The Devil's Cage - ตอนที่ 192

ในฮาร์เวสต์อินน์ ราเชลกำลังตรวจดูแก้วแต่ละใบที่เธอเพิ่งล้างอย่างละเอียด

แม้ว่าโรงพักแรมแห่งนี้จะไม่ครึกครื้นเท่าตอนที่จีหรานมาครั้งสุดท้าย เขาก็ชอบบรรยากาศสงบแบบนี้มากกว่า

ราเชลไม่เห็นด้วย เพราะนี่มันหมายถึงการค้าไม่ดีสำหรับเธอ คนที่ทำให้เป็นอย่างนี้ย่อมไม่ได้รับการปฏิบัติดี ๆ จากราเชล

“ยินดีต้อนรับ” เธอทักทายจีหรานอย่างเย็นชาสุด ๆ ไม่แม้กระทั่งจะหันมามองเพราะระบบแจ้งเตือนเธอทันทีที่จีหรานเข้ามาในห้อง

“หวัดดี ราเชล!”

จีหรานรู้ดีว่าทำไมเธอถึงเย็นชากับเขานัก ดังนั้นจึงไม่ได้มีท่าทางไม่พอใจใด หลังจากตอบอย่างสุภาพแล้วเขาก็เดินไปยังโต๊ะที่อู๋ฝ่าอู๋เทียนนั่งอยู่ ซึ่งเป็นหนึ่งในโต๊ะที่ไกลจากบาร์ที่สุด

ในฐานะหนึ่งในผู้สมรู้ร่วมคิดที่ทำให้เกิดเหตุการณ์นี้ อู๋ฝ่าอู๋เทียนนั้นแย่ยิ่งกว่าจีหราน แก้วน้ำเปล่าตรงหน้าของเขายืนยันเรื่องนี้ได้

สำหรับนักดื่มคนหนึ่งแล้ว รสชาติของน้ำเปล่านี่ราวกับความตาย

เมื่อจีหรานเดินเข้าไป อู๋ฝ่าอู๋เทียนก็โบกมือให้อย่างไร้ชีวิตชีวา

“ทางนี้ 2567”

ไม่เหมือนอู๋ฝ่าอู๋เทียน ที่อีกด้านของโต๊ะนั้นมีผู้เล่นเก่าแก่อีกหนึ่งคนที่ทักทายจีหรานอย่างดี ผู้ชายคนนี้ดูคุ้นหน้า

“หวัดดี ฉันฮานส์ พวกเราเคยพบกันที่นี่มาก่อนแล้ว!” ฮานส์ลุกขึ้นยืนแล้วแนะนำตัวเอง ยื่นมือออกไปจับมือกับจีหราน

“2567!” จีหรานแนะนำตัวเองอีกครั้งขณะจับมือกับเขา

แม้ว่าเขาจะรู้ฉายาของฮานส์อยู่แล้ว แต่มันก็เป็นมารยาทพึงกระทำ

จากนั้นเขาก็หันไปหาอู๋ฝ่าอู๋เทียน

“อู๋ฝ่าอู๋เทียน: มีภารกิจทหารรับจ้าง ฉันอยากคุยกะนายตัวตัว ฮาร์เวสต์อินน์นะ!”

จากข้อความที่อู๋ฝ่าอู๋เทียนส่งถึงจีหรานและการพบฮานส์อยู่กับพวกเขาด้วย มันก็ง่ายที่จะเดาว่าใครคือผู้ว่าจ้าง

จีหรานรอให้อู๋ฝ่าอู๋เทียนอธิบายลักษณะงาน

“เพราะองค์กรนักฆ่าที่นายพบน่ะ ผู้เล่นทุกคนที่รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นก็ระแวงมากขึ้น ดูที่ราเชลทำโทษฉันสิ?” อู๋ฝ่าอู๋เทียนฟ้องอย่างขมขื่น ชี้ไปที่แก้วน้ำตรงหน้า

จีหรานมองเขาอย่างรำคาญ แต่อู๋ฝ่าอู๋เทียนก็เลิกเล่นและพูดต่อ “มันเป็นเรื่องดี อย่างน้อยพวกเราก็ได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วระมัดระวังตัวมากขึ้น ฉันหวังว่าหลังจากนี้จะไม่มีเหยื่อเพิ่มขึ้นแล้ว เรื่องนี้ยังทำให้พวกเรามีโอกาสตามหาองค์กรนั่นด้วย เอาละ นั่นก็ยังเป็นปัญหาอยู่น่ะนะ ทุกคนเริ่มสงสัยกันและกัน และภารกิจรับจ้างง่าย ๆ ก็กลายเป็นยากขึ้นเพราะเรื่องนั้น!”

“ฮานส์ก็มีปัญหาแบบเดียวกัน เขาต้องการความช่วยเหลือเพื่อผ่านดันเจี้ยนเจ้าปัญหา แต่เขาไม่เชื่อคนอื่นนอกจากฉัน!”

กริยาของอู๋ฝ่าอู๋เทียนเปลี่ยนไปเป็นจริงจังเมื่อคุยเรื่องงาน

ดันเจี้ยนเจ้าปัญหา? จีหรานประหลาดใจ

น่าจะเป็นดันเจี้ยนพิเศษ ไม่อย่างนั้น มันจะไปมีปัญหาได้อย่างไรในเมื่อมันยังไม่ทันเริ่ม?

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าฮานส์ก็รู้อยู่แล้วว่าเขาต้องเผชิญหน้ากับอะไรเมื่อกลับเข้าไปในดันเจี้ยน มันย่อมเป็นไปไม่ได้กับดันเจี้ยนปกติ มีเพียงดันเจี้ยนพิเศษที่ผู้เล่นจะรู้อยู่บ้างแล้วว่าดันเจี้ยนนั้นเป็นอย่างไร

ดันเจี้ยนสร้างชื่อก็เช่นกัน แต่พวกเขาจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปเป็นกลุ่ม

ผู้เล่นแต่ละคนต้องมีม้วนคาถาเพื่อที่จะเข้าดันเจี้ยนได้

“เป็นดันเจี้ยนพิเศษใช่ไหม?” จีหรานถามฮานส์เบา ๆ หลังจากมองที่อู๋ฝ่าอู๋เทียนอีกครั้ง

หากฮานส์ยินดีเชื่อใจเขา อย่างนั้นจีหรานก็เช่นกัน ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เขายินดีเผยบางอย่างที่นับว่าเป็นความลับออกไป

และฮานส์ก็ดูมีปฏิกิริยาตอบรับที่ดี

อู๋ฝ่าอู๋เทียนเองก็ไม่ได้แปลกหน้ากับดันเจี้ยนพิเศษเช่นกัน เมื่อนึกถึงการปิดดันเจี้ยนของเขาแล้ว สิ่งที่ดูประหลาดกับผู้เล่นใหม่ย่อมไม่ใช่กับเขา

ฮานส์มองจีหรานอย่างประหลาดใจ เขาประหลาดใจที่จีหรานรู้ว่ามีดันเจี้ยนพิเศษอยู่

เขาไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังเรื่องนี้ ดังนั้นฮานส์จึงพยักหน้า อู๋ฝ่าอู๋เทียนเลิกดึงหน้านิ่ง

เขาไม่ประหลาดใจที่จีหรานรู้เรื่องดันเจี้ยนพิเศษ

อู๋ฝ่าอู๋เทียนนั้นพูดคุยกับจีหรานเยอะที่สุดแล้ว ดังนั้นจึงสามารถเดาสถานการณ์ของจีหรานได้จากไอเทมที่เขานำออกขาย

“ดันเจียนพิเศษที่กระทั่งอู๋ฝ่าอู๋เทียนยังต้องการความช่วยเหลือในการปิดดันเจี้ยน? ดูเหมือนดันเจี้ยนพิเศษนี่จะพิเศษยิ่งกว่าที่ผมคิดเอาไว้!” จีหรานเสริม

“นั่นเป็นเพราะว่าดันเจี้ยนนี้มีข้อจำกัดน่ะ อย่างแรกเลย พวกเราไม่สามารถนำอุปกรณ์อะไรติดตัวไปได้ สอง พวกเราต้องเริ่มต้นจากการเป็นนักโทษตั้งแต่แรกเลย!” อู๋ฝ่าอู๋เทียนพยักหน้าขณะสรุปสถานการณ์ให้จีหราน

พวกเขาไม่สามารถนำอุปกรณ์หรือไอเทมใด ๆ เข้าไปในดันเจี้ยน? พวกเขาอยู่ในคุก?

คิ้วของจีหรานขมวดเข้าหากันเมื่อฟังอู๋ฝ่าอู๋เทียน

จีหรานไม่ปฏิเสธความสำคัญของอุปกรณ์และไอเทมต่าง ๆ ของเขา

เขาพึ่งพา[Primus Arm] อยู่หลายครั้งเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ และเขายังนึกไม่ออกเลยว่าถ้าต้องถอดอุปกรณ์ทั้งหมดแล้วเขาจะเป็นอย่างไร

ถ้าผู้เล่นเข้าไปในดันเจี้ยนตัวเปล่า ระดับพลังย่อมลดลงอย่างน้อยก็หกระดับ

นั่นเป็นข้อสรุปที่จีหรานได้หลังจากคำนวณสั้น ๆ

หากเขาเพิ่มข้อจำกัดของการเป็นนักโทษตั้งแต่เริ่มดันเจี้ยนเข้าไปด้วย เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมอู๋ฝ่าอู๋เทียนถึงเรียกดันเจี้ยนพิเศษเจ้าปัญหา

จีหรานคงเรียกว่าเป็นดันเจี้ยนมรณะแล้ว

แต่ว่า มีความสงสัยหนึ่งลุกโพลงอยู่ในใจเขา และเขาไม่คิดจะปิดบัง

“ถึงดันเจี้ยนพิเศษจะต่างไปจากดันเจี้ยนธรรมดา แต่ตามที่ผมเข้าใจ มันก็ไม่ควรยากขนาดนั้นหรือเปล่า?”

จีหรานมองฮานส์ ที่เป็นคนเรียกพวกเขาออกมา

“อ่ะ 2567 ดูเอาเอง”

ฮานส์ยิ้มอย่างจนปัญญาขณะส่งภาพจับหน้าจอของข้อมูลดันเจี้ยนให้จีหราน

[ผู้เล่น‘ฮานส์’ ระดับรางวัลสุดท้าย: SSS]

[คุณได้สิทธิ์เข้าดันเจี้ยนพิเศษ]

[ดันเจี้ยนพิเศษ: หนีจากอาณาเขตปกครองของมอร์โก้]

[หนีจากอาณาเขตปกครองของมอร์โก้: คุณเดิมเป็นหนึ่งในทหารราบระดับยอดเยี่ยมของแกรนด์ดยุกมอร์โก้ แต่คุณขโมยสมบัติของแกรนด์ดยุกมาจากคลังสมบัติของเขาระหว่างสงคราม นี่ทำให้แกรนด์ดยุกมอร์โก้โกรธมากจนส่งมือดีที่สุดของเขาออกมาและจับตัวคุณไว้เพื่อยึดสมบัติที่ถูกขโมยไปกลับคืนมา คุณถูกโยนเข้าคุกและแกรนด์ดยุกมอร์โก้ก็วางแผนจะสังหารคุณทิ้งเมื่อสงครามจบลง…]

[หมายเหตุ: เพราะการขโมยครั้งนั้นของคุณ ไอเทมทั้งหมดของคุณจะมีความเสี่ยงที่จะถูกยึดไว้ ดังนั้นกรุณาเลือกอุปกรณ์อย่างระมัดระวัง]

…

จีหรานกวาดตาผ่านข้อความทั่วไป ไปเพ่งความสนใจที่ข้อมูลสำคัญน้อยนิด

เมื่ออ่านจบ คิ้วของเขาก็ขมวดแน่นกว่าเดิม

คำถามหนึ่งของเขาได้รับคำตอบแล้ว แต่อีกคำถามผุดขึ้นมาแทน

“คุณถูกจับก่อนที่ดันเจี้ยนจะจบลง? หรือว่า…” เขาถาม

 

 

 

Wufen’s note: นั่นสินะ หรือว่า… หรือว่าอะไรอ่ะะะ… ว้า ค้างงงงงงงงง สินะ ๆๆๆ //หัวเราะ

ตอนก่อน ๆ ไม่ค้างเสียหน่อย นี่ แบบนี้สิ เรียกว่าค้าง

ตอนนี้สั้นหน่อยนะ มันมาแค่นี้อ่ะ ไม่ได้ตัดอะไรออกไปเลยนะ จริง ๆ