The King of War - ตอนที่ 200 ไม่มีสิทธิ์เข้า

“พี่ พี่มาถึงแล้วเหรอ!”

หยางเฉินเพิ่งขับรถมาจอดที่หน้าประตู ฉินยียิ้มกริ่มเดินเข้ามาแล้ว

ด้านหลังของหล่อนยังมีชายหญิงคู่หนึ่งตามมาด้วย ผู้หญิงดูท่าทางเหมือนอายุยี่สิบสามยี่สิบสี่ อายุพอๆ กันกับฉินยี บนหน้าลงเครื่องสำอางหนามาก

ผู้ชายลักษณะเหมือนอายุสามสิบปี แต่งสูทอาร์มานี่ บนข้อมือใส่นาฬิกาโรเล็กซ์เรือนหนึ่ง ดูขึ้นมาเหมือนเป็นบุคคลที่ประสบความสำเร็จคนหนึ่ง

“พี่คะ ฉันคิดถึงพี่จะตายอยู่แล้ว!”

หญิงสาวมองเห็นฉินซี เข้าไปกอดฉินซีเอาไว้แบบกระตือรือร้นมาก

ผู้หญิงคนนี้ชื่อเจิ้งเหม่ยหลิง เป็นน้องสาวของฉินซี หล่อนเป็นลูกสาวของน้าสาว

“มา เสี้ยวเสี้ยว ให้น้ากอดหน่อย!”

เจิ้งเหม่ยหลิงทักทายกับฉินซีเสร็จ อุ้มเสี้ยวเสี้ยวขึ้นมา หอมบนแก้มเสี้ยวเสี้ยวอย่างแรงไปทีหนึ่ง

“เหม่ยหลิง คุณน้ากับคุณน้าเขยก็มาแล้วเหมือนกันเหรอ?”

ฉินซียิ้มถามขึ้น

เจิ้งเหม่ยหลิงรีบพยักหน้าทันที “พวกเราทั้งครอบครัวมาถึงกันตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้ว”

พูดจบ เจิ้งเหม่ยหลิงนึกอะไรขึ้นได้กะทันหัน รีบดึงฉินซีเข้ามาทันที “พี่คะ ฉันจะแนะนำพี่ให้รู้จักเพื่อนคนหนึ่ง!”

“เขาชื่อเฉินอิงเหา และเป็นคุณชายตระกูลใหญ่ชั้นนำแบบจริงแท้แน่นอนด้วย เป็นคนตระกูลเฉินแห่งเมืองโจวเฉิงของพวกเรา ตอนที่เรียนปริญญาโท ก็ก่อตั้งอิงเหาอินเทอร์แนชันแนลขึ้นมาแล้ว พูดขึ้นมาก็เหมือนกันกับพี่เลยนะคะ ล้วนเป็นบุคคลยอดเยี่ยมที่เรียนมหาวิทยาลัยก็ก่อตั้งกิจการกันแล้ว”

เจิ้งเหม่ยหลิงพูดแนะนำด้วยความดีใจ

“สวัสดีครับ ได้ยินเหม่ยหลิงพูดถึงมาตลอดว่าหล่อนมีพี่สาวที่สวยมากคนหนึ่ง แถมยังเป็นสาวงามอันดับหนึ่งแห่งเมืองเจียงโจวด้วย วันนี้พอได้เจอแล้ว เป็นแบบนั้นจริงๆ ด้วย!”

เฉินอิงเหาท่าทางยิ้มแย้ม ยื่นมือออกไปหาฉินซีก่อนเอง

สำหรับหยางเฉินที่อยู่ด้านข้าง ถูกเจิ้งเหม่ยหลิงเพิกเฉยไปตั้งแต่แรกแล้ว

ฉินซีไม่ได้ยื่นมือออกไปจับ แต่ว่ามองเขานิ่งๆ ทีหนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “สวัสดีค่ะ!”

พูดจบ เธอจับมือหยางเฉินขึ้นมาเอง “ที่รัก พวกเราไปทักทายคุณตากับคุณยายกันก่อนดีกว่า!”

“ได้!”

หยางเฉินยิ้มตอบ เดินไปด้านหน้าด้วยกันกับฉินซี

เพียงแต่พวกเขายังไม่ทันได้เข้าประตูใหญ่ไป ก็ถูกเจิ้งเหม่ยหลิงขวางทางเอาไว้แล้ว

“พี่คะ พี่ชายแต่งงาน ที่เชิญมามีแต่พวกพี่ คนนอกคนหนึ่ง ไม่มีสิทธิ์เข้าไป”

เจิ้งเหม่ยหลิงมองหยางเฉินแบบเรียบนิ่งแวบหนึ่ง จากนั้นพูดกับฉินซี

คำพูดของเจิ้งเหม่ยหลิง ทำให้ฉินซีกับฉินยีทั้งสองสาวสีหน้าเปลี่ยนเปลี่ยนยกใหญ่ในชั่วขณะนั้น

“เหม่ยหลิง เขาเป็นพี่เขยของเธอ ทำไมถึงกลายเป็นคนนอกไปได้แล้วล่ะ?”

บนหน้าฉินซีท่าทางไม่พอใจ ความจริงเธอเดาได้ตั้งแต่แรกแล้วว่าจะมีเรื่องราวทำนองนี้เกิดขึ้น

หยางเฉินเคยพูดเอาไว้ว่าจะไม่ถือสา แต่เธอยังไม่มีทางอดทนได้ ที่คนอื่นมาว่าหยางเฉินแบบนี้

เฉินอิงเหาซึ่งอยู่ด้านข้างฉีกมุมปากขึ้นเบาๆ วาดเส้นรัศมีวงกลมที่หยอกเย้าขึ้น

เจิ้งเหม่ยหลิงกลับมองหยางเฉินอย่างเหยียดหยามทีหนึ่ง บอกฉินซีว่า “พี่คะ หรือว่าพี่ลืมไปแล้วว่าตอนนั้นที่พี่แต่งงานกับเจ้าสวะคนนี้ คุณตาไม่ได้เห็นด้วย แม้กระทั่งไม่ได้ไปร่วมงานแต่งเลยด้วยซ้ำ ตอนนี้พี่กลับพาเขามา พี่คิดว่าคุณตาจะให้เขาเข้าประตูบ้านนี้เหรอคะ?”

ดวงตาฉินซีแดงก่ำ เมื่อวานตอนที่หยางเฉินบอกว่าจะมาด้วยกัน เหตุผลที่เธอลังเลคือนึกถึงเรื่องแบบนี้

ห้าปีก่อน เธอแต่งงานกับหยางเฉิน เรื่องนี้ฮือฮาไปทั้งเมืองเจียงโจว และถึงแม้ตระกูลโจวจะไม่ใช่ตระกูลสูงศักดิ์ใหญ่โตอะไร แต่ก็ได้รับการพัวพันไปด้วยส่วนหนึ่ง

นายท่านตระกูลโจว ตอนแรกไม่เห็นด้วยเรื่องการแต่งงานครั้งนี้ และแต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยยอมรับหยางเฉินด้วย

ครั้งนี้เป็นงานแต่งของรุ่นที่สามแห่งตระกูลโจว งานที่สำคัญขนาดนี้ นายท่านตระกูลโจวสามารถให้หยางเฉินเข้าไปได้อย่างไรกัน?

“หยางเฉิน ถ้านายพอรู้ตัวเองดีอยู่ ก็อย่ามาวุ่นวายกับพี่สาวฉันอีก ตอนนี้หล่อนเป็นถึงผู้จัดการใหญ่ของซานเหอกรุ๊ป นายเป็นแค่ลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิง มีสิทธิ์อะไรมาคบกับหล่อนกัน?”

“รู้หรือเปล่าว่าเขาเป็นใคร? เขายืนอยู่บนยอดสุดของเมืองโจวเฉิง คนตระกูลเฉินหนึ่งในสองตระกูลชั้นนำ อนาคตจะได้สืบทอดตำแหน่งของผู้นำตระกูลเฉิน ฉันไม่กลัวจะกระทบจิตใจนายหรอกนะ คุณตาเองก็เห็นด้วยแล้ว ให้พี่เหากับพี่สาวสานสัมพันธ์กันไว้ ถ้าเป็นไปได้ ให้พี่สาวแต่งงานกับพี่เหา”

“ขอเพียงพี่สาวแต่งงานกับพี่เหาแล้ว งั้นก็จะเป็นนายหญิงของตระกูลเฉินในอนาคต นายรู้ไหมว่านี่หมายความว่าอะไร? ช่างเถอะ พูดกับคนสวะแบบนายไปมากขนาดนี้ ก็เปลืองน้ำลายเปล่าๆ ยังไงนายก็ไม่เข้าใจ”

เจิ้งเหม่ยหลิงหัวเราะเยาะติดต่อกัน อธิบายวัตถุประสงค์ที่พาเฉินอิงเหามาปรากฏตัวที่นี่โดยตรง

“เจิ้งเหม่ยหลิง เธอหุบปากไปเลยนะ! ห้ามมาเหยียดหยามพี่เขยฉันแบบนี้!”

ฉินยีที่ไม่พูดอะไรมาตลอด ในที่สุดระเบิดความโมโหออกมา ตวาดใส่เจิ้งเหม่ยหลิงไปทีหนึ่ง

ในความคิดของเธอ หยางเฉินไม่เพียงเป็นแค่พี่เขย ยังเป็นการมีตัวตนดั่งเช่นพี่ชายด้วย ปัจจุบันนี้กลับถูกเจิ้งเหม่ยหลิงเหยียดหยามเช่นนี้ หล่อนไม่มีทางทนได้

“ฉินยี เธอเป็นอะไรกัน? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนแรกเธอก็ไม่พอใจเจ้าสวะคนนี้เอามากๆ เหมือนกันนี่? ทำไมถึงเรียกว่าพี่เขยได้ล่ะ?”

เจิ้งเหม่ยหลิงหน้าตาตกใจ และไม่ใช่เพราะฉินยีระเบิดอารมณ์ใส่หล่อน ที่ทำให้หล่อนโกรธเคืองขึ้นมา

หล่อนรู้ดีมาก ฉินยีในตอนนี้เป็นผู้จัดการใหญ่ของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป ซึ่งเยี่ยนเฉินกรุ๊ปแกร่งกว่าซานเหอกรุ๊ปไม่น้อยเลย

มองไปทั่วทั้งเมืองโจวเฉิง มีเพียงต้าเหอกรุ๊ปเท่านั้น ถึงจะมีสิทธิ์เทียบเคียงเยี่ยนเฉินกรุ๊ป

หล่อนไม่กล้าผิดใจฉินยี

ความรู้สึกบนหน้าของฉินซีดูแย่อย่างมาก พูดแบบตาแดง “เหม่ยหลิง ฉันสามารถบอกเธอได้อย่างมั่นใจ ไม่ว่าหยางเฉินจะเป็นแบบไหน เขาก็เป็นสามีฉันทั้งนั้น ชาตินี้ ฉันจะไม่ไปจากเขา!”

พูดจบ ทันใดนั้นเธอทำหน้าแน่วแน่ ดึงมือของหยางเฉินไว้แน่น มองเขาบอกว่า “ที่รัก ฉันจะพาคุณไปเจอคุณตากับคุณยายก่อน ใครก็ไม่มีทางมาเปลี่ยนความจริงที่ว่าพวกเราเป็นสามีภรรยากันได้”

หยางเฉินสามารถรู้สึกได้ว่าฉินซีตัดสินใจแน่วแน่แล้ว จะพาเขาไปเจอคนตระกูลโจว

หน้าเจิ้งเหม่ยหลิงเต็มไปด้วยความตื่นตกใจ ก่อนหน้านี้ฉินซีและฉินยีไม่ชอบหยางเฉินมากแค่ไหน หล่อนรู้ชัดเจนดีมาก แต่เวลานี้ สองพี่น้องกลับเพราะผู้ชายคนนี้ แม้กระทั่งไม่คำนึงถึงอะไร มาระเบิดอารมณ์ใส่หล่อน

ฉินยีมองเฉินอิงเหาอย่างเย็นชา เอ่ยปากบอก “พี่เขยฉันอารมณ์ไม่ดี ฉันเตือนคุณไว้ ดีที่สุดอย่ามาหาเรื่องเขา ไม่อย่างนั้นตอนที่มานั่งเสียใจ ทุกอย่างอาจจะสายเกินไป!”

ความเข้าใจที่ฉินยีมีต่อหยางเฉินนั้น ถึงแม้ว่าจะไม่เท่ากับฉินซี แต่เธอเป็นคนฉลาด จึงรู้สึกได้ว่าหยางเฉินไม่ใช่คนที่ธรรมดาตั้งแต่ในครั้งแรก

ถึงแม้เฉินอิงเหาจะเป็นลูกหลานของตระกูลใหญ่ชั้นนำแห่งเมืองโจวเฉิง แต่สำหรับฉินยีนั้น หยางเฉินเป็นผู้ไร้ศัตรู ไม่ว่าใครก็ไม่ใช่คู่แข่งของเขา

เฉินอิงเหาไม่พูดสักคำ มองภาพด้านหลังของฉินยีจากไป ทันใดนั้นส่งเสียงหัวเราะ “ผู้หญิงที่ฉันเฉินอิงเหาต้องการได้มา ใครขัดขวางได้?”

เจิ้งเหม่ยหลิงหัวเราะเยาะตาม พูดอย่างดูถูก “พี่เหา พี่แค่วางไว้ก็พอ แค่สวะคนหนึ่งเอง มันมีสิทธิ์อะไรมาแต่งงานกับพี่สาวฉัน? คุณตาฉันจะไม่เห็นด้วยให้พวกเขาอยู่ด้วยกันแน่”

“ไปเถอะค่ะ พวกเราเข้าไปดูกันหน่อย!”

เฉินอิงเหายิ้มนิ่งๆ ก้าวเท้าเดินเข้าในลานบ้านไปก่อน

ตอนที่เจิ้งเหม่ยหลิงบอกเขาว่ามีพี่สาวเป็นสาวงามอันดับหนึ่งของเมืองเจียงโจว ในใจเขายังเหยียดหยามอยู่มาก ด้วยสถานะของเขา อยากได้ผู้หญิงแบบไหนจะไม่มีหรือไง?

แต่วันนี้หลังมาเห็นฉินซีและฉินยีด้วยตาตนเอง เขาถึงรู้ว่าผู้หญิงประเภทนี้เป็นชั้นยอดเยี่ยมเสียจริง ถึงแม้ฉินซีจะแต่งงานไปแล้ว แต่แค่เล่นๆ ก็ถือว่าไม่เลวเลยทีเดียว

ในลานบ้านมีคฤหาสน์สองหลัง หลังหนึ่งคือที่ที่คุณตาคุณยายของฉินซีพักอยู่ ส่วนอีกหลังหนึ่งคือที่ที่คุณลุงของฉินซีพักอยู่

พรุ่งนี้คนที่แต่งงานก็คือลูกชายของลุงฉินซี

เพราะพรุ่งนี้เป็นพิธีแต่งงาน ญาติพี่น้องของตระกูลโจวโดยทั่วไปจึงมากันหมดแล้ว

ในคฤหาสน์ของคุณตาและคุณยายฉินซี มีญาติอยู่กันมากมาย