The King of War - บทที่ 1853 พอจะรับพิจารณาได้



ในบริเวณเหตุการณ์ เงียบสงัดเหมือนตายกันหมด！

ทุก ๆ แต่ละคน ต่างมองอย่างงง ๆ ไปที่ศพของโยชิดะ โช

ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างเฉียบพลันเกินไป การตายของโยชิดะ โช ทำให้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ยังตะลึงงันอยู่

จนมีเสียงที่ไม่เหมาะในกาลเทศะใด ๆ เลยดังขึ้น “ผิดกติกา！หยางเฉินผิดกติกา！”

กระแสเสียงนี้ มาจากด้านของค่ายฝ่ายประเทศซัน เสียงของคามิชิโร กุนโตนั้นเอง

ในขณะนั้น คามิชิโร กุนโตนัยน์ตาทั้งคู่ลุกแดง จ้องเคียดใส่หยางเฉินตะคอกใส่ไปว่า “หยางเฉิน แกมันต่ำทรามไร้ยางอาย！ถึงขนาดใช้อาวุธลับสังหารโยชิดะ โช แกแพ้แล้ว！”

หยางเฉินมองคามิชิโร กุนโตด้วยสายตาเหยียดหมิ่น พูดเสียงหนาวเยือกไปว่า “อาวุธลับ？ข้าไปใช้อาวุธลับอะไรกัน？”

คามิชิโร กุนโตสะดุดอึ้ง ที่เขาเชื่อว่าหยางเฉินใช้อาวุธลับ ก็เป็นเพียงคาดเดา

ตามที่เขาเห็น ก่อนหน้านี้หยางเฉินก็เกือบจะแพ้โยชิดะ โชอยู่แล้ว จู่ ๆ ในทันใดนั้น โยชิดะ โชก็ถูกหยางเฉินเตะกระเด็นไป ตัวร่างตกกระแทกใส่โต๊ะตรงหน้าทิคาโนะ ทาเคชิ ตัวร่างยังถูกขาโต๊ะที่พังลงไปแทงถึงทะลุ

นี่ต้องมีปัญหาอยู่อย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้น หยางเฉินที่กำลังจะแพ้ด้วยน้ำมือของโยชิดะ โช ยังจะไประเบิดพลังขนาดใหญ่มหาศาลนี้ออกมาได้ยังไง？

หยางเฉินหัวเราะออกเสียงในลำคอ มองเหมือนกับมองคนไม่ประสีประสาอย่างคามิชิโร กุนโต ฉับพลันนั้นก็หันมองไปที่ตัวทิคาโนะ ทาเคชิ

ฝ่ายทิคาโนะ ทาเคชิ ก็จ้องอยู่กับหยางเฉิน แววตาเต็มไปด้วยความมุ่งฆ่าที่เข้มข้น

หยางเฉินเอ่ยปากพูดขึ้นในทันทีนั้น “ทิคาโนะ ทาเคชิ ข้าไม่มีเรื่องการใช้อาวุธลับ คนอื่นนั้นอาจไม่รู้ได้ แต่แกน่าจะรู้ดีอย่างชัดแจ้ง ก็แน่นอนอยู่ว่า ถ้าพวกคุณยืนยันเด็ดขาดว่าข้าใช้อาวุธลับ ก็ให้ไปเอาทีมแพทย์เฉพาะกิจเข้ามาตรวจ เพื่อจะได้ให้รู้กันได้ทั่ว ๆ ดูว่าข้านี่จะมีการใช้อาวุธลับหรือไม่”

ทิคาโนะ ทาเคชิยังคงไม่พูด คามิชิโร กุนโตคำรามลั่นขึ้นมาด้วยความสะเทือนใจ “แกจะต้องใช้อาวุธลับแน่นอน ไม่งั้นท่านรองโยชิดะจะถึงกับเสียชีวิตได้ยังไง？หยางเฉิน ให้ดีแกจะต้องรับผิดชอบ ยอมรับมาว่าใช้อาวุธลับชนิดไหน ไม่เช่นนั้นก็อย่ามาว่าพวกเรานักบูโดประเทศซันจะไม่เกรงใจ”

“ผายลม！”

ทางฝ่ายค่ายจิ่วโจว ตู้จ้งร้องตะโกนสวนมาทันที “พวกแกบักบูโดประเทศซัน แพ้กันไม่เป็นหรือไง？พวกแกคิดแต่ว่าโยชิดะ โชแพ้หยางเฉินไม่ได้ เขาก็จะต้องไม่แพ้หยางเฉินงั้นหรือ？”

“จะว่าไป ก่อนหน้านี้ที่หยางเฉินยังไม่ได้ออกมา พวกแกนักบูโดประเทศซันจงใจสร้างความกดดันระดับขั้นบูโดยังไง สร้างความเสียหายให้พวกข้านักบูโดจิ่วโจวอย่างหนักหนา แล้วยังจำที่พวกแกพูดไว้ว่ายังไงมั้ย？”

“พวกแกพูดเองว่า การนัดต่อสู้กันครั้งนี้ มีกติกาเพียงข้อเดียว นั่นก็คือผู้แข็งแกร่งฝ่ายไหนชนะเด็ดขาดในสุดท้าย ชัยชนะของวันนี้ ก็จะเป็นชัยชนะของฝ่ายนั้น พวกแกยังบอกว่า ถึงแม้นักบูโดประเทศซันจะมีการปกปิดระดับขั้นแดนบูโด นั่นก็ไม่ใช่เรื่องผิดกติกา”

“ว่ากันตามที่พวกแกพูดมา ให้แม้ว่าหยางเฉินมีการใช้อาวุธลับใส่โยชิดะ โชจนแพ้ไป นั่นก็น่าจะยังอยู่ในกติกา ยิ่งกว่านี้ คุณหยางก็ไม่ได้ใช้อาวุธลับใด ๆ ถ้าพวกแกคงยืนกรานว่าคุณหยางใช้อาวุธลับ งั้นก็เอาหลักฐานออกมา！”

“หลักฐานอะไรก็ไม่มี เอาแต่คิดจะป้ายผิดให้พวกข้านักบูโดจิ่วโจว พวกเรานักบูโดจิ่วโจวไม่เห็นด้วย！”

ตู้จ้งให้ความรู้สึกสะเทือนใจอย่างหนัก จ้องหน้าคามิชิโร กุนโตพูดด้วยความโกรธเกรี้ยว

“พ่อเฒ่าตู้พูดถูกต้อง พวกแกเอาแต่จะหาเรื่องกล่าวโทษคุณหยาง พวกเรานักบูโดจิ่วโจว ไม่เอาด้วย！”

“พวกเราไม่เห็นด้วย！”

……

นักบูโดจิ่วโจว ตะโกนโห่ร้องด้วยเสียงอันดังทุกคน

เดิมทีพวกเขาต่างคิดว่า การนัดประลองยุทธในวันนี้ ฝ่ายจิ่วโจวต้องแพ้แน่นอน ถึงยังไงหยางเฉินก็ยังอ่อนวัยอยู่มาก ระดับขั้นบูโดก็ต่ำกว่าโยชิดะ โช หยางเฉินไม่ใช่คู่ต่อสู้ของโยชิดะ โชแน่นอน

แต่มาเมื่อสักครู่ก่อนนี้ พวกเขาเห็นกันกับตาในภาพหยางเฉินถล่มฆ่าโยชิดะ โช ไฟศรัทธาในความมั่นใจของพวกเขาลุกโชน

โยชิดะ โชแข็งแกร่งมากจริงอยู่ และแล้วเป็นยังไง？

พลังฝีมือของหยางเฉินที่สำแดงออกมาไม่อ่อนด้อยเลย ในเมื่อสามารถใช้พลังฝีมือแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นต้นถล่มฆ่าโยชิดะ โชที่อยู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลางได้ ก็คงสามารถสร้างมหัศจรรย์ได้อีกครั้ง โดยให้แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นต้น ตะลุยฆ่าทิคาโนะ ทาเคชิในแดนเหนือมนุษย์ที่สูงกว่าเขาถึงสองขั้นอย่างเป็นมหัศจรรย์！

กำลังใจในกลุ่มนักบูโดจิ่วโจวลุกโหมกระพือ นักบูโดประเทศซันแต่ละคนสีหน้าดูไม่ได้เลยสุด ๆ

โดยเฉพาะทิคาโนะ ทาเคชิ ฝืนกลั้นไฟโกรธในใจ นัยน์ตาทั้งคู่ที่เต็มไปด้วยแววฆ่า จ้องหยางเฉินอย่างไม่ยอมละ

การที่หยางเฉินเตะโยชิดะ โชกระเด็น และให้ตกลงมาตายตรงหน้าโยชิดะ โช เห็นชัดว่าเป็นการเจาะจงตั้งใจ นี้สำหรับโยชิดะ โชแล้ว มันเป็นการหยามกันชัด ๆ

“หยางเฉิน ข้าเปิดโอกาสสักครั้งให้แกยอมสวามิภักดิ์กับข้า ถ้าแกเข้ามาอยู่ในสมาคมบูโดประเทศซันของข้า ข้าก็จะให้แกมาแทนโยชิดะ โช เป็นรองนายกสมาคมบูโดแห่งประเทศซัน”

ทิคาโนะ ทาเคชิจ้องหน้าหยางเฉินอยู่พักใหญ่ แล้วก็พูดขึ้นมาในทันใด

สีหน่ของเขาเรียบสงบ ทั้งยังไม่ได้ยืนขึ้น นั่งอยู่กับที่ วางมาดผู้อยู่เบื้องสูง มองลงไปที่หยางเฉิน

และคำพูดหว่านล้อมชวนหยางเฉินของเขา ก็ได้ทำให้ผู้คนทั้งหมดตะลึงหวั่นไหวหาใดเปรียบได้

แต่เมื่อคิดถึงพลังฝีมือที่หยางเฉินสำแดงให้เห็นกันแล้ว ผู้คนทั้งหลายในบรืเวณนั้นก็เข้าใจได้ เด็กหนุ่มวัยยังไม่ถึงสามสิบ แต่มีพลังฝีมือในแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นต้น กลับทั้งยังถล่มฆ่าโยชิดะ โชที่อยู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลางไปได้

คนวัยหนุ่มขนาดนี้ ให้ใครเห็นที่ไหน ก็ต้องยกเป็นอัจฉริยะบูโดแน่นอน
ให้เวลาเขาอีกไม่กี่ปี พลังฝีมือของเขา จะเก่งกาจขึ้นไปถึงขนาดไหน？

แดนนภา จึงค่อยน่าจะเป็นจุดเริ่มต้นเข้าวงการบูโดของเขาละมัง？

นาทีนี้ เหล่านักบูโดจิ่วโจว แต่ละคนรู้สึกตื่นตระหนกกันขึ้นมา กลัวแต่ว่าหยางเฉินจะตกลง

คามิชิโร กุนโตรีบพูดขึ้นมาว่า “ท่านนายกฯ. หยางเฉินเป็นคนฆ่าท่านรองโยชิดะ ท่านจะให้เขาเข้ามาในสมาคมบูโดหรือ？อีกทั้งยังจะให้เขารับตำแหน่งรองนายกฯ.ด้วย？”

ทิคาโนะ ทาเคชิไม่สนใจคามิชิโร กุนโต สายตายังคงจ้องอยู่ที่หยางเฉิน

อาโอกิ ยามาโตะหันมองหยางเฉินอย่างเคียดแค้นแวบหนึ่ง แล้วมองกลับไปที่ทิคาโนะ ทาเคชิพูดว่า “ท่านนายกฯ. จะให้เขาเข้ามาอยู่ในสมาคมบูโด ผมทั้งตระกูลอาโอกิ ไม่เห็นด้วยเด็ดขาด！”

สมาคมบูโดแห่งประเทศซัน ถึงแม้ทิคาโนะ ทาเคชิจะเป็นนายกฯ. แต่ในสภาพความจริงนั้น อยู่ภายใต้ความควบคุมของสามตระกูลใหญ่

แน่นอนว่าอาโอกิ ยามาโตะมีสิทธิ์พูดแบบนี้ได้

คามิชิโร กุนโตก็รีบพูดตามไปว่า “พวกข้าตระกูลยูอิจิ ก็ไม่เห็นด้วยอย่างเด็ดขาด！”

ทิคาโนะ ทาเคชิขมวดคิ้วย่นขึ้นมาทันที แต่ยังคงไม่สนใจสองคนนั้น

หยางเฉินหัวเราะขึ้นมาในทันที ทำหน้าทะเล้นมองไปที่ทิคาโนะ ทาเคชิพูดว่า “ดีจังเลย！ให้ข้าได้เข้าอยู่ในสมาคมบูโดแห่งประเทศซัน ได้！แต่ว่า ท่านต้องรับปากข้าเรื่องหนึ่ง”

คำนี้พูดออกไป ผู้คนในบริเวณตกตะลึง หยางเฉินคิดจะตกลงจริงด้วยหรือ？

ตู้จ้งลนลานใจขึ้นมา รีบพูดไปว่า “คุณหยาง ท่านอย่าได้ไปเชื่อไอ้เปรตจากประเทศซันนี้นะ！ต่อให้ท่านเข้าไปอยู่ในสมาคมบูโดแห่งประเทศซันของพวกมัน พวกมันก็คงไม่ปล่อยท่านรอดไปง่าย ๆ หรอก”

หยางเฉินไม่ได้ใส่ใจกับตู้จ้ง หัวเราะเสียงหุ ๆ มองอยู่ที่ทิคาโนะ ทาเคชิ

ทิคาโนะ ทาเคชิถามกลับด้วยสีหน้าสงบเรียบ “แกจะให้ข้ารับปากเรื่องอะไร？”

หยางเฉินเชิดมุมปากขึ้นเล็กน้อย ใช้สายตาทะเล้นมองคามิชิโร กุนโตกับอาโอกิ ยามาโตะที่ยืนข้าง ๆ ทิคาโนะ ทาเคชิ พูดด้วยเสียงหัวเราะว่า “ขอเพียงแต่ท่านฆ่าคามิชิโร กุนโตกับอาโอกิ ยามาโตะทิ้งไปเสียก่อน ข้าก็จะลองพิจารณาเรื่องการสมัครเข้าอยู่กับสมาคมบูโดแห่งประเทศซัน”