ตอนที่78 การทดสอบความกล้าแล้วสิ

เบลซเดินไปยังลานกว้างพร้อมกับพาซีฟอสไปด้วย

เรย์ลิน เซลิน เอลลี่ อิฟฟรา ต่างก็นอนพักจากความเหนื่อยล้าคาดว่ากว่าจะตื่นอีกที่ก็คงจะเป็นตอนเย็นๆเลยหละ ก็นะเพราะว่าผมเป็นสิ่งมีชีวิตรับเขียวอ่อนก็เลยฟื้นฟูเร็วกว่าอยู่แล้วหละนะ

หลังจากแล่หมาป่ามงกุฎวชิระโลหิตเสร็จแล้วเนื้อทั้งหมดเบลซให้สเกียกินในทันทีและตอนนี้มันก็อยู่ในระยะกําลังวิวัฒนาการแล้ว

เบลซสังเกตมัน มันก็นอนอยู่หน้าบ้านเหมือนกับปกติแต่ว่าเหมือนมีออร่าอะไรบางอย่างออกมา

“เอาเถอะเท่านี้เราก็จะมีสัตว์อสูรสงครามระดับเขียวอ่อนอีกตัวแล้ว มาในจังหวะกําลังพักบาเรียด้วยดีจริงๆ” เบลซยิ้มอย่างอารมณ์ดีหลังจากได้กําลังเพิ่มมาช่วยในการป้องกันฐานระหว่างพักบาเรีย

เบลซมองมายังนักสู้ใหม่ทั้งสิบคน แต่ละคนต่างก็เอาอาวุธที่ตัวเองถนัดที่สุดมาไม่ว่าจะเป็น มีด ดาบ หอก ขวาน กระบอง ค้อน ฯลฯ ส่วนอาวุธระยะไกลมีแค่ธนูและมีสองคนเท่านั้นที่ใช้ธนูและเนื่องจากแม้แต่พวกเบลซเองก็ยังมีเหรียญชีวิตแทบจะไม่พอใช้ทั้งเกราะทั้งอาวุธทั้งยา ดังนั้นอาวุธของพวกเขาจึงเป็นอาวุธหินขัดที่ชินสร้างจากทักษะ<สร้างศิลา> นั้นแหละ

“เอาหละพวกนายมีกัน10คนใช่ไหม? พร้อมจะสู้รึยัง?”

“พะ พร้อมแล้วครับ” เหล่านักสู้หน้าใหม่ต่างก็ตอบกันอย่างตะกุกตะกัก บ้างก็กังวล บ้างก็กลัว บ้างก็ตื่นเต้น บ้างก็เต็มไปด้วยความมั่นใจ

“ดี ฉันจะไม่โหดร้ายเกินไปเริ่มจาก3ตัวก่อนก็แล้วกันไม่ต้องห่วงเพราะว่าจะมีฉันกับจางมู่ไปด้วย” เบลซพูด

“อ่าว แล้วคุณชินไม่ได้ด้วยหรอครับ” นักสู้คนหนึ่งถาม

“เหอะ เหอะ” เบลซแสยะอย่างชั่วร้ายพลางชี้ไปที่กาแพงหนามแล้วตอบ “ชินแม่งอุ้งานไปปั้มระดับเพลิน ตั้ง7วันแล้วกาแพงหนามศิลายังสร้างล้อมไม่เสร็จเลย วันนี้ เขาต้องทําให้เสร็จไม่งั้นพวกนายก็จะรู้ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น”

“ไอคนใจร้ายยย ฉันล้อมก่าแพงติดหนามเสร็จแล้วนะนายเองตั้งหากที่อยากได้แนวหนามเพิ่มอีกชั้นน!” ชินโอดครวญเหมือนกับเวลาพนักงานโดนนายจ้างบังคับทําOTโดยไม่มีค่าแรง

“หึหึ” เบลซหัวเราะด้วยความชั่วร้ายก่อนจะหันกลับมาแล้วบอก “ไปกันได้แล้ว”

เบลซขี่หลังเจ้ดาบน้อยไป ครั้งนี้เค้ามีคนตามมาด้วยและเป้าหมายที่เขาจะใช้ฝึกก็ไม่ไกลดังนั้นเลยให้เจ้าดาบน้อยเดินไป พลางเก็บซ้อนแรงกดดันของมังกรระดับเขียวอ่อนด้วยไม่ให้สัตว์อสูรธรรมดาพากันหนีไป

ด้านหลังมีนักสู้หน้าใหม่สิบคนและจางมู่คอยปิดท้ายเดินตามเข้าไปในป่า

“นั้นๆ” เบลซชี้ไปข้างหน้า นักสู้แต่ละคนต่างซุ้มอย่างเงียบเชียบค่อยๆย่องเบาๆแล้วชะเง้อมองออกไปประมาณ5เมตร พวกเขาเห็นบางอย่างเขียวๆยาวประมาณ 2ไม้ บรรทัด(60 ซม.)อยู่ติดๆกับกอหญ้าที่ค่อยข้างสูง ถ้าไม่ดูในระยะใกล้เท่านี้ พวกเขาคงคิดว่ามันเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของหญ้า เอาจริงๆถ้าเกิดว่าเบลซไม่บอกต่อให้ เดินติดกับมันพวกเขาก็อาจจะไม่เห็นพวกมันเลยด้วยซ้ํา ดูจะดีๆแล้วพวกมันมีกันอยู่ 3 ตัว

“ประเมิน” จางมู่พูดเบาๆ

“ตกแตนลมกรด<ลม>(ขาว) ระดับ 3”

“ตกแตนลมกรด<ลม>(ขาว) ระดับ 4”

“ตั๊กแตนลมกรด<ลม> (ขาว) ระดับ 2”

นี้เป็นหนึ่งสัตว์อสูรที่เบลซ์เจอนอกจากจะมีพลังธาตุแล้วพวกมันยังระดับที่น้อยด้วยเหมาะกับการฝึกมากๆ

เบลซไม่ได้หวังให้พวกเขาชนะเพราะพวกเขายังไม่ได้ปลุกพลังด้วยซ้ําแต่ว่า เบลซสามารถดูเทคนิคการต่อสู้และความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรของพวกเขาได้ คนที่ทําได้และมีเซ้นส์ที่ดีก็ควรจะได้รับการสนับสนุนที่มากกว่า

“เอาหละสัตว์อสูรประเภทนี้สีที่ต้องระวังก็คือขาคู่หน้าและความเร็วของมัน จุดอ่อนของพวกแมลงก็คือข้อต่อระวังด้วยหละ” เบลซ์เตือน

“หมึกๆๆๆ” เหล่านักสู้ต่างพยักหน้า

เบลซยกมือขึ้นเป็นการให้สัญญาณ “เตรียมตัว” นักสู้ทุกคนกระชับอาวุธแน่น

เบลซฟันมือลง “ไป!”

“ย้ากกกก” เหล่านักสู้ใหม่ต่างพุ่งไปข้างหน้าและโจมตีใส่พวกตกแตนอย่างดุเดือด

“แครั้ง แคร้งๆๆๆๆๆๆ” เสียงปะทะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในขณะที่เบลซต่างสังเกต ในระหว่างที่พวกเขาต่อสู้ตอนนี้ยังไม่เห็นอะไรมากแต่ว่ามีนักธนูคนนึง ตั้งแต่ที่เริ่มต่อสู้มาเขาสามารถเล็งไปที่ดวงตาและขอต่อต่างๆได้อย่างแม่นย่า นอกจากนี้เวลาที่เพื่อนกําลังจะถูกโจมตีเขาก็ยังยิงสกัดในจังหวะที่ดีด้วย อัตราการความแม่นยําก็อยู่ที่ราวๆ 70% “เรียกได้ว่าเป็นอีกคนที่ยิงได้ค่อนข้างแม่นนอกจากจางมู่หละนะ ส่วนอีกคนก็พอใช้ได้ยิงโดนบ่อยอยู่แต่ว่าไม่ค่อยโดนจุดที่เล็งไว้เท่าไหร่” เบลซคิดแล้วมอง ไปที่ด้านหน้า

จากที่เค้าเห็นจากทั้ง8คนที่ต่อสู้ระยะประชิด เอาแค่ในเรื่องของพละกําลังมีแค่ครึ่งเดียวที่ผ่านเกณฑ์ อีกสองคนถึงจะแรงน้อยไปหน่อยแต่ก็พอถูไถได้ส่วนอีกสองคนที่เหลือเรียกได้ว่าไม่เหมาะกับการต่อสู้เลยเสียมากกว่าแม้แต่เวลาโจมตียังหลับตาปี๋เลย แบบนี้เบลซคงจะไม่อนุญาตให้พวกเขาสู้แน่นอนส่งไปก็ตายเปล่า

กลับมาที่อีก4คนที่แรงดี ในพวกเขามีสองคนที่ดูใช้ได้นอกจากจะแรงเยอะแล้วก็มีชั้นเชิงการต่อสู้ที่ดี แต่ว่าคนนึ่งค่อนข้างสู้ในสไตล์ของตัวเองและไม่ค่อยสนเพื่อนที่อยู่รอบๆแต่ก็โจมตีเข้าจุดสําคัญของตกแตนลมกรดได้อย่างแม่นย่า ส่วนอีกคนนึงถึง แม้ว่าจะทําผลงานได้ไม่ค่อยดีแต่ว่าก็คอยช่วยเพื่อนคนอื่นในขณะที่กาลังจะถูกโจมตี และก็สามารถโจมตีบริเวณข้อต่อได้ไม่น้อยเลยทีเดียวคาดว่าถ้าเกิดไม่คอยเอาแต่ช่วยเพื่อนหละก็คงทําผลงานได้ไม่แพ้อีกคนเลยทีเดียว

“คนนึงมีความสามารถเฉพาะตัวที่ดี ส่วนอีกคนช่วยเหลือดีหรอ อม….คนหนึ่ง เหมาะจะเป็นคนทะลวงฟันส่วนอีกคนเหมาะที่จะเป็นหัวหน้าสินะ”

หลังจากดูไปอีกซักพักก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง พวกเขาสามารถสร้างความเสียหายให้กับตกแตนลมกรดได้เพียงเล็กน้อย ในขณะที่อาวุธของพวกเขาเสียหายจนแทบจะใช้ไม่ได้แล้วและยังได้รับบาดเจ็บกันคนละนิดคนละหน่อยอีกด้วยและยังมีบางคนที่แสดงอาการเหนื่อยล้า โดนเฉพาะสองคนที่เบลซจะไม่อนุญาตให้พวกเขาต่อสู้ ทั้งคู่ต่างเหนื่อยจนต้องแบกออกมาก่อนและตอนนี้ก็นอนอยู่ที่พื้นข้างๆเบลซ

“เอาหละพอได้แล้ว” เบลซพูดเค้าสะบัดมือไปข้างหน้าอควาคัตเตอร์ถูกซัดออกไป สามครั้งเข้าไปที่ข้อต่อระหว่างหัวและล่าตัวของพวกตกแตน แยะหัวและลําตัวของพวกมันออกจากกันในทันทีและเก็บคริสตัลธาตุลมทั้งสามอันมา สองอันเบลซโยนให้จางมู่ ส่วนอีกอันเบลซได้เก็บไว้ในกระเป๋าของตัวเอง

เบลซทํางานประกาศผลในการทดสอบทันที “เอาหละจากพวกนายทั้งหมดสิบคน น่าเสียดายที่ไม่ได้ผ่านทุกคนมีสองคนที่ไม่สามารถไปต่อได้แต่ก็ไม่ต้องเสียใจไปถึงแม้ว่าจะไม่ได้ต่อสู้แต่ก็ไปท่าอาชีพอื่นได้ และที่เหลืออีกแปดคนยินดีด้วยพวกนายผ่านแล้วและมีสามคนที่ทําผลงานได้โดดเด่น” เบลซชี้ไปที่คนทั้งสามคนที่ทําผลงานได้ดี “พวกนายก้าวมาข้างหน้า

“ครับ!” ทั้งสามคนก้าวเข้ามา

“ต่อจากนี้พวกนายจะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้ช่วยหน่วยส่วนจะได้หน่วยไหนนั้นจะบอกทีหลัง แต่อาจจะให้เลือกกันเองด้วยยังไงขอไปคุยกันอีกที่ก่อน โดยมีหน่วยที่1ชิ้นเป็นหัวหน้า หน่วยที่2เป็นจางมู่ หน่วยที่3เป็นเรย์ลิน ส่วนหน่วยพิเศษอื่นๆยังไม่เปิดเป็นทางการดังนั้นถ้าจะย้ายหรือยังไงก็จะเป็นหลังจากนี้” จากนั้นเบลซ์ได้นําคริสตัลธาตุพื้นฐานทั้งสีธาตุออกมาเป็นคริสตัลไฟ1 นํา2 ลม2 ดิน1แล้วพูดว่า “พวกนายเลือกคนละอันจากนั้นก็ดูดซับซะพวกนายจะกลายเป็นผู้วิวัฒนาการตามธาตุที่เลือก ส่วนรายละเอียดก็ตามที่ฉันอธิบายไปในเมื่อวาน”

“ขอบคุณมากครับ” นักสู้ทั้งสามคนต่างดีใจและตื่นเต้น โดยแต่ละคนได้ทําการแนะนําตัวเองเนื่องจากพวกเขาพึ่งจะรู้สึกตัวว่าตั้งแต่มาที่ฐานก็ยังไม่ได้แนะนําตัวเองกับเบลซ์เลย นักธนูมีชื่อว่าเดฟ ไมเนอร์วิน คนที่ใช้หอกเก่งๆชื่อเดวิด แบล็ควอเทอร์ และคนสุดท้ายเป็นพลโล่ดาบชื่อว่าดาซี แอชเมจ

เดฟ ได้ทําการเลือก คริสตัลธาตุไฟ เดวิดเลือกคริสตัลธาตุน้ํา และ ดาซี่ได้เลือกคริสตัลธาตุดิน

“ส่วนพวกนายอีก5คน” เบลซเรียกคนที่ผ่านอีก 5 คนแล้วกล่าวว่า “พวกนายถือว่า ผ่านเกณฑ์พอจะเป็นผู้วิวัฒนาการธรรมดาได้” แล้วเบลซก็ยื่นคริสตัลไร้ธาตุห้าก่อน ให้พวกเขาทําการดูดซับ

หลังจากที่พวกเขาดูดซับเสร็จ เบลซได้พาพวกเขากลับไปที่ฐาน “วันนี้ก็ถือว่าการทดสอบของพวกนายก็ผ่านไปได้ด้วยดีไม่มีใครตาย แต่ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นของจริง เอาหละ แยกย้ายกันไปพักได้แล้วใครอยากจะไปโรงฝึกก็ไปได้แต่ว่าวันนี้พวกนายจะต้องนอนพักเอาแรงเยอะๆ พรุ่งนี้พวกนายจะต้องอยู่ในสภาพที่พร้อมที่สุดเข้าใจไหม!?”

“ครับ!” นักสู้หน้าใหม่ทั้ง8คนกล่าว