ ๆ ตาก็เบิกโพลงขึ้น
พอตาลืมขึ้นได้ ก็พบเห็นคนเต็มไปทั้งห้อง ทั้งล้วนแต่เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด
ยิ่งกว่านั้นยังมีผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งอยู่อีกนายหนึ่ง แต่ละคนต่างมองมาที่ตัวเขาด้วยสีหน้าตื่นตระหนก
เขาถึงกับสะดุ้ง รีบกระโดดลุกจากเตียงลงมา มองคนที่อยู่รอบ ๆ ด้วยความหวาดระแวง
หยางเฉินถามไปว่า “พวกคุณจะทำอะไรหรือ？”
ที่แม้แต่ตัวเขาเองยังไม่รู้สึกก็คือ แดนขั้นบูโดของเขาเองได้ก้าวขึ้นไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลายแล้ว อีกทั้งมองปราดเดียวก็รู้ได้เลยว่าอิงเทียนสิงอิงเทียนสิงนั้นอยู่ถึงกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น
“คุณหยาง คนๆ นี้คิดจะฆ่าท่าน！”
ขณะนั้นเอง ผู้แข็งแกร่งขั้นเก้าชั้นยอดนายหนึ่ง ก้าวขึ้นหน้ามาในทันใด ยื่นมือชี้ไปที่อิงเทียนสิงอิงเทียนสิง เอ่ยปากขึ้นพูด
ได้ยินที่พูดมา หยางเฉินหันไปมองหน้าอิงเทียนสิงอิงเทียนสิงอย่างฉับพลัน สีหน้าหนาวเยือก
เขายังไม่รู้สถานะของฝ่ายตรงข้าม แต่รู้สึกได้ว่า ฝ่ายตรงข้ามมีพลังฝีมือแข็งแกร่งมาก
ในขณะที่หยางเฉินมองไปที่อิงเทียนสิงอิงเทียนสิง อิงเทียนสิงอิงเทียนสิงถึงกับสะอึก ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ทันทีที่สายตาหยางเฉินจ้องใส่เขา ความรู้สึกบอกเขาเลยว่ามีอันตรายอย่างมหันตร์
ความรู้สึกบอกเขาว่านักบูโดที่เขาเผชิญหน้าอยู่นี้ไม่ใช่เพิ่งทะลุขึ้นไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลาย แต่เป็นผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นของจริงเลยทีเดียว
นี่มันเป็นไปได้ยังไง？
ตามสภาพปกติทั่วไป ก็มีแต่ผู้อ่อนด้อยกว่าจะรู้สึกสังหรณ์กับอันตรายจากผู้ที่แข็งแกร่งกว่า
แท้ที่จริงตัวเขาเองจึงใช่ผู้แข็งแกร่งที่กำลังจะทะลุขึ้นถึงแดนนภา แต่ทำไมกลับรู้สึกมีอันตรายที่กดดันมาจากผู้แข็งแกร่งแค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลายนี้ได้？
“คุณหยาง เขาคืออิงเทียนสิงอิงเทียนสิง เจ้าสำนักกามิ กาโสะ！”
ขณะนั้นเอง ก็มีผู้แข็งแกร่งสำนักมารอีกนายหนึ่งเอ่ยปาก พูดขึ้นอย่างเหยียด ๆ ว่า “ก่อนหน้านี้เนี่ยชิวที่คิดจะฆ่าหม่าชาวพี่น้องของคุณ ก็คือสมาชิกระดับเอสในขบวนการสำนักกามิ กาโสะของพวกเขา”
“ข้าสงสัยมากกว่านั้นอีกว่า เนี่ยชิวก็คือนักฆ่าที่สำนักกามิ กาโสะตั้งใจจัดมาตามล่าสังหารหม่าชาว”
อิงเทียนสิงอิงเทียนสิงระเบิดความโกรธขึ้นมาในพลัน “ผายลม！ข้าเจ้าสำนักแห่งสำนักกามิ กาโสะ ไหนเลยจะใช้พฤติกรรมต่ำทรามน่าละอายแบบนี้？”
ตะคอกต่อว่าใส่ผู้แข็งแกร่งสำนักมารคนนั้นไปแล้ว เขาก็หันมองไปที่หยางเฉินพูดว่า “ถ้าข้าทายไม่ผิด น้องท่านนี้คงจะเป็นหยางเฉิน คุณหยางใช่นะ？”
ไม่คิดว่า อิงเทียนสิงอิงเทียนสิงรู้จักชื่อของเขาด้วย แววตาหยางเฉินทอประกายฆ่าออกมาแวบหนึ่งอย่างไม่ทันให้ใครได้สังเกต แต่ก็ยังถูกสายตาของอิงเทียนสิงอิงเทียนสิงจับได้
อิงเทียนสิงอิงเทียนสิงขมวดคิ้วย่น จะว่าไปเขาก็หนึ่งในห้าสุดยอดผู้แข็งแกร่งแห่งภูเขามาร กลับต้องมารับกระแสกดดันจากเด็กรุ่นหลังในแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลาย
เขาก็ให้เกิดความรู้สึกถูกหยามหน้าขึ้นมาในทันใด แต่ก็ได้แต่โกรธไม่กล้าออกเสียง
ที่ว่าไม่กล้า ไม่ใช่ว่าจะกลัวหยางเฉิน แต่กลัวผู้พิทักษ์ที่อยู่เบื้องหลังของหยางเฉิน
หากถ้าเขากล้าฆ่าหยางเฉิน ผู้พิทักษ์ที่อยู่เบื้องหลังหยางเฉินก็จะต้องจัดการกับเขาเป็นแน่
คิดมาถึงจุดนี้ เขาก็ได้แต่กดไฟโกรธในใจของตัวเองลงไป
“ที่ข้ามาสำนักมารในวันนี้ ก็เพราะได้ข่าวเจ้าหัวโจกที่จะตามล่าสังหารหม่าชาวที่ชื่อเนี่ยชิวคนนั้น เวลานี้มาอยู่ที่สำนักมาร”
ทันใดนั้นสายตาของอิงเทียนสิงอิงเทียนสิงก็มองไปที่หอหนังสือสำนักมาร พูดด้วยเสียงอันดังว่า “ขอท่านเจ้าสำนักลี่โปรดได้ส่งตัวเนี่ยชิวออกมาด้วย ข้าจะขอพากลับไปรับโทษที่สำนักกามิ กาโสะ”
เสียงของเขาแฝงด้วยกระแสพลังกดดันที่บ้าคลั่งของบูโด มุ่งอัดเข้าไปทิศทางด้านหอหนังสือ
“บังอาจ！”
ผู้แข็งแกร่งสำนักมารนายหนึ่งตวาดใส่ออกไปว่า “ภายในสำนักมาร ใครให้เจ้ามาส่งเสียงโวยวายได้？”
“ปึง！”
ผู้แข็งแกร่งสำนักมารนายนั้นเพิ่งพูดจบ ก็โดนฝ่ามือของอิงเทียนสิงอิงเทียนสิงซัดมาเต็มกลางอก รายนี้เลยกระเด็นลอยออกไป
อิงเทียนสิงอิงเทียนสิงเชิดหน้า มองไปที่ฝ่ายตรงข้ามนั้นพูดเสียงเหยียดใส่ “อ้ายมดปลวกแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดนั่นอ่ะ กล้าดีอะไรมาโวยวายต่อหน้าข้า？”
เห็นอิงเทียนสิงอิงเทียนสิงลงมือใส่ผู้แข็งแกร่งสำนักมาร ผู้แข็งแกร่งสำนักมารนอกเหนือจากนั้น ต่างสีหน้าโกรธกันพลุ่งพล่าน
มารแดงมีความฮึกเหิมพร้อมสู้ไปทั่วร่าง สองตาจ้องเขม็งไปที่อิงเทียนสิงอิงเทียนสิง
มาครั้งนี้ เขายังไม่ลงมือ เพราะเขาเข้าใจชัดเจน ถึงแม้ตัวเขาเองจะลงมือก่อน ก็ไม่ใช่จะสู้กับอิงเทียนสิงอิงเทียนสิงได้
ครั้งก่อน อิงเทียนสิงอิงเทียนสิงไม่ได้ใช้กำลังเต็มที่ เพียงเพราะคาใจอยู่ว่าที่นี่เป็นถิ่นแดนของสำนักมาร จึงไม่คิดถึงขนาดจะฆ่าเขา
ถ้าอิงเทียนสิงอิงเทียนสิงจะฆ่าเขาจริง ๆ ถึงเขาจะเป็นถึงผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอิงเทียนสิงอิงเทียนสิง
อิงเทียนสิงอิงเทียนสิงเป็นขึ้นมาได้ถึงหนึ่งในห้าสุดยอดผู้แข็งแกร่งภูเขามาร นั่นไม่ใช่เรื่องเลื่อนลอย
หยางเฉินไม่ยื่นมือเข้าไปแทรกด้วย คนที่อิงเทียนสิงอิงเทียนสิงจะหาคือเนี่ยชิว ถึงแม้ว่าเนี่ยชิวจะเป็นผู้พิทักษ์ของหม่าชาวแล้ว แต่ตอนนี้ก็เป็นคนของสำนักมาร
ฉะนั้นเหตุการณ์ที่อยู่เบื้องหน้านี้ เพียงขออย่าให้มายุ่งถึงหม่าชาว มันก็ไม่ได้มีเกี่ยวอะไรกับตัวเขา
เขาไม่โง่พอที่จะไปช่วยคนของสำนักมารไปรับมือกับอิงเทียนสิงอิงเทียนสิง และแน่นอน ก็ไม่ช่วยอิงเทียนสิงอิงเทียนสิงไปรับมือกับคนของสำนักมาร
ในขณะนั้นเอง ร่างที่เห็นอย่างเลือนรางเบาพลิ้วร่างหนึ่ง ปรากฏขึ้นมาอยู่ในห้องนั้นในทันใด
ผู้ที่มานั้นไม่ใช่ใครอื่น ลี่เฉิน เจ้าสำนักสำนักมารนั้นเอง
ลี่เฉินในขณะนี้ ไม่มีกระแสพลังปราณหลุดกระจายออกมานอกกาย ยืนอยู่กับที่ตรงนั้น เหมือนผสมผสานกับฟ้าดินเป็นสถานภาพเดียวกัน
ตอนแรกที่สายตาหยางเฉินเห็นอิงเทียนสิงอิงเทียนสิง ก็รู้สึกได้ถึงระดับแดนบูโดของอิงเทียนสิงอิงเทียนสิงอยู่ที่กึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น มาตอนนี้ในตัวของลี่เฉิน ไม่สามารถสัมผัสรู้ถึงพลังฝีมือแท้จริงของลี่เฉินได้เลย
สมแล้วที่เป็นผู้แข็งแกร่งที่ก้าวขึ้นไปถึงแดนนภาแล้ว ช่างยิ่งใหญ่จริง ๆ
อิงเทียนสิงอิงเทียนสิงก็รู้สึกจะไม่เข้าท่าเสียแล้ว การปรากฏตัวของลี่เฉิน เหมือนเป็นการมาอย่างทะลุมิติ แม้แต่ตัวเขาเอง ยังไม่รู้ตัวเลยว่าลี่เฉิน มาได้ยังไง
ลี่เฉินหรี่ตามองไปที่อิงเทียนสิงอิงเทียนสิง พูดเสียงหนาวเยือกว่า “ที่ท่านเจ้าสำนักอิงมาถึงสำนักมารของข้า ไม่ทราบด้วยเหตุอันใด？”
และแล้วอิงเทียนสิงอิงเทียนสิงจึงตั้งสติได้ ตอบไปอย่างเย็นชาว่า “ขอให้ส่งตัวเนี่ยชิวมา เหตุการณ์ในครั้งนี้ ข้าจะถือว่าไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น”
“ฮึ！”
ลี่เฉินสะบัดเสียงฮึออกจมูก กลิ่นอายฆ่าแผ่กระจายออกมาจากในตัว เขาจ้องอิงเทียนสิงอิงเทียนสิงพูดว่า “แกมันตัวอะไร？อยู่ในพื้นที่สำนักมารนี้ ยังกล้าบังคับข้าลี่เฉินมอบคนคืนให้？”
คำพูดออกไปนี้ เป็นกระแสกดดันที่น่าสะพรึงกลัว มุ่งเข้าไปหาอิงเทียนสิงอิงเทียนสิง
อิงเทียนสิงอิงเทียนสิงสีหน้าซีดลงไปวูบ คำพูดของลี่เฉิน สำหรับเขาแล้ว เป็นการสบประมาทกันอย่างที่สุด
เขาก็ได้สัมผัสถึงความกดดันที่ใหญ่หลวงจากตัวของลี่เฉินแล้ว แรงกดดันนี้ สูงล้ำกว่าเขาอย่างเด็ดขาด
หรือจะว่า ลี่เฉินก้าวขึ้นไปถึงขั้นนั้นแล้ว？
ถ้าเป็นจริงเช่นนั้นแล้ว การที่ลี่เฉินจะฆ่าเขา ง่ายแค่พลิกฝ่ามือ
ในใจอิงเทียนสิงอิงเทียนสิงอัดอั้นไปอย่างที่สุด ในแค่วันเดียวนี้ ก็โดนแรงกดดันบีบบังคับถึงสองครั้ง
จากลี่เฉินครั้งหนึ่ง อีกครั้งจากผู้แข็งแกร่งที่เพิ่งก้าวเข้าแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลาย