The King of War - บทที่ 1644 ปล่อยหวยหลัน

บทที่ 1644 ปล่อยหวยหลัน

ได้ยินคำพูดของเหล่าจิ่ว สีหน้าหยางเฉินเคร่งขรึม ความอาฆาตฉายขึ้นในแววตา พูดอย่างเย็นชาว่า “ในเมื่อคนหุบเขาราชายากล้ามา ผมก็กล้าฆ่าเหมือนกัน!”
แดนบู๊ของเขา ก้าวเข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นกลางแล้ว เมื่ออยู่ในสภาวะที่ใช้พลังต่อสู้ สามารถระเบิดพลัง ที่ทัดเทียมกับแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นต้นออกมาได้
ถึงเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นกลาง เขาก็สามารถต่อสู้ได้
แค่เจ้าเมืองหวยเฉิงไม่ก้าวก่ายเรื่องนี้ เขาไม่กลัวอะไรทั้งนั้น
หลังเหล่าจิ่วได้ยินคำพูดของหยางเฉิน เขาร้อนใจทันที รีบพูดขึ้นว่า “หยางเฉิน นายอย่าบุ่มบ่าม นายเป็นแค่ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นต้น ถึงนายมีสายเลือดคลั่ง ก็เอาชนะผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นกลาง ไม่ได้หรอก”
“อย่าลืมจุดประสงค์ที่เรามาเมืองหวยเฉิงครั้งนี้ คือการฆ่าเจียงลั่ว เพื่อกำจัดพิษกู่ไร้หัวใจ ในตัวนาย ไม่ได้เพราะต้องการต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายา”
เขายังไม่รู้ว่า แดนบู๊ของหยางเฉิน เข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นกลางแล้ว
หยางเฉินพูดด้วยสีหน้าราบเรียบ “ผมตรวจสอบได้แล้ว เจียงลั่วอาจอยู่ที่หุบเขาราชายา ความแค้นระหว่างผมกับหุบเขาราชายา ได้ก่อตัวขึ้นแล้ว”
เหล่าจิ่วเงียบไป ผ่านไปครู่หนึ่ง จึงพูดเสียงขรึมว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คงทำได้เพียงสู้สุดใจ!”
ขณะนั้น พลานุภาพบู๊อันน่ากลัว ใกล้เข้ามาที่จวนเมืองหวยเฉิง หยางเฉินหรี่ตาลง พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “คนหุบเขาราชายามาแล้ว!”
เหล่าจิ่วรีบพูดว่า “ถ้าไม่ลงมือได้ พยายามอย่าลงมือ ถึงต้องลงมือ อย่างน้อยให้ยื้อไว้ จนกว่าฉันจะถึงจวนเมืองหวยเฉิง”
หยางเฉินพูดว่า “ได้!”
ขณะเดียวกัน ทางเข้าจวนเมืองหวยเฉิง ผู้แข็งแกร่งท่าทีน่ากลัวสามคน เดินออกมาจากรถ ท่าทีของคนที่ยืนตรงกลาง ดูแข็งแกร่งมาก
ผู้คุ้มกันสองคน ที่อยู่หน้าประตูจวนเมืองหวยเฉิง หลังจากสัมผัสถึงพลานุภาพแข็งแกร่ง บนตัวอีกฝ่าย สีหน้าหวาดกลัวทันที
“ที่นี่คือจวนเมืองหวยเฉิง……”
ผู้คุ้มกันยังไม่ทันพูดจบ ก็ได้ยินผู้แข็งแกร่งคนหนึ่ง ตวาดออกมา “ไสหัวไป!”
ผู้แข็งแกร่งสามคน เดินเข้าไปในจวนเมืองหวยเฉิง
ผู้คุ้มกันสองคน รู้สึกหนาวไปถึงกระดูก
ยืนนิ่งที่เดิม ลืมไปเลยว่าต้องขวางไว้ มองทั้งสามคน
เข้าไปในจวนเมืองหวยเฉิง
เมื่อทั้งสามคนหายลับไป
บุกเข้าไปในจวน ขอกำลังเสริม! ขอกำลังเสริม!”
พวกเขาเพิ่งตั้งสติได้ รีบเอาวิทยุสื่อสารออกมาพูด “มีผู้แข็งแกร่งสามคน ไม่รู้ว่าเป็นใคร
ทันใดนั้น ในจวนเมืองหวยเฉิง
มีเสียงสัญญาณเตือนภัยดังขึ้น เห็นผู้แข็งแกร่งท่าทีแข็งแกร่ง
พุ่งออกมาจากทุกทิศทาง
ไม่นาน ผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายาสามคน
โดนผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์
หลายสิบคน ล้อมเอาไว้
แต่ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์หลายสิบคน ไม่มีใครกล้าเข้าไป ต่างจ้องผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายาทั้งสามคน ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
“ไสหัวไปจากสายตาเรา ภายในสิบวินาที ไม่งั้นอย่าหาว่าเราไม่เกรงใจ!”
ผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายา คนที่นำมา พูดด้วยสีหน้าเฉยชา
ขณะเดียวกัน พลานุภาพบู๊อันน่ากลัว แผ่ออกมาจากตัวเขา
เข้าไปกดดันผู้แข็งแกร่งของจวนเจ้าเมือง
ผู้แข็งแกร่งของจวนเจ้าเมือง
ที่ไร้คำบรรยาย จากตัวผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายา
ต่างมีสีหน้าเคร่งขรึม พวกเขาสัมผัสได้ถึงพลานุภาพ
ตอนนี้จวนเจ้าเมือง
คงมีแค่เจ้าเมือง รวมถึงผู้แข็งแกร่งอันดับต้นๆ ไม่กี่คน ที่สามารถสู้กับผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายาได้
พวกเขา ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอีกฝ่าย
“ที่นี่คือจวนเจ้าเมือง พวกนายคิดให้ดี แล้วค่อยตัดสินใจลงมือ”
ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นเจ็ด ของจวนเจ้าเมือง คนที่เป็นหัวหน้า พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
“พลั่ก!”
เมื่อเขาพูดจบ
ผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายา คนที่นำมา
หายตัวมาตรงหน้าเขา ง้างฝ่ามือขึ้นตบ
เห็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นเจ็ด ของจวนเมืองหวยเฉิง โดนตบจนกระเด็นออกไป
“พวกนายจะเปิดศึกใช่ไหม”
ผู้แข็งแกร่งของจวนเมืองหวยเฉิงคนอื่นๆ ต่างมีสีหน้าโมโห
เป็นผู้แข็งแกร่งของจวนเจ้าเมืองหวยเฉิง
ตำแหน่งของพวกเขาสูงมากอยู่แล้ว ตอนนี้มีคนนอกเข้ามาโจมตี ในจวนเจ้าเมือง เป็นการดูหมิ่นจวนเจ้าเมืองหวยเฉิง
เป็นอย่างมาก
“พวกนายกล้ามาก กล้ามาก่อเรื่องในจวนเจ้าเมืองของเรา!”
ขณะนั้น เสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธ ดังขึ้นมา
ผู้แข็งแกร่งทุกคน หันไปมอง เห็นหญิงงามคนหนึ่ง พาคนเดินเข้ามา
“คุณหลัน คุณมาแล้ว!”
เมื่อเห็นหวยหลัน ผู้แข็งแกร่งจวนมืองหวยเฉิง มีสีหน้าสิ้นหวัง
แม้หวยหลันเป็นคนสนิทของเจ้าเมือง แต่ไม่ใช่สายเลือดโดยตรงของเจ้าเมือง ไม่เป็นที่ชื่นชอบ ในบรรดาสายเลือดโดยตรงของเมืองหวยเฉิง
สิ่งสำคัญที่สุดคือ หวยหลันมีพละกำลังแค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม ไม่ได้มีความสามารถ ในสายตาผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายา
“ผู้หญิงงามมาก!”
ผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายาคนหนึ่ง หรี่ตามองหวยหลัน ในแววตา เต็มไปด้วยความชั่วร้าย
หวยหลันเลิกคิ้วขึ้น พูดอย่างเย็นชาว่า “ปู่ให้ฉันมาบอกพวกนาย
ภายในห้านาที ถ้ายังไม่ออกไปจากจวนเจ้าเมือง รับผิดชอบผลที่ตามมาเอาเอง!”
พวกนายมีเวลาแค่ห้านาที
ผู้แข็งแกร่งของหุบเขาราชายา
คนที่นำมา ยิ้มแล้วมองหวยหลัน “จะให้เราออกไปก็ได้
แต่เธอต้องตามเรากลับไปด้วย”
หวยหลันสีหน้าไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก พูดอย่างโมโหว่า “นายช่วยให้เกียรติด้วย!”
“ให้เกียรติงั้นเหรอ”
ผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายา หัวเราะแล้วพูดว่า “ยังไม่มีผู้หญิงคนไหน ที่คนอย่างเย่าหลีต้องการ แล้วไม่ได้!”
ได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย สีหน้าหวยหลันเปลี่ยนไปทันที
เธอเคยได้ยินชื่อเย่าหลี ศิษย์ราชายา เจ้าของหุบเขาราชายา ได้ยินว่าเย่าหลี เป็นคนที่ได้รับการถ่ายทอดจากราชายา และได้รับความโปรดปรานจากราชายามาก ราชายามีเจตนาจะอบรมสั่งสอนเย่าหลี ให้เป็นผู้สืบทอดคนต่อไป
แต่สิ่งเหล่านี้ ไม่ใช่สิ่งสำคัญ สิ่งสำคัญคือ เย่าหลี ไม่เพียงแต่จะมีพรสวรรค์บู๊โดดเด่น อายุไม่ถึง 50 ปี แดนบู๊ เข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นกลางแล้ว
สิ่งสำคัญที่สุดคือ ชีวิตส่วนตัวของไอ้เลวนี่เละเทะมาก ชอบของสวยๆ งามๆ หญิงงามในเมืองหวยเฉิง จำนวนมาก ล้วนเจอวิธีการชั่วร้ายของเขามาแล้ว
ผู้แข็งแกร่งจวนเจ้าเมือง มีสีหน้าตกตะลึง เย่าหลีเป็นผู้สืบทอดของราชายา อีกทั้งอำนาจของหุบเขาราชายา ล้ำลึกจนไม่สามารถคาดเดาได้ แม้เป็นเจ้าเมืองหวยเฉิง ก็ไม่เคยแตะต้องหุบเขาราชายา พออธิบายความแข็งแกร่งของหุบเขาราชายาได้แล้ว
ตอนนี้ คนที่พาคนมาจวนเมืองหวยเฉิง คือเย่าหลี
เย่าหลีท่าทีมีเลศนัย จ้องหวยหลันแล้วพูดว่า “สาวน้อย แค่เธอยอมเป็นผู้หญิงของฉัน ฉันจะพาเธอออกไปตอนนี้”
หวยหลันสีหน้าอับอายและโมโห “นายมันเลว ไร้ยางอาย!”
“ฮ่าๆๆ……”
เย่าหลีหัวเราะเสียงดัง “ฉันชอบผู้หญิงแซ่บแบบเธอนี่แหละ!”
พูดจบ เขาหายตัว พุ่งเข้าไปหาหวยหลัน
สีหน้าหวยหลัน เปลี่ยนไปทันที พูดอย่างโมโหว่า “นายจะทำอะไร”
ตอนเธอพูดออกมา เย่าหลีมาอยู่ข้างเธอแล้ว รวบเธอเข้ามากอด หัวเราะแล้วพูดว่า “สาวน้อย ไปกับพี่เถอะ!”
ทันใดนั้น เสียงโมโหดังขึ้นมา “นายรนหาที่ตาย!”
เห็นหยางเฉินออกมา จิตวิญญาณการต่อสู้ พลุ่งพล่านออกจากตัวเขา ดวงตาสองข้างแดงก่ำ เต็มไปด้วยความอาฆาต