The King of War - บทที่ 1844 จุดประสงค์ที่เลวร้าย

บทที่ 1844 จุดประสงค์ที่เลวร้าย
พอได้ยินอาโอกิ ยามาโตะพูดมาอย่างนั้น ทุกคนต่างมองมาที่เขา แม้แต่ทิคาโนะ ทาเคชิยังมองอาโอกิ ยามาโตะด้วยสีหน้าที่ไม่เข้าใจ
ในความเข้าใจของทิคาโนะ ทาเคชิ ตู้จ้งเป็นแค่นักสู้แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลาย ไม่มีอะไรให้กลัวสักนิด แล้วจะถ่วงเวลาไปเพื่ออะไร?
ต่อให้ตู้จ้งจะถ่วงเวลาได้จริง แล้วมันจะยังไงต่อ?
ทางค่ายของประเทศซัน ยังมีเขานั่งอยู่ทั้งคน เขาที่เป็นนักสู้แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลาย นอกจากนักสู้ระดับสูงจากตระกูลบู๊โบราณของจิ่วโจวออกโรง ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีใครสามารถสู้เขาได้แน่นอน
เขายังรู้มาอีกว่า ตระกูลบู๊โบราณของจิ่วโจว จะไม่เข้ามาก้าวก่ายเรื่องของโลกภายนอกแน่นอน
อาโอกิ ยามาโตะสังเกตเห็นแววตาของทิคาโนะ ทาเคชิ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง ถ้าเขาเล่าเรื่องที่ไป๋หลี่จิงหวินสามารถเอาชนะโยชิดะ โชได้ภายในการโจมตีเดียว ไม่เพียงจะทำให้โยชิดะ โชขายหน้า แต่ยังจะทำให้นักสู้ของประเทศซันขายหน้าไปด้วย
แต่ถ้าไม่พูด และปล่อยให้ตู้จ้งถ่วงเวลาต่อไป พอไป๋หลี่จิงหวินมาถึง แล้วตอนนั้นควรทำยังไง?
พอคิดได้อย่างนั้น เขาก็ไม่สนใจอะไรขนาดนั้น จึงรีบเข้าไปกระซิบที่ข้างหูทิคาโนะ ทาเคชิ “หัวหน้าครับ เมื่อคืน……” 
เขาเล่าเรื่องไป๋หลี่จิงหวินไปรอบหนึ่ง พอฟังเขาล่าจบ ทิคาโนะ ทาเคชิยังคงทำหน้าเรียบเฉย และไม่ได้สนใจอาโอกิ ยามาโตะแต่กลับมองไปยังตู้จ้งที่อยู่กลางสังเวียน แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ชอบใจว่า “แกคิดว่า ถ่วงเวลาได้นิดหน่อย ก็จะสามารถเปลี่ยนแปลงความจริงที่จิ่วโจวต้องพ่ายแพ้ได้แล้วอย่างนั้นเหรอ?” 
ตู้จ้งที่ยื่นอยู่กลางสังเวียน สีหน้าค่อนข้างบึ้งตึง ตอนแรกยังคิดว่าตัวเองจะสามารถถ่วงเวลาต่อไปได้ แต่ไม่นึกเลยว่าจะถูกจับได้ซะแล้ว
ผู้ชมที่อยู่รอบๆ หลายคนต่างไม่รู้ความจริง จึงพากันวิจารณ์ขึ้นมา
ตู้จ้งเงยหน้ามองไปที่ทิคาโนะ ทาเคชิ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์ว่า “ผมแค่กำลังคุยเรื่องการเดิมพันหลังจากที่พ่ายแพ้แล้วเท่านั้น ถ้าคุณจะคิดว่าผมกำลังถ่วงเวลา ก็ไม่เป็นไร ยังไงในสายตานักสู้ชาวซันอย่างพวกคุณ นักสู้จิ่วโจอย่างเราก็สู้พวกคุณไม่ได้อยู่แล้ว” 
“แต่ทั้งๆ ที่พวกคุณก็รู้ดีว่า ผู้แข็งแกร่งที่แท้จริงของจิ่วโจวไม่ใช่คนเหล่านี้ แต่เป็นเหล่าตระกูลบู๊โบราณที่เก็บตัวไม่ออกมา แต่ว่าพวกคุณ กลับเป็นเหล่าผู้แข็งแกร่งของตระกูลนักสู้ของประเทศซันแล้ว” 
“ถ้าพวกคุณกล้าจริง ทำไมไม่ไปท้าทายตระกูลบู๊โบราณของจิ่วโจวล่ะ? ดังนั้น ชาวซันอย่างพวกคุณ ก็เป็นแค่พวกเก่งแต่กับคนที่อ่อนแอแต่กลัวคนที่เก่งกว่าเท่านั้น ใช้กลุ่มนักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของประเทศซันมาท้าสู้กับผู้แข็งแกร่งทั่วไปของจิ่วโจว ต่อให้สุดท้ายพวกคุณจะชนะ แล้วมันจะยังไง?” 
คำพูดของตู้จ้ง ทำให้เหล่านักสู้ในค่ายจิ่วโจว ต่างคึกกันขึ้นมา
“ท่านตู้พูดถูก ชาวซันมันไร้ยางอาย ทุ่มกำลังทั้งประเทศมาข่มเหงผู้แข็งแกร่งทั่วไปของจิ่วโจว คนที่แข็งแกร่งที่สุดของจิ่วโจวอยู่ที่ตระกูลบู๊โบราณ ถ้าพวกแกแน่จริง ก็ไปท้าทายผู้แข็งแกร่งของตระกูลบู๊โบราณสิ!” 
“ไอ้พวกขยะชาวซันพวกแกต้องไม่กล้าไปท้าทายตระกูลบู๊โบราณของจิ่วโจวอยู่แล้ว และรู้ดีว่าผู้แข็งแกร่งของตระกูลบู๊โบราณจะไม่เข้ามายุ่ง ถึงกล้าทำตัวโอหังแบบนี้ ใช่มั้ย?” 
“พวกแกมันหน้าด้านไร้ยางอาย อย่านึกว่าเราไม่รู้นะว่าพวกแกวางแผนชั่วอะไรไว้” 
…….
บรรยากาศตอนนี้ได้ปะทุขึ้นอย่างหนัก
คำพูดของตู้จ้ง ทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นเข้าใจขึ้นมา ผู้แข็งแกร่งที่แท้จริงของจิ่วโจว ต่างก็อยู่ในตระกูลบู๊โบราณ ส่วนนักสู้ที่มาในวันนี้ เป็นแค่นักสู้ในโลกภายนอกของจิ่วโจวเท่านั้น ถึงจะพอมีคนที่แข็งแกร่งอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ใช้ขุมกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดของจิ่วโจว
เหล่านักสู้ของจิ่วโจว สีหน้าต่างดูไม่ได้เลย