The King of War - บทที่ 1277 มีปัญหาแล้ว

หลี่ซานพูดอย่างเย็นชา แววตาที่เฉียบแหลมของเขามีแววอาฆาตแค้นเป็นนัย

หลังจากหยางเฉินกลับมาที่ตระกูลลู่พร้อมกับลู่ฉิงเสว่ ก็กลับมาถึงห้องของตัวเอง

“พี่สาว พี่คิดว่าพี่เสี่ยวเป็นใครกันแน่?”

ในห้องของลู่ฉิงเสว่ มู่เชียนเชียนถามด้วยความสงสัย

ลู่ฉิงเสว่ส่ายหัว “อาจจะเป็นบุคคลใหญ่โตที่มีอำนาจมากก็ได้!”

พูดจบสีหน้าของเธอก็ดูกังวลเล็กน้อย

มู่เชียนเชียนย่อมรู้ว่า หยางเฉินเก่งกาจตั้งแต่อายุยังน้อยเช่นนี้ มันเป็นไปได้สูงที่จะมีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง

ในขณะนั้น สีหน้ามู่เชียนเชียนดูเป็นกังวลมากขึ้น “พี่สาว หากเขามีภูมิหลังที่แข็งแกร่งจริงๆ แล้วพี่จะทำยังไง?”

ลู่ฉิงเสว่ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มเจื่อนๆ ไม่ได้พูดอะไร แต่มู่เชียนเชียนรู้สึกได้ว่า ลู่ฉิงเสว่รู้สึกท้อแท้มาก

แม้ว่าตระกูลลู่จะยิ่งใหญ่มากในหนิงโจว แต่ยังไม่ถือว่ามีหน้ามีตาพอในเมืองจิ่วโจว

ถ้าหยางเฉินมาจากตระกูลระดับสูงจริงๆ แม้ว่าเขาจะไม่ได้แต่งงาน แต่ลู่ฉิงเสว่ก็แทบไม่มีความหวังที่จะได้อยู่กับเขา

แม้ว่าตัวหยางเฉินเองจะยอมรับ แต่ครอบครัวของเขาที่อยู่เบื้องหลังจะเต็มใจยอมรับผู้หญิงจากตระกูลเล็กๆ หรือไม่?

ในฐานะสตรีจากตระกูลใหญ่ ลู่ฉิงเสว่เข้าใจเรื่องนี้ชัดเจนมาก

แต่หลังจากที่ได้คลุกคลีกอยู่กับเขาในช่วงที่ผ่านมา หยางเฉินได้เข้ามาอยู่ในใจเธอแล้ว

“พี่สาว พี่บอกมาตามตรง พี่ชอบพี่เสี่ยวใช่ไหม?”

มู่เชียนเชียนมองไปที่ลู่ฉิงเสว่อยู่ครู่หนึ่ง แล้วถามขึ้นในทันใด

ลู่ฉิงเสว่รู้สึกลนลานเล็กน้อย กล่าวอย่างไม่พอใจ “เชียนเชียน วันหลังอย่าพูดจาแบบนี้อีก พี่เสี่ยวไม่ได้คิดอะไรกับฉันเลย”

“ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เขาสูญเสียความทรงจำ ถ้าเกิดเขาแต่งงานมีลูกแล้วล่ะ?”

“ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นระหว่างฉันกับเขาในเวลานี้ หากเขาฟื้นความทรงจำได้และเขามีครอบครัว ฉันไม่ต้องกลายเป็นเมียน้อยหรอกเหรอ?”

มู่เชียนเชียนกล่าว “พี่สาว ชีวิตคนเราน่ะ ไม่ง่ายเลยที่จะได้พบคนที่ตัวเองชอบจริงๆ”

“โดยเฉพาะผู้หญิงที่มาจากตระกูลใหญ่อย่างเรา ไม่มีสิทธิ์เลือกชีวิตแต่งงานเลย ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการจัดการของครอบครัว”

“ตอนนี้ การแสดงออกของพี่เสี่ยวได้รับการยอมรับจากตระกูลลู่แล้ว ฉันรู้ว่าในใจพี่มีพี่เสี่ยวอยู่”

“ในเมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว ทำไมพี่ถึงต้องยังคิดถึงเรื่องที่ยังมาไม่ถึงอีกล่ะ?”

“พี่เสี่ยวสูญเสียความทรงจำและได้รับการช่วยชีวิตจากเรา บางทีอาจเป็นโชคชะตาระหว่างพี่กับเขา ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเรา พี่เสี่ยวอาจจะตายไปแล้วก็ได้?”

“พวกเราช่วยชีวิตเขา แถมยังสูญเสียความทรงจำอีก ตอนนี้เขาเหมือนคนที่เกิดใหม่ ไม่ว่าเขาจะเคยมีครอบครัวหรือไม่ก็ตาม มันไม่เกี่ยวอะไรกับเราเลย”

“ตราบใดที่พี่มีพี่เสี่ยวอยู่ในใจ ก็อย่าไปคิดอะไรมาก พยายามไขว่คว้าที่จะอยู่กับเขาให้ได้ ส่วนเรื่องที่ยังมาไม่ถึงก็ไม่ต้องไปคิดอะไร”

ในเวลานี้มู่เชียนเชียนมีสีหน้าจริงจัง

ลู่ฉิงเสว่ย่อมรู้ดีว่าญาติผู้น้องของเธอคนนี้กำลังจริงจังอยู่ หวังดีต่อเธอจริงๆ ถึงได้พยายามจับคู่ให้เธอกับหยางเฉินครั้งแล้วครั้งเล่า

“เชียนเชียน ถ้าฉันอยู่กับพี่เสี่ยวจริงๆ แล้วถ้าหากวันหนึ่งได้รู้ว่าเขาแต่งงานแล้ว พอถึงตอนนั้นฉันควรจะทำยังไง?”

ลู่ฉิงเสว่พูดด้วยดวงตาแดงก่ำ

นี่คือสิ่งที่เธอกังวลมากที่สุด ถ้าไม่ใช่เพราะสาเหตุนี้ เธอก็ต้องการที่จะต่อสู้เพื่อความสุขของตัวเองเช่นกัน

มู่เชียนเชียนกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “พี่ก็บอกอยู่แล้ว ว่าถ้าหาก ถ้าหากพี่เสี่ยวยังไม่ได้แต่งงานล่ะ?”

“จากความสามารถที่พี่เสี่ยวแสดงออกมาในตอนนี้ จะมีผู้หญิงอีกจำนวนมากต้องการแต่งงานกับเขาในอนาคต หากหลุดมือไป พี่จะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต”

มู่เชียนเชียนกล่าวอย่างจริงจัง “พี่สาว พี่ฟังฉันสักครั้ง พยายามไขว่คว้าโอกาสเพื่อครอบครองความสุขของตัวเองในครั้งนี้ให้เต็มที่!”

“ถ้าวันหนึ่งพวกเรารู้ว่าพี่เสี่ยวแต่งงานมีลูกแล้ว อย่างมากก็แค่…”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ มู่เชียนเชียนก็หยุดลงกะทันหัน เห็นได้ชัดว่าเธอกังวลมากว่ามันจะเป็นไปได้ ครู่ใหญ่เธอจึงพูดขึ้นว่า “อย่างมากก็แค่ ออกจากชีวิตพี่เสี่ยว!”

“อย่างน้อย ชีวิตนี้ก็ยังมีช่วงเวลาที่ดีกับพี่เสี่ยวไม่ใช่เหรอ?”

ลู่ฉิงเสว่รู้สึกประทับใจในสิ่งที่มู่เชียนเชียนพูด

สายตาของเธอทอดไปยังประตูโดยไม่รู้ตัว ทันใดนั้นเองก็เกิดอารมณ์ชั่ววูบที่จะตามหาเขาในตอนนี้

ในฐานะผู้หญิงของตระกูลลู่ เธอไม่มีอิสระที่จะแต่งงาน ถ้าไม่ใช่เพราะความสามารถอันแข็งแกร่งที่หยางเฉินแสดงออกมาให้เห็น เธอคงถูกบังคับให้แต่งงานกับหลี่จิ้น

สำหรับเธอแล้ว ยอมตายดีกว่าแต่งงานกับคนที่ตัวเองไม่ได้ชอบ

ยิ่งไปกว่านั้นหลี่จิ้นยังเป็นคนประเภทที่เธอเกลียดมากที่สุด

“พี่สาว พี่เสี่ยวเป็นผู้ชายที่ดีเลิศมากจริงๆ ถ้าพลาดไปแล้ว น่าจะไม่มีโอกาสได้เจอผู้ชายดีๆ อย่างเขาอีกเลยในชีวิต”

มู่เชียนเชียนกล่าวอย่างจริงจัง

ในที่สุดลู่ฉิงเสว่ก็พยักหน้าและพูดด้วยดวงตาแดงก่ำ “ฉันจะทำให้ดีที่สุด!”

“ดีมาก!”

มู่เชียนเชียนมีสีหน้าตื่นเต้นดีใจ “พี่สาว เชื่อฉันเถอะ พี่จะไม่เสียใจกับการตัดสินใจในวันนี้”

ในเวลานี้ หยางเฉินกำลังอยู่ในห้องของตัวเอง ยืนอยู่ริมหน้าต่าง สายตาจับจ้องไปที่กระรอกตัวน้อยที่อยู่บนต้นสนนอกหน้าต่าง

“ฉันเป็นใครกันแน่นะ?”

ผ่านไปนาน จู่ๆ เขาก็พูดกับตัวเอง

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เขาได้ทำความเข้าใจเรื่องราวบางอย่างอย่างละเอียด

ไม่ว่าจะเป็นอาจารย์ฉี ผู้แข็งแกร่งอันดับหนึ่งของตระกูลลู่ หรือผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นต้นที่เคยพ่ายแพ้ต่อเขาภายในไม่กี่วินาที ในสายตาของเขาพวกนี้ล้วนเป็นพวกอ่อนแอ

แต่แม้แต่คนที่อ่อนแอเช่นนี้ก็ยังเป็นผู้แข็งแกร่งระดับสูงของตระกูลลู่และตระกูลหลี่

ที่สำคัญที่สุดคือ เขายังไม่ได้ใช้กำลังอย่างเต็มที่เลย บางทีเขาอาจไม่ได้ใช้กำลังถึงหนึ่งในพันส่วนด้วยซ้ำ

นั่นก็หมายความว่าด้วยความสามารถในปัจจุบันของเขา แม้จะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนราชาสูงสุด เขาก็สามารถสังหารอย่างง่ายดายภายในไม่กี่วินาทีงั้นหรือ?

“หรือว่าฉันจะเป็นผู้แข็งแกร่งของตระกูลระดับสูง?”

หยางเฉินพึมพำกับตัวเอง “แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกับฉันบนยอดเขาหนิงก่อนหน้านี้?”

“ใครกันที่ทำร้ายฉันจนบาดเจ็บสาหัส?”

ในตอนนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะมีคำว่าทำไมสักหนึ่งแสนคำ มีหลายเรื่องที่เขาไม่เข้าใจ

“ก๊อกๆๆ!”

ในขณะนั้นเองก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

แล้วเสียงของลู่ฉิงเสว่ก็ดังขึ้น “พี่เสี่ยว ฉันเข้าไปได้ไหม?”

“ประตูไม่ได้ล็อค เข้ามาสิครับ!”

หยางเฉินได้สติกลับมา พลางเอ่ยปากตอบ

ประตูห้องถูกเปิดออก ร่างสวยเพริศพริ้งก้าวเข้ามา

ต้องยอมรับว่าลู่ฉิงเสว่สวยจริงๆ อวัยวะบนใบหน้าละเอียดงดงาม ได้สัดส่วนสมบูรณ์แบบ มีภูมิหลังทางครอบครัวที่ดี อาจกล่าวได้ว่าไม่มีผู้ชายคนไหนที่จะไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้

แน่นอนว่าหยางเฉินก็ไม่อยู่ในข้อยกเว้น ความชอบที่เขามีต่อลู่ฉิงเสว่ เป็นเพียงความชื่นชมอย่างบริสุทธิ์ใจ ใครๆ ก็ชอบสิ่งสวยงาม

“ฉิงเสว่ มีอะไรให้ผมช่วยไหม”

หยางเฉินถามด้วยความสงสัย

ลู่ฉิงเสว่มองเขาด้วยสีหน้าแดงระเรื่อ พลันก้มหน้าลงทันที

“หืม?”

หยางเฉินยิ่งรู้สึกงุนงงไปชั่วขณะหนึ่ง ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆ ผู้หญิงคนนี้มาหาตน แต่ทำไมถึงไม่พูดอะไรเลย?

ในขณะนี้ ลู่ฉิงเสว่ก้มหน้าลง หน้าแดงด้วยความเขินอาย

“พี่เสี่ยว ฉัน…”

ครู่ใหญ่ ในที่สุดลู่ฉิงเสว่ก็ตัดสินใจและกำลังจะสารภาพรัก

“ตูม!”

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังสนั่นมาจากข้างนอก

หยางเฉินขมวดคิ้ว มองลู่ฉิงเสว่และกล่าวว่า “ฉิงเสว่ สงสัยว่าตระกูลลู่จะมีปัญหาแล้ว ผมต้องออกไปดูหน่อย คุณกับเชียนเชียนอยู่ในห้อง อย่าออกไปไหน”

พูดจบหยางเฉินก็กระโดดออกไปทางหน้าต่าง

“พี่เสี่ยว…”

ลู่ฉิงเสว่มีสีหน้าตกใจมาก

แต่ในเวลานี้ หยางเฉินได้ออกไปแล้ว