ตอนที่76 ระเบิดแล้วสิ

“โกร๊ววว” ซีฟอสพยักหน้าแล้วบินขึ้นไปบนท้องฟ้า

“โบร้วววว” หมาป่ามงกุฎวชิระโลหิตคํารามมันกระโจนขึ้นไปหาซีฟอสกรงเล็บของ มันเต็มไปด้วยกระแสไฟฟ้าสีแดง

“หมับ” ในตอนนั้นเองเถาวัลย์หนามสีแดงไปพุ่งเข้ามาสามเถาพันธนาการขาของ มันและดึงมันลงมาจากกลางอากาศ

“เถาโลหิต” เป็นเบลซที่ควบคุมเถาพิษโลหิตเข้าขวางไว้

“เปรี้ยะ!” แต่ว่าในตอนนั้นเองกรงเล็บอัสนีสีแดงที่ตอนแรกเล็งไปที่ซีฟอสได้ตะปบ มาที่เถาพิษโลหิตของเบลซแทน เบลซ์รีบชักมันกลับมาแต่ก็ยังโดนเข้าจังๆ ผิวของเถาส่วนหนึ่งไหม้เกรียมทันทีพร้อมกับความรู้สึกเจ็บเล็กที่ส่งมาที่เบลซ

“ซึบ” เบลซ์เอาเถาที่พึ่งไหม้ไปปักลงในกองเลือดของหมาป่าไฟฟ้าที่เพิ่งนองอยู่ รอบๆคงอีกซักพักนึ่งมันถึงจะกลับมาใช้ได้

“ดูท่าโจมตีธรรมดาๆจะไม่ค่อยได้ผลเลยแฮะถึงจะรุมกับเจ้าดาบน้อยก็เถา แต่ว่า ทางนี้ยังไม่มีคนรักษาถึงจะมีพิษหัวใจขาวก็…นะถ้าโดนมันโจมตีที่คงจะเจ็บหนักน่า ดูขนาดเถาพิษโลหิตที่Vitalityสูงขนาดนั้นเองเสียหายในการโจมตีเดียว มันเป็นสัตว์อสูรที่โจมตีแรงและเร็วแต่ว่าร่างกายกลับค่อนข้างเปราะบาง รีบๆจัดการซะ พยายามไม่บาดเจ็บจะดีกว่า” เบลซมองไปที่มันก่อนจะก่อนจะหลับตาแล้วหายใจเข้าลึก

“วูบบบบบ” เส้นแสงสีแดงพุ่งเข้ามาประชิดเบลซ์ หมาป่ามงกุฎวชิระโลหิตพร้อมกับอ้าปากออก ฟันอันแหลมคมของมันเตรียมที่จะจมเข้าไปในหัวเบลซทันที

“โกร๊วววว” ซีฟอสพุ่งเข้าไปด้วยความตกใจ

“ตู้มมมมม” เบลซลืมตาออกออร่าสีแดงฉานดูน่าสยดสยองระเบิดออกนัยตาสีดา ถูกแทนที่ด้วยสีแดงสด พลังอันน่าหวาดกลัวระเบิดออกไปรอบๆจนแม้แต่หมาป่าตัว อื่นๆก็ยังรู้สึกถึงแรงกดดันที่น่าหวาดกลัวนี้จนพวกมันรู้สึกระส่ําระส่ายไปมา พยายามออกห่างจากจุดที่เบลซอยู่

“ท่านใช้พลังของอาชูร่า ได้รับทักษy<อาชูร่า> ตลอดการใช้พลังและยกเลิกทักษะ ทันทีที่หยุดใช้พลัง”

<อาชูร่า> ทํางานทุกครั้งที่ใช้พลังของอาชูร่าเมื่อทําร้ายศัตรูจะฟื้นพลังให้ตัวเอง ตามพลังและบาดแผลที่สร้าง

“ฟึ่บ” ซีฟอสชะงักปีก หยุดบินลงไปก่อนจะมองด้วยความตกตะลึงแต่ก็เกิดความ เป็นห่วงสายหนึ่ง มันรู้สึกถึงความรู้สึกแปลกปลอมผ่านสายสัมพันธ์ระหว่างมันกับ เบลซ์

“อะไรหนะ?” เอลลี่มองออกไปพลังงานสีเลือดนั้นทําให้เธอรู้สึกหวาดกลัว

“ซึม?” เรย์ลินรู้สึกได้ถึงพลังงานที่เหมือนจะกลืนกินได้ทุกอย่างมาทางเบลซแต่ ตอนนี้เขาก็ยังคงมีสมาธิเลือกแทงมีดไปหาหมาป่าสายฟ้าเดือดอย่างไม่หยุดยั้ง

“ครับ” หมาป่ามงกุฎวชิระโลหิตก็กระโดดถอยหลังออกเช่นกัน สัญชาตญาณของ มันบอกว่าสิ่งที่อยู่ข้างหน้ามันนี้เป็นอะไรที่อันตรายมากๆแน่นอน

เบลซมองไปรอบๆดวงตาที่มองอย่างเย่อหยิ่งและไม่แยแสต่อสิ่งใดๆ รวมกับแรง กดดันอันน่าประหลาดทําให้บรรยากาศต่างเปลี่ยนไป

“สังหาร ช่วงชิง ละโมบ แปดเปื้อน ริษยา ทรนง ไร้ซึ่งความแยแส ฆ่า กลืนกิน…” เสียงที่เต็มไปด้วยจิตสังหารและความชั่วต่างดังขึ้นในหัวของเบลซถึงจะบอกว่า ควบคุมพลังได้แต่ว่าจิตสังหารก็หลอมรวมกับแรงกดดันลึกลับอันน่าหวาดกลัวสาด ออกมารอบๆตัวของเค้า ออร่าสีแดงฉานเข้มขึ้นกลายเป็นสีแดงโลหิต

“เอาหละมาต่อกันดีกว่า” เบลซพูดออกมาปกติแต่ว่าเจตจํานงของอาชูร่านั้นทําให้ เสียงของเขาเย็นยะเยือกจิตสังหารและพลังงานชั่วร้ายต่างระเบิดออก พลังของเขา เพิ่มขึ้นเป็น 2 เท่า

“ฟิวววว” เบลซพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูงกลายเป็นเส้นแสงสีแดง

“วูบบบบ” ดวงตาของหมาป่ามงกุฎวชิระโลหิตเบิกกว้างมันพยายามกระโดดหลบ ไปข้างๆ

“ฉัวะ” เบลซ์มาปรากฏตัวอยู่ข้างหลังมันรอยฟันของง้าวไปลากยาวจากต้นขาหน้า วาดผ่านล่าตัวมาจนสุดเป็นเส้นตรง

“ฉึบ” เบลซหันกลับมาแทงง้าวไปข้างหน้า

“วูบ” หมาป่ามงกุฎวชิระโลหิตยกตัวหลบ เบลซหมุนง้าวไปอีกข้างด้วยความเร็ว ด้ามง้าวกระทุ่งออกไปตรงๆ

“ปัก พุฟ!” ด้ามง้าวกระแทกไปกลางหน้าท้องของมัน หมาป่ามงกุฎวชิระโลหิต กระเด็นออกไปหลายเมตรพร้อมกับฟนเลือดออกมาจากปาก

ด้วยค่าสถานะของเบลซที่เพิ่มเป็นสองเท่าในการขยับเพียงครั้งเดียวของมันเพียง พอให้เบลซขยับได้สองถึงสามครั้ง ด้วยพละกําลังที่ต่างกันมากเพียงแค่การกระทั่งง่าวก็พอจะทําให้มันบาดเจ็บได้

“บรู้ววว” หมาป่ามงกุฎวชิระโลหิตคารามหมาป่าตัวอื่นๆรีบวิ่งมาทางมันและกระโจน เข้าหาเบลซโดยที่ไม่ห่วงความเสียหายของพวกมัน

“จะไปไหนฮะ? ไม่เคยได้ยินหรอว่าตอนต่อสู้หนะต้องอย่าเสียสมาธิ” ในขณะที่ หมาป่าสายฟ้าเดือดตอนนี้เต็มไปด้วยบาดแผลก่าลังวิ่งไปช่วยหัวหน้าของมันเรย์ลินที่ ต่อสู้กับมันมานานก็โผล่ออกมาพร้อมกับหมาป่าสีดา

“ฉึก” ด้วยความไม่ทันระวังของมันทําให้เรย์ลินได้โอกาส หายเข้าไปในความว่าง เปล่าพร้อมกับสถียและโผล่ออกมาอีกที่ก็อยู่บนหัวของหมาป่าสายฟ้าเดือดแล้ว มีด เลาะกระดูกได้แทงเข้ากลางหัวจนมิดด้ามมันชักกระตุกสามสี่ทีก่อนที่จะตายไป

“เฮอะ คิดว่าแค่นี้หยุดฉันได้งั้นหรอ?” เบลซพูดด้วยความเย่อหยิ่งทุกครั้งที่กวัด แกว่งง่าวออกไปก็ตัดร่างของหมาป่าไฟฟ้าออกไปท่อนๆ ครั้งละสี่ห้าตัวตลอด

“ฉับ ฉับ ฉับ ฉับ” เหมือนกับเครื่องบดเนื้อ รอบๆตัวของเบลซ่เต็มไปด้วยซากศพ บรรยากาศรอบผลักดันจิตใจของเบลซ จิตสังหารของเขาปะทุออกมารุนแรงยิ่งกว่า เดิม หลังจากที่จะการกับหมาป่าไฟฟ้าหมดแล้วเขาหันไปมองหมาป่ามงกุฎวชิระโล หิต เค้าแสยะยิ้มเล็กน้อยมันเหมือนกับรอยยิ้มของปีศาจที่น่าสยดสยองก่อนจะพูดอ ย่างไม่แยแสและหัวเราะในล่าคอ

“เอาหละ- เหลือนายแค่ตัวเดียวแล้วอยากตายแบบไหนหละ? ฮิฮิ…หึหึ”

“โบร๋วววว!” หมาป่ามงกุฎวชิระโลหิตคารามออกมา ดวงตาของมันเปลี่ยนเป็นสี แดงฉานจิตสังหารของมันปะทุออกมาแต่ก็แค่ดูน่ากลัว ความจริงมันไม่ถึงหนึ่งในสิบ ของเบลซในตอนนี้เสียงด้วยซ้ํา

แต่ว่าพลังทําลายของมันเป็นของจริงมงกุฎที่อยู่เหนือหัวของมันเรืองแสงสีแดงอ อกมาประจุสายฟ้าจํานวนมหาศาลกลายเป็นคมเขี้ยวเสี้ยวจันทร์สีแดงสดอยู่เหนือหัว

“โบร๋ววววว!” หมาป่ามงกุฎวชิระโลหิตส่งแรงทั้งหมดในร่างของมันออกไป จันทร์ เสี้ยวสีเลือดใหญ่ขึ้นเป็นสองเท่าแล้วพุ่งไปหาเบลซ <คมเขี้ยวอัสนีจันทราโลหิต(เขียวอ่อน)>

“ซูววววววว” ทันใดนั้นสายธารโลหิตที่นองอยู่ที่พื้นของหมาป่าสายฟ้านับร้อยตัว ได้มารวมตัวกันอยู่เหนือศีรษะเบลซ เลือดได้หลอมรวมบีบอัดกันจนกลายเป็นสัตว์รูปร่างคล้ายงูสีแดงสดสูงสองเมตรแต่ดูแข็งแกร่งแล้วสมบูรณ์ยิ่งกว่ามันมีเขาหนึ่งเขาอยู่กลางศีรษะ

มังกรวารี!

พลังธาตุอื่นๆของเบลซ่ไหลเข้าไป มังกรวารีตัวเขื่องได้ค่ารามออกมา เขาขอ งมันเรืองแสงออกมาด้วยสายฟ้ากรงเล็บเต็มไปด้วยเปลวเพลิง สายน้ําหลอมรวมกับ ครีบหลังและหางของมันกลายเป็นสีฟ้าและคมกริบ

“บทบรรเลงแห่งโลหิต – มังกรวารีผสานธาตุ ไป!” เบลซสะบัดง้าวไปข้างหน้า

“อ่าววววววว” มังกรวารีคารามและพุ่งเข้าใส่จันทร์เสี้ยวสีเลือดทันที

“โคร่ม” พลังทั้งสองสายได้เข้าปะทะกันมังกรวารีโลหิตร้าวเล็กน้อย รูปลักษณ์ขอ งมันดูจางลงแต่ก็รับจันทร์เสี้ยวโลหิตเอาไว้ได้มือทั้งสองข้างของมันจับจันทร์เสี้ยวโล หิตเอาไว้และบดขยี้ในพริบตา

จันทร์เสี้ยวโลหิตร้าวและแตกออกเป็นชิ้นๆ ในขณะที่มังกรวารีโลหิตยังคงมีพลังเห ลืออยู่ยังคงพุ่งต่อไปถึงหมาป่ามงกุฎวชิระโลหิต

“บรู้ว!” มังกรวารีโลหิตได้พุ่งเข้าใส่หมาป่ามงกุฎวชิระโลหิต ขย่าร่างของมันจน กระเด็นไปไกลและล้มลง ส่วนมังกรวารีโลหิตเมื่อพลังของมันหมดแล้วก็สลายตัวก ลายเป็นแอ่งเลือดอีกครั้ง

หมาป่ามงกฏวชิระโลหิตกระอักเลือดออกมามันได้รับบาดเจ็บสาหัสขณะที่ยังฝืน ลุกขึ้นด้วยขาที่สั่นเทาและร่างกายที่บอบช้ํา

“โห ยังไม่ตายด้วยแฮะ อดใช้ได้เลยหนิ งั้นเอาไปอีก จําไว้ด้วยหละว่าทะเลเลือด แห่งนี้ก็เหมือนกับสนามของฉันจะว่าไปฉันว่าฉันโจมตีไปเยอะแล้วนะแต่กลับไม่ เหนื่อยเลยแฮะ” “..แต่ฉันจะทรมานมันทําไมนะแถมใช้ทักษะยังกินพลังจิตวิญญาณ เกิดจาเป็นด้วยสิ” เบลซรู้สึกได้ถึงความผิดปกติของตัวเอง “ทรมานมัน เลาะหนังออ กก่อนตามด้วยตัดเส้นเอ็นหักกระดูกดังกรอบ! เสียงความความเจ็บปวดอันน่าอภิรมย์ ฆ่า กลืนกิน…” เบลซส่ายหัวดวงตาของเค้าเต็มไปด้วยความกระหายเลือดเขายก ง้าวขึ้นมามังกรวารีโลหิตได้รวมตัวกันอีกครั้ง พลังธาตุไฟ สายฟ้า และ น้ําก็ไปรวมตัวเข้ากับส่วนต่างๆของมัน

“เบลซเป็นอะไรไปหนะ!” ในตอนนั้นเองเสียงของเอลลี่ดังขึ้น

วันนี้เย็นๆมีชดเชยตอนนึ่งนะครับ