The King of War - บทที่ 1820 แอบลงมือช่วย
บทที่ 1820 แอบลงมือช่วย
ได้ยินที่ไป๋หลี่ฉางคงพูดออกมา ทุกคนที่อยู่นั้นต่างมีสีหน้าประหลาดใจ ไอ้เจ้าแก่บัดซบตนนี้ เมื่อตอนที่อาโอกิ ยามาโตะอยู่ก่อนหน้านี้ ยังจะเอายาเม็ดเลือดเดือดเพื่อขอแลกชีวิตออกไป
มาตอนนี้ อาโอกิ ยามาโตะพาคนกลับไปแล้ว เขากลับเริ่มมาจ้องโอกาสฉวยตำแหน่งหัวหน้าสมาพันธ์บูโดอีก
ตู้จ้งโกรธจนตัวสั่น ชี้หน้าไป๋หลี่ฉางคงพูดไปอย่างเกรี้ยวกราดว่า “ไป๋หลี่ฉางคง แกยังมียางอายบ้างมั้ย?เอาแค่ตรงที่แกเจออันตรายขั้นวิกฤตนั่น เพียงคิดอยากหนีเอาชีวิตตัวเองรอดเยี่ยงคนต่ำทราม ยังกล้าคิดจะมาเป็นหัวหน้าสมาพันธ์บูโด?ข้าตู้จ้งคนแรกนี่แหละที่จะไม่เอาด้วย!”
ไป๋หลี่ฉางคงพูดเสียงเหยียดหมิ่น “ก็ในเมื่อไม่ยอมเอาด้วย งั้นก็ก้าวออกมาเลย ข้าก็อยากจะขอดูสักหน่อย ว่าแกมีอะไรสักแค่ไหน ถึงกล้ามาทำซ่าต่อหน้าข้า”
ตู้จ้งโกรธขึ้นเต็มหน้าพูดว่า “ได้เลย ก็ให้ข้าได้ดูมั่ง ไอ้ช่องว่างระหว่างแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นยอดกับแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นหลัง มันจะห่างกันไกลสักแค่ไหนกัน!”
พูดจบ ใช้แรงส่งไปที่ขากระทืบพื้นอย่างแรง ตัวร่างนั้นไวปานสายฟ้าแลบ พุ่งปราดเข้าใส่ไป๋หลี่ฉางคง
หยางเฉินก็อยู่ในกลางฝูงคน มองดูตู้จ้งพุ่งเข้าใส่ไป๋หลี่ฉางคง ก็แอบผงกหัวอย่างชื่นชม
ตอนเริ่มแรกนั้น ถึงแม้เขาจะมีเรื่องไม่พอใจกันกับคนกลุ่มสมาพันธ์บูโด แต่มาถึงขณะนี้ เห็นแล้วว่าไม่ใช่ทุกคนจะไร้สำนึกเหมือนไป๋หลี่ฉางคง ยังมีผู้ที่คงตวามซื่อสัตย์มีสำนึกในคุณธรรมอยู่
เพียงชั่วพริบตา ตู้จ้งก็ได้พุ่งตัวเข้าถึงข้างหน้าไป๋หลี่ฉางคง ควงหมัดอัดเข้าใส่ในฉับพลัน พุ่งเป้าเข้าไปที่กลางอกอย่างดุดัน
“ฮึ!”
ไป๋หลี่ฉางคงสะบัดเสียงออกจมูกอย่างหยามเหยียด กำลังจะลงมือ
“ปึง!”
เขายังไม่ทันได้ลงมือ เกิดเจ็บขึ้นมาที่ข้อมือในทันใด หมัดที่กำไว้กำลังจะพุ่งซัดออกไป เกิดข้อแข็งจนยกไม่ขึ้น
“ปึง!”
หมัดอันหนักหน่วงของตู้จ้ง อัดลงไปอย่างดุดันตรงกลางอกไป๋หลี่ฉางคง เสียงดังสนั่นลั่น ไป๋หลี่ฉางคง เซถอยหลังไปห้าหกก้าว
ภาพฉากนี้ ทำเอาตะลึงงงกันไปทุกคน
แม้แต่ตู้จ้งเอง ก็ตื่นใจจนออกหน้า
ตัวเขาเองรู้ดีอยู่ว่า ช่วงห่างระหว่างเขากับไป๋หลี่ฉางคงนั้นมากน้อยแค่ไหน ถึงยังไงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของไป๋หลี่ฉางคง เพียงแต่ว่าไม่ชอบพฤติการณ์ของไป๋หลี่ฉางคง จึงได้ลงมือไป
เขาไม่เคยคิดเลยว่า ตัวเขาเองจะซัดได้ตรงเป้าใส่ไป๋หลี่ฉางคง
ไป๋หลี่ฉางคงถูกหมัดเดียวของตู้จ้งถึงกับเซถอยไปห้าหกก้าว สีหน้าอึมครึมลงไปอย่างสุด ๆ
ในขณะนั้น ท่ามกลางกลุ่มคน หยางเฉินเชิดมุมปากขึ้นเป็นแนวโค้ง ในมือถือจอกชา ค่อย ๆ ส่ายจอกไปมา น้ำชาในจอกก็กรอกกลิ้งไปมาไม่หยุด
เมื่อครู่ที่ผ่านมา ก็เขานั่นแหละที่เล่นทีเด็ด
เขาฝึกวิชาจนใช้พลังธาตุน้ำได้แล้ว เมื่อกี้นี้ก็คือการที่เขาอาศัยพลังของธาตุน้ำ ทำน้ำชากลายเป็นหยดน้ำ พุ่งใส่ข้อมือของไป๋หลี่ฉางคงอย่างหนักหน่วง
ถึงแม้ไป๋หลี่ฉางคงเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นสุดยอด แต่ถึงยังไงเขาก็คิดไม่ถึง ที่เมื่อครู่นี้ทำร้ายข้อมือตัวของเขานั้น กลับเป็นเพียงหยดน้ำแค่หยดเดียว
“ไป๋หลี่ฉางคง แกเป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นสุดยอดไม่ใช่หรือ?แล้วมีพลังฝีมือเพียงเท่านี้เองหรือ?”
ตู้จ้งจู่โจมไปหมัดเดียวทำเอาไป๋หลี่ฉางคงเซถอยไป ความมั่นใจก็เกิดเต็มที่ในฉับพลัน มองหน้าไป๋หลี่ฉางคงพูดไปอย่างหาญห้าวทระนง
ความโกรธของไป๋หลี่ฉางคงถูกกระตุ้น กัดฟันอย่างเคืองแค้นพูดใส่ไป “แกมันรนหาที่ตาย!”
พูดจบ เขาก็พุ่งร่างตรงเข้าหาตู้จ้ง
ตู้จ้งไม่กล้าประมาท รีบระดมพลังทั้งหมด ยังไงก็ต้องเข้าต้านรับ
“ตู้จ้งจบแน่ เขาไปกระตุ้นไป๋หลี่ฉางคงจนโกรธจัดแล้ว ถึงยังไงไป๋หลี่ฉางคงก็เป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นสุดยอด ส่วนพลังฝีมือของตู้จ้งนั้นแค่เพียงแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลาย ไม่ใช่คู่ที่จะต่อสู้กันได้อยู่แล้ว”
“ไป๋หลี่ฉางคงดูท่าจะเอาจริงแล้ว แพ้ชนะนั้นได้เห็นกันแน่คราวนี้ ถ้าหากตู้จ้งแพ้ ในหมู่พวกเรานี้ น่ากลัวหาไม่มีใครจะไปสู้กับไป๋หลี่ฉางคงอีกแล้ว”
“ปล่อยให้คนอย่างไป๋หลี่ฉางคงเป็นหัวหน้าสมาพันธ์บูโด ข้านี่ทำใจไม่ได้จริง ๆ เลย!”
……
เห็น ๆ อยู่ว่าทั้งคู่จะปะทะเข้าใส่กันแล้ว แต่ละคนวิจารณ์กันให้วุ่น ไม่มีใครมองตู้จ้งในแง่ดีเลยสักคน
พลังฝีมือของไป๋หลี่ฉางคงกล้าแข็งมาก โอกาสที่จะชนะของตู้จ้งน้อยมาก แทบจะเป็นศูนย์
“ไปตายซะ!”
ในพริบตานั้น ทั้งสองก็ได้เข้าปะทะกันอีกครั้ง ไป๋หลี่ฉางคงตวาดเสียงลั่น ออกหมัดไปในฉับพลัน พุ่งตรงเป้าที่บริเวณขั้วหัวใจ
การโจมตีใส่ในครั้งนี้พุ่งเป้าที่ขั้วหัวใจของตู้จ้ง เห็นทีหัวใจของตู้จ้งต้องถูกอัดจนเละสลาย นั่นคงตายเป็นแน่
“ตู้จ้ง ระวัง!”
มีคนร้องตะโกนเสียงลั่น ด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล
ตู้จ้งก็รับรู้ถึงอันตราย คิดจะถอยหนี มันก็ช้าไปแล้ว ตอนนี้ทั้งสองได้ชนเข้ามาประชิดตัวกันแล้ว ยังไงก็ไม่มีทางที่จะถอยกันออกไปได้
เขาก็ไม่ได้คิดว่า เจ้าบัดซบไป๋หลี่ฉางคงคนนี้ พอลงมือ ก็เล่นจะเอาให้ถึงตาย
หมัดนี้ถ้าอัดตรงลงมาที่บริเวณหัวใจของเขา เขาก็คงต้องตายสถานเดียว
แต่ถึงตอนนี้ เขาไม่มีอะไรต้องคิดกังวลมากแล้ว หมัดที่ควงอัดออกไปจะดึงกลับก็ไม่ได้ ก็ได้แต่ระเบิดพลังทั้งหมด พุ่งเป้าอย่างดุดันตรงใส่ไปที่กลางอกของไป๋หลี่ฉางคง
“ปึง!”
วินาทีต่อมา ภาพที่ทำให้ทุกคนต้องตื่นผวา เกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
เห็นภาพหมัดของตู้จ้ง อีกครั้งที่อัดลงใส่ไปบริเวณหน้าอกของไป๋หลี่ฉางคง
“ปึง!”
วินาทีต่อไปนั้น ภาพที่ทำให้ทุกคนทั้งหมดต้องสะท้านผวา เกิดขึ้นให้เห็นอีกครั้ง
ภาพที่เห็นเป็นกำปั้นของตู้จ้ง อัดลงใส่หน้าอกของไป๋หลี่ฉางคงอย่างดุดัน ตัวของไป๋หลี่ฉางคง ก้าวถอยไปอีกห้าหกก้าว
ส่วนไป๋หลี่ฉางคงนั้น แม้แค่ผิวตัวของตู้จ้งยังไม่สามารถไปแตะถูกได้g]p
ไป๋หลี่ฉางคงสีหน้าซีดสนิท ระดับขั้นบูโดของเขาถึงจะเก่งกาจกว่าตู้จ้ง แต่ก็ต่างกันเพียงแค่หนึ่งขั้นในแดนบูโด แต่นี่เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อเนื่องในจุดตำแหน่งเดียวกัน ถูกตู้จ้งจู่โจมใส่สองครั้ง และเขาก็ต้านรับเกือบไม่ไหว
แต่ทว่า ที่ทำให้เขายังข้องใจอยู่ก็คือ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ในครั้งแรกที่เขากำลังจะสวนโจมตีใส่ตู้จ้งได้อยู่แล้ว ที่ข้อมือโดนอะไรที่กระแทกเข้าให้ จนทำให้มือของเขานั้นหมดสภาพการใช้งานในทันใด แล้วเลยโดนหมัดตู้จ้งอัดใส่
ในครั้งนี้ ก็เป็นเหมือนแบบเดิม ตัวเองนั้นควงหมัดอัดใส่ไป ก็ได้ใส่พลังไปเต็มกำลัง เห็นอยู่แล้วว่ากำลังจะอัดใส่บริเวณหัวใจของตู้จ้ง ที่ข้อแขนก็เหมือนโดนอะไรอัดใส่อย่างแรงอีกครั้ง
ยอดฝีมือแลกกระบวนหมัดกัน แพ้ชนะมักแยกแยะได้เพียงชั่วพริบตา
ที่ข้อมือถูกของอะไรกระแทกอย่างรุนแรง เป็นผลกระทบอย่างมากในการจู่โจมของเขา นั้นที่ทำให้ตู้จ้งเห็นเข้าถึงโอกาส ถล่มอย่างหนักใส่ตัวของเขา
แน่นอนจริง ๆ ว่าไป๋หลี่ฉางคงไม่รู้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ถึงขนาดสงสัยว่า ใช่เพราะข้อมือของเขาเองนั้นมีปัญหาอะไรหรือเปล่า ไม่อย่างนั้นทำไมมีเหตุเกิดต่อเนื่องกันถึงสองครั้ง และล้วนแต่เกิดแบบว่าจู่ ๆ ก็รู้สึกว่ามีอะไรมากระแทกที่ข้อมือ?
ตู้จ้งถล่มใส่ไป๋หลี่ฉางคงแพ้ลงไปถึงสองครั้งต่อเนื่องกัน ถึงจะรู้สึกตื่นใจอย่างมากเป็นที่สุด แต่ด้วยความดีใจที่ครอบงำทำเอาสมองถึงกับเสียศูนย์ เขาตะโกนออกมาลั่น “ที่แท้ แกก็มีแต่ชื่อ ถึงแม้ว่ามีพลังฝีมือที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นยอด แต่เอาเข้าจริงแล้ว กลับเป็นแค่เศษขยะ มารับหมัดข้าอีกครั้งซิ!”
พูดจบ ตู้จ้งพุ่งเข้าใส่ไป๋หลี่ฉางคงไปอีก
ไป๋หลี่ฉางคงสองตาทอประกายโหด แววตาส่อเห็นการมุ่งฆ่าที่เข้มข้น เขาขยับขา เข้ารับศึกโดยตรง
ในครั้งนี้ เขาเปลี่ยนไม่ใช้หมัดในการจู่โจม พอเข้าถึงระยะห่างจากตัวตู้จ้งที่สองสามเมตร ก็ได้ยกขาขึ้นสูง มุ่งตรงถีบใส่เข้าไปที่ตรงหัว
ตู้จ้งเกิดหวาดหวั่นขึ้นมาในใจ แต่ก็ไม่มีการถอย ถล่มหมัดสวนออกไปตรง ๆ
“ปึง!”
ภาพที่ทำให้สะท้านใจ ได้เกิดขึ้นอีกครั้ง ในขณะที่ขาของไป๋หลี่ฉางคงเกือบจะกระแทกใส่หัวของตู้จ้งแล้ว แต่ขาของไป๋หลี่ฉางคงจู่ ๆ ก็เปลี่ยนทิศทาง
เพียงชั่วพริบตานั้นเอง การโจมตีของตู้จ้ง ตรงใส่ลงไปถึงบนตัวของไป๋หลี่ฉางคงอีกครั้ง
คราวนี้ ไป๋หลี่ฉางคงถึงกับกระอักเลือดออกมาคำใหญ่ ตัวคนกระเด็นลอยออกไป