The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 512 Fire Starting To Burn In Olivia's Heart

อุณหภูมิในห้องเริ่มเย็นลง และผมก็มองเห็นความโศกเศร้าผ่านแววตาของโอลิเวียได้ขณะที่เธอพูด

“ทำไมหล่ะ? ทำไมต้องปิดบังฉันอีกหลังจากทุกสิ่งทุกอย่างที่เราผ่านมาด้วยกัน?”

คำถามของเธอมีความไม่มั่นคงแฝงอยู่ ซึ่งยากที่จะเกิดขึ้นในผู้หญิงอย่างโอลิเวีย ผมมีตำแหน่งที่ใหญ่ในใจของเธอจนเธอกลัวที่จะสูญเสียผมในรูปแบบใดๆ ก็ตาม ทั้งหมดนี้คือเหตุผลที่ผมพยายามอย่างหนักเพื่อเอาชนะใจเธอด้วยวิธีที่ผมใช้

“ความลับที่ฉันปิดบังเธออยู่ไม่ใช่เพราะฉันอยากทำ แต่เพราะฉันต้องทำ ความลับเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องที่ฉันจะบอกใครได้ ฉันขอสัญญาว่าจะเปิดเผยเรื่องทั้งหมดเมื่อถึงเวลา”

ขณะที่พูดอยู่ผมก็จับมือโอลิเวียไว้แน่น 

ความคิดลึกซึ้งเข้าครอบงำใบหน้าของโอลิเวีย ในอนาคตจะต้องมีเวลาที่สถานะของผมในฐานะบุตรศักดิ์สิทธิ์ของทั้ง 2 เทพธิดาถูกเปิดเผยต่อโลก ในเวลานั้นผมไม่อยากให้ความลับที่ซ่อนอยู่กลับมาส่งผลกระทบในทางลบ ข้อมูลนี้สามารถเปิดเผยได้เมื่อทุกอย่างพร้อม ดังนั้นผมไม่สามารถสัญญากับโอลิเวียได้ว่าผมไม่มีความลับ ซึ่งอาจส่งผลต่อความไว้วางใจของเธอในอนาคต

“แต่ฉันไม่อยากให้เรามีความลับระหว่างกันเลย…”

โอลิเวียตอบอย่างลังเลขณะที่เธอยอมถอยจากการซักถามผมต่อ

“ฉันรู้ และฉันสัญญาว่าสักวันหนึ่งเธอจะได้รู้ทุกอย่าง”

‘ทุกอย่างที่ฉันยอมให้เธอรู้แหละนะ’

เมื่อพูดจบผมก็ดึงโอลิเวียจากเก้าอี้มาวางเธอบนตักตัวเองก่อนจะกอดเธอไว้แน่นและจูบเบาๆ ลงที่จมูกของเธอขณะเริ่มพูดอีกครั้ง

“ตอนนี้อย่างน้อยเธอก็รู้แล้วว่าสามีของตัวเองในอนาคตจะแข็งแกร่งและทรงพลังเพียงใดในอนาคต”

คำพูดของผมฟังดูเป็นมุขตลกพอสมควร แต่โอลิเวียกลับพยักหน้าอย่างจริงจังด้วยสายตที่เต็มไปด้วยความรักและความประทับใจในตัวผม

“แน่นอนว่านายต้องเป็นแบบนั้นแหละเพราะผู้ชายที่ฉันเลือกต้องไม่ธรรมดาอยู่แล้ว”

โอลิเวียอวด

“เธอกำลังบอกเป็นนัยว่ามีเพียงผู้กล้าในตำนานเท่านั้นที่คู่ควรกับเธอสินะ?”

ผมถามด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ ซึ่งโอลิเวียก็ยิ้มตอบ

“นายคิดว่าตัวเองว่าสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ?”

หลังจากคำพูดของเรา เราก็มองตากันไม่กี่วินาที จากนั้นเราก็เริ่มหัวเราะเบาๆ ทำให้บรรยากาศในห้องผ่อนคลายลง

“แต่นอกจากเรื่องตลกแล้ว นายจะเป็นศูนย์กลางของโลกทั้งใบอย่างแน่นอนเมื่อพลังงานคอร์รัปชั่นเริ่มเข้ายึดครองโลก ความสามารถของนายในการจัดการกับมันสามารถพึ่งพาได้มากเลย พลังลึกลับนี้จะพยายามทุกวิถีทางเพื่อทำลายนายแน่ๆ”

เมื่อโอลิเวียพูด ความกลัวและความกังวลก็ฉายแววอยู่ในดวงตาของเธอ เธอเข้าใจจากคำพูดของผมว่ามีพลังที่สามารถท้าทายสภาสงครามได้อยู่ มันเป็นสิ่งที่โอลิเวียไม่สามารถเทียบเคียงได้ในตอนนี้ และนั่นทำให้เธอกังวลเกี่ยวกับผม

‘ดี มันมาถึงจุดนี้แล้ว ถึงเวลาที่จะไปยังขั้นสุดท้ายแล้ว’

“ฉันรู้ แต่ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันให้ความสำคัญกับชีวิตของตัวเองมาก ฉันจะไม่ทิ้งเธอไว้ตามลำพังหรอก”

หลังจากที่พูดจบผมก็จูบริมฝีปากของโอลิเวีย ลิ้มรสมันก่อนที่จะผละออกมา ตอนนี้ดวงตาของโอลิเวียเต็มไปด้วยความรัก แต่แล้ว ‘ความลังเล’ และ ‘ความกลัว’ ก็ไหลผ่านใบหน้าของผม ซึ่งโอลิเวียที่สังเกตเห็นก็ถามขึ้นมา

“มีอะไรรึเปล่า?”

สิ่งนี้ทำให้ใบหน้าของผมดูแย่ลง ซึ่งโอลิเวียก็ไม่ยอมแพ้ เธอใช้มือทั้งสองข้างจับใบหน้าผมและถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“มีอะไรรึเปล่าออสติน?”

หลังจากคำถามนี้เงียบไปไม่กี่วินาที ขณะที่ผมมองโอลิเวียต่อไป ในที่สุดผมก็ ‘ยอมแพ้’ แล้วพูดออกมา

“ฉันแค่อยากให้เธอสัญญากับฉันว่าแม้ว่าข้อเสนอการหมั้นของพวกเราจะไม่ผ่าน เธอก็จะไม่เปิดเผยถึงความสัมพันธ์ที่แท้จริงของเราหน่ะ”

เมื่อผมพูดจบ ห้องก็เต็มไปด้วยบรรยากาศหนักอึ้งอีกครั้ง แต่ไม่นานนักโอลิเวียก็ถาม

“นายกลัวว่าพวกมันจะเล็งเป้ามาที่ฉันงั้นเหรอ?”

“ใช่”

ผมตอบด้วยความหนักใจขณะที่มือขวาของผมลูบใบหน้าของโอลิเวียโดยมีความกลัวแฝงอยู่ในน้ำเสียงขณะที่ผมพูดพร้อมการลูบ

“โอลิเวีย ฉันจะพูดตามความจริงนะ ฉันไม่แน่ใจว่าจะสามารถรับประกันความปลอดภัยของตัวเองได้ไหมในตอนจบของเรื่องทั้งหมด และฉันจะไม่มีวันเสี่ยงต่อความปลอดภัยของเธอในเรื่องทั้งหมดนี้แน่ๆ”

แต่ละคำพูดของผมเต็มไปด้วยอารมณ์ หลายอารมณ์ที่ลบล้างความเย็นชาในแววตาของโอลิเวียทำให้อารมณ์ของเธอพลุ่งพล่านจนมือของเธอรัดคอผมแน่น

“ออสติน ฉันไม่อยากเสียนายไปเลย”

“ฉันก็เหมือนกัน”

ผมตอบขณะที่กอดเอวเธอ เราสองคนกอดกันแน่นขึ้นในท่านั้นไม่กี่วินาทีก่อนที่เราจะแยกออกจากกัน ดวงตาของโอลิเวียเต็มไปด้วยจุดประสงค์ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในระหว่างนี้โอลิเวียก็ถามขึ้นมาด้วยสีหน้าจริงจัง

“ถ้ามันอันตรายมากขนาดนี้ทำไมนายถึงยังอยากหมั้นอยู่อีกหล่ะ? ทำไมตอนแรกนายถึงเถียงกับฉันเกี่ยวกับการเปิดเผยมันต่อสาธารณะด้วยกัน?”

“ตอนนี้เกมมันเปลี่ยนไปแล้วจากการที่แม่ของเธอเข้ามามีส่วนด้วย การหมั้นของเราจะถูกมองว่าเป็นการแต่งงานทางการเมือง และเราสามารถทำตัวเหมือนเราหมั้นกันเพียงเพื่อผลประโยชน์ทางการเมืองได้ แบบนี้จะทำให้เธอไม่ตกเป็นเป้าหมายของพวกมัน”

เมื่อหยุดพูดตรงนี้แล้ว ผมก็มองตรงไปในดวงตาของโอลิเวียก่อนที่จะพูดต่อ

“แล้วทำไมฉันถึงมีความสุขสินะ? ทำไมฉันจะไม่หล่ะ? เธอจะเป็นของฉันและของฉันเท่านั้น มันมากพอที่จะเติมเต็มชีวิตของฉันแล้ว”

เมื่อผมพูดคำสุดท้าย ความหมกมุ่นของผมในตัวเธอก็ถึงปล่อยออกมา ทำให้โอลิเวียสั่นไปทั่วร่างกายด้วยความต้องการ แต่ผมยังไม่จบแค่นั้น ผม ‘เก็บ’ ความหมกมุ่นของตัวเองกลับไปขณะลูบผมของโอลิเวียและพูดออกมาด้วยหลากหลายอารมณ์ที่ผ่านเข้ามา

“เธอรู้ไหมว่าฉันสับสนมากเกี่ยวกับการดึงเธอเข้ามาในชีวิต ฉันไม่รู้ว่าตัวเองจะรอดชีวิตไปจนจบหรือไม่ เพราะงั้นฉันเลยถกเถียงกับตัวเองหลายรอบมากว่าจะกลับเข้ามาในชีวิตของเธอและพยายามทำให้เธอเป็นของตัวเองดีไหม ท้ายที่สุดฉันก็ไม่ต้องการนำความเจ็บปวดเข้ามาในชีวิตของเธอ แต่แล้วฉันก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เมื่อฉันเจอเธออีกครั้ง…”

เมื่อพูดจบผมก็ขยับไปข้างหน้าและจูบริมฝีปากของเธอเพื่อลิ้มรสพวกมันชั่วครู่ก่อนจะพูดต่อ

“ฉันไม่สามารถอยู่ได้กับความคิดที่ว่าเธอจะตกเป็นของผู้ชายคนอื่น ความหึงหวงทำให้ฉันแทบจะเป็นบ้า นอกจากนี้เพื่อนที่ฉันพบระหว่างทางยังสอนฉันอีกว่าฉันไม่สามารถอยู่กับความกลัวไปได้ตลอด ซึ่งฉันก็รู้ว่าถ้าตัวเองปล่อยเธอไปในตอนนี้ ฉันจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตแน่ๆ”

เมื่อผมพูดจบ ความเงียบที่น่าทึ่งก็เติมเต็มห้อง ดวงตาของโอลิเวียสั่นขณะที่เธอมองผมด้วยอารมณ์ที่แตกต่างกันที่ผ่านเข้ามาในเธอ จนเธอพูดได้แค่ว่า

“ออสติน…”

ก่อนที่เธอจะดำดิ่งเข้าสู่อ้อมกอดของผม

ริมฝีปากของผมสั่นด้วยความคาดหวังขณะที่ผมกับโอลิเวียยืนอยู่ในห้องที่มีแสงสลัว ดวงตาของเราสบกันด้วยแรงดึงดูดที่ท้าทายเหตุผล ผมรู้สึกถึงความร้อนของลมหายใจของเธอบนผิวหนังของตัวเอง ทำให้ผมรู้สึกเสียวไปทั้งตัว ทุกเส้นประสาทในร่างกายของผมรู้สึกมีชีวิตชีวาจากการมีอยู่ของเธอ

นิ้วมือของเราสัมผัสกัน เป็นการเชื่อมต่อที่พูดได้มากมายเกี่ยวกับความปรารถนาที่ไม่ต้องพูดออกมา ผมเห็นความปรารถนาในดวงตาของเธอ ความหิวกระหายที่ตรงกับของผม ราวกับถูกดึงดูดด้วยแรงที่มองไม่เห็น ร่างกายของเราลดช่องว่างระหว่างกัน หัวใจของเราเต้นระรัวพร้อมกันในจังหวะเดียวกันของความต้องการ

มือของผมจับแก้มเธอ นิ้วหัวแม่มือของผมลากตามแนวกรามของเธอไปยังริมฝีปากของเธออย่างใกล้ชิด ริมฝีปากของเธอเปิดออกเล็กน้อยเมื่อเธอหายใจออกทำให้ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นของลมหายใจของเธอผสมกับของผม เป็นเหมือนสัญญาณที่เย้ายวนใจของสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น นิ้วมือของเธอลื่นไปรอบหลังคอผมก่อนจะดึงผมเข้าไป 

จากนั้นริมฝีปากของเราก็ประกบกันด้วยความนุ่มนวลในช่วงแรก เป็นเหมือนการสำรวจสิ่งที่ไม่รู้จักอย่างละเอียดอ่อน แต่ความหิวกระหายที่เคี่ยวอยู่ใต้พื้นผิวก็ระเบิดขึ้น และการจูบของพวกเราก็ลึกซึ้งขึ้น ปากของเราประสานกันเป็นการเต้นรำของลิ้นและความหลงใหล ผมลิ้มรสความหวานของเธอและการผสมของรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ของเรา

น้ำลายผสมกันอย่างไม่มีอะไรขวางกั้น เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความเร่งรีบของความปรารถนาของเรา ลิ้นของผมสัมผัสกับของเธอ เป็นการเต้นรำที่เย้ายวนที่แสดงถึงทั้งความอ่อนโยนและความต้องการดิบ ร่างกายของเรากดเข้าหากันทำให้ทุกนิ้วของผิวหนังมีชีวิตและกระแสไฟฟ้าไหลผ่าน

อารมณ์ที่ท่วมท้นถาโถมเข้ามาหาผมมากมายทั้งรัก, ปรารถนา, โหยหา ทั้งหมดรวมเข้าด้วยกันเป็นค็อกเทลที่น่าหลงใหล ผมดึงเธอเข้ามาใกล้ขึ้นเพราะอยากจะใกล้ชิดกับเธอให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ การเต้นของหัวใจของเราประสานจังหวะดั้งเดิมที่เน้นย้ำถึงความสัมพันธ์ที่เราแบ่งปันกัน

เวลาดูเหมือนจะพร่ามัวเมื่อจูบนั้นลึกซึ้งยิ่งขึ้นราวกับว่าเราหลงอยู่ในโลกของ 2 เรา ที่ซึ่งความปรารถนาของเราเท่านั้นที่สำคัญ โลกภายนอกละลายหายไป เหลือเพียงผมและโอลิเวียเท่านั้นที่โอบกอดกันอย่างเร่าร้อน

เมื่อจูบสุดท้ายสิ้นสุดลง เราทั้งคู่ก็หายใจหอบหนัก หน้าผากของเราพักพิงกันอีกครั้งพร้อมกับดวงตาของเราที่สบกัน ความเข้มข้นของช่วงเวลานั้นทำให้เราหายใจไม่ออก ผมเห็นความรักในสายตาของเธอ

“ฉันรักนายมากกว่าที่นายจะจินตนาการได้ซะอีกในตอนนี้”

โอลิเวียพูดด้วยความรู้สึกดิบของเธอที่เต็มอยู่ในคำเหล่านั้น ซึ่งผมก็มั่นใจว่าทุกคำนั้นเป็นความจริง

+500 ความชอบ

+500 ความชอบ 

+500 ความชอบ

+500 ความชอบ

+500 ความชอบ

ใช้เวลาหนึ่งนาทีเพื่อให้เรากลับสู่สภาพวะปกติ แม้ว่าเราจะต้องการกระโดดเข้าสู่ความสุขทางกาย แต่ก็มีสิ่งที่เราทั้ง 2 คนต้องทำอยู่อีก

“แล้วมันจะเป็นปัญหาไหมถ้าฉันบอกครอบครัวของนาย? พวกเธอไม่ปลอดภัยเหรอ?” 

โอลิเวียถาม หลังจากที่เธอกลับมาเป็นปกติแล้ว 

สำหรับคำถามของเธอ ผมส่ายหัวและตอบกลับไป

“ฉันรักครอบครัวของฉัน แต่เราไม่สามารถเสี่ยงได้ ฉันไม่สามารถเล่นเสี่ยงได้จนกว่าจะสามารถรับประกันความปลอดภัยของเธอได้ 100% เราไม่สามารถปล่อยให้ความสัมพันธ์ที่แท้จริงของเราถูกเผยแพร่ออกไปได้” (เพราะมันจะไม่ปลอดภัยในหลายๆ ความหมายสินะ)

เมื่อผมพูดประโยคเหล่านี้ออกไป บางคนอาจบอกว่านี่ขัดแย้งกับสิ่งที่ผมพูดไปก่อนหน้านี้ ท้ายที่สุดการที่สาวๆ ต้องการเก็บความสัมพันธ์ไว้เป็นความลับคือสิ่งที่ทำให้ผมมีข้อได้เปรียบ และนั่นก็เป็นความจริง สุดท้ายแล้วถ้าผมไม่ปฏิเสธความสัมพันธ์ของเรา ในสายตาของโอลิเวียคงมองว่าผมพยายามอย่างเต็มที่ที่จะแสดงความสัมพันธ์ของเราให้โลกเห็นขณะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อรักษาความปลอดภัยของเธอไปด้วย

ในสายตาของเธอ ผมเป็นชายที่เข้มแข็งที่ก้าวเข้าสู่ความสัมพันธ์ ผมเป็นชายที่แบกรับความเสี่ยงของโลก ผมเป็นชายที่พยายามให้เธอมีความสัมพันธ์ที่ยอดเยี่ยมด้วยพลังทั้งหมดของผม และผมเป็นชายที่ต้องการเก็บบางส่วนของความสัมพันธ์ไว้เป็นความลับ

แต่แล้วในสายตาของคนอื่นหล่ะ? โอลิเวียกำลังเล่นหึงหวงกับผู้หญิงคนอื่น ขัดขวางความสัมพันธ์ของเราด้วยความภาคภูมิใจอันโง่เขลา

ใครคือวายร้ายหล่ะทีนี้?

‘นั่นคือผมเอง แต่พวกเธอคงไม่รู้หรอก…’

สิ่งสำคัญคือต้องทำให้สาวๆ ปฏิเสธว่าไม่ต้องการเปิดเผยความลับ หลังจากนั้นผมก็จะนำเรื่องความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานเป็นหลัก ด้วยวิธีนี้ผมจะมีข้อได้เปรียบและมีอำนาจ

“ฉันขอโทษนะออสติน แต่ฉันสัญญาว่าเราจะไม่มีวันแยกจากกัน”

โอลิเวียพูดด้วยความมั่นใจ

“ขอโทษ? ขอโทษเรื่องอะไรงั้นเหรอ?”

ผมถามด้วยความสับสน และสิ่งนี้ดูเหมือนจะทำให้ความรู้สึกผิดในใจของโอลิเวียมากขึ้น เธอกัดริมฝีปากตัวเอง แต่แล้วความสนใจหลักของผมกลับอยู่ที่แววตาของโอลิเวีย พวกมันกำลังลุกไหม้มากกว่าที่เคย ผมเห็นความหิวกระหายในพลังที่กำลังลุกไหม้อยู่ในตัวเธอได้ สิ่งที่ส่องสว่างอยู่ในทุกคนที่ผมบอก ‘ความจริง’ ออกไป

[ และตอนนี้ก็มีอีกคนที่กำลังลุกไหม้อีกแล้ว… ]

ระบบตอบด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย

‘หุบปากไปเถอะ’

[ โฮสรู้ไหมว่านี่อาจทำให้โลกทั้งใบลุกเป็นไฟได้ ] 

‘งั้นฉันก็แค่ต้องพยายามดับไฟนั้น’

[ รู้อะไรไหม? แผนของโฮสเหมือนเป็นการเทน้ำมันเติมลงไปมากกว่า ]

‘คงงั้น’

 

 

 

-Donate-

True Money Wallet ID : mraxzy 

ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต\