The Great Demon System - ตอนที่ 6 : ระบบถูกปลดล็อค

โมบี้ลืมตาขึ้นช้า ๆ ในห้องสีขาว ห้องนั้นมีผ้าม่านกั้นเขาไว้จากส่วนอื่น ๆ ของห้อง เขานอนอยู่บนเตียงที่ล้อมรอบด้วยอุปกรณ์ทางการแพทย์ มันดูเหมือนจะเป็นโรงพยาบาล โมบี้สันนิษฐานได้ว่าเขาน่าจะอยู่ในสถานพยาบาลของโรงเรียน ความทรงจำของเขาตอนนี้ยังคงเลือนรางเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น และเขามาลงเอยอยู่ในสภาพนี้ได้อย่างไร แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขานั้นจะไม่ได้บาดเจ็บอีกแล้ว ทว่าร่างกายของเขายังคงปวด ๆ อยู่นั่นจึงทำให้เขาแทบไม่สามารถขยับตัวได้

ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงผู้หญิงพูดขึ้นมาเบา ๆ

“ตื่นแล้วเหรอเจ้าของ นายหลับไปตั้งนาน กว่า 5 ชั่วโมงได้แล้ว”

โมบี้สะดุ้งเขาเริ่มมองไปรอบ ๆ ตัว แต่เขามองไม่เห็นใครเลยแม้แต่คนเดียว

“ฮ่า ฮ่า เจ้ามนุษย์นายนี่ช่างโง่เขลาซะจริง ฉันคือระบบปีศาจของนาย ตอนนี้ฉันเป็นส่วนหนึ่งของนายแล้ว ดังนั้นนี่จึงเป็นสาเหตุที่นายมองไม่เห็นฉันไง”

“เธอเป็นใครกันแน่เนี่ย” โมบี้พูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

“ฉันคือเอวิเลีย เกรย์มอร์ เจ้าแห่งปีศาจตนแรก ก่อนที่ฉันจะตายฉันตัดสินใจที่จะผนึกสติของฉันไว้ในสร้อยคอของนาย เพื่อช่วยเหลือปีศาจรุ่นต่อ ๆ ไป” ระบบกล่าว

“เธอคือเจ้าแห่งปีศาจ! และถูกผนึกไว้ในสร้อยคอของฉันงั้นเหรอ ?” โมบี้กล่าวด้วยความตกใจ

“นายไม่สังเกตเหรอว่าเมื่อ นายมีสร้อยอยู่ข้าง ๆ ตัวเอง นายมักจะทำตัวนิ่ง ๆ ไม่มีวี่แววของความโกรธหรือความสิ้นหวัง แม้ว่าสิ่งที่เลวร้ายที่สุดจะเกิดขึ้นกับนายก็ตาม นายจะไม่บ่นหรือรู้สึกอะไรเลย แต่เมื่อเรื่องมันมาเกี่ยวข้องกับสร้อยคอของนาย ฉันไม่สามารถดูดซับพลังงานเชิงลบของนายได้ทั้งหมด ดังนั้นมันจึงรั่วไหลออกมา”

“นั่นก็จริง มันดูค่อนข้างจะแปลก ๆ ไปสักหน่อยในเรื่องนั้น” โมบี้กล่าวขณะที่คิด

“นี่เป็นเพราะสร้อยคอได้ดูดซับพลังงานเชิงลบของนาย ทำให้นายมีแต่ความคิดเชิงบวก” ระบบกล่าว

โมบี้ตกใจกับข้อมูลที่เพิ่งได้รับมานี้ ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่มันก็ยิ่งสมเหตุสมผล

เมื่อโมบี้กำลังจะโกรธ ระบบจะเข้ามายุ่งกับจิตใจของเขาและทำให้มันหายไป

“ฉันรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับชีวิตนาย พลังงานเชิงลบที่นายให้ฉันอยู่ทุกวันนั้นมันเยอะอย่างมหาศาล นายคงฆ่าตัวตายไปนานแล้วแน่ ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะฉันดูดซับพลังงานเชิงลบทั้งหมดของนาย”

‘นั่นเป็นความจริง ฉันคงฆ่าตัวตายไปนานแล้วถ้าไม่ใช่เพราะสร้อยคอที่คอยดูดซับพลังงานเชิงลบทั้งหมดของฉัน’ เขาคิด

ตอนนี้สมองของโมบี้รู้สึกอิสระกว่าที่เคยเป็นมาก่อน เขารู้สึกเหมือนว่าเขานั้นสามารถเข้าถึงสมองอีกด้านหนึ่งที่เขาไม่เคยเข้าถึงได้มานาน เขาสามารถคิดอย่างมีเหตุผลมากขึ้น เขาไม่เคยรู้สึกว่าสามารถควบคุมจิตใจและร่างกายได้มากแบบนี้ แม้ว่าโมบี้ในตอนนี้จะรู้ว่าเขานั้นไม่ควรจะไว้ใจใคร แต่เขาก็รู้สึกว่าเขาสามารถไว้วางใจเสียงในหัวนี้ของเขาได้ โดยไม่สงสัยเลยด้วยซ้ำ อาจจะเป็นเพราะมันนั้นกลายเป็นส่วนหนึ่งของตัวเขาเองแล้วในตอนนี้

“เมื่อสร้อยคอของนายพัง มันก็ทำให้ผนึกที่อยู่ในนั้นแตกตามไปด้วย อย่างไรก็ตามผนึกจะถูกทำลายได้ก็ต่อเมื่อมีการดูดซับพลังงานเชิงลบมากพอ แต่ถ้าหากสร้อยคอถูกทำลายก่อนที่พลังงานเชิงลบจะถูกดูดซับ ฉันก็คงจะต้องตายไปด้วยแน่ ๆ โชคดีที่นายให้พลังงานเชิงลบมามากจนเกินพอ ฉันจึงมาอยู่กับนายในวันนี้ไง” ระบบกล่าว

ยิ่งระบบพูดคุยกับเขามากขึ้นเท่าไหร่ มันก็ทำให้เขาเข้าใจมากขึ้นเรื่อย ๆ

“แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ความทรงจำของฉันยังเลือนรางมากจริง ๆ” โมบี้ถามด้วยท่าทางสับสน

“โอ้… นายจำไม่ได้เลยเหรอ งั้นฉันจะถ่ายโอนความทรงจำทั้งหมดเข้าสู่สมองของนายให้ ดังนั้นเตรียมใจไว้ด้วยนะ” ระบบกล่าว

ทันใดนั้นโมบี้ก็รู้สึกปวดหัวอย่างมาก เมื่อความทรงจำทั้งหมดท่วมท้นกลับเข้ามาในหัวของเขาอีกครั้ง

ทันใดนั้น โมบี้ก็เริ่มเหงื่อออกและหอบอย่างหนัก เขาเริ่มค้นหาสร้อยคอที่เขามักพกไว้อย่างบ้าคลั่งเพื่อดูว่ามันจะช่วยได้ไหม แต่ก็ไร้ประโยชน์

ตอนนี้ ความคิดเดียวในหัวของเขาก็คือการแก้แค้น

โดยสัญชาตญาณ โมบี้พยายามบังคับตัวเองให้ยืนขึ้นเพื่อไปหานาธานและฆ่ามันซะ

แต่ทันใดนั้นระบบก็พูดและทำให้เขาเริ่มสงบลง

“เจ้าของ นายใจเย็น ๆ ก่อน ตอนนี้นายยังไม่แข็งแกร่งพอที่จะต่อกรกับพวกมัน คิดอย่างมีเหตุผลหน่อย”

โมบี้รู้ว่าสิ่งที่ระบบพูดนั้นเป็นความจริง เขาใจเย็นลงและกลับไปนอนบนเตียง

โมบี้เริ่มรู้สึกถึงความผูกพันที่แสนคุ้นเคยระหว่างเขากับระบบ แต่เขาก็ยังค่อนข้างระวังตัว แต่ตราบใดที่มันจะช่วยให้เขาได้รับพลังและความแข็งแกร่ง เขาก็จะไม่สนใจ

“ฉันเข้าใจว่าเธอมาที่นี่เพื่อช่วยให้ฉันแข็งแกร่งขึ้น แล้วเธอจะทำมันได้ยังไง” โมบี้กล่าวขณะที่ยังรู้สึกทึ่งในใจ

“เนื่องจากนายเป็นเจ้าของสร้อยคอเส้นนี้ นั่นหมายความว่านายจะเป็นคนที่สืบทอดพลังของฉันและกลายเป็นเจ้าแห่งปีศาจคนต่อไป สร้อยคอเส้นนี้ แต่เดิมนั้นเป็นวิธีที่จะส่งต่อพลังให้กับเจ้าแห่งปีศาจรุ่นต่อไป แต่เมื่อฉันพบว่าเจ้าของใหม่ของฉันเป็นมนุษย์ ฉันก็แปลกใจอยู่เหมือนกัน ดังนั้นมันอาจจะยากต่อการสืบทอดพลังของฉัน ฉันวิเคราะห์โลกนี้เพื่อหาวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะช่วยนายแล้ว พบว่าทุกคนเล่นสิ่งที่เรียกว่า “วิดีโอเกม” ดังนั้นฉันจึงออกแบบพลังของนายให้เหมือนกับระบบวิดีโอเกม ตอนนี้ถ้าฉันให้พลังทั้งหมดกับนาย ตัวนายจะระเบิด ดังนั้นนายจำเป็นจะต้องเพิ่มเลเวลกับระบบให้มากขึ้น เพื่อที่จะปลดล็อกพลังของฉันให้ได้มากขึ้นเรื่อย ๆ ” ระบบกล่าว

โมบี้ใช้เวลาพอสมควรเพื่อทำความเข้าใจในข้อมูลทั้งหมด ก่อนเขาจะตอบกลับไปว่า

“แล้วฉันจะใช้ระบบนี้ได้ยังไง” โมบี้ถาม

“เพียงแค่คิดคำว่ารายการ มันก็จะปรากฏต่อหน้านาย” ระบบกล่าว

โมบี้พยักหน้าและคิดในหัว “รายการ”

ทันใดนั้นเมนูสีฟ้าขนาดใหญ่ก็โผล่ขึ้นมาตรงหน้าเขา เขามองเห็นตัวเลือกของเขาสองสามอัน

————————————-

ค่าสถานะและทักษะ

ภารกิจ

การสร้าง

————————————-

เมื่อโมบี้พยายามจะเลือกตัวเลือกใดตัวเลือกหนึ่งมันกลับไม่ได้ผล ดังนั้นเขาจึงคิดว่าจะเลือกตัวเลือกใดและพูดในหัวว่า “ค่าสถานะและทักษะ”

————————————-

ค่าสถานะ

————————————-

ชื่อ: โมบี้ เคน

เผ่าพันธุ์: มนุษย์

เลเวล: 1

XP ไปยังเลเวลถัดไป 0/100

ระดับพลัง: 800

พลังชีวิต: 100/100

พลังปีศาจ: 20/20

อัตราการฟื้นฟูพลังปีศาจ: 10 หน่วย / ชั่วโมง

ความแข็งแรง: 20

ความฉลาด: 20

ความคล่องตัว: 20

ความอดทน: 20

พลังจิต: 10

แต้มสถานะที่สามารถใช้ได้: 6

————————————-

ทักษะ

————————————-

การควบคุมพลังปีศาจขั้นพื้นฐาน [ระดับ 1] (ติดตัว)

ช่วยให้ผู้ใช้สัมผัสและใช้พลังปีศาจได้

————————————-

ประสาทสัมผัส [ระดับ 1] (ติดตัว)

ช่วยเพิ่มประสาทสัมผัสทั้ง 5 ของผู้ใช้

————————————-

ตรวจสอบ [ระดับ 1]

อนุญาตให้ผู้ใช้ตรวจสอบบุคคลหรือวัตถุใด ๆ และข้อมูลทั่วไปที่สามารถให้ได้

————————————-

Demon Slash [ระดับ 1]

รวมพลังปีศาจไปไว้ที่ดาบของผู้ใช้และฟันลงอย่างรุนแรงด้วยพลังอันยิ่งใหญ่

พลัง: 1.5 เท่า ของการฟันธรรมดา

ค่าร่าย: 12 พลังปีศาจ

————————————-

Demon Flash [ระดับ 1]

รวมพลังปีศาจไปไว้ที่ขาของผู้ใช้และพุ่งตัวไปในระยะสั้น ๆ ด้วยความเร็วสูง

เอฟเฟกต์: เพิ่มความเร็วขึ้น 1.5 เท่า

ระยะที่สามารถเคลื่อนที่ได้: 1 เมตร

ค่าร่าย: 8 พลังปีศาจ

————————————-

“ค่าสถานะของนายค่อนข้างสูงนะ เมื่อเทียบกับคนทั่วไปที่ไม่มีความสามารถ ค่าเฉลี่ยสำหรับค่าสถานะของคนพวกนั้นจะอยู่ที่ 10 เท่านั้น ในขณะที่นายมีตั้ง 20 แล้วก็แต่ละแต้มสถานะจะเท่ากับ 10 ในระดับพลัง ยกเว้นสำหรับค่า “พลังจิต” ซึ่งใช้มีประโยชน์มากกว่าแค่เพิ่มพลังในการต่อสู้เท่านั้น” เอวิเลีย อธิบาย

โมบี้ยิ้มอยู่ในใจ ขณะที่เขาตรวจสอบทักษะทั้งหมดของเขาอย่างช้า ๆ มันดูเหมือนวิดีโอเกมมากจริงๆ แม้ว่าโมบี้จะไม่เคยมีโอกาสเล่นวิดีโอเกมเพราะเขายากจนเกินไปที่จะซื้อเกมมาเล่น แต่เขาก็มักจะได้ยินเพื่อนร่วมชั้นของเขาพูดถึงพวกมันอยู่ทุกวัน ดังนั้นเขาจึงรู้พื้นฐานทั่วไปอยู่บ้าง เขารู้ว่าเขาต้องอัพค่าสถานะและทักษะของเขา โดยการอัพเลเวลและทำตามเควสเพื่อให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น

ทันใดนั้นระบบก็ขัดจังหวะความคิดของเขา

“เจ้าของ นายมีแต้มฟรีอยู่ 6 แต้มที่จะอัพค่าสถานะ เพราะนายให้พลังงานด้านลบเกินกว่าที่กำหนดไว้เพื่อปลดปล่อยฉัน แต่ฉันจะไม่บอกนายว่าแต่ละค่าสถานะนั่นมีไว้เพื่ออะไร เพราะฉันต้องการให้นายคิดมันด้วยตัวเอง แม้ชีวิตฉันจะติดอยู่กับชีวิตของนาย นายตาย ฉันก็ตาย แต่ฉันยอมตายดีกว่ามีเจ้าปีศาจที่โง่เขลาและไร้ความสามารถ ฉันต้องการตัดสินว่านายมีค่าพอที่จะสืบทอดพลังของฉันหรือเปล่า ฉันจะช่วยนายตอบคำถามพื้นฐานบ้างเป็นครั้งคราวเท่านั้น และนั่นคือทั้งหมด” ระบบกล่าวด้วยความตั้งใจจริง

โมบี้พยักหน้าอย่างเข้าใจ เขาเข้าใจในน้ำหนักของคำพูดของเธอเป็นอย่างดี จากนั้นเขาก็ตรวจสอบค่าสถานะของเขาอีกครั้ง และพบว่าสิ่งที่ระบบบอกนั้นเป็นความจริง เขามีแต้มค่าสถานะเหลืออีก 6 แต้มเพื่ออัพค่าต่าง ๆ

โมบี้ครุ่นคิดอย่างลึกซึ้งว่าเขาควรกำหนดค่าสถานะของตนอย่างไรดี เขาเลือกที่จะหลีกเลี่ยงค่าพลังจิตและความฉลาดไปก่อน เพราะเขายังไม่รู้ว่าพวกมันจะทำอะไรได้บ้าง แต่ค่าความแข็งแกร่ง ความคล่องตัวและความอดทนนั้นมีผลชัดเจนมากกว่า

ท้ายที่สุดโมบี้ตัดสินใจใส่ 2 แต้มลงในค่าความแข็งแกร่ง 2 แต้มลงในความคล่องตัวและอีก 2 แต้มลงในค่าความอดทน

ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ถึงพลังอันมหาศาลที่เข้ามาสู่ร่างกายของเขา โมบี้ไม่เคยรู้สึกสดชื่นและกระปรี้กระเปร่าขนาดนี้มาก่อนในชีวิต เขามองไปที่นาฬิกาและเห็นระดับพลังใหม่ของเขา:

“860”

โมบี้ตกตะลึงไปทันที ด้วยการอัพค่าสถานะ 6 แต้ม เขาสามารถเพิ่มระดับพลังของเขาได้ถึง 60 คะแนน โมบี้ยิ้มอย่างชั่วร้ายออกมา เขารู้ว่าด้วยความสามารถใหม่นี้เขาจะสามารถบรรลุวัตถุประสงค์ในการแก้แค้นและอื่น ๆ อีกมากมาย

แต่ก่อนที่เขาจะรู้สึกมีความสุขมากเกินไป เขาต้องตรวจสอบว่าการจะได้รับค่าสถานะเพิ่มนั้นยากแค่ไหน เขาไปที่หัวข้อภารกิจทันที

ภารกิจ

ภารกิจที่รับได้: 1

————————————-

ภารกิจรายวัน

เงื่อนไขในการดำเนินการ:

วิดพื้น 0/100

ซิทอัพ 0/100

สควอช 0/100

วิ่ง 1 กิโลเมตร 0/10

เหลือเวลา 17 ชม. 24 นาที

รางวัล:

+3 ค่าสถานะ

————————————-

ในขณะนั้นดวงตาของโมบี้ก็เป็นประกายด้วยความหวัง เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดัง ๆ ภารกิจประจำวันเป็นเพียงกิจวัตรการฝึกฝนตามปกติในแต่ละวันของเขา และการทำเช่นนั้นทำให้เขาได้รับค่าสถานะ 3 แต้ม จากสิ่งที่เขาเห็น 1 สถานะเทียบได้กับ 10 คะแนนในระดับพลัง

ดังนั้นด้วยการทำภารกิจประจำวัน โมบี้สามารถเพิ่มระดับพลังของเขาได้อย่างน้อย 30 ทุกวันและนี่ยังไม่รวมถึงเควสอื่น ๆ ที่เขาจะได้รับในอนาคตอีก

อย่างไรก็ตามการเพิ่มพลังอย่างกะทันหันนี้ อาจทำให้เขามีปัญหาตามมา ไม่ใช่เรื่องปกติสำหรับทุกคนที่จะเพิ่มระดับพลังของพวกเขาอย่างมากได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ

โดยเฉพาะคนที่ไม่มีความสามารถ สิ่งนี้จะทำให้เกิดความสงสัยและสร้างความสนใจที่ไม่ต้องการต่อเขา ถ้าเขาต้องถูกจับได้ เขาจะต้องกลายเป็นหนูให้กับกองทัพ พวกเขาคงจะทำการทดลองต่าง ๆ มากมายกับร่างกายของเขา โมบี้จำเป็นต้องหลีกเลี่ยงสถานการณ์เหล่านี้

โชคดีที่โรงเรียนไม่ได้ตรวจสอบระดับพลังของนักเรียนแต่ละคน และพวกเขาไม่ได้ติดตามตำแหน่งของนักเรียนตลอดเวลา เนื่องจากเหตุผลด้านความเป็นส่วนตัวที่กำหนดไว้เพื่อไม่ให้ทหารสอดแนมเด็กนักเรียนที่มาจากครอบครัวชั้นสูง

เขาต้องหาวิธีเปลี่ยนหมายเลขที่แสดงบนหน้านาฬิกาเพื่อซ่อนพลังที่แท้จริงของเขา

ทันใดนั้นความคิดของเขาก็ถูกขัดจังหวะโดยระบบ

“เจ้าของ ถ้าต้องการซ่อนระดับพลังของนาย ลองระงับพลังปีศาจภายในตัวของนาย ถ้าทำแบบนี้แล้วนายจะสามารถควบคุมระดับพลังที่จะแสดงบนนาฬิกาได้ แต่รู้ไว้ด้วยว่าเมื่อนาย ปลดปล่อยพลังเต็มที่ ระดับพลังจะกลับมาเป็นปกติ”

โมบี้ตกใจ เขาไม่ได้คาดหวังว่าระบบจะตอบคำถามในใจเขา

“เฮ้… เธออ่านใจฉันได้ด้วยเหรอ ?” โมบี้เอ่ยถาม

“ตอนนี้ฉันเป็นส่วนหนึ่งของนายแล้ว นี่มันก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ” ระบบตอบกลับ

โมบี้รู้สึกกระวนกระวายใจเล็กน้อยที่ระบบสามารถอ่านใจของเขาได้ แต่เขาตัดสินใจว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่และน่าจะเป็นประโยชน์กับเขาในอนาคต

หลังจากได้ยินคำแนะนำของระบบ โมบี้พยายามระงับพลังปีศาจของเขา ในการทดลองครั้งแรก เขาสามารถลดระดับพลังของเขาได้จนเหลือแค่ 800 ซึ่งเป็นระดับพลังเท่า ๆ เก่า ก่อนที่พลังจะเพิ่มขึ้น

โมบี้รู้สึกมีความสุข ที่การทดลองประสบความสำเร็จ ตอนนี้เขาไม่มีความกังวลเกี่ยวกับการถูกพวกทหารจับได้แล้ว

โมบี้จำได้ว่ามีหัวข้อหนึ่งที่เขายังไม่ได้ตรวจสอบนั้นคือ หัวข้อการสร้าง

ทันทีที่เขาเปิดมันขึ้นมา เขาก็เห็นสินค้ามากมายให้เลือกซื้อ มีอาวุธ ชุดเกราะ ยา สิ่งที่ถูกที่สุดที่เขาเห็นในหน้าแรกคือ 1 ล้านดอลลาร์ โมบี้ไม่เชื่อว่าจะมีแต่สินค้าราคาแพงแบบนั้น จากนั้นโมบี้ก็เจอตัวเลือกการเรียงลำดับและจัดเรียงรายการทั้งหมดจากราคาถูกที่สุดไปยังราคาแพงที่สุด สิ่งที่ถูกที่สุดที่เขาเห็นคือยาที่มีผลการรักษาเล็กน้อยมาก มันมีราคาเพียงแค่ 2,000 ดอลลาร์ เขาเลื่อนลงไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเห็นอาวุธที่ถูกที่สุดเท่าที่จะหาได้ มันเป็นดาบที่มีราคา 4,000 ดอลลาร์

————————————-

ดาบคาตานะปีศาจมือใหม่

ความแข็งแกร่ง +30

พลังจิต +10

คุณสมบัติพิเศษ:

มีโอกาส 5% ที่จะทำให้เป้าหมายเป็นอัมพาตเป็นเวลา 0.5 วินาที

ราคา: 4 Naga Scales (4,000 ดอลลาร์)

————————————-

แม้ว่าดาบนี่จะมีราคาถึง 4,000 ดอลลาร์ แต่การเพิ่มค่าสถานะได้ถึงขนาดนี้ มันก็คุ้มค่ากับการลงทุน แม้โมบี้ยังไม่รู้ว่าค่าพลังจิตจะช่วยอะไร แต่เขาก็สามารถสันนิษฐานได้ว่ามันน่าจะเป็นประโยชน์ และการที่บวกค่าความแข็งแกร่งอีก 30 นั่นมันบ้ามาก ๆ และนี่เป็นเพียงดาบที่มีราคาถูกที่สุดเท่านั้น โมบี้สามารถจินตนาการได้เลยว่า อาวุธที่มีราคาแพงกว่านี้นั้นจะต้องแข็งแกร่งกว่านี้มากแน่ ๆ

โมบี้เริ่มอยากรู้มากขึ้น และเริ่มค้นหาชุดเกราะที่ถูกที่สุด:

อุปกรณ์:

————————————-

ผ้าผันคอปีศาจมือใหม่

ความแข็งแกร่ง +10

ความอดทน +10

ราคา: 3 Naga Scales (3,000 ดอลลาร์)

————————————-

เสื้อปีศาจมือใหม่

ความอดทน +10

ความแข็งแกร่ง +5

ความคล่องตัว +5

ราคา: 3 Naga Scales (3000 ดอลลาร์)

————————————-

ถุงมือปีศาจมือใหม่

ความแข็งแกร่ง +10

ความอดทน +10

ราคา: 3 Naga Scales (3000 ดอลลาร์)

————————————-

กางเกงปีศาจมือใหม่

ความอดทน +10

ความคล่องตัว +10

ราคา: 3 Naga Scales (3000 ดอลลาร์)

————————————-

รองเท้าปีศาจมือใหม่

ความอดทน +10

ความคล่องตัว +10

ราคา: 3 Naga Scales (3000 ดอลลาร์)

————————————-

แหวนปีศาจมือใหม่

พลังจิต +30

ความฉลาด +30

ราคา: Ignuim jewels 1 เม็ด (10,000 ดอลลาร์)

————————————-

โบนัสเมื่อใส่ครบชุด:

การโจมตีจากพลังปีศาจจะสร้างความเสียหายเพิ่มขึ้น 10%

————————————-

แม้ว่าชิ้นส่วนอุปกรณ์สวมใส่แต่ละชิ้นจะมีราคาแพงก็จริง แต่พวกมันให้ค่าสถานะที่เยอะมาก ๆ  แถมถ้าเขาได้ใส่จนครบชุด เขาจะสามารถได้รับค่าโบนัสอีกด้วย โมบี้คิดว่ามันคงเป็นความคิดที่ดีที่จะเริ่มหาช่องทางเพื่อสร้างรายได้เพิ่มขึ้น

โมบี้หายใจเข้าลึก ๆ และเริ่มประมวลผลทุกอย่างที่เขาเพิ่งจะเรียนรู้และได้รับมาจากระบบ เขารู้สึกมีความสุขมาก ตอนนี้เขามีจิตใจที่แน่วแน่และไม่ถูกรบกวน ในที่สุดเขาก็สามารถกลับมาที่โลกที่ทำให้เขารู้สึกถึงความไม่ถูกต้องนี่ได้ นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขารู้สึกเหมือนมีพลังที่จะสามารถเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของตัวเอง และมันจะเริ่มต้นด้วยการทรมานและฆ่าไอ้สารเลวนาธานกับกลุ่มของมัน

<ระบบแจ้งเตือน>

<ภารกิจใหม่>

การแก้แค้น

————————————-

รายละเอียด:

แก้แค้นนาธานและกลุ่มของเขาสำหรับสิ่งที่พวกเขาทำกับคุณ

เงื่อนไขในการดำเนินการ:

นักเรียนที่อับอายขายหน้า 0/6

นักเรียนถูกฆ่า 0/6

จำกัดระยะเวลา: ไม่มี

รางวัล:

ปลดล็อคทักษะใหม่

10,000 XP

+50 แต้มสถานะ

————————————-

<คุณจะรับเควสนี้หรือไม่? >

<ใช่> <ไม่>