The King of War - บทที่ 1863 ใครจะยอมให้

ใจของไป๋หลี่จิงหวินดิ้นรนอยู่กับความขัดแย้งที่เต็มอยู่ในใจ คนประเภทแบบหยางเฉินนี้ ไม่ควรเด็ดขาดที่จะไปเป็นอริกับเขา แต่ว่าตอนนี้บ้านตระกูลไป๋หลี่ กับหยางเฉิน มีความแค้นกันลึกมาก ก็คือไป๋หลี่ฉางคง ได้ถูกหยางเฉินฆ่า

พูดได้ว่า ระหว่างหยางเฉินกับบ้านตระกูลไป๋หลี่ เป็นแค้นต้องล้างด้วยเลือด จะรอมชอมกัน แทบมองไม่เห็นความหวัง

หยางเฉินได้ฆ่าทิคาโนะ ทาเคชิไปได้เมื่อครู่นี้ ไม่ใช่ว่าเขามีความเก่งกาจพอในการถล่มฆ่าทิคาโนะ ทาเคชิได้ แต่เป็นเพราะทิคาโนะ ทาเคชิประมาทในตัวหยางเฉิน ไม่ได้ไปคิดถึงอะไรเลย กับหยางเฉินที่ดิ้นรนอยู่ในสภาวะใกล้ตาย จู่ ๆ กลับจะมีแรงขึ้นมาเป็นพลังสู้อีกครั้ง

ไม่เพียงเท่านั้น ยังรับรู้แล้วถึงพลังธาตุน้ำ ทั้งยังจัดการใช้งานธาตุพลังน้ำได้เป็นอย่างดีเป็นที่สุดอีกด้วย

แค่รับรู้ธาตุพลังน้ำยังพอว่า กลับทั้งยังมีกริชอาถรรพ์อีกเล่มหนึ่ง ทิคาโนะ ทาเคชิถูกมีดพลังเลือดน้ำแทงจนตาบอดไปแล้ว ถูกหยางเฉินตามแทงด้วยกริชอาถรรพ์ จึงไม่ใช่เรื่องเหนือความคาดคิด

ไป๋หลี่ชิงหวินตอนนี้ถ้าจะฆ่าหยางเฉิน ง่ายเพียงยกมือ แต่ถ้าฆ่าหยางเฉินไปแล้ว ก็จะต้องไปกระทบกระทั่งอิทธิพลที่อยู่เบื้องหลังหยางเฉินอย่างถึงตาย

โดยกำลังที่มีอยู่ของบ้านตระกูลไป๋หลี่ในปัจจุบัน จะต้านรับพลังอิทธิพลที่อยู่เบื้องหลังหยางเฉินนั้นไหวไหม？

ไป๋หลี่ชิงหวินมีความเชื่อมั่นอย่างแน่นอน กับการมีอยู่ของอิทธิพลที่แกร่งกล้าเบื้องหลังหยางเฉิง

“คุณหยาง！”

ในขณะนั้นเอง เสียงร้องอย่างตกใจกลัวดังขึ้นในทันใด

เห็นตู้จ้งนำพานักบูโดจิ่วโจวหลายนายพุ่งเข้าไปหาหยางเฉิน ส่วนหยางเฉินได้ล้มลงกับพื้น เป็นตายร้ายดีไม่รู้ได้

“ช่างมันดีกว่า！”

ที่สุดไป๋หลี่จิงหวินก็ถอนหายใจยาวออกมา มองไปด้านที่หยางเฉินล้มลง พูดเสียงทุ้มไปว่า “ข้าไป๋หลี่ชิงหวินแต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยจะทำตัวเป็นคนถ่อยที่จะฉวยโอกาสกับใคร ถ้าแกยังมีชีวิตฟื้นกลับมาได้ ข้าก็จะรอจนกว่าแกจะฟื้นพลังกลับมาเป็นปกติ แล้วจะสู้กับแกให้ตายกันไปข้างหนึ่ง！”

หลังจากพูดประโยคนี้จบ เขาก็ยืดหน้ามองไปที่ด้านค่ายฝ่ายประเทศซัน

คามิชิโร กุนโตและอาโอกิ ยามาโตะต่างสัมผัสได้กับแววฆ่าจากสายตาของไป๋หลี่ชิงหวิน ทั้งสองต่างก็หน้าเปลี่ยนสีไปอย่างหนัก รีบพูดออกไปว่า “ครั้งนี้ พวกเราประเทศหยางแพ้แล้ว พวกเราจะรีบออกไปให้พ้นจากจิ่วโจว เราชาตินี้จะไม่เหยียบเข้ามาบนดินแดนจิ่วโจวแม้แต่ก้าวเดียว”

ไป๋หลี่จิงหวินไม่พูดไม่จา คามิชิโร กุนโตกับอาโอกิ ยามาโตะก็พานักบูโดประเทศซัน เร่งนำศพของทิคาโนะ ทาเคชิ รีบพากันออกไปจากโรงเทพบู๊อย่างทันด่วน

ส่วนเรื่องข้อตกลงพนันขันต่อก่อนหน้านี้ ก็ไม่มีใครพูดกันขึ้นมา

หยางเฉินก็ได้ล้มลง ตอนนี้จะเป็นหรือตายไม่รู้ได้ นักบูโดจิ่วโจวต่างก็กังวลอยู่แต่ตัวเขา

ไป๋หลี่จิงหวินก็หันไปทางด้านหยางเฉินมองอย่างได้อารมณ์ แล้วหันตัวกลับ ไม่มีใครได้สนใจเห็นถึงการจากไปของเขา

ภายใต้การจัดการของตู้จ้ง หยางเฉินได้ถูกนำตัวไปทำการรักษาในอาคารกองอำนวยการของสมาพันธ์บูโด

ข่าวทิคาโนะ ทาเคชิพ่ายแพ้ถึงกับตัวตาย แพร่กระจายออกไปทั่วโลกอย่างรวดเร็ว และหยางเฉินก็ชื่อดังออกไปจากการศึกในครั้งนี้ โลกทั้งโลกรู้จักกันทั่ว เด็กหนุ่มอายุเพียงยี่สิบแปดปีในจิ่วโจว ด้วยพลังฝีมือแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นต้น เผด็จศึกสังหารทิคาโนะ ทาเคชิ นายกสมาคมบูโดประเทศซันที่มีพลังฝีมือแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นสุดยอด

เหล่าบรรดานักบูโดจิ่วโจว ต่างรู้สึกภูมิใจกับเรื่องนี้กันเป็นอันมาก

แต่ทว่า ที่ไม่มีใครรู้ก็คือ หยางเฉินในขณะนี้ ได้ตกอยู่ในสภาพโคม่าแล้ว

นับจากวันนัดประลองยุทธของจิ่วโจวกับประเทศซัน ได้ผ่านเวลาไปสามวันเต็ม ๆ และในสามวันที่ผ่านมา หยางเฉินอยู่ในสภาพสลบไสลหมดสติ

สำนักงานกลางสหพันธ์บูโดที่ตั้งอยู่ในเยี่ยนตู ในห้องคนไข้ส่วนตัว หยางเฉินนอนอยู่บนเตียง ทั้งตัวอยู่ภายใต้การควบคุมสัญญาณชีพของอุปกรณ์ทางการแพทย์

ขณะนั้น ข้างหน้าเตียงคนไข้หยางเฉิน ยังมีนายแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางในชุดกาวน์หลายท่าน กำลังทำการตรวจหยางเฉินอย่างละเอียดทุกส่วน

สิบนาที่ต่อมา คณะแพทย์เฉพาะทางเดินออกมาจากภายในส่วนเตียงคนไข้ ตู้จ้งรีบเดินเข้าไปหา มองไปที่ผู้สูงอายุที่เป็นหัวหน้าแล้วถามว่า “ท่านผู้เฒ่าฮว๋าง คุณหยางเป็นยังไงบ้าง？”

ผู้เฒ่าฮว๋างส่ายหน้า ถอนหายใจยาว เอ่ยปากพูดว่า “ผู้เฒ่าตู้ อาการของคุณหยางรุนแรงสาหัสมาก ที่ผ่านมาสามวัน สัญญาณชีพก็ยิ่งวันยิ่งอ่อนลง วิธีการรักษาพยาบาล พวกเราก็นำมาใช้หมดแล้ว แต่ก็ไม่เห็นผลเลย พวกคุณคงต้องเตรียมตัวทำใจกันได้แล้วแหละ！”

ได้ยินที่พูด ตู้จ้งสีหน้าสลดซีดลงไป นักบูโดสองสามนายที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็มีสีหน้าเปลี่ยนอย่างรุนแรง

“ผู้เฒ่าฮว๋าง ไม่มีวิธีใดอื่นเลยจริง ๆ หรือ？คุณหยางก็เป็นนักบูโดแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นต้น สรีระของเขาก็พิเศษต่างกับคนทั่ว ๆ ไปอยู่”

ตู้จ้งรั้งมือผู้เฒ่าฮว๋างด้วยสีหน้าเครียดหนัก พูดด้วยอารมณ์ตื่นตระหนก “ขนาดตอนที่เขาต่อสู้กับทิคาโนะ ทาเคชิ นายกสมาคมบูโดประเทศซัน เขายังรอดชีวิตมาได้ ทำไมจะต้องมาตายไปง่าย ๆ อย่างนี้เลยหรือ？”

ผู้เฒ่าฮว๋างถอนหายใจยาว “ผู้เฒ่าตู้ พวกเราทำสุดความสามารถแล้วจริง ๆ ท่านโปรดได้ไปหาผู้ที่สูงส่งใหม่เถอะ！”

พูดจบ ผู้เฒ่าก็พากันจากไป

เขาไม่ใช่ไม่คิดจะรักษา และก็ไม่ใช่ไม่ได้ทำการรักษาอย่างสุดความสามารถ แต่อาการบาดเจ็บของหยางเฉินสาหัสจนเกินไปมาก ทำการรักษามาสามวันแล้วเต็ม ๆ ก็ไม่ได้เห็นวี่แววฟื้นฟูบ้างแม้แต่น้อย สัญญาณชีพทุกด้าน กลับยิ่งวันยิ่งอ่อนลง

ถ้าไม่ใช่อยู่ในฐานะของหยางเฉิง ทีมงานแพทย์ของผู้เฒ่าฮว๋าง คงประกาศแจ้งการตายของหยางเฉินไปแล้ว

หลังจากทีมงานคณะแพทย์จากไปแล้ว ตู้จ้งก็เดินเข้ามาที่ห้องคนไข้ มองหยางเฉินที่นอนอยู่บนเตียง สีหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกเป็นบาปอยู่ในใจ

“คุณหยาง ต้องขอโทษจริง ๆ ผมเป็นคนทำร้ายคุณแท้ ๆ！ถ้าไม่ใช่คิดเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของนักบูโดจิ่วโจว ก็ไม่ไปดึงเกมรอเวลาให้คุณมาถึง ถ้าคุณไม่ได้มา ก็ไม่ต้องไปต่อสู้กับทิคาโนะ ทาเคชิ ก็จะไม่กลายสภาพเป็นอย่างเวลานี้ ข้าผิดต่อคุณจริง ๆ เลย！”

น้ำตาจากใจของความรู้สึกที่ได้ทำสิ่งเลวร้ายลงไปไหลนองหน้าตู้จ้ง เหล่าบรรดานักบูโดที่ได้เป็นสมาชิกโดยสมบูรณ์แล้วของสมาพันธ์บูโดจิ่วโจว ก็สะเทือนใจแสดงออกนอกหน้า

สามวันก่อน หยางเฉินได้ทำการต่อสู้กับทิคาโนะ ทาเคชิ ทุกอิริยาบถที่แสดงออก ล้วนเป็นที่น่ายกย่องนับถือ

พูดได้ว่า ด้วยเพราะหยางเฉินต้องการรักษาไว้ซึ่งเกียรติของของนักบูโดจิ่วโจว ถึงต้องกลายสภาพมาแบบนี้

ถ้าหากย้อนเวลากันได้ พวกเขาพร้อมจะยอมให้นักบูโดจิ่วโจวต้องถูกหยามเกียรติ ก็จะไม่ยอมให้หยางเฉินต้องบาดเจ็บสาหัส

พวกเขาถึงแม้รับชัยชนะจากค่ายประเทศซัน แต่ถ้าหยางเฉินตายไป พวกเขาชนะแล้ว แล้วจะได้อะไร？

โดยสันดานพวกคนประเทศซัน ไม่ก็ต้องสักวัน พวกเขายังไงก็ต้องหอบกำลังกลับมาอีกเป็นแน่ ถึงเวลานั้น แล้วจะมีใครมาปกป้องเกียรติภูมิของนักบูโดจิ่วโจวได้อีก？

“ท่านตู้ พวกเราจะไม่มีทางทิ้งคุณหยาง มีแต่เขา จึงมีคุณสมบัติพอในการนำพวกเรานักบูโดโลกสามัญจิ่วโจว เพื่อก้าวไปให้เป็นที่เคารพนับถือไปทั่วโลก！”

ผู้แข็งแกร่งนายหนึ่งของสมาพันธ์บูโด พูดขึ้นมาในทันใดด้วยสีหน้าแน่วแน่

ตามมาติด ๆ ก็มีนักบูโดอีกนายหนึ่งพูดขึ้นว่า “ถูกแล้ว ถึงแม้ผู้เฒ่าฮว๋างจะบอกว่าหมดทางรักษาคุณหยางแล้ว พวกเราก็จะทิ้งคุณหยางไม่ได้อย่างเด็ดขาด คุณหยางเป็นผู้นำจิตวิญญาณของพวกเราสมาพันธ์ยูโด เขาจะต้องไม่ตาย！”

“ท่านตู้ ข้าเคยได้ยินมาว่า มีหลายตระกูลบู๊โบราณ มียาเม็ดช่วยฟื้นชีวิต ถ้าพวกเราไปได้ยาเม็ดพวกนี้มา ก็จะช่วยให้คุณหยางฟื้นกลับขึ้นมาได้แน่นอน”

ได้ยินที่ฝ่ายนั้นพูดมา ตู้จ้งพลันรู้สึกตาสว่างแวบขึ้นมา พูดด้วยความตื่นเต้นว่า “พวกเจ้าพูดถูก พวกเราจะไม่มีทางทิ้งคุณหยาง ที่พวกบ้านตระกูลบู๊โบราณ มียาฟื้นชีวิตประเภทนี้จริง ๆ ข้าจำได้ว่ามียาเม็ดโบราณที่เรียกว่ายาเม็ดคืนวิญญาณ เห็นว่าล้ำค่ามาก ๆ เห็นว่าขนาดนักบูโดแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นสุดยอด ถึงขั้นต้องตายแล้ว พอได้ยาเม็ดยาเม็ดคืนวิญญาณเข้าไป ก็รักษาเอาชีวิตไว้ได้”

“ข้ารู้อยู่ว่าจะไปหายาเม็ดคืนวิญญาณนี้ได้จากไหน ข้าจะรีบออกเดินทางไปขอยาเดี๋ยวนี้เลย หลายวันนี้ พวกเจ้าต้องดูแลรับรองความปลอดภัยของคุณหยางอย่างสุดที่สุด”

ได้ยินที่พูด เหล่าผู้แข็งแกร่งสมาพันธ์บูโด ล้วนมีสีหน้าตื่นใจ ต่างรีบพูดกันว่า “ผู้เฒ่าตู้วางใจเถอะ พวกเราจะปกป้องดูแลความปลอดภัยของคุณหยางกันอย่างดีที่สุด ท่านวางใจรีบไปเถอะ！”

ในขณะที่ทุกคนกำลังตื่นเต้นตื่นใจกัน นักบูโดนายหนึ่ง พลันพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียดว่า “ยาเม็ดคืนวิญญาณมีราคาสูงค่าเทียบทั้งเมือง ถึงแม้จะมีในบ้านตระกูลบู๊โบราณ ก็เป็นของวิเศษล้ำค่ามากสุด ๆ แล้วจะมีใครตระกูลไหน จะยอมเอายาเม็ดคืนวิญญาณนั้นมาให้กัน？”