The Great Merchant in the Cataclysm - ตอนที่ 23:ด้านมืดของธรรมชาติมนุษย์

จางมู่มองไปที่คนอย่างไร้อารมณ์.มองที่ไปคนที่กำลังทะเลาะและแย่งอาหารกัน ,เขารู้สึกสงสัยในใจทันที.ผู้คนที่ชักจูงโลกเข้าสู่ภัยพิบัติกำลังเฝ้าดูมนุษย์ ,สังเกตว่า ”แมลงตัวเล็กๆ ”ฝ่าฟันเพื่อการมีชีวิตอย่างไร.

นี่คือเกมสำหรับสิ่งมีชีวิตที่สูงขึ้น.และตอนนี้ ,เกมเพิ่งเริ่มต้น.

เมื่อจางมู่กำลังคิด ,เสียงที่ดังบนถนนขัดจังหวะความคิดของเขา .

ปัง !เป้ง!

ผู้คนได้ชนประตูกระจกของร้านค้าหลายแห่งบนถนน .

ถนนไม่ได้ยาว ,อย่างหลีกเลี้ยงไม่ได้ ,ที่สองกลุ่มจะพบกัน.

“เด็กน้อย ,พวกข้าเจอร้านสะดวกซื้อนี้ก่อน.เจ้าไปหาด้วยตัวเองร้านอื่นเถอะ !”กลุ่มของชายผมทองพูดอย่างเหยียดหยาม.เขาถือไม้เบสบอลและกั้นทางเข้าร้านสะดวกซื้อ ,โดยค่อยๆจ้องมองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา.

พิจารณาจากชุดสูทและเสื้อเชิ้ตของพวกเขา ,พวกเขาเป็นทีมของพนักงานออฟฟิศ.พวกเขากลัวคำพูดของผู้ชายผมทองและไม่มีใครกล้าที่จะก้าวไปข้างหน้า . อย่างไรก็ตาม ,ชายที่สวมแว่นตาซึ่งดูเหมือนหัวหน้ากลุ่มพูดขึ้น ”เพื่อน ,พวกเรา เรายังไม่ทราบว่ามีอันตรายอะไร.ข้าคิดว่า ’ร่วมมือกัน ’ดีกว่า “ปฏิเสธที่จะแบ่งปันผลกำไรกับผู้อื่น”หรือเจ้าไม่เห็นด้วย ?

“หุบปาก ,เจ้าโง่.มันไม่มีซอมบี้รอบๆนี้ในตอนนี้ ,แต่ไม่มีใครรู้ว่าปีศาจกินคนจะกลับมาเมื่อไร.แน่นอน ,ข้าจะเอาอาหารไปทั้งหมด.มิฉะนั้น ,น้องของข้า ,และข้าจะต้องกินลมเมื่อท้องว่าง !”

เขาส่ายไม้เบสบอลของเขาไปมาและสั่งให้ลูกสมุนเร็วขึ้น.

ชายที่สวมแว่นตาโกรษมาก ,เขาพูดอย่างโมโหว่า ,”เจ้ามีเพียงคนไม่กี่คน.เจ้าไม่ต้องการอาหารมากขนาดนั้น !พวกข้าหิวมาตลอดทั้งวัน.ถ้าเจ้าไม่แบ่งอาหารให้พวกข้า ,เราจะ…อย่าโทษข้าว่าข้าไม่เตือนเจ้าละกัน.

ฝ่ายตรงข้ามเขาหัวเราะชอบใจ ,”ตลก ?เจ้าจะทำอะไรข้า ?หุบปากและออกไปจากสายตาข้า !เฮ้ !เฮ้ !ถ้าเจ้าเป็นคนดี ,บางทีข้าอาจจะเหลือไว้ให้เจ้าหลังจากข้าไป. ”

มองไปที่สินค้าที่น้องชายตัวน้อยกำลังถืออยู่ ,อันธพาลผมทองก็หัวเราะอย่างหยาบคาย.

“เงียบ !อย่าดึงดูดปีศาจกินคน !เจ้า…ถ้าเจ้าไม่ออกไปจากทางของพวกข้า ,พวกข้า …พวกข้าจะสอนบทเรียนให้กับเจ้า !”

พวกอันธพาลหัวเราะทั้งน้ำตาหลังจากได้ยินคำพูดของผู้ชาย.หลังจากนั้นไม่นาน ,เขาสงบลงและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก ,”สอนบทเรียนให้กับข้า ?เจ้า ?ฮาฮ่า ,นายทำได้หรอ ?”เขายกไม้เบสบอลขึ้นและชี้ไปที่หัวของผู้ชาย ,”ข้าเปลี่ยนใจละ.พวกข้าจะไม่เหลืออะไรไว้ให้เจ้า.ออกไปทันทีหรือให้ข้าหักขาเจ้า ,เจ้าสามารถเลือกได้ในตอนนี้. ”

ผู้หญิงคนหนึ่งใน ชุดสูทของนักธุรกิจ ,”เจ้าต้องการจะฆ่าเขาหรือ ?ถ้าเจ้าทำอย่างนั้น ,ข้าจะแจ้งตำรวจ !”

ผู้หญิงตกใจกลัวสายตาอันละโมบของเขา.เธอรีบซ่อนตัวในท่ามกลางกลุ่มของเธอและไม่กล้ามองไปที่ผู้ชายผมบลอนด์.

อย่างไรก็ตาม ,ไม่เหมือนกับคนอื่น ,ผู้ชายที่ใส่แว่นไม่รู้สึกกลัว.แต่จ้องไปที่ฝ่ายตรงข้ามและพูดอย่างช้าๆ ”เจ้ามีสิทธิ์.โลกมีการเปลี่ยนแปลง. กฎหมายและจริยธรรมที่เราใช้อยู่ในปัจจุบันนี้เหมาะสมขึ้นแล้ว “

พวกอันธพาลคิดว่าพวกเขายอมรับความพ่ายแพ้.เขาหัวเราะและเดินไปสั่งน้องชายของเขา ,ดังนั้น เขาจึงไม่เห็นว่าชายสวมแว่นตาจ้องมาที่ด้านหลังและพูดอย่างเย็นชาว่า ”ขอบคุณที่สอนข้าเรื่องนี้ ,ดังนั้น ,เจ้าตายได้แล้วตอนนี้ .”

ชายผมบลอนด์คิดว่าเขาได้ยินผิด ,แต่อาการเจ็บปวดฉับพลันที่หน้าอกก็เข้ามาแทรกความคิดของเขา. เขาไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นและเขาไม่ทราบว่ามีอะไรผิดปกติกับร่างกายของเขาเพราะความเจ็บปวดหยุดเขาจากการคิด.สายตาของเขาเบลอและในที่สุด ,เขาสูญเสียความแข็งแกร่งของเขา.ไม้เบสบอลได้ล้มลงกับพื้น.

หนามอันแข็งแรงทิ่มออกมาจากพื้น ,ความคมของมันทะลุร่างกายของเขาราวกับงูพิษ.เขาตะเกียกตะกายในกองเลือดของตัวเองและห้าวินาทีต่อมา ,เขาก็เสียชีวิตลง.

คนในการปกครองของเขากลัวจริงๆ.พวกเขาร้องไห้และหนีไปในทุกทิศทาง ;พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะหยิบอาหารออกไป.

ชายที่สวมแว่นตายื่นแว่นตาของเขาเป็นประจำ.  ใบหน้าของเขาซีด ,แต่เขาก็ยังฝืนยิ้มและพูดว่า “ทุกคน ,เข้าไปเอาอาหารกันเถอะ.”

คนที่อยู่ข้างหลังเขารีบวิ่งไปที่ร้านสะดวกซื้อ .พวกเขาค้นร้านค้าอย่างกระตือรือร้น และแอบมองมาที่ชายใส่แว่นด้วยความหวาดกลัว. ส่วนใหญ่ก็นำสินค้าออกจากชั้นวางสินค้าและหยิบอาหารใส่ปากของพวกเขาในเวลาเดียวกัน .

“เขาเป็นนักวิวัฒนาการประเภทดิน !นี้แค่วันที่สองของยุคใหม่.เขามีบางอย่างจริงๆ. ”

จางมู่แซวไปที่ด้วงออบซิเดี้ยนและสังเกตไปที่ผู้คนเหล่านั้น.

เขาไม่ค่อยสนใจเรื่องชะตากรรมของคนเหล่านี้ .แม้กระทั่งชายที่สวมแว่นตาจะเป็นนักวิวัฒนาการประเภทดิน ,มันไม่สำคัญมากในใจของจางมู่ ,เพราะนักวิวัฒนาการประเภทดินถือเป็นเรื่องปกติธรรมดาในชีวิตที่ผ่านมาของเขา .

“พวกเขาจะทำอะไรต่อไป ? เขายังห่ามเกินไป.เขาไม่ควรจะฆ่าชายผมบลอนด์ “

ตามที่จางมูได้คาดไว้ ,เขาได้ยินเสียงคำรามหลายคำจากอีกฟากหนึ่งของถนน.ซอมบี้ที่เดินผ่านบางคนถูกดึงดูดด้วยกลิ่นเลือดและเสียงที่พวกเขาทำ.นักล่ากำลังจะมา!

ในกลุ่มก็ได้ยินเสียงคำราม . พวกเขาหมดท่ามองไปที่ชายสวมแว่นตา หวังว่าเขาจะหาทางแก้ปัญหาอีกครั้ง. คราวนี้ ,เขาไม่สามารถช่วยพวกเขาได้.เขาตะโกนว่า “วิ่ง!” และวิ่งหนีไป.

คนอื่นที่มองมาที่เขา อ้าปากอย่างไม่น่าเชื่อ.ในที่สุด ,พวกเขาก็ตอบสนองและไล่ตามหลังผู้นำของพวกเขา.

เวลานี้ ,ความแตกต่างระหว่างผู้คนถูกเปิดเผย.บางคนก็ฉลาดเพราะพวกเขาโยนอาหารทั้งหมดที่พวกเขาถือไว้และวิ่งหนีไปโดยไม่ลังเลใจ.บางคนไม่สามารถทนทิ้งอาหารที่พวกเขาได้รับและนี้จึงทำให้พวกเขาถูกฆ่า.พวกเขาถูกจับได้โดยทันทีโดยซอมบี้และเสียชีวิตอย่างเจ็บปวด.

คนอื่นได้ยินเสียงร้องของพวกเขา.พวกเขากลัวและวิ่งด้วยความแข็งแรงทั้งหมดของพวกเขา.อย่างไรก็ตาม ,ความเร็วของซอมบี้เร็วกว่าพวกเขาถึงสองเท่า.มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาก่อนที่พวกเขาจะทำลายล้างอย่างสมบูรณ์.

ในเวลานี้ ,ด้านมืดของธรรมชาติมนุษย์เปิดเผยออก. คนที่อยู่ในเสื้อเชิ้ตสีขาวก็กระชากชายคนหนึ่งข้างๆเขาลงและวิ่งหนีไปโดยไม่หันกลับมามอง.ทันใดนั้น ,ซอมบี้ได้ล้อมชายที่ถูกผลักลงและกระโจนไปที่เขา.

ทำไม ?!

ผู้ชายร้องขอในใจ.

เราเป็นเพื่อนร่วมงาน! ไม่ใช่คุณคนที่บอกให้ฉันช่วยเหลือกันและกันและอยู่ด้วยกันในโลกตอนนี้หรือ ?

จนกระทั่งเขาตาย ,ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสับสนและความโกรธ .

“อย่าตำหนิข้าเลย.ทุกคนสำหรับตัวข้าและปีศาจจะอยู่หลังที่สุด.ข้าไม่จำเป็นต้องวิ่งเร็วกว่าซอมบี้.วิ่งเร็วกว่าที่นายพอ “ชายในชุดเสื้อสีขาวคิด .

พฤติกรรมของเขาเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีสำหรับคนอื่น . คนอื่น ๆ ก็เริ่มละทิ้งคู่หูของพวกเขาด้วย . ในที่สุด ,มีคนเสียสละสี่คนก่อนที่ซอมบี้จะไล่ตามพวกเขา .

พวกเขาค่อยๆหยุดวิ่งและอ้าปากหายใจ. ทุกคนต่างก็เฉลิมฉลองในที่สุดที่ได้หลบหนีจากปีศาจและไม่รู้สึกผิดกับคนที่ถูกทิ้ง.

จางมู่ ดูพวกเขาตั้งแต่ต้นจนจบ.เขาถอนหายใจ ,”ใช่ ,นี่คือ ‘Eschaton’ข้ารู้ นี่คือธรรมชาติของมนุษย์! “

 

*** ‘ Eschaton’คือเหตุการณ์หนึ่งเดียวสุดท้าย เป็นจุดจบของโลกและมนุษยชาติ***