The Divine Nine Dragon Cauldron - ตอนที่ 399

หา!

 

ผู้คนโดยรอบที่ห่างออกไปหลายลี้อ้าปากค้าง ซือหยูสังหารผู้คุมสวรรค์ไปอีกคน! และนั่นยังเป็นคนที่มีสายเลือดตระกูลยี่ที่บริสุทธิ์!

 

ยี่เหยารีบหนี เขาหนีไม่คิดชีวิตไปยังห้องเจ้าสาว

 

ครืน—

 

ปั้ง—

 

เสียงอัสนีดังลั่น ซือหยูพุ่งตามไปยังห้องเจ้าสาว

 

ยี่เหยาไม่มีที่อื่นให้หนี ซือหยูมองเจ้าสาว เนตรวิญญาณของเขามิอาจมองทะลุเจ้าสาวไปได้ แต่ดูจากรูปร่างแล้วนางนั้นมีเอกลักษณ์ นางคุ้นใบหน้าซือหยูเล็กน้อยราวกับเคยพบมาก่อน นางนั้นมีพลังอันบริสุทธิ์และสูงส่ง

 

ซือหยูส่ายหน้า ไม่แปลกใจที่เจ้าสาวของอู๋เหยายี่จะเป็นคนที่เขารู้จัก

 

ซือหยูหันกลับไปมองยี่เหยาที่ศีรษะกระแทกเข้ากับภาพเขียนภูเขาลำธารบนกำแพง

 

ภาพเขียนนั้นที่ถูกใช้เพื่อตกแต่งเริ่มกลายเป็นโครงสร้างที่มองเห็นได้ ชั้นโครงสร้างนั้นมีพลังมหาศาล

 

ยี่เหยาหายตัวไปในทันที ร่างของเขาหายไปโดยไร้คำอำลา ยี่เหยาเพียงมองซือหยูด้วยความชิงชัง จากนั้นเขาก็หายไปโดยสมบูรณ์

 

ยักย้ายพื้นที่! ซือหยูคุ้นเคยกับพลังนี้ เขารีบพุ่งเข้าไปหวังจะไปถึงส่วนสุดท้ายของพลัง แต่เมื่อเขาพุ่งเข้าไปภาพเขียนนั้นก็เปลี่ยนเป็นสีครามและกลายเป็นเถ้าถ่าน!

 

ยี่เหยาหายไปพร้อมกับพลัง สายตาซือหยูเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง นี่คือการยักย้ายระยะใกล้ ยี่เหยาคงไปได้ไม่ไกลนัก!

 

ซือหยูกำลังจะหนีไปเพื่อไล่ล่าแต่ก็มีสายลมรุนแรงซัดเข้าใส่แผ่นหลังของเขา!

 

ซือหยูสีหน้าเย็นชา ลอบโจมตีงั้นรึ? คนผู้นี้ปรารถนาความตาย!

 

ซือหยูไม่สนใจว่าใครเป็นคนลงมือ เขาปล่อยหมัดไปทางคนที่เข้ามาโจมตี ซือหยูคิดว่าแม้หมัดจะไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายบาดเจ็บแต่มันก็น่ากลัวพอที่จะให้ถอยหนี แต่เขาไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะมีวิชาเคลื่อนไหวที่ยอดเยี่ยม

 

ด้วยวิชาอันยอดเยี่ยม อีกฝ่ายนั้นหลบหมัดได้อย่างรวดเร็วและเข้าใกล้ซือหยู ซือหยูเคร่งเครียด เขาปล่อยพลังที่ปลายเท้าโดยหวังจะทิ้งระยะจากอีกฝ่าย แต่ในตอนนั้นกลิ่นหอมหวานประหลาดก็เข้าจู่โจมจมูกของเขา โลหิตในร่างเดือดพล่าน มันคือยาพิษ เขากำลังเสียสติ!

 

“นี่มันพิษอะไรกัน?”

 

ซือหยูตกใจอย่างมาก

 

เสียงฝีเท้าเบาบางก้าวเข้ามาจากด้านหลัง คนที่เดินเข้ามาตรงหน้าซือหยูคือเจ้าสาวในชุดสีแดงเพลิง!

 

สตรีโง่เขลาผู้นี้! นางเข้าใจผิดว่าซือหยูเป็นเจ้าบ่าว!

 

ซือหยูรู้สึกว่าน่าหัวร่อแต่ก็โกรธแค้นในคราเดียว

 

“ยี่เหยา เจ้ายังไม่เข้าใจความรู้สึกของข้าอีกรึ? มีอะไรที่ม่ออู๋เทียบกับข้าได้กัน?”

 

เฟิงเซี่ยนเจ็บปวด เพื่อที่มิให้นางถูกจับได้ นางจึงต้องใช้แผนนี้เท่านั้น

 

“ข้าคือสตรีผู้สูงส่งแห่งทวีป หลายคนต้องการข้า ข้าจะมอบครั้งแรกของข้าให้เจ้าในคืนนี้ เจ้าจะยังไม่พอใจอีกหรือไม่?”

 

เฟิงเซี่ยนยังคงมีม่านคลุมหน้า นางนำอยู่บนร่างของซือหยู ซือหยูใจเต้นแรง!

 

เสียงนี้…เฟิงเซี่ยน!

 

ผู้หญิงคนนี้ ได้ทรยศต่ออาจารย์ ทำลายเหล่าศิษย์ร่วมสำนักไม่ต่างกับอสรพิษร้าย นางวางยาพิษใส่อาจารย์ตัวเองและอยากจะสังหารจ้าววิหคเพลิงด้วยมือของตัวเอง นางคือตัวการที่ทำให้หญิงสาวจากคณะวิหคเพลิงนับไม่ถ้วนต้องตาย! ซือหยูไม่คิดว่าจะได้เจอนางที่นี่!

 

จิตสังหาร ความโกรธแค้น และความคิดชั่วร้ายพานางมาถึงตรงนี้ ซือหยูหันกลับไปดึงม่านคลุมหน้าของนางออก

 

“ลืมตามองซะ…”

 

“ข้าเป็นใครกันแน่?”

 

เฟิงเซี่ยนชักสีหน้าเมื่อได้ยินเสียง นางผลักซือหยูออกด้วยความตกใจสุดขั้ว ผมสีโลหิต สวมหน้ากาก และยังตาบอด

 

“เจ้าไม่ใช่ยี่เหยา!”

 

นางอ้าปากค้าง

 

“จะ…เจ้าเป็นใคร?”

 

เฟิงเซี่ยนละอายใจและโศกเศร้าอย่างมาก นางได้โยนตัวเองเข้าใส่คนแปลกหน้าที่นางไม่เคยพบมาก่อน!

 

ซือหยูหัวเราะอยู่นานด้วยเสียงอันแหบพร่า

 

“เจ้าลืมข้าเร็วเหลือเกินนะ!”

 

เขาถอดหน้ากากเผยใบหน้าที่แท้จริง เฟิงเซี่ยนยังคงจำไม่ได้ แต่ในตอนนั้นเส้นผมสีโลหิตก็เปลี่ยนเป็นสีเงิน นางกรีดร้องด้วยความกลัว

 

“จะ…เจ้า…”

 

นางตัวแข็งทื่อ

 

“เจ้าคือ…หยินหยู!”

 

ในการประลองที่คณะหยุดเซี่ยง เขาได้สังหารเฉินคงด้วยเนตรสวรรค์ เขาต่อสู้กับผู้คุมสวรรค์สามคนอย่างน่ากลัวด้วยพลังที่ราวกับจะสังหารเทพเจ้าได้ นางจะลืมตัวตนที่น่ากลัวเช่นนั้นได้อย่างไร?

 

“ดูเหมือนเจ้าจะจำข้าได้…”

 

ซือหยูหัวเราะ รอยยิ้มของเขามืดหม่น

 

“บอกมา ม่ออู๋อยู่ไหน?”

 

ที่ซือหยูตกใจกว่าก็คือคนที่ยี่เหยาจะแต่งงานด้วยจริงๆก็คือม่ออู๋! ม่ออู๋ที่หายตัวไปหลังจากการประลองในร้อยดินแดน นางเป็นเจ้าสาวในงานใหญ่ครั้งนี้!

 

ตลอดทั้งชีวิต ม่ออู๋ฝึกฝนอย่างหนักเพื่อที่จะได้รักษาใบหน้าของหยูโหรว นางจะล้มเลิกกลางคันเพื่อไปแต่งงานกับคนอื่นรึ? ซือหยูรู้ในทันทีว่านางถูกบังคับให้แต่งงาน เพลิงพิโรธแผดเผาในจิตใจ

 

เฟิงเซี่ยนกลัวมาใจเย็น นางยิ้ม

 

“เจ้ารู้จักม่ออู๋เหมือนกันสินะ! เจ้าอยากจะรู้ว่านางอยู่ที่ไหนรึ? ฮ่าๆๆ! เจ้าคิดว่าข้าจะบอกเจ้าง่ายๆรึ?”

 

ความจริงเรื่องที่อยู่ของม่ออู๋คือแต้มต่อที่จะทำให้นางมีชีวิตรอด!

 

ความคิดบ้าคลั่งนี้เกิดขึ้นในใจเฟิงเซี่ยน ถ้านางควบคุมม่ออู๋ได้…นั่นไม่ได้หมายความน่านางจะสั่งหยินหยูได้หรอกรึ? ตำนานยอดฝีมือไร้เทียมทานเช่นนี้ ถ้านางใช้เขาได้ล่ะก็…

 

แต่ซือหยูก็ยิ้มอย่างชั่วร้าย

 

เทียบกับท่าทางของซือหยูแล้ว รอยยิ้มของเขาดูราวกับมาจากคนละคน! พิษที่เป็นประเภทยาเสน่ห์นั้นเป็นนายเหนือความคิดของเขา

 

“เจ้าลืมอะไรไปแล้วรึ?”

 

ซือหยูหัวเราะ รอยยิ้มของเขาเป็นดั่งปีศาจ…ราวกับว่าเป็นคนละคน

 

ข้าลืมอะไรไปรึ? เฟิงเซี่ยนสงสัย

 

นางงุนงง แต่เมื่อมองแววตาของซือหนูนางก็หน้าซีด นางสิ้นหวังและหวาดกลัว ผลของยาพิษนั้นยังไม่หายไป ไม่มีใครต้านมันได้เมื่อโดนผลของพิษ

 

นางรู้ตัวช้าเกินไป นางได้ทำความผิดพลาดร้ายแรงไปแล้ว