The King of War - บทที่ 1602 อยากไปตี้ชุน

บทที่ 1602 อยากไปตี้ชุน

ฟังคำพูดของตี้เทียนแล้ว ชั่วขณะนั้นสีหน้าของหยางเฉินดูแย่ขึ้นมา ความหมายของอีกฝ่ายแจ่มแจ้งมาก นั่นคือหยางเฉินอ่อนแอเกินไป เดิมทีไม่มีสิทธิ์สืบทอดไม้เท้าตี้
แต่หากไม่มีไม้เท้าตี้แล้ว หม่าชาวจะทำอย่างไร?
เวลานี้ตี้เทียนหยิบขวดพอร์ซเลนขวดหนึ่งออกมา ถือโอกาสเอาให้หยางเฉินแล้วบอกว่า “ในนี้ใส่ยาไว้เม็ดหนึ่งสามารถควบคุมลูกแก้วดูดเลือดได้ชั่วคราว หากนายอยากจะใช้ไม้เท้าตี้เอาลูกแก้วดูดเลือดในร่างกายเขาออกมา นอกจากว่ามีสักวันหนึ่ง นายเอาชนะฉันให้ได้”
หยางเฉินดีใจในชั่วขณะนั้น ถึงแม้ไม่ได้รับไม้เท้าตี้ แต่อย่างน้อยก็ได้รับยาที่สามารถควบคุมลูกแก้วดูดเลือดเม็ดหนึ่งไว้แล้ว
เขารีบกล่าวขอบคุณทันที “ขอบคุณท่านผู้อาวุโสมากครับ!”
พูดจบ เขารีบป้อนยาให้หม่าชาวแล้ว ซึ่งได้ประสิทธิผลตามคาด ในเวลาหนึ่งนาทีสั้นๆ กลิ่นอายคลุ้มคลั่งในร่างกายของหม่าชาว เลือนหายจางไปในชั่วพริบตา
เวลานี้ หม่าชาวเหมือนเป็นเด็กที่เข้าสู่การนอนหลับลึก หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงต่อเนื่อง
ตี้เทียนพูดขึ้นกะทันหัน “ใช้คัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานของนาย ให้ฉันได้สัมผัสสักหน่อย”
แม้ว่าจะไม่รู้ชัดถึงวัตถุประสงค์ของอีกฝ่าย แต่สำหรับตี้เทียนที่หยิ่งยโส ในใจหยางเฉินไม่มีทางเกิดความไม่พอใจสักนิด รีบเริ่มใช้เทคนิคการหายใจขั้นหกของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน
ไม่นาน กลิ่นหายวิถีบู๊ของแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ด กระจายออกจากบนตัวของหยางเฉิน
เขาไม่ได้กระตุ้นสายเลือดคลั่ง ถ้ากระตุ้นสายเลือดคลั่งแล้วล่ะก็ อาจจะแกร่งกว่านี้ได้อีก แต่ว่าตี้เทียนเพียงให้เขาใช้วิชาฝึกฝน งั้นแค่ทำตามก็พอแล้ว
“นี่คือวิชาขยะอะไรกัน? เดิมทีก็แค่ของห่วยแตก ถ้านายฝึกฝนวิชาอันนี้ต่อไป อย่างมากสุดอีกสักครึ่งปี ปอดของนายจะต้องเกิดปัญหาใหญ่แน่”
ตี้เทียนพูดจาจนทำให้คนตกใจถึงจะพอใจ คำพูดพวกนี้ ทำให้หยางเฉินตกใจค้างแล้ว
คัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานแกร่งมากแค่ไหน หยางเฉินรู้ดีอย่างมาก สามารถพูดได้ว่า ถ้าไม่ใช่ฝึกฝนคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานแล้ว กลัวว่าหยางเฉินคงตายไปนานแล้ว
ทำไมพอมาอยู่ที่ตี้เทียนทางนี้ จึงกลายเป็นวิชาขยะไปแล้ว?
ตี้เทียนมองความสงสัยของหยางเฉินออก หัวเราะเยาะพูดว่า “ทำไม? ไม่พอใจ?”
หยางเฉินพูดด้วยท่าทางจริงจัง “ท่านผู้อาวุโส ตั้งแต่ฝึกฝนวิชาอันนี้มา ความสามารถของผมเพิ่มขึ้นรวดเร็ว
ถึงแม้ปัจจุบันก้าวสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหกแล้ว
ยังคงสามารถอาศัยคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน เพิ่มความสามารถขึ้นไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ด วิชาแบบนี้ ยังถือว่าเป็นขยะได้เหรอครับ?”
ตี้เทียนเยาะเย้ย
“ฉันไม่ได้บอกว่าวิชาอันนี้เพราะเพิ่มความสามารถของนายขึ้นได้ เป็นขยะ แต่ว่าการฝึกฝนวิชาอันนี้ ก่อนถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า ยังพอได้ แต่หลังจากก้าวสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหกแล้ว
การฝึกฝนแต่ละครั้ง จะทำลายปอดของนายอย่างมาก”
“ตั้งแต่นายก้าวเข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหก ตอนที่ใช้วิชาอันนี้แต่ละครั้ง
จะรู้สึกว่าไม่สบายส่วนปอด ยังมีความรู้สึกหายใจไม่ออกด้วยใช่ไหม?”
เพิ่งเริ่มต้นยังพอได้ แต่ว่านานไปเข้า
“ไม่เพียงแค่นี้ ถึงแม้ตอนนี้นายจะไม่ได้ใช้วิชาอันนี้ ก็ยังคงรู้สึกถึงความไม่สบายของปอดอยู่”
ฟังคำพูดของตี้เทียนแล้ว หยางเฉินตกใจค้าง
เพราะตั้งแต่เขาก้าวสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหก ตอนที่ฝึกฝนวิชาอันนี้แต่ละครั้ง
มักมีอาการพวกนี้อย่างที่ตี้เทียนพูดจริง
จนกระทั่งวินาทีนี้ เขาถึงสำนึกได้ว่า
สายตายังแหลมคมมากเช่นกัน เขาเพียงแค่ใช้คัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานนิดหน่อย อีกฝ่ายก็พูดเรื่องพวกนี้ได้ถูกต้อง
ความเก่งกาจของตี้เทียน ไม่เพียงการฝึกฝนวิถีบู๊ยิ่งใหญ่
หยางเฉินมองทางตี้เทียนด้วยท่าทางวาดหวังพูดว่า “ท่านผู้อาวุโสครับ งั้นตอนนี้ผมควรทำอย่างไร? หรือว่าต้องล้มเลิกการฝึกฝนของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานเหรอครับ?”
เขาไม่เชื่อว่าตี้เทียนที่มาจากตี้ชุน จะเพียงแค่พูดปัญหาที่มีอยู่ในวิชาที่เขาฝึกฝนจริงๆ แล้วไม่สนใจเขา
ไม่ว่าอย่างไร
หลังจากกลายเป็นคิงแห่งเยี่ยนตู ถึงจะมีสิทธิ์สืบทอดตี้ชุน
เขาก็กลายเป็นคิงแห่งเยี่ยนตูเรียบร้อย ว่าตามที่เล่าลือกันมา
ตอนนี้ ความสามารถของเขา
บางทีอาจไม่พอจะสืบทอดตี้ชุน แต่อย่างน้อยสิ่งที่แน่ใจได้คือ เขากลายเป็นผู้สืบทอดตี้ชุนแล้ว
เพียงแค่ผู้แข็งแกร่งของตี้ชุนไม่ยอมรับเท่านั้นเอง
ในเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้แข็งแกร่งตี้ชุนยังอ่อนแอเกินไป งั้นผู้แข็งแกร่งตี้ชุน ควรจะถ่ายทอดวิชาบางอย่างให้หยางเฉินหรือไม่?
ตี้เทียนเอ่ยปากบอกว่า “นายนั่งขัดสมาธิ
นายทำไปตามคำสั่งของฉัน”
กำจัดความคิดฟุ้งซ่านทุกอย่างในหัวทิ้ง รออีกเดี๋ยวไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น
“ได้ครับ!”
หยางเฉินรีบนั่งขัดสมาธิทันที
ทันใดนั้นตี้เทียนยื่นนิ้วหนึ่งออกมา กดที่ระหว่างคิ้วของหยางเฉิน
ชั่วพริบตาเดียว กลิ่นอายวิถีบู๊อันยิ่งใหญ่ส่วนหนึ่ง
ระเบิดออกจากบนตัวเขา
“อ่า……”
หยางเฉินร้องคำรามอย่างเจ็บปวดทันใด
ครั้งที่สอง!
จนกระทั่งครั้งที่ห้า!
ตี้เทียนถึงหยุดลง เอ่ยปากพูดว่า “นายนำชี่เข้าจุดตันเถียนตามเส้นทางช่องสำคัญที่ฉันทำเมื่อกี้ ลองนำไปด้วยตัวเองหน่อย”
หยางเฉินรีบทำตามคำสั่งของตี้เทียนทันที
เริ่มฝึกฝน รู้สึกเพียงว่ากระแสลมที่บริสุทธิ์ส่วนหนึ่งในโลกนี้ เข้ามาจากระหว่างคิ้ว
จากนั้นไหลไปตามอวัยวะภายในของตนเอง และแพร่กระจายไปทั่วทั้งร่างกาย สุดท้ายนำไปสู่จุดตันเถียนทั้งหมด
หลังจากชี่เข้าสู่จุดตันเถียนแล้ว
หยางเฉินรู้สึกได้ว่า บริเวณจุดตันเถียนของตนเอง เต็มไปด้วยความรู้สึกอบอุ่น
สบายตัวอย่างมาก
ไม่เพียงแค่นี้ อวัยวะภายในของตนเอง และทั่วทั้งร่างกาย เหมือนอยู่ภายใต้วิชาที่ชี่เข้าสู่จุดตันเถียนอันนี้ นับวันยิ่งแกร่งขึ้น
ตี้เทียนมองหยางเฉินที่เข้าสู่สภาพฝึกฝนแล้ว ตกใจอยู่บ้างเล็กน้อย ในสายตามีการชื่นชมเพิ่มขึ้นระดับหนึ่ง
เวลาผ่านไปนาทีแล้วนาทีเล่า ตั้งแต่ต้นจนจบหยางเฉินกำลังฝึกฝน ราวกับลืมทั้งโลกไปเลย
ตี้เทียนไม่ได้รบกวนเช่นกัน แต่ว่านั่งขัดสมาธิอยู่ด้านข้างของหยางเฉิน และเข้าสู่สภาพฝึกฝนแล้ว
หยางเฉินไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร รู้สึกเพียงว่าภายในจุดตันเถียนของตนเอง หลังจากที่อากาศถูกนำเข้ามาเต็มเปี่ยม ถึงค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา
“รู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง?”
ตี้เทียนลืมตาขึ้นเหมือนกัน มองทางหยางเฉินพลางถามขึ้น
หยางเฉินพูดแบบตกใจ “บาดแผลของหน้าของผม หายหมดแล้วครับ ไม่เพียงแค่นี้ ผมยังสัมผัสได้อย่างแจ่มชัดว่า ในจุดตันเถียนของผม เหมือนกักเก็บพลังมากมายไว้ เพียงพอให้ผมใช้งานตอนที่ปะทะฝีมือกับผู้แข็งแกร่ง”
ตี้เทียนพูดว่า “พูดให้ถูกต้อง สิ่งที่กักเก็บไว้ภายในจุดตันเถียนของนาย ควรจะเรียกว่าชี่ทิพย์!”
“ชี่ทิพย์?”
หยางเฉินยังได้ยินคำศัพท์นี้เป็นครั้งแรก
ตี้เทียนบอกว่า “ไม่ว่าใครคนไหนที่ฝึกฝนแล้ว ล้วนเพิ่มความสามารถของตัวเองขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง หลังจากผ่านการใช้วิชา ส่วนกระบวนการฝึกฝน เดิมทีก็คือกระบวนการที่นำชี่ทิพย์บนโลก เปลี่ยนเป็นความสามารถของตัวเอง”
“ส่วนวิชาการฝึกฝนของคนคนหนึ่ง ยังตัดสินขีดจำกัดการฝึกฝนของคนคนหนึ่งเช่นกัน เหมือนอย่างตระกูลบู๊โบราณ เหตุผลที่ถูกเรียกว่าตระกูลบู๊โบราณ เป็นเพราะพวกเขาครอบครองวิชาการฝึกฝนที่ถ่ายทอดสืบสานมาหลายรุ่น และสอดคล้องกับตัวพวกเขาเองด้วย”
“เมื่อกี้วิชาที่ฉันถ่ายทอดให้นาย เป็นวิชาการฝึกฝนขั้นสูงสุดของตี้ชุน ตำราเทพสงคราม!”
ฟังเรื่องพวกนี้ที่ตี้เทียนพูดมา หยางเฉินรู้สึกว่ากำลังเข้าสู่โลกใหม่แห่งหนึ่ง สิ่งที่ทำให้เขาตื่นเต้นที่สุดคือ วิชาการฝึกฝนขั้นสูงสุดของตี้ชุนที่ตี้เทียนถ่ายทอดให้เขาเมื่อสักครู่นี้
ก่อนหน้านี้ตี้เทียนยังพูดว่า คัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานที่เขาฝึกฝนคือขยะ อย่างนั้นตอนนี้วิชาการฝึกฝนขั้นสูงสุดของตี้ชุนที่ตี้เทียนถ่ายทอดให้ จะแกร่งมากสักแค่ไหน?
“ท่านผู้อาวุโส ขอบคุณท่านมากครับ!”
หยางเฉินพูดด้วยท่าทางซาบซึ้งใจ จากนั้นถามอีกว่า “ท่านผู้อาวุโสครับ เมื่อไรผมจะสามารถไปตี้ชุนได้ครับ?”