The King of War - บทที่ 1007 ยอมรับผิด

เพียงแค่การสอบถามของเขา บุคคลสำคัญของตระกูลซุนรอบด้าน ต่างส่ายหน้ากันหมด แสดงออกว่าไม่รู้แน่ชัด

“สารเลว!”

ซุนซวี่ด่าทอออกมา อย่างไรเสียเขาก็นึกไม่ถึงว่า จะมีคนกล้าพาคนอื่นเข้ามาที่นี่

โดยเฉพาะคนที่สามารถพาคนอื่นเข้ามาที่นี่ได้ มีเพียงบุคคลระดับสูงของตระกูลซุนไม่กี่คนนั้น

“คุณหยาง ขอโทษมากครับ แต่ที่ผมพูดไปเป็นความจริงทั้งหมด ผมไม่แน่ใจ ว่าทำไมพ่อตาและลูกสาวของคุณถึงอยู่ที่นี่ได้”

ซุนซวี่รีบยอมรับผิด พูดรับรองว่า “ผมสาบานต่อคุณได้ว่า รอผมค้นเรื่องนี้จนกระจ่างแล้ว จะต้องให้คำอธิบายกับคุณสักอย่างแน่นอนครับ”

“ไม่ว่าเป็นใคร ที่พาพ่อตาและลูกสาวของคุณมาที่นี่ ผมจะส่งตัวคนคนนั้นออกมาให้ด้วยตัวเองครับ ถึงตอนนั้นคุณจัดการได้ตามสบายเลย!”

ซุนซวี่พูดแบบนี้ออกมา บุคคลระดับสูงของตระกูลซุนหลายคนด้านข้างนั้น ล้วนทำหน้าตื่นตกใจ

แต่นึกถึงความสามารถอันน่าสยองขวัญของหยางเฉิน มีเพียงทำแบบนี้ ถึงจะสามารถสยบไฟโกรธของหยางเฉินลงได้ พวกเขาได้เพียงเลือกจะเงียบไว้

หยางเฉินไม่ได้สนใจซุนซวี่ แต่มองทางฉินต้าหย่งพลันถามว่า “พ่อครับ พ่อบอกผมมา สรุปเกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว ใครเป็นคนพาพวกพ่อเข้ามาที่นี่กัน?”

ในมุมหนึ่งที่มืดสลัว หลังจากฉินต้าหย่งลังเลอยู่บ้างนิดหน่อย ถึงเอ่ยปากตอบ “คนเมื่อกี้นั้นพาพวกเราเข้ามาที่นี่”

ฉินต้าหย่งยื่นมือชี้ไปยังศพของฉินชาง

ทันใดนั้น สายตาของทุกคนมองเข้าไปแล้ว ซุนซวี่สั่งพ่อบ้านข้างกายว่า “นายเข้าไปดูหน่อยสิ สรุปเป็นใครกัน!”

พ่อบ้านรีบเดินเข้าไปทันที หลังพินิจพิเคราะห์ศพของฉินชางดูรอบหนึ่ง จากนั้นส่ายหน้าติดต่อกัน

“ผู้นำครับ คนนี้ไม่ใช่คนตระกูลซุนครับ ผมไม่เคยเจอเขาที่ตระกูลซุนมาก่อนครับ!”

พ่อบ้านเอ่ยปากบอกไป

ในฐานะพ่อบ้านของตระกูลซุน ย่อมรู้ทุกอย่างของตระกูลซุนแบบทะลุปรุโปร่ง โดยเฉพาะเขายังมีความสามารถที่เก่งมากอย่างหนึ่ง นั่นก็คือขอเพียงเขาเคยเห็นคนของตระกูลซุนทุกคน ย่อมสามารถจำได้หมด

ถึงแม้จะนึกชื่อแต่ละคนไม่ออก แต่อย่างน้อยก็ยืนยันได้ว่า คนผู้นี้เป็นคนของตระกูลซุนหรือไม่

ซุนซวี่ขมวดคิ้วแล้ว “นายแน่ใจ?”

พ่อบ้านรีบพยักหน้า “ผู้นำครับ ผมสามารถยืนยันได้ครับ!”

ชั่วขณะนั้นซุนซวี่ขมวดคิ้วขึ้นมา หลังจากเงียบงันครู่หนึ่ง จึงมองทางหยางเฉินแล้วบอกว่า “คุณหยางครับ คุณก็ได้ยินแล้ว คนนี้ไม่ใช่คนของตระกูลซุน”

หยางเฉินถามด้วยเสียงเย็น “แล้วยังไงล่ะ?”

“ผมหวังว่าคุณจะให้เวลาผมสักช่วงหนึ่ง พอผมค้นหาความจริงจนกระจ่าง ถ้าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับตระกูลซุนของผมจริง ผมจะต้องนำตัวการก่อกรรมทำชั่วไปหาคุณด้วยตัวเองแน่นอนครับ”

ซุนซวี่พูดแบบหน้าตาจริงจัง

เขาหวาดกลัวจริงๆ ในตระกูลมหาเศรษฐีใหญ่ของเมืองเยี่ยนตู ใครไม่รู้บ้างว่า หยางเฉินปกป้องคนของตนเองมากแค่ไหน?

ยิ่งไปกว่านั้น คนที่โดนขังไว้ตรงที่หลบภัยของตระกูลซุนในวันนี้ ยังเป็นลูกสาวที่หยางเฉินรักและเอ็นดูที่สุด ยังมีพ่อตาด้วย

“ได้ งั้นฉันให้เวลาแกวันหนึ่ง พรุ่งนี้เวลานี้ ถ้าแกยังให้คำตอบฉันไม่ได้ อย่าโทษว่าฉันไม่เกรงใจแล้วกัน!”

หยางเฉินพูดจาเสียงเย็นชา

เสี้ยวเสี้ยวตกใจกลัวจนสลบไป ฉินต้าหย่งก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาจำเป็นต้องพาพวกเขาไปโรงพยาบาลโดยเร็ว

“ครับ!”

ซุนซวี่ไม่กล้าต่อรอง รีบรับปากทันที

“หยางเฉิน แกหนีไม่รอดแล้ว!”

ในตอนที่หยางเฉินกำลังเตรียมพาพ่อตาและลูกสาวออกไป เสียงที่เย็นยะเยือกก็ดังขึ้นกะทันหัน

ได้ยินเสียงนี้เข้า ทันใดนั้นสายตาของทุกคนมองเข้าไปกันทั้งหมด

“ใครกัน?”

ชั่วขณะหนึ่งซุนซวี่สีหน้าเปลี่ยนไปมาก มองทางภาพคนสองสามคนซึ่งปรากฏตัวอยู่หน้าประตู สอบถามด้วยน้ำเสียงโมโห

เสียงเมื่อสักครู่นั้น เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เสียงของคนตระกูลซุน

“พวกคนตระกูลซุนที่ไม่เกี่ยวข้อง รีบถอยออกไปซะ ไม่อย่างนั้น ตายสถานเดียว!”

ภาพคนที่เป็นหัวหน้าคนนั้น ทั่วทั้งตัวปลดปล่อยแรงอาฆาตแค้น เสียงเย็นยะเยือกถึงขีดสุด

วินาทีนี้ แต่ละคนของตระกูลซุน รวมถึงซุนซวี่ด้วย ล้วนรู้สึกถึงความหนาวเย็นที่น่าสยองขวัญ ปกคลุมเข้ามา

ราวกับว่าอุณหภูมิในที่หลบภัยของตระกูลซุน ลดลงหลายองศา ในชั่วพริบตาเดียว

หยางเฉินหรี่ดวงตาขึ้นมาเล็กน้อย เขาย่อมรู้สึกถึงแรงอาฆาตแค้นที่ยิ่งใหญ่ไร้ที่เปรียบจากบนตัวของฝ่ายตรงข้ามเป็นธรรมดา

ลักษณะพลังเมื่อสักครู่นั้น เขารู้ชัดเจนดีมาก นั่นคือลักษณะพลังของผู้แข็งแกร่งแดนราชาสูงสุดถึงมีได้

พูดให้ถูกต้อง ควรจะเป็นผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพ

เพราะลักษณะพลังบนตัวของคนคนนั้น เกินกว่าผู้แข็งแกร่งแดนราชาสูงสุดปกติ ระยะห่างจากแดนเทพ ห่างกันไม่ถึงขั้นหนึ่ง

ผู้แข็งแกร่งระดับแบบนี้ ต่อให้เป็นกษัตริย์ของตระกูลเดอะคิง ยังไม่แน่ว่าจะยิ่งใหญ่กว่าคนตรงหน้านี้

ส่วนด้านหลังผู้แข็งแกร่งลึกลับ ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายสองคน เวลานี้ต่างปล่อยพลังต่อสู้บนตัวออกมาหมด แต่ละคนล้วนเล็งหยางเฉินไว้

“พวกแกเป็นใครกัน? นึกไม่ถึงจะกล้าข่มขู่พวกฉันตระกูลซุน!”

ผู้แข็งแกร่งชั้นสูงตระกูลซุนคนหนึ่งเข้าไปโดยตรง สอบถามอย่างโมโห

“ไสหัวไป!”

ผู้แข็งแกร่งลึกลับตะโกนอย่างโกรธเคือง เหยียบพื้นอย่างดุดัน

“ครืน!”

เสียงดังสนั่นทีหนึ่ง

ที่ทำให้ทุกคนตระกูลซุนตกใจอย่างยิ่งคือ ตำแหน่งที่ผู้แข็งแกร่งลึกลับเหยียบผ่าน คาดไม่ถึงจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ในชั่วพริบตาเดียว

ทั่วทั้งที่หลบภัยของตระกูลซุน เหมือนสั่นสะเทือนรุนแรงไปตามการเหยียบนี้

“ตึกๆๆ!”

ที่ยิ่งทำให้คนตกใจมากคือ ผู้แข็งแกร่งชั้นสูงของตระกูลซุนคนนั้นที่สอบถามผู้แข็งแกร่งลึกลับไปเมื่อสักครู่ ถอยหลังห้าหกก้าวติดกันอย่างคาดไม่ถึง สีหน้าซีดเซียวถึงขั้นสุด

นี่ทำให้ผู้แข็งแกร่งตระกูลซุนทั้งหมด ตกใจกลัวยิ่งกว่าเดิม

แค่ตะโกนมาคำเดียว ก็ทำให้หนึ่งในผู้แข็งแกร่งชั้นสูงสุดของตระกูลซุนหลายคนนั้น สั่นจนถอยไปห้าหกก้าว

เหยียบครั้งหนึ่งยังทำให้พื้นที่สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็กแตกละเอียด นี่คือความสามารถที่มนุษย์ครอบครองไว้ได้เหรอ?

ใต้เท้าของผู้แข็งแกร่งลึกลับ ฝุ่นฟุ้งกระจาย หลังจากฝุ่นหายเกลี้ยง เหลือเพียงพื้นที่เผยเหล็กเส้นออกมา

“สามสิบวินาที! หลังสามสิบวินาที ถ้ายังมีคนตระกูลซุนอยู่ตรงนี้ ฆ่าทิ้งทันที!”

ผู้แข็งแกร่งลึกลับเอ่ยปากบอกอีกโดยฉับพลัน

เมื่อสักครู่แค่แสดงฝีมือง่ายๆ ก็ทำให้ผู้แข็งแกร่งกลุ่มหนึ่งของตระกูลซุนสะพรึงกลัวกันแล้ว เวลานี้เขาให้เวลาตระกูลซุนเพียงสามสิบวินาที พวกเขายังกล้าอยู่ต่อไปที่ไหน?

แต่ละคนออกไปอย่างกับหลบหนี ในฐานะผู้นำตระกูล ซุนซวี่วิ่งฉับไวยิ่งกว่า ชั่วพริบตาเดียว คนตระกูลซุนก็ออกไปทั้งหมดแล้ว

ทันใดนั้น ภายในที่หลบภัยของตระกูลซุนอันกว้างใหญ่ เหลือเพียงผู้แข็งแกร่งสามคน ทั้งยังมีหยางเฉินกับฉินต้าหย่ง และเสี้ยวเสี้ยวที่ฉินต้าหย่งอุ้มไว้ในอ้อมอก

หยางเฉินสีหน้าอึมครึมถึงขั้นสุด ถ้าที่นี่มีเพียงเขาคนเดียว ยังไม่เป็นอะไร แต่ว่ากลับมีลูกสาวและพ่อตาอยู่ที่นี่ด้วย

สำหรับผู้แข็งแกร่งสามคน ล้วนเป็นการมีตัวตนที่เทียบได้กับกษัตริย์ของตระกูลเดอะคิง เขาอยากจัดการสามคนนี้ภายใต้เงื่อนไขที่ต้องปกป้องลูกสาวและฉินต้าหย่งด้วย เหมือนว่ายากอยู่นิดหน่อย

“ปิดประตู!”

ผู้แข็งแกร่งลึกลับที่เป็นหัวหน้าเอ่ยปากฉับพลัน

“ตึง!”

เสียงดังลั่นทีหนึ่ง ประตูโลหะที่หนาสักครึ่งเมตรเต็มๆ ปิดสนิทในชั่วพริบตาเดียว

“พวกแกเป็นใคร?”

หยางเฉินมองฝ่ายตรงข้ามพลางถามขึ้น

“แกฆ่าบุคคลชั้นสูงของพวกฉันแล้วสองคน นึกไม่ถึงว่าแกยังมาถามว่าพวกฉันเป็นใคร?”

ผู้แข็งแกร่งลึกลับพูดเสียงเย็นชา

หยางเฉินขมวดคิ้วแล้ว คนที่ตายอยู่ในมือเขานั้นไม่ใช่น้อย เพียงแต่ อีกฝ่ายบอกว่ามีบุคคลชั้นสูงสองคนตายอยู่ในมือของเขาแล้ว นี่ก็ลดขอบเขตเล็กลงได้มาก

เขาผิดใจผู้มีอิทธิพลมากมาย แต่ว่าผู้มีอิทธิพลที่เอากำลังสู้รบแบบนี้ออกมาได้ภายในครั้งเดียว เหมือนว่าจะมีเพียงเมืองเหมียว