The Great Demon System - ตอนที่ 27 : รางวัล!

<ระบบแจ้งเตือน!>

<คุณได้รับ 5000 XP จากการเอาชนะศัตรูแรงค์ C>

<เลเวลอัพ!>

<เลเวลอัพ!>

<เลเวลอัพ!>

โมบี้กำลังตกอยู่ในห้วงความคิด เขาไม่ได้สังเกตเห็นการแจ้งเตือนของระบบทั้งหมดที่ขึ้นมาอยู่รอบ ๆ ตัวเขา

เขาเป็นคนเดียวที่สามารถได้ยินคำพูดสุดท้ายของแอ๊บบี้ เพราะเธอพูดด้วยเสียงที่เบามาก ซึ่งมีเพียงโมบี้ที่มีประสาทสัมผัสที่เพิ่มขึ้นเท่านั้นที่สามารถรับรู้ข้อความที่เธอพูดออกมาได้

‘เวรแล้ว! นี่ฉันเล่นหนักเกินไปหรือเปล่า ฉันไม่ต้องการใช้ท่านั้นเพื่อไม่ให้มีคำถามมากเกินไป แต่เธอบังคับฉันเอง’ เขาคิดในใจ

‘หวังว่าเธอจะไม่ปากโป้งหลังจากที่เธอฟื้นขึ้นมาเกี่ยวกับเรื่องราวที่เพิ่งเกิดขึ้น ไม่เช่นนั้นฉันอาจต้องเพิ่มเธอในรายชื่อที่ฉันต้องจัดการ’ เขาคิด

นักเรียนทุกคนที่ยืนดูอยู่นั้นต่างพูดไม่ออก พวกเขาเพิ่งได้เห็นการพลิกล็อคแห่งศตวรรษ แรงค์ F ที่สามารถเอาชนะแรงค์ C ได้ เหตุการณ์แบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลยสักครั้ง

จากมุมมองของพวกเขาดูเหมือนว่า แอ๊บบี้จะตกใจการเคลื่อนไหวของโมบี้ซึ่งทำให้เขามีโอกาสพุ่งเข้ามาข้างหลังเธอและจัดการเธอในมุมอับสายตาที่เธอไม่สามารถป้องกันได้ทัน

อย่างไรก็ตามสมมติฐานของพวกเขานั้นผิดอย่างสิ้นเชิง

สิ่งที่เกิดขึ้นจริงระหว่างการต่อสู้ก็คือโมบี้พยายามที่จะสบตากับแอ๊บบี้โดยตรงเพื่อใช้ทักษะ “Nightmare” ของเขา

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาใช้มัน ดังนั้นเขาจึงไม่แน่ใจว่ามันจะใช้ได้ผลหรือเปล่า หากความแข็งแกร่งทางจิตใจของเป้าหมายแข็งแกร่งเกินไปทักษะนี้จะไม่มีผล ดังนั้นจึงเป็นการเดิมพันครั้งใหญ่เลยทีเดียว

โชคดีที่มันประสบผลได้ดีโดยไม่มีปัญหาอะไร

ระยะเวลาผลของทักษะเพิ่มขึ้นจาก 0.1 วินาทีเป็น 0.3 วินาที เนื่องจากค่าสถานะพลังจิตที่เพิ่มขึ้นของเขา ทำให้เขามีเวลาเพียงพอที่จะจัดการเธอให้สำเร็จได้

“และผู้ชนะก็คือโมบี้ เคน!” ลีโอกล่าวด้วยสายตาที่ยังคงไม่ค่อยจะเชื่อในผลการแข่งขัน

“เขาต้องโกงแน่นอน!” มีผู้กล้าคนหนึ่งตะโกนขึ้นมาจากกลุ่มนักเรียนที่ชมการต่อสู้อยู่

ตอนแรกไม่มีใครที่จะกล้าพอที่จะตะโกนเฉกเช่นเดียวกับเขาเพราะกลัวว่าจะมีปัญหากับลีโอ แต่ถ้าทุกคนทำเช่นนั้นเขาจะต้องลงโทษทั้งชั้นเรียนหรืออาจไม่ก็ลงโทษใครเลยก็ได้ นั่นคือความคิดของพวกเขาเหล่านั้น

หลังจากที่คนที่สองตะโกนขึ้น กลุ่มนักเรียนก็เริ่มตะโกนขึ้นทันทีอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งทั้งชั้นเรียนอยู่ในความโกลาหล

“ใช่เลย! เราจะแน่ใจได้ยังไงว่าเขาไม่ได้ใช้ความสามารถ! เขาต้องแอบใช้มันตอนที่ไม่มีใครสนใจแน่นอน!”

“ถูกต้อง! ไม่มีทางที่คนแรงค์ F จะเอาชนะแรงค์ C ได้! เขาจะต้องโกงแน่ ๆ!”

“ฉันจะไม่แปลกใจเลยถ้าเขาวางยาเธอหรือเล่นตุกติกอะไรสักอย่าง!”

ทั้งชั้นเรียนยังคงพ่นคำสบประมาทและข้อกล่าวหาจนกระทั่งลีโอต้องพูดขึ้นมาในที่สุด

“ทุกคนเงียบ!” เขาตะโกนลั่นทำให้ทั้งชั้นเงียบสนิท

“ฉันดูการต่อสู้ทั้งหมดและไม่มีการใช้ความสามารถหรือกลยุทธ์ที่ไม่เหมาะสม โมบี้ชนะอย่างยุติธรรมและใสสะอาด เหตุการณ์นี้ไม่เคยเกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ทั้งหมดของโรงเรียนมาก่อน ฉันเข้าใจข้อสงสัยของพวกเธอทุกคน แต่โมบี้ เคน เป็นคนที่มีฝีมือจริง ๆ พูดตามตรงสิ่งเดียวที่ฉันสงสัยคือถ้าเขาเป็นมนุษย์จริง ๆ ทักษะและเทคนิคที่เขาแสดงออกมานั้นไม่เคยปรากฏอยู่ในโลกนี้มาก่อน” ลีโอกล่าวด้วยความตกใจ

โมบี้เริ่มหัวเราะอย่างช้า ๆ เมื่อได้ยินประโยคสุดท้ายนั่น วินาทีนั้นเขาคิดว่าอาจารย์ลีโออาจรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาไปแล้ว แต่มันเป็นเพียงความหวาดระแวงของเขาที่มีต่ออาจารย์ลีโอเท่านั้น

ทั้งชั้นเรียนยังคงมองเขาอย่างไม่ละสายตาราวกับยังไม่สามารถยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ แต่หลังจากสิ่งที่ลีโอพูดไปก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไรขึ้นมาอีก

โมบี้รู้ว่าการชนะของเขานั้น จะทำให้เขาเป็นเป้าขนาดใหญ่กว่าเดิมที่คนอื่น ๆ ต่างจ้องจะเล่นงาน แต่รางวัลที่เขาหวังเอาไว้มันก็คงจะคุ้มค่าพอ

“อืม อาจารย์ลีโอครับ ผมสงสัยว่าเมื่อไหร่ผมจะได้รับรางวัลจากการชนะ” โมบี้ถามเพราะไม่อยากอดทนรออีกต่อไปแล้ว

“โอ้ ใช่แล้ว”

“ฉันเกือบลืมไปว่าฉันสัญญาว่าจะให้รางวัล” เขาพูดพร้อมหัวเราะเบา ๆ

ลีโอหยิบแหวนที่มีคริสตัลแปลก ๆ ออกมาจากกระเป๋าและมอบให้กับโมบี้

ทันทีที่พวกเขาเห็นแหวนนักเรียนทุกคนมองด้วยความประหลาดใจและแววตาแห่งความโลภ

“นี่มันอะไรหรอครับ ? แต่ขอโทษด้วยผมไม่ชอบเครื่องประดับ” เขาพูดด้วยความสับสน

เขาหวังว่าจะมีอะไรบางอย่างที่น่าตื่นเต้นมากกว่านี้ เช่นอาวุธหรือชุดเกราะใหม่ ทว่าสิ่งที่เขาได้รับก็คือแหวนที่ดูแปลก ๆ

ลีโอเริ่มหัวเราะกับคำพูดของโมบี้

“หนุ่มน้อย นายจะทำให้ฉันหัวเราะจนปวดท้องงั้นเหรอ! นี่ไม่ใช่แค่เครื่องประดับ แต่เป็นแหวนเก็บของ มันเป็นแหวนที่สามารถเก็บสิ่งของทั้งหมดของนายไว้ในอีกมิติหนึ่ง ทำให้นายสามารถพกพาสิ่งของได้มากมายโดยไม่ต้องขนไปเอง ขนาดจุของมันก็ลูกบาศก์เมตร นอกจากนี้สิ่งที่นายใส่ไว้ข้างในจะยังคงเหมือนเดิมเหมือนเมื่อตอนนำมันใส่เข้าไป เช่นถ้านายใส่อาหารร้อน ๆ ไว้ในนั้น อาหารก็จะยังคงร้อนเมื่อตอนที่นายนำมันออกมา” ลีโออธิบาย

ตอนแรกโมบี้ไม่ประทับใจมันเท่าไหร่นัก เพราะมันเหมือนกับคลังของเขาแต่แค่มีพื้นที่เก็บของจำนวนจำกัดเท่านั้น จากนั้นความผิดหวังของเขาก็จางหายไปเมื่อเขาตระหนักถึงสิ่งที่เขาสามารถทำกับแหวนได้

‘แหวนแบบนี้ต้องมีค่าแน่ ๆ! ฉันพนันได้เลยว่าฉันจะมีเงินจำนวนมากได้ด้วยการขายสิ่งนี้!’ เขาคิด

จากนั้นความคิดที่ดีกว่านั้นก็เกิดขึ้นในใจเขา

‘ตอนนี้ฉันสามารถใช้คลังของฉันต่อหน้าทุกคนภายใต้ข้ออ้างว่าฉันใช้แหวนเก็บของ! นี่มันเป็นแผนการที่สมบูรณ์แบบ!’ เขาคิดอย่างตื่นเต้น

“ขอบคุณสำหรับความใจดีนี้ครับอาจารย์ลีโอ ผมดีใจมากที่ได้แหวนวงนี้” โมบี้กล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลังจากที่โมบี้เดินลงจากสนามประลองก็มีเสียงประกาศออกมาทันที

“โมบี้ เคน กรุณามารายงานตัวที่ห้องทำงานของนายพลทันที”

ในตอนแรกโมบี้ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงถูกเรียกตัวไปที่ห้องทำงานของนายพล

จากนั้นเขาก็นึกขึ้นได้

‘นี่ไม่ใช่เรื่องดีเลย ไม่มีทางที่ข่าวของฉันที่สามารถเอาชนะนักเรียนแรงค์ C จะแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วแบบนี้ สิ่งเดียวที่ฉันคิดออกก็คือ หมายความว่าพวกเขาพบพยานบอกว่าเห็นฉันกับเอริคทั้งคู่เดินเข้าไปในป่าด้วยกันในวันที่เขาเสียชีวิต พวกเขาจะตั้งคำถามฉันในฐานะผู้ต้องสงสัย แล้วถ้าพวกเขามีวิธีตรวจจับการโกหกฉันก็จะแย่อย่างแน่นอน!’ เขาคิดอย่างตื่นตระหนก

“ผมเดาว่าเสียงประกาศนั่นหมายถึงผม! ผมจะไปยังห้องทำงานของนายพลก่อนนะครับ ขอบคุณสำหรับรางวัลมากครับอาจารย์ ผมซาบซึ้งจริง ๆ” โมบี้พูดพร้อมกับโค้งคำนับให้ลีโอและออกจากสนามประลองไป